Τον πλήγωσε το VAR και ο εαυτός του

ΑΕΚ - Ξάνθη με αξεπέραστο Live Στοίχημα και 200+ ειδικά στοιχήματα! (21+)

Στην Ελλάδα κάθε χρόνο νιώθεις ό,τι, όλα τριγύρω αλλάζουν και όλο τα ίδια μένουν γιατί το πραγματικό πρόβλημα του ποδοσφαίρου δεν ήταν ποτέ η έλλειψη τεχνογνωσίας ή η αδυναμία εναρμονισμού με την τεχνολογική εξέλιξη, αλλά τα πρόσωπα. Αυτοί που αποφασίζουν, αυτοί που κρίνουν, αυτοί που δίνουν κατευθύνσεις σ’ αυτούς που κρίνουν και έμμεσα επηρεάζουν αυτούς που αποφασίζουν. Σας μπέρδεψα;

Η πρεμιέρα του VAR στην Ελλάδα απλά επιβεβαίωσε το πρόβλημα γιατί ακόμη και με τη βοήθεια της τεχνολογίας αποδείχθηκε ότι κάποια πράγματα δεν αλλάζουν. Κυρίως η νοοτροπία. Πέναλτι σε Λαμία, Καραϊσκάκη και «Κλεάνθης Βικελίδης», σε σημείο διαμόρφωσης αποτελέσματος και οι υπεύθυνοι του VAR πέταξαν ψηλά τον χαρταετό δείχνοντας ότι ακόμη και η εικόνα δεν δύναται να αλλάξει τη μοίρα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Δεν είδαν τις παραβάσεις; Τουλάχιστον στην περίπτωση του αγώνα του Άρη με τον ΟΦΗ, ο μεν Μανούχος δεν έδειξε να ζητά τη βοήθεια του Τζήλου, ο δε τελευταίος (κρίνοντας από τις αντιδράσεις του διαιτητή) ούτε που τον ενόχλησε. Κι όμως η φάση ήταν τόσο ξεκάθαρη, νόμιζες ότι ο αμυντικός του ΟΦΗ προσπαθούσε να βγάλει το κάρο από τη λάσπη με κεφαλοκλείδωμα και στη συνέχεια με τράβηγμα της φανέλας. Ακόμη και στην ελληνορωμαϊκή πάλη είναι παράβαση. Λογικά, η δικαιολογία ήδη είναι στα χείλη, θα επικαλεστούν πρόβλημα στην εικόνα και κάπως έτσι θα προσπαθήσουν να καλύψουν την ανικανότητα. Γι’ αυτό στο μπάσκετ υπάρχει το instant replay κι αυτό που βλέπει ο διαιτητής, το βλέπει όλο το γήπεδο και όσοι παρακολουθούν τον αγώνα από την τηλεόραση. Κι αν θέλεις, μη δώσεις αυτό που όλοι βλέπουν.

Το πρόβλημα ήταν ανέκαθεν τα πρόσωπα και η νοοτροπία με απόδειξη… ψητοπωλείου. Δεν το χωράει ο νους ότι στο δίωρο της δουλειάς κι ενώ γνωρίζεις ό,τι είσαι σε πρώτο πλάνο, έχεις τη φαεινή ιδέα να παραγγείλεις σουβλάκια. Δείχνει τον ωχαδερφισμό, το πατροπαράδοτο… «δε βαριέσαι ρε αδερφέ». Είναι ερασιτέχνες χείριστου είδους οι οποίοι καλούνται να ανταποκριθούν σε επαγγελματικές ευθύνες. Είναι, συνολικά, άνθρωποι που δοκιμάστηκαν και απέτυχαν. Δεν υπάρχει ένας χριστιανός να τους αξιολογήσει; Αναρωτιέμαι…

Για τον Άρη, το VAR είναι η μία όψη του νομίσματος, η δεύτερη δείχνει τη δική του αγωνιστική αστάθεια. Συνολικά στο παιχνίδι, η ομάδα του Παντελίδη έκανε ό,τι μπορούσε για να κερδίσει το παιχνίδι αλλά έχει να διαχειριστεί την γκίνια του Μπράουν Ιντέγε. Πραγματικά, ο Νιγηριανός συνεχίζει να κάνει ό,τι περισσότερο μπορεί να δώσει ένας επιθετικός, όχι όμως το γκολ. Γιατί από το μεγάλο συμβόλαιο περιμένεις να σε ξελασπώσει, να στείλει την μπάλα στα δίχτυα και να τελειώνεις. Ο Νιγηριανός προσφέρει δύναμη, προσωπικότητα και ένταση, είτε ο Άρης έχει την μπάλα στα πόδια του είτε όχι. Δεν ήταν ποτέ ο «σκοτώνω» που λέγανε και οι παλιοί, αλλά ένας επιθετικός που κάνει άνω κάτω την αντίπαλη άμυνα. Ο οργανισμός είναι υποχρεωμένος να τον υποστηρίξει και κάποια στιγμή θα δικαιωθεί. Επί του παρόντος τον περιμένει να βρει ρυθμό.

Προσωπικά, ο ΟΦΗ του πρώτου ημιχρόνου μου άρεσε σαν ομάδα αλλά ήταν απογοητευτικός στο δεύτερο. Καλή κυκλοφορία της μπάλας και κυρίως σωστή ανάγνωση του παιχνιδιού. Αυτό αποδείχθηκε από την επιλογή της δεξιάς πλευράς του Άρη για να επιτεθεί. Γιατί ο Σούντγκρεν έχει αποδείξει πλέον ότι δεν είναι το κλασικό δεξί μπακ και σε πολλές περιπτώσεις ξεχνιέται, ενώ ο συνδυασμός του με τον Φετφατζίδη στην ίδια πλευρά δημιουργεί προϋποθέσεις για τον αντίπαλο. Γι’ αυτό ο Σάββας Παντελίδης ρίχνει τον Λούκας Σάσα από εκείνο τη πλευρά. Ο Βραζιλιάνος είναι με μια σκούπα στα χέρια για να μαζεύει τα απόνερα. Είναι επίσης πιο ωφέλιμος από τον Μανώλη Σιώπη, παίκτης με περισσότερο ανεπτυγμένα χαρακτηριστικά, πιο ποιοτικές αντιδράσεις και έντονη συμμετοχή στο δημιουργικό κομμάτι. Αυτό βέβαια παραμένει «αγκάθι» όταν περιορίζεται η δράση του Χαβιέ Ματίγια. Ο ΟΦΗ το έκανε για 30 λεπτά, εξαφάνισε τον Ισπανό και η γιόμα πήγε σύννεφο. Στο ίδιο διάστημα, μέσα από τις σπασμωδικές αντιδράσεις σε επίθεση και άμυνα, ήταν αντιληπτό ότι ο Άρης μπήκε ψιλωμένος στο παιχνίδι. Με την αίσθηση ότι ήταν δικό του, δίχως τον συμβιβασμό με την πραγματικότητα. Γιατί τα παιχνίδια τα κερδίζεις, δεν σου έρχονται στο πιάτο.

Μέχρι στιγμής, ο Παντελίδης δεν παίρνει βοήθειες από τον πάγκο. Γιατί ο Λάρσον είναι σε κακό φεγγάρι, ενώ ο Μάρτιν Τόνσο συνεχίζει να δείχνει ξένο σώμα στην ομάδα. Χθες, τον έριξε στο παιχνίδι αντί του κουρασμένου Γιάννη Φετφατζίδη (ο οποίος έκανε εξαιρετικό παιχνίδι). Ενδεχομένως να το μετάνιωσε στο πεντάλεπτο καθώς ξαφνικά ο Άρης έχασε την επιθετικότητά του. Συμπέρασμα, ο κουρασμένος Φετφατζίδης ήταν πιο δημιουργικός από τον ξεκούραστο Τόνσο. Και στην περίπτωση του Τόνσο όμως, ο Άρης έκανε μια επένδυση και οφείλει να την υποστηρίξει. Απλώς, τα συμπεράσματα καταγράφηκε και στο μπλοκάκι του προπονητή του ο οποίος δείχνει διατεθειμένος να αναθεωρήσει κάποιες επιλογές του.

Γίνεται πολύς λόγος επίσης για τον Ντουάρτε του οποίου η μεταγραφή διαφημίστηκε έντονα από τον ίδιο τον οργανισμό, επί του παρόντος όμως είναι απλός θεατής των αγώνων. Όλοι μιλούν για τα εργομετρικά του. Προσωπικά δεν έχω πάρει χαρτιά στα χέρια μου, θυμάμαι μια συνέντευξη του αθλητή στην οποία εξηγούσε τις αδυναμίες του και αναρωτιέμαι, αν όντως τα εργομετρικά ήταν σε τόσο κακή κατάσταση, γιατί ο Άρης δεν έβαλε σχετικό όρο στο τριετές συμβόλαιό του; Προφανώς πίστεψε περισσότερο απ’ όσο έπρεπε.