Εχει μεγαλύτερη σημασία από το “πότε”, το “ποιος”...

Είναι αλήθεια ότι η ΑΕΚ θέλει προπονητή χθες. Είναι όμως ακόμη μεγαλύτερη αλήθεια, ότι θέλει προπονητή κανονικό, γιατί τώρα τελευταία η ΑΕΚ έχει μία έφεση στους μη κανονικούς. Αντιλαμβάνομαι λοιπόν την πρεμούρα των φίλων της “Ενωσης” να πάρει η ομάδα επιτέλους προπονητή, αλλά από την άλλη αντιλαμβάνομαι και την ανάγκη του Ιβιτς να νιώσει μεγάλη ασφάλεια με την επιλογή που θα κάνει.

Το θέμα όμως δεν ξέρω αν είναι θέμα χρόνου, ή υπάρχουν άλλα ζητήματα που δυσκολεύουν τις επιλογές του Ιβιτς. Τα ονόματα που έχουν κυκλοφορήσει (αυτά που είναι εμφανίζονται πιο κοντά στην ΑΕΚ για την ακρίβεια) δεν παρέχουν καμία ασφάλεια ότι η επιλογή τους είναι η καλύτερη δυνατή και δεν χωρά αμφισβήτηση. Το αντίθετο θα έλεγα...

Η ΑΕΚ έχει πολύ μεγάλη ανάγκη έναν κανονικότατο προπονητή, ο οποίος θα έχει και το ειδικό βάρος και το όνομα να αντιμετωπιστεί ως τέτοιος. Τα αποδυτήριά της είναι δύσκολα, λόγω των επιλογών των παικτών που έχει κάνει η διοίκηση (ο Μελισσανίδης είχε πει ως αστείο ότι θα πάρει και ψυχίατρο, το αστείο είναι ότι με αυτούς που έχουν μαζευτεί στα αποδυτήρια, χρήσιμος θα ήταν...), η ομάδα είναι σε κακό χάλι και εντελώς αδούλευτη και αρκετοί από τους παίκτες απαξιωμένοι ή μη ικανοί για το ρόστερ της ΑΕΚ. Αν λοιπόν ο επόμενος προπονητής εκτός από καλός δεν είναι και κάποιος που το παρελθόν, η δουλειά του, το βιογραφικό του, δεν εμπνέουν σεβασμό, το ρίσκο γίνεται ακόμη μεγαλύτερο, από το έτσι κι' αλλιώς δεδομένο ρίσκο της αλλαγής προπονητή Δεκέμβριο μήνα.

Οι προπονητές με καλό βιογραφικό και λαμπερό παρελθόν έχουν και ένα κακό συνήθειο. Μεγάλο κασέ. Δεν ξέρω τι χρήματα έχει στην διάθεσή του ο Ιβιτς για το συμβόλαιο του επόμενου προπονητή, αλλά νομίζω ότι η καθυστέρηση στον εντοπισμό και το κλείσιμό του οφείλεται περισσότερο στα χρήματα και στη διαθεσιμότητά του μεσούσης της περιόδου και λιγότερο στο χρόνο που χρειάζεται ο τεχνικός διευθυντής της Ενωσης.

Από την άλλη είναι και δουλειά του Ιβιτς, όχι μόνο να έχει τα κλειδιά του μαγαζιού στα χέρια, αλλά να επηρεάζει και τον ιδιοκτήτη της ομάδας προς τη σωστή κατεύθυνση. Είναι αλήθεια ότι πολλά χρειάζεται η ΑΕΚ, και στόπερ και εξτρέμ και χίλια δύο πράγματα ακόμη, αλλά κυρίως και πάνω απ' όλα χρειάζεται προπονητή.

Είναι δουλειά του Ιβιτς λοιπόν να πείσει τον Μελισσανίδη ότι σε αυτή την επιλογή δεν χωράει ρίσκο, ούτε εκπτώσεις. Εχω γράψει πάρα πολλές φορές ότι κανείς οπαδός, καμιάς ομάδας στον κόσμο δεν μπορεί να έχει απαίτηση από κανέναν ιδιοκτήτη να βάζει από την τσέπη του. Το αντίθετο μάλιστα είναι ανάγκη να επιθυμεί ο κάθε οπαδός η ομάδα του να είναι αυτάρκης και οικονομικά ανεξάρτητη και στην ΑΕΚ που έχει βιώσει στο πετσί της και με τον χειρότερο τρόπο τέτοιου είδους λογικές η απαίτηση για νοικοκυρεμένο οικονομικά σύλλογο θα έπρεπε να είναι δεδομένη.

Από την άλλη για όλα υπάρχουν εξαιρέσεις που δεν τινάζουν την μπάνκα στον αέρα φυσικά. Στο τέλος της ημέρας αν ο Ιβιτς έχει βρει τον προπονητή που θέλει αλλά δεν έχει βρει το μπάτζετ για να τον πάρει έχει έρθει η ώρα να κάνει μία κουβέντα με τον Μελισσανίδη ή έχει φτάσει η ώρα να κόψει από το μπάτζετ που έχει για τις υπόλοιπες ανάγκες (στόπερ, εξτρέμ κ.ο.κ.).

Στο φινάλε στο τέλος της ημέρας, τα πάντα είναι η οικονομία του club και συνεπώς αν η ΑΕΚ το περασμένο καλοκαίρι είχε πάρει κανονικό προπονητή και όχι τον Καρντόσο, πιθανόν να είχε αποκλείσει την Τράμπζοσπορ και άρα να μην της έλειπαν τα 5-6 εκατ. ευρώ που θα έπαιρνε από την συμμετοχή στους ομίλους. Διότι το οικονομικό status ενός club δεν άλλαξε ποτέ από τα μειωμένα έσοδα, πάντα άλλαζε από τα αυξημένα έσοδα. Και ο προπονητής είναι ο μοναδικός που μπορεί να αυξήσει την αγοραστική αξία των ποδοσφαιριστών, μία άλλη επίσης πονεμένη ιστορία των τελευταίων ετών για την ΑΕΚ.

Στο δια ταύτα λοιπόν όπως έγραψα και στον τίτλο, έχει μεγάλη σημασία πότε η ΑΕΚ θα πάρει προπονητή, πάνω απ' όλα όμως έχει σημασία ο Ιβιτς να βρει τον κατάλληλο προπονητή και επειδή η δική του δουλειά θα κριθεί κυρίως από αυτό, θα πρέπει να είναι και προσεκτικός και απαιτητικός προς όλες τις κατευθύνσεις...