Superleague 2019-2020. Τα καλά γιατί δεν λέγονται και δεν γράφονται;

Επιστροφή στοιχήματος* στα Προκριματικά του Euro 2020! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Τα καλά να λέγονται και να γράφονται… Όσο και αν δεν συμφέρουν στην προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων. Επειδή όμως από θεωρίες χορτάσαμε, πάμε στην ουσία και σε συγκεκριμένα στοιχεία για την ελληνική SuperLeague.

Για όσους ξεχνούν εύκολα ή όσους εσκεμμένα δεν θέλουν να θυμούνται, πριν (πολύ) λίγα χρόνια στο κορυφαίο ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, είχαμε: Εντελώς άδεια γήπεδα με περίπου 15-20 χιλιάδες κομμένα εισιτήρια σε κάθε αγωνιστική. Τότε, πριν 3-4-5 χρόνια, η τρομακτική αδικία και η μονομερής εύνοια υπέρ συγκεκριμένων, δημιουργούσαν εβδομάδα παρά εβδομάδα τρομερά επεισόδια από αγανακτισμένους οπαδούς. Ήταν εκείνα τα χρόνια όπου ο πρωταθλητής κρίνονταν από τον Οκτώβριο ή το Νοέμβριο. Ναι… Επρόκειτο για την περίοδο του «κοριόπολις», της «Οργάνωσης ή Συμμορίας», των υποθέσεων που αφορούσαν στημένα ματς και όλων όσων ακούσαμε και διαβάσαμε στις ηχογραφημένες συνομιλίες. Τότε, που ΟΛΑ μα ΟΛΑ είχαν ένα επίκεντρο και στρέφονταν γύρω από τον ίδιο άξονα, για να εξυπηρετούνται τα ίδια συμφέροντα.

Για να γίνουμε ακόμα πιο συγκεκριμένοι και ΠΑΝΤΑ με στοιχεία ΧΩΡΙΣ θεωρίες και γενικότητες, πάμε να συγκρίνουμε με το σήμερα.

Σήμερα, εν έτη 2019 (αλλά σε ένα ποσοστό πέρυσι και πρόπερσι) συναντάμε στα ελληνικά γήπεδα της πρώτης κατηγορίας:

- Αύξηση στην παρουσία των φιλάθλων. Η Λίγκα ανακοίνωσε ρεκόρ κατά τις έξι πρώτες αγωνιστικές, ενώ και τις επόμενες είχαμε πολύ κόσμο (στην Τούμπα, στο Καραϊσκάκη, στο ΟΑΚΑ, σε ντέρμπι και όχι μόνο, στο Κλεάνθης Βικελίδης, στο Ηράκλειο, αύξηση στη Λάρισα και στα άλλα γήπεδα της περιφέρειας, όπου σιγά-σιγά γίνεται προσπάθεια να αρχίσουν και πάλι οι εκδρομές φιλοξενούμενων, κόντρα στο κυνηγητό που είχαμε στις Εθνικές Οδούς τα περασμένα χρόνια).

- Καλύτερο και πιο ποιοτικό ποδοσφαιρικό θέαμα, αφού πέρα από τους «μεγάλους», έχουμε και άλλες ομάδες που εντυπωσιάζουν με την ποδοσφαιρική τους προσπάθεια (παρά τα χαμηλά μπάτζετ τους) όπως ο ΟΦΗ, η ΑΕΛ, η Ξάνθη, ο Βόλος. Πάρα πολλά παιχνίδια πλέον (κι’ εδώ ρεκόρ) φθάνουν να λήγουν με σκορ 3-2 (αν δει κανείς μέσο όρο 2,8 γκολ και στο 33% των αγώνων πάνω από 3,5 γκολ). Κάτι δείχνει και αυτό…

- Έχουμε εκπλήξεις και απρόβλεπτα. Έχουμε ξεφύγει από την εποχή που… από την Τετάρτη ή την Πέμπτη γνωρίζαμε προς… τα που πάει ένα ματς και τελικά πριν τη σέντρα οι περισσότεροι «ήξεραν» και τα αποτελέσματα.

- Φέτος, ο ανταγωνισμός για το πλασάρισμα στην πρώτη εξάδα είναι τρομερός, με 10 ομάδες να βρίσκονται σε απόσταση δύο νικών, δείχνοντας ότι θα παλέψουν γι’ αυτές τις θέσεις για πολύ καιρό ακόμη.

- Η διαιτησία έχει βελτιωθεί σε μεγάλο ποσοστό. Όλοι αδικούνται και όλοι ευνοούνται, με τα λάθη να είναι 100% πιο ισορροπημένα και όχι μονόπατα υπέρ του ενός και των «φίλων» του.

- ΚΑΘΕ εβδομάδα, το VAR που φέτος μπήκε στα ελληνικά γήπεδα, διορθώνει κατά Μέσο Όρο τέσσερα-πέντε ΜΕΓΑΛΑ λάθη διαιτητών. Από την άλλη επιβεβαιώνει-επικυρώνει άλλες 10-12 δύσκολες αποφάσεις διαιτητών και τελικά όλα αυτά μαζί αυξάνουν την αίσθηση της ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης που όλοι (ή σχεδόν όλοι) επιζητούν.

- Έχουμε ξένους-αμερόληπτους –ανεπηρέαστους διαιτητές στα ντέρμπι, κάτι που εκμηδενίζει κάθε αμφισβήτηση (άρα και ένταση) πριν τα ματς, ενώ μειώνει και τις εντάσεις-ενστάσεις μετά από αυτά, αφού δεν υπάρχει τόσο μεγάλη καχυποψία για τις προθέσεις τους.

Και συνεχίζουμε…

- ΌΛΑ τα παραπάνω, συντελούν σε τεράστιο βαθμό ώστε να μειωθούν τα επεισόδια στα γήπεδα. Πότε είχαμε τελευταία, εκτεταμένα επεισόδια σε γήπεδο; Πότε διακόπηκε αγώνας; Πότε είχαμε σύρραξη με αστυνομικές δυνάμεις; Θυμάται κανείς; Θυμάται τι γίνονταν πριν τέσσερα-πέντε χρόνια με τις εισβολές εξαγριωμένων οπαδών και τι ΔΕΝ γίνεται τώρα; (Πώς τύχαινε στα πιο πολλά ντέρμπι που έπαιζε ο Ολυμπιακός με Έλληνες διαιτητές, να είχαμε μεγάλα επεισόδια και τώρα να τελειώνουν όλα ομαλά;)

- Φέτος θα έχουμε και πλέι οφ για τον πρωταθλητή και την έξοδο στην Ευρώπη. Ακόμη περισσότερα ντέρμπι. Θα έχουμε και πλέι άουτ σε μία προσπάθεια για ακόμη μεγαλύτερη αξιοπιστία στο πρωτάθλημα, όπου συμμετέχουν λιγότερες και πιο υγιείς ομάδες…

- Να πάμε ακόμη-ακόμη και στα πρόσωπα που ηγούνται των ποδοσφαιρικών φορέων που σχετίζονται έμμεσα ή άμεσα με την κατηγορία; Αμφιβάλει κανείς για την αξιοπρέπεια και την τιμιότητα των κ.κ. Γραμμένου, αλλά και Λυσάνδρου; (Γράφω και για τον Λυσάνδρου παρά τις όποιες κόντρες είχε και έχει με τον ΠΑΟΚ. Ξέρει πολύ καλά όμως και ο πρόεδρος της Λίγκας, ότι για τη δεδομένη αλλαγή προς το καλύτερο, ο ΠΑΟΚ έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο).

Τέλος πάντων, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ και τα περνάμε… έτσι, σα να μην έχει αλλάξει τίποτα, προσπαθώντας μάλιστα (ακόμη και σε πολιτικό-κυβερνητικό επίπεδο) να βρούμε κάτι για να πείσουμε για το αντίθετο;Ποιος είναι ο σκοπός;

(Όποιος διαφωνεί, προκαλείται και παρακαλείται να καταγράψει τη διαφωνία του με ΣΤΟΙΧΕΙΑ και όχι θεωρίες και αοριστίες).

-«Μα είναι όλα τέλεια σήμερα; Υπάρχει πλήρης ισονομία, αξιοκρατία, απόλυτη δικαιοσύνη;»

ΟΧΙ. ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ.

Κατ’ αρχάς έχουμε και τώρα σοβαρά προβλήματα. Το πρωτάθλημα όσον αφορά τη διεκδίκησή του δεν έχει τόσο μεγάλο ανταγωνισμό. Δύο ομάδες φαίνεται ότι και φέτος θα πάρουν διαφορά από τους άλλους. Προφανώς και γίνονται διαιτητικά λάθη, ενώ στο VAR πρώτος έγραψα για την έλλειψη της γραμμής του οφσάιντ. Δεν έχουμε κεντρική διαχείριση στα τηλεοπτικά, αρκετά γήπεδα έχουν προβλήματα, ενώ πολλοί επιτυγχάνουν την καλλιέργεια τοξικού κλίματος, χρησιμοποιώντας πολλά Μέσα που πλέον έχουν άμεση σχέση με ανθρώπους του ποδοσφαίρου. (Για το τι θα γίνονταν στη χώρα αν παίκτης του Ολυμπιακού δέχονταν μπουνιά όπως ο Σφιντέρσκι προχθές από αντίπαλο που δεν αποβάλλονταν , ή τι θα γίνονταν αν πέναλτι σε βάρος του ΠΑΟΚ χάνονταν στο VAR όπως έγινε την πρώτη αγωνιστική, θα αναφερθούμε σε επόμενο κείμενο. Γιατί όσον αφορά αυτό το κομμάτι των κρίσεων στα Μέσα με την προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων, ίσως και να είναι το μόνο όπου πάμε από το κακό στο χειρότερο…).

Έχουμε και τώρα προβλήματα τα οποία σωστά επισημαίνονται. Αυτά και άλλα… ΚΑΜΙΑ σχέση όμως με ότι συνέβαινε.

Από την άλλη, ισονομία και απόλυτη δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει ποτέ στο ποδόσφαιρο και σε καμία χώρα. Αλλά… ΓΙΑΤΙ οι πολλοί αποφεύγουν τη σύγκριση; Τι σχέση έχει η Superleague του 2019 με αυτά που συνέβαιναν το 2011 (και παλιότερα) μέχρι και το 2016; Γιατί δεν αναδεικνύονται οι διαφορές και γιατί αποκρύπτεται η δεδομένη πρόοδος;

Αυτή λοιπόν ήταν η κατάσταση τότε, αυτή είναι η κατάσταση τώρα! Αν μπορεί κάποιος με στοιχεία και όχι με θεωρίες, ας την αμφισβητήσει.

Και κάτι τελευταίο.. Όποιοι με τη θέλησή τους ή από άγνοια-ανοησία βοηθούν τους νοσταλγούς της παλιάς κατάστασης, του τότε... μόνιμα ευνοημένους, στην προσπάθειά τους να γυρίσουμε στο 2012 και στο 2015, όποιοι ίσως και να σκέπτονται άμεσα ή έμμεσα να συνεργαστούν μαζί τους, ας έχουν υπόψη τους ότι εγκληματούν και κάποτε θα απολογηθούν γι’ αυτό. Στον κόσμο τους θα απολογηθούν (ποδοσφαιρικά αλλά ΚΑΙ πολιτικά) και αυτό θα είναι το πιο οδυνηρό για εκείνους…