Ο Παναθηναϊκός είναι επαγγελματική ομάδα, όχι ΙΕΚ ποδοσφαίρου

Τέλος, λοιπόν, του «κουτσουρεμένου» πρώτου γύρου. Και σούμα της τριάδας αγώνων μετά τα δύο ντέρμπι με τους Δικέφαλους και τον κομβικό τραυματισμό του Ζαχίντ, ακριβώς στη στιγμή που ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ο Παναθηναϊκός είχε βρει μια «σταθερή» ενδεκάδα και προσπαθούσε να βρει καλύτερη «χημεία»: τρία ματς εναντίον υποδεέστερων ομάδων. Εναντίον του 11ου (Βόλος) του 12ου (Αστέρας) και του 14ου (Παναιτωλικός) σε πρωτάθλημα 14 ομάδων. Απολογισμός: 5 βαθμοί, παθητικό ένα γκολ (με πέναλτι), ενεργητικό δύο γκολ (με πέναλτι).

Θες να δεις το ποτήρι μισογεμάτο; Αήττητος για πέντε σερί ματς ο Παναθηναϊκός που ξεκίνησε με 2 ισοπαλίες – 2 ήττες στο πρωτάθλημα. Θες να δεις το ποτήρι μισοάδειο; Μηδέν γκολ σε ροή αγώνα μετά από 4 1 /2 ώρες ποδοσφαίρου εναντίον των τριών εκ των τεσσάρων ομάδων (μαζί με τον Πανιώνιο) που έχουν δεχθεί τα περισσότερα γκολ στο πρωτάθλημα! Γκολ μόνο από την άσπρη βούλα με σκόρερ τον (κατά πρόσφατη δήλωσή του «μόνιμο εκτελεστή από πέρυσι»!!!!;;;;) Τάσο Χατζηγιοβάνη, φινάλε πρώτου γύρου χωρίς δεύτερη σερί νίκη, πεταμένες στα σκουπίδια ευκαιρίες για τρίτη θέση, σε ισοβαθμία με την ΑΕΚ από την οποία ο Παναθηναϊκός απέχει μόλις τέσσερις βαθμούς…

Ολη η κουβέντα για την επίθεση. Για την αποτελεσματικότητα, για την τελική προσπάθεια. Ολη η κουβέντα στον ίδιο πυρήνα μετά από το παιχνίδι στο οποίο οι Πράσινοι ήταν πιο δημιουργικοί από κάθε άλλη φορά εφέτος, στο β΄ημίχρονο όμως… Σωστά η κουβέντα κινείται σ’ αυτό το πλαίσιο; Σωστά; Όμως η γενίκευση είναι πολλές φορές λανθασμένος οδηγός.

Η ΑΣΤΟΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ «ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ»

Ναι, χθες ο Παναθηναϊκός δεν νίκησε επειδή έχασε έξι καταπληκτικές ευκαιρίες. Στο Αγρίνιο, όμως, δεν άφησε δύο βαθμούς για τον ίδιο λόγο: έπαιξε σωστά μόνο για 20 λεπτά, έχασε τρεις ευκαιρίες, «διαλύθηκε» οργανωτικά/δημιουργικά μετά τη λανθασμένη αντικατάσταση του Μπουζούκη.Εναντίον του Αστέρα στο ΟΑΚΑ σκόραρε μόνο με πέναλτι και επέτρεψε στον αντίπαλό του να παίζει μονότερμα α λα Μπαρτσελόνα μετά το 75’ διότι είχε χίλια – μύρια άλλου είδους προβλήματα: όχι στην τελική προσπάθεια! Με τον ΠΑΟΚ σκόραρε 2/2, με την ΑΕΚ σκόραρε 3/5!

Συνεπώς, οι κουβέντες του Χρήστου Δώνη («κουράστηκα να λέω ότι παίξαμε καλά αλλά δεν πήραμε το αποτέλεσμα») και του Γιώργου Δώνη («η επιπολαιότητα φτάνει στα όρια της ανοησίας») ήταν εντός χρόνου, αλλά εκτός τόπου. Ηταν χαρακτηριστικές της στιγμής και της εικόνας, όχι όμως των συνολικών δεδομένων και του «μεγάλου κάδρου».

Ο κόουτς το παλεύει. Το προσπαθεί πολύ. Χθες είδε την ομάδα του να κυριαρχεί στο β΄μέρος, όταν παρέταξε την ενδεκάδα που έπρεπε εξ’ αρχής να επιλέξει (Νούνες αμυντικός μέσος, 4-4-2), ρίσκαρε και με 3-5-2 στο τελευταίο τέταρτο, αλλά είδε τον Μακέντα να πλασάρει σωστά μόνο μια φορά: όταν ήταν σε θέση οφσάιντ, λίγα λεπτά μετά το 0-1… Εχασε τρεις ευκαιρίες ο Ιταλός, έχει χάσει κι άλλα, πολλά εφέτος, ξεκινώντας με πρόβλημα στη μέση από τον πρώτο αγώνα στη Λαμία, μετά από σούπερ προετοιμασία (που δεν είχε κάνει πέρυσι): είναι κι αυτή μια από τις πολλές ατυχίες στον εφετινό Παναθηναϊκό, ο οποίος πρέπει οπωσδήποτε να πάρει «οκτάρι» και μια πολυσύμαντη απόφαση. Αν θα αποκτήσει «βασικό» σέντερ φορ.

Ο ΜΑΚΕΝΤΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΥΣΗΜΑΝΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΦΟΡ

Διότι «βασικός» σημαίνει έτοιμος. Και συνεπάγεται τη μετάθεση του Μακέντα (το συμβόλαιό του λήγει τον Ιούνιο του 2021) στον πάγκο. Θα μπορούσαν όλα να είναι πιο απλά αν το καλοκαίρι ο Γιάννης Αλαφούζος δεν είχε κόψει το δρόμο στη Φέγενορντ, η οποία «θαμπωμένη» από την εκπληκτική εμφάνιση του Ιταλού στο φιλικό ματς, ήταν έτοιμη να προσφέρει πολύ δυνατό ποσό… Ο Αλαφούζος αρνήθηκε κάθε κουβέντα, ο Μακέντα έμεινε και είναι ικανός να πετύχει απίθανο γκολ (με την ΑΕΚ) και να χάσει το πιο εύκολο (χθες τρις, με σουτ, κεφαλιά και πλασέ). Φιλότιμος, δημιουργικός, ομαδικός, θετικό στοιχείο στα αποδυτήρια, επαγγελματίας καλός, αλλά με προβλήματα στην τελική προσπάθεια: όχι ο killer σκόρερ.

Ο Μακέντα, όμως, είναι ένα από τα πολλά ποδοσφαιρικά «θέματα» της ομάδας. Όχι το σημαντικότερο πρόβλημα ενός συνόλου το οποίο από τα 13 ματς του α’ γύρου, σκόραρε μόνο στα 5 σε ροή αγώνα (Πανιώνιος, Ατρόμητος, ΑΕΛ, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ). Με πρώτο σκόρερ τον Ζαχίντ των τριών «non penalty» γκολ (δύο ο Μακέντα, από ένα Περέα – Χατζηγιοβάνης – Κολοβέτσιος)! Κάτι λέει κι αυτό για τη σημασία της απουσίας του Νορβηγού μεσοεπιθετικού… Όπως, επίσης, κάτι λέει το γεγονός ότι μόνο σε δύο ματς (εναντίον του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ) ο Παναθηναϊκός παρατάχθηκε με την «κανονική» ενδεκάδα του, δηλαδή με ταυτόχρονη παρουσία Χαζηγιοβάνη, Μακέντα, Ζαχίντ και Σένκεφελντ, οι οποίοι για διαφορετικούς λόγους απουσίασαν από κάποια ματς του πρώτου γύρου…

ΤΑ «ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ» ΤΟΥ ΔΩΝΗ ΚΑΙ Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥ «ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ»

Όλα αυτά δεν είναι δικαιολογίες. Είναι αιτίες. Μια απ΄αυτές, ίσως η πιο σημαντική, είναι ότι στο Τριφύλλι θα πρέπει όλοι να «χωνέψουν» ότι ο Παναθηναϊκός είναι επαγγελματική ομάδα.Οχι ΙΕΚ ποδοσφαίρου. Ναι, αυτή η σεζόν δεν έχει Ευρώπη στον ορίζοντα. Ναι, ο πήχης είναι χαμηλός και οι προσδοκίες μικρές, παρά τα θετικά αποτελέσματα στα ντέρμπι. Όμως οι παίκτες καλούνται να συνειδητοποιήσουν ότι το «δεν πειράζει, πάμε για το επόμενο ματς», δεν υπάρχει! Πειράζει! Πειράζει και η ισοπαλία σε τέτοιου είδους ματς! Καλούνται να συνειδητοποιήσουν ότι σε κάθε ματς παίζουν, κρίνονται και αξιολογούνται σαν να μην υπάρχει επόμενο. Σαν να μην υπάρχει επόμενη ευκαιρία για γκολ ή για τη θέση τους. Αυτό είναι το mode «πρωταθλητισμού», το οποίο όσο εύκολα ακούγεται, τόσο δύσκολα υλοποιείται. Ειδικά όταν το κλαμπ δεν βάζει πίεση στον παίκτη, ετοιμάζεται για «αβασάνιστες» ανανεώσεις συμβολαίων, «χαϊδεύει» αυτιά και εκπέμπει – ουσιαστικά χωρίς τεχνικό διευθυντή εδώ και δύο μήνες και με μεγαλομέτοχο που δίνει συμβόλαιο 500.000 ευρώ στον Κουρμπέλη – «χαλαρή» διάθεση προς τους παίκτες και πολλά «χάδια» και «αδυναμίες» σε όλους τους νεαρούς.

Το ίδιο ισχύει και για τον Γιώργο Δώνη, ο οποίος μερικές φορές το παρακάνει με τα «πειράματα», τις δοκιμές και τη «μαθησιακή» διαδικασία. Χθες παρέταξε: α) «εξάρι» τον Χρήστο Δώνη που είναι «οκτάρι» και μόνο β) Δεξιό εσωτερικό μέσο τον Μπουζούκη που είναι δεκάρι και προσπαθεί να μάθει τη θέση του εξτρέμ γ) δεξιό εξτρέμ τον Χατζηθεοδωρίδη που είναι αριστερός εξτρέμ και αριστερός εσωτερικός μέσος δ) (αποκορύφωμα, σηκώνουμε ψηλά τα χέρια!) αριστερό εσωτερικό μέσο τον Κολοβό, ο οποίος είναι δεύτερος επιθετικός και εξτρέμ.

Δηλαδή εκτός των αμυντικών, οι 4/6 παίκτες έπαιζαν σε λάθος θέση! Ενας, ναι, να το καταλάβουμε. Δύο, το πολύ. Με τέσσερις παίκτες σε διαφορετικές από τις κανονικές θέσεις τους σε μια ομάδα που βασανίζεται από την αρχή της σεζόν να βρει ταυτότητα και χημεία, χωρίς δύο από τους πιο κομβικούς παίκτες της (Κουρμπέλης, Ζαχίντ) ήταν λογικό να προκύψει… σαλάτα στη μεσαία γραμμή και να αλλάξουν όλα στο δεύτερο ημίχρονο.

Και επειδή η «κανονικότητα» ξεκινά από «πάνω» και διαχέεται μέχρι τον παίκτη (το αντίστροφο δεν γίνεται ποτέ), ένα από τα ενδιάμεσα στάδια είναι και ο κόουτς...