Πώς πετάει ο Ολυμπιακός τόση δουλειά…

Πέντε κόρνερ κέρδισε ο Ολυμπιακός στο παιχνίδι του με τον Άρη. Κι άλλα τρία-τέσσερα φάουλ γύρω από την περιοχή του Κουέστα, σε θέσεις πολύ καλές για να βγάλει επικίνδυνες σέντρες και να δημιουργήσει ευκαιρίες.

Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Δεν μπόρεσε ο Ολυμπιακός να απειλήσει έστω μία φορά τον Άρη από μία στατική φάση. Παρά την παρουσία ψηλών παιδιών, όπως οι Μεριά, Μιράντα, Χασάν, Μπουχαλάκης, που είναι όλοι πάνω από 1μ85-ενώ και ο Μασούρας με τον Γκιγέρμε δεν υστερούν στο ψηλό παιχνίδι. Και παρά την παρουσία του Φορτούνη, που θεωρείται ένας από τους καλύτερους στις στημένες φάσεις στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Παρεμπιπτόντως, αδυνατώ να κατανοήσω, πώς είναι δυνατόν ο Φορτούνης να μην εκτελεί εδώ και τόσες εβδομάδες έστω ένα καλό φάουλ, όταν μιλάμε ειδικότερα για κτυπήματα από αριστερά, δηλαδή από την καλύτερη θέση για δεξιοπόδαρο. Τρεις φορές πάλι με τον Άρη πήρε φάουλ ο Ολυμπιακός από αριστερά, σε ιδανική θέση για σέντρα κι ούτε ένα κτύπημα δεν ήταν καλό-κάτι που επαναλαμβάνεται σε όλα τα παιχνίδια εδώ και πολύ καιρό! Ειδικά από τη συγκεκριμένη θέση! Σε βαθμό που είναι να απορεί κανείς, γιατί δεν αλλάζει ο προπονητής εκτελεστή για τα φάουλ από τα αριστερά. Να δοκιμάσει τον Μασούρα, τον Ποντένσε η, τον Κούτρη.

Τέλος πάντων, ο Ολυμπιακός όχι μόνο δεν απείλησε ποτέ τον Άρη από κόρνερ η, φάουλ, αλλά εκ τύχης δεν δέχθηκε γκολ από τέτοια φάση. Να θυμίσω ότι αμέσως μετά το 3-1, από εκτέλεση κόρνερ ο στόπερ Ρόουζ πήρε κεφαλιά από Μεριά, Γκιγέρμε (νομίζω ότι αυτός είχε την κύρια ευθύνη της φάσης), Μιράντα και η μπάλα έφυγε ελάχιστα άουτ από το δεξί δοκάρι του Σα, που ήταν φανερό ότι δεν μπορούσε να αντιδράσει. Αλλά και νωρίτερα στο παιχνίδι οι παίκτες του Άρη είχαν πάρει την κεφαλιά σε στημένη φάση, έχοντας προειδοποιήσει.

Και να προσέξουμε ότι έχει βοηθήσει ο Σα σε τέτοιου είδους στατικές φάσεις στο να μην δεχθεί ο Ολυμπιακός κι άλλες ευκαιρίες και γκολ, είτε καθαρίζοντας με εξόδους ψηλά, είτε κάνοντας επεμβάσεις όπως στην περίπτωση του Σολ της Ντινάμο στο Κίεβο, που προέκυψε από κόρνερ.

Ο δε Παναθηναϊκός, κυριακάτικος αντίπαλος του Ολυμπιακού, τόσο με τον ΠΑΟΚ, όσο και με την ΑΕΚ, μπορεί να μην σκόραρε, αλλά έκανε φάσεις στο ψηλό παιχνίδι από εκτελέσεις φάουλ και θα μπορούσε να σκοράρει από αυτές. Και ο Κάτσε και ο Μπουζούκης έχουν καλά κτυπήματα, όπως παίρνουν καλές θέσεις και κεφαλιές τόσο οι Κουρμπέλης, Κολοβέτσιος, όσο και ο Μακέδα.

Ο Ολυμπιακός πρέπει να τις προσέξει αυτές τις φάσεις, όπως και τις βαθιές πάσες που βγαίνουν στον Μακέδα, ο οποίος ξέρει να βγαίνει στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας-κι ο Άρης έβγαλε στον Ολυμπιακό δύο τέτοιες φάσεις, που ήταν μισό γκολ την περασμένη Κυριακή…

Όμως, αυτό για το οποίο πραγματικά απορώ είναι για το πόσο ακίνδυνος εμφανίζεται ο Ολυμπιακός επιθετικά στις δικές του στατικές φάσεις. Και πώς πετάει στα σκουπίδια με αυτό τον τρόπο τόση καλή δουλειά που κάνει επιθετικά. Διότι, για να κερδίζει τόσα κόρνερ και τόσα φάουλ σημαίνει ότι επιτίθεται πολύ, ότι οι παίκτες του παίρνουν προσωπικές ενέργειες και τους ανατρέπουν οι αντίπαλοι τους κλπ, κλπ.

Και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί και ο προπονητής δεν εστιάζει περισσότερο σε αυτό το κομμάτι, προκειμένου να βελτιωθεί η ομάδα. Εκτός κι αν το κάνει, αλλά και πάλι χωρίς κανένα αποτέλεσμα...

Άσχετο: ταινία για σήμερα, Nerve (21.00) στο Village Cinema στην Cosmote Tv.