Υποχρέωση όλων να λένε τα ίδια και να πράξουν μετά τις εκλογές!

Εδώ και περίπου δύο εβδομάδες ο Παναθηναϊκός και η λύση στο γηπεδικό του πρόβλημα, το οποίο κατά το παρελθόν έχει διευθυτηθεί… καμιά εικοσαριά φορές, έχουν βρει φανατικούς υπερμάχους, όλα τα κόμματα ξαφνικά αγάπησαν τον σύλλογο και έγιναν πρωταγωνιστές στα λόγια, ώστε το γρηγορότερο δυνατό ο μεγαλύτερος και διαχρονικότερος αθλητικός οργανισμός της χώρας να βρει την στέγη που του αξίζει. Καθημερινές δηλώσεις από την κυβέρνηση, από την αξιωματική αντιπολίτευση, από τον νέο δήμαρχο Αθηναίων, ο οποίος δηλώνει οπαδός του τριφυλλιού ενώ στον συνδυασμό του, εκτός από τον Γιούρκα Σεϊταρίδη, υπάρχει και ο Νίκος Αβραμίδης, ένας άνθρωπος που δεδομένα θα δώσει όλο του το είναι για να προχωρήσει η ιστορία, γνωρίζοντας άριστα την Αθήνα αλλά και τον Παναθηναϊκό, καθώς εδώ και χρόνια δίνει το παρών στο πλευρό της αγαπημένης του ομάδας.

Από κει και πέρα, λόγια, λόγια, λόγια, τα οποία έχουν μία αξία όταν γίνονται από όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου και τις εμπλεκόμενες πλευρές, αλλά η αξία αυτή είναι μικρή, ελάχιστη όταν βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, σε μία χώρα που πρέπει να είσαι χαζός για να μην καταλαβαίνεις ότι από αυτά που ακούς πρέπει να κρατάς το ένα και να πετάς τα υπόλοιπα εννιά, στα δέκα που ακούς. Δεν χρειάζεται να το πάμε πιο μακριά. Τα τελευταία δύο χρόνια στα… λόγια, ο Παναθηναϊκός έφτιαξε γήπεδο στο Γουδί και στην Καλογρέζα. Ευτυχώς σε τούτη την γωνιά δεν παρασυρθήκαμε και δεν γεμίσαμε με τσάμπα ελπίδες τον κόσμο. Γιατί όσο δεν υπάρχουν στέρεες βάσεις, όσο δεν υπάρχουν δεσμεύσεις μέσω υπογραφών και ένα ξεκάθαρο νομικό και οικονομικό(το σημαντικότερο) πλαίσιο, το να σηκώνεις την μπάλα στον Θεό είναι το λιγότερο επικίνδυνο. Άλλο το πιέζω, άλλο γράφουμε ότι είναι υποχρέωση για την Πολιτεία να συμβάλει για την λύση στο γηπεδικό και άλλο δημιουργούμε μία εικόνα που πολύ απλά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Πάμε, όμως, τώρα παρακάτω, πάμε στην ουσία. Σημασία δεν έχει τι επικοινωνούν τούτη την χρονική περίοδο οι υπεύθυνοι των κομμάτων. Σημασία έχει τι θα λένε, πως θα πράξουν μετά τις εκλογές. Και από την στιγμή που τόσο από την ΝΔ όσο και από τον Σύριζα αλλά και από τον δήμο Αθηναίων δηλώνουν έτοιμοι να ενεργήσουν, ώστε να προχωρήσει η λύση του Βοτανικού είναι υποχρεωμένοι να δείξουν την ίδια ζέση, την ίδια κινητικότητα και από Σεπτέμβριο, όταν το κράτος θα ξαναμπεί στο… on μετά τις εκλογές και τον Αύγουστο που στην Ελλάδα δεν κινείται το παραμικρό. Είναι υποχρεώσή τους και καθήκον τους, από την στιγμή που προεκλογικά υποσχέθηκαν πρόοδο στο πρότζεκτ του Βοτανικού, να το δούμε και στις πράξεις. Αλλιώς για ακόμη μία φορά, πολιτικές δυνάμεις αυτής της χώρας θα έχουν ξεφτιλιστεί και θα έχουν παίξει ένα φτηνό παιχνίδι στην πλάτη του Παναθηναϊκού. Αυτά και επί του θέματος θα υπάρχει ξανά ποστ, όταν επί της ουσίας υπάρξει πρόδος.

Υ.Γ1: Για το φινάλε αυτού του σημειώματος, αφήσαμε τον σχολιασμό της επικείμενης μεταγραφής του Μάρκους Μπεργκ στον Ολυμπιακό. Και το σχολιάζουμε γιατί βλέπω κόσμο να… βράζει και να απορεί με τον Σουηδό επιθετικό. Ρε παιδιά, πόσες φορές ακόμη θα πούμε και θα γράψουμε ότι ΚΑΝΕΙΣ, μα ΚΑΝΕΙΣ επαγγελματίας ποδοσφαιριστής παρά ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν σκέφτεται, δεν ενεργεί όπως θα το έκανε ένας οπαδός που από παιδί μικρό αγαπάει μία ομάδα; Ναι θα δεθούν, ναι θα αγαπήσουν αλλά πάνω από όλους για εκείνους είναι το επαγγελματικό τους μέλλον, τα λεφτά.

Και για τον Μπεργκ τα έχουμε πει εδώ και δύο χρόνια, σε αυτό το blog, όταν με την συμπεριφορά του απέδειξε όλα τα παραπάνω. Καμία έκπληξη λοιπόν, κανένας λόγος για εκνευρισμό.

Απλά για κάθε εκατό Μπεργκ θα υπάρχει ένας Ντε Ρόσι, για κάθε εκατό Κωνσταντίνου θα υπάρχει ένας Τότι, ώστε το ᾽᾽ποδοσφαιριστής-οπαδός᾽᾽να βρίσκει την εφαρμογή του ακόμη και στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και να γίνεται αντικείμενο θαυμασμού από ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη.

Kαι εδώ που τα λέμε, ο Παναθηναϊκός έχει απείρως πιο σοβαρά ζητήματα να ασχολείται...

Υ.Γ2: Αλήθεια, ο Τάκης Φύσσας πως να νιώθει που βρίσκεται στο ίδιο ψηφοδέλτιο με έναν άνθρωπο που έχει εκφραστεί κατά το παρελθόν χυδαία εις βάρος του Παναθηναϊκού και του κόσμου του;