Τώρα θα πορευτεί με τα λάθη του

Αυτή η πολιτική, είναι απαραίτητο, να ακολουθηθεί μέχρι τον Γενάρη. Μόλις ξημερώσει η πρώτη μέρα του νέου χρόνου, ο Άρης θα πρέπει α) να έχει αποκτήσει έμπειρο τερματοφύλακα πίσω από τον Χουλιάν Κουέστα καθώς ανεξαρτήτως των όποιων προοπτικών έχει ο Έμαν δεν παύει να είναι ένα μαθητευόμενο παιδί το οποίο πριν από δύο χρόνια έπαιζε στο ερασιτεχνικό επίπεδο και β) να έχει προσθέσει έναν αμυντικό χαφ γιατί πίσω από τον Λούκας Σάσα δεν υπάρχει ο καθαρός κόφτης. Και ρυθμό να είχε, ο Μπα έχει τη δημιουργία στο μπροστινό μέρος του μυαλού του και σε καμία περίπτωση δεν έδειξε ότι μπορεί να μπει στα παπούτσια του Βραζιλιάνου μέσου. Ο Ντουάρτε επίσης διακρίνεται για τη δημιουργική ικανότητά του, θεωρητικά είχε αποκτηθεί για να εξυπηρετήσει το σύστημα 4-3-3 που είχε προαναγγελθεί ότι θα έπαιζε ο Άρης.

Αυτά τα λάθη αναδείχθηκαν στον αγώνα με τη Λάρισα. Μπήκαν σ’ ένα καζάνι μαζί με την ποδοσφαιρική αφέλεια που είναι εκ των βασικών συνοδοιπόρων από το ξεκίνημα των αγωνιστικών υποχρεώσεων, ανακατεύτηκαν με τα προσωπικά λάθη του Λίντσεϊ Ροζ στο πρώτο ημίχρονο και φυσικά την αδυναμία του Σούντγκρεν να ανταποκριθεί στα καθήκοντα δεξιού οπισθοφύλακα. Κυρίως όμως, μετά το 2-0, ο Άρης έμοιαζε μ’ ένα μπαλόνι το οποίο βρισκόταν αρκετά μέτρα πάνω από το έδαφος αλλά έχανε αέρα και ύψος. Προσωπικά συμφωνώ με την άποψη του Μιχάλη Γρηγορίου ότι στο μυαλό κάποιων καλλιεργήθηκε η αίσθηση ότι το παιχνίδι είχε τελειώσει.

Μόνο όπως που κανένα παιχνίδι δεν τελειώνει στο πρώτο ημίχρονο. Αυτό έγινε και χθες. Παρά την εγκληματική αμέλεια του Άρη, οι βαθμοί χάθηκαν στο δεύτερο ημίχρονο μέσα από την αδυναμία αξιοποίησης δύο ντουζίνες ευκαιριών. Αυτές δεν είχαν καμία σχέση με τη… στατιστική αλλά ήταν φάσεις από απόσταση 5-6 μέτρων από την εστία. Προφανώς καταρρίφθηκαν οι κανόνες ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης με την ήττα, μάλλον όμως θα πρέπει να εγκαταλειφθεί και ο παράγοντας της «τύχης» γιατί σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Γιατί ο Άρης παραμένει μια ομάδα η οποία δεν αξιοποιεί ούτε το 10% των κλασικών ευκαιριών που δημιουργεί. Η στατιστική γράφει ότι σκοράρει 1/7.1 τελικές προσπάθειες. Δηλαδή, σε σύνολο 64 σημείωσε εννιά γκολ.

Για τον Άρη είναι αναγκαίο να συνέλθει, να προχωρήσει σε ακτινογραφία, να βρει τρόπους κάλυψης των αδυναμιών έως ότου έρθει η στιγμή της ενίσχυσης, αλλά και απαντήσεις σχετικές με την αγωνιστική παρουσία συγκεκριμένων παικτών. Όπως για παράδειγμα του Ντάνι Λάρσον ο οποίος πέρυσι εντυπωσίασε και φέτος είναι εκτός κλίματος. Προσωπικά έχω αμφιβολίες για τη φάση του 62^ου λεπτού, εκτιμώ ότι υπάρχει επαφή στην προσπάθεια του Σουηδού, σίγουρα όμως την επιδίωξε ο ίδιος. Αντί δηλαδή να έχει στο μυαλό του την εκτέλεση, αυτό βρισκόταν στο πώς θα κέρδιζε το πέναλτι.