Όταν ο Ολυμπιακός ξαφνικά τετραπλασιάζει το μ.ο. του παθητικού του!...

Σε μία υποθετική ερώτηση, αν απόψε προτιμούσα να συνεχίσει ο Ολυμπιακός την…γκολεάδα του στο Καραϊσκάκη η, να κρατήσει πίσω το μηδέν, μπορεί και να απαντούσα το δεύτερο, παρότι θα μου άρεσε δέκα φορές περισσότερο το πρώτο.

Κατ΄ αρχάς, με μηδέν πίσω σήμερα ο Ολυμπιακός περνάει στα ημιτελικά, για να θυμηθούμε και το…βασικό της υπόθεσης. Διότι εδώ που έφτασε ο Ολυμπιακός, αποκλείοντας την Ξάνθη με 0-0 και 3-1 κι έχοντας φέρει 3-3 στη Λαμία στο πρώτο παιχνίδι, είναι υποχρεωμένος να προκριθεί, αν και το Κύπελλο εδώ και πολλά χρόνια δεν αποτελεί παρά τον τρίτο η, και τέταρτο στόχο του.

Ωστόσο, επειδή ο Ολυμπιακός πριν το 3-3 στη Λαμία είχε μία σειρά εννιά αγώνων με μόλις τρία γκολ στο παθητικό του, κι επειδή από το 3-3 και μετά έχει αρνητικό ρεκόρ με 11 γκολ παθητικό σε έξι παιχνίδια στα οποία έχει αποτύχει να κρατήσει πίσω το μηδέν έστω σε ένα (!), θεωρώ ότι έχει μεγάλη σημασία να εμφανίσει σήμερα η ομάδα μία διαφορετική αμυντική συμπεριφορά. Κι αποδείχθηκε ότι όλο αυτό το κακό σερί με τα γκολ που τρώει ξεκίνησε από το ματς στη Λαμία (γιατί όταν χάσεις τη συγκέντρωση σου, μετά δεν είναι εύκολο να την κερδίσεις). Άρα, ας κάνει πάλι κόντρα στη Λαμία μία νέα αρχή…

Είναι πραγματικά από στενάχωρο έως απογοητευτικό, θλιβερό θα έλεγα αυτό που συμβαίνει με τον Ολυμπιακό: να έχει παθητικό 19 γκολ στα 34 πρώτα παιχνίδια του σε όλες τις διοργανώσεις και να έχει παθητικό 11 γκολ στα πέντε τελευταία!!! Δεν έχει καμία ποδοσφαιρική λογική να δέχεσαι μέσο όρο μισό γκολ (0,55 για την ακρίβεια) ανά ματς επί έξι ολόκληρους μήνες, από 9 Αυγούστου έως 2 Φεβρουαρίου και ξαφνικά να πηγαίνει ο μέσος όρος σου τέσσερις φορές πάνω, δηλαδή στα 2,2 γκολ ανά ματς μέσα σε 19 ημέρες, από τις 6 έως τις 25 Φεβρουαρίου!!!

Κι επειδή όντως ο Ολυμπιακός υποχρεώθηκε κι έδωσε συνεχόμενα τέσσερα μεγάλα παιχνίδια σε δέκα ημέρες, κάτι που σίγουρα δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο, να υπενθυμίσω ότι το χειρότερο αμυντικά κομμάτι αυτού του προγράμματος ήταν τα τρία πρώτα παιχνίδια, με Λαμία 3-3, ΠΑΟΚ 1-3, Ντινάμο 2-2, ενώ στη συνέχεια το παθητικό ήταν σαφώς πιο νορμάλ (με ΑΕΚ 4-1, σε Ντινάμο 0-1 και με ΟΦΗ 5-1).

Η λύση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι μία. Αφενός μεν σε επίπεδο ατομικό πρέπει ο κάθε παίκτης να συγκεντρωθεί και να κόψει τα εύκολα λάθη, αφετέρου σε σε επίπεδο ομαδικό όλοι να το δουν διαφορετικά το κομμάτι της αμυντικής συμπεριφοράς.

Στο τελευταίο παιχνίδι, με τον ΟΦΗ, στο κέντρο της άμυνας έπαιξαν ο Μεριά με τον Μιράντα, που για εμένα είναι καλοί στόπερ-ειδικά ο Τυνήσιος έχει προδιαγραφές για να βγει πολύ καλός κι όχι απλά καλός. Ατομικά δεν τα πήγαν καθόλου άσχημα. Οι επεμβάσεις τους ήταν συνολικά 23 (11 και 12 αντίστοιχα)-τις λες όχι απλά λίγες, αλλά πολλές! Ορισμένες μάλιστα ήταν και σε κρίσιμες στιγμές. Μία δε πάσα του Μιράντα από πίσω προς τον Κούτρη θα την ζήλευε κι ο Γκιγέρμε!

Όμως, μερικά πράγματα που κάνουν πραγματικά δυσκολεύεται κάποιος να τα καταλάβει.

Π.χ. δεν έχει νόημα ο Μιράντα να φεύγει μπροστά εν είδει…Μπέκενμπαουερ και να χάνει έτσι την μπάλα. Τι δουλειά έχει ο στόπερ να προσπαθεί με την μπάλα στα πόδια να φτάσει στην αντίπαλη περιοχή; Αυτό που έχει νόημα είναι να προσέχει πώς παίζει το οφσάϊντ. Κι όχι να κολλάει πίσω, όπως έκανε ο Μιράντα σε μία στιγμή στο α΄ ημίχρονο που πήρε την μπάλα ο φορ του ΟΦΗ, ο Νέϊρα, σε κανονική θέση και δη επικίνδυνη, αλλά δεν είδε καλά ο επόπτης και τον υπέδειξε οφσάϊντ.

Κι αυτό που δεν έχει απολύτως κανένα νόημα είναι να φεύγει ωραία ο Μεριά από τον χώρο δράσης του και να κάνει πολύ καλή άμυνα σε θέση δεξιού μπακ, να κερδίζει την μπάλα και να κάνει μία τόσο τραγική επιλογή, γυρίζοντας από τα 35 μέτρα πίσω την μπάλα τόσο άσχημα στον Σα, που στο τσακ ο γκολκίπερ πρόλαβε κι έδιωξε με κεφαλιά προ του αντίπαλου κυνηγού που ήταν έτοιμος να σκοράρει. Με τη φάση να γίνεται στο πρώτο κομμάτι του παιχνιδιού, όταν το σκορ ήταν ρευστό. Τι πιο απλό να έφευγε η μπάλα μπροστά-τι δουλειά είχε να την στείλει πίσω στον τερματοφύλακα του!!!

Ο δε Σα πρέπει κι αυτός να μάθει κάποια στιγμή να συνεργάζεται καλύτερα με τους συμπαίκτες του, να τους δίνει δηλαδή σωστά την μπάλα κι όταν πρέπει. Είναι κάποια παιχνίδια τώρα που κάνει το ακριβώς αντίθετο. Με τον ΟΦΗ στο πρώτο κιόλας λεπτό πάει και βγάζει μία πάσα στον Μεριά, που ήταν υπό πίεση. Έκανε κι ο Μεριά λάθος αντίδραση κι ο ΟΦΗ έβγαλε φάση-στο πρώτο λεπτό. Και θυμάμαι πολύ καλά ότι και τις προάλλες ο Σα είχε κάνει κάτι παρόμοιο στον Γκιγέρμε και μάλιστα στον άξονα έξω από την περιοχή του και τότε είχε δημιουργηθεί κίνδυνος.

Μιλάμε για απλά πράγματα, το άλφα και το ωμέγα του ποδοσφαίρου, τα οποία για ένα άγνωστο λόγο, δεν τα βλέπουμε εσχάτως στον Ολυμπιακό, στο αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού του. Μόνο που δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Αν συνεχιστεί, πολύ απλά, όχι το Κύπελλο δεν θα πάρει, αλλά ακόμη και τη δεύτερη θέση θα απωλέσει-και μακάρι να βγω ψεύτης εγώ.

Τώρα, ειδικά ενόψει του αποψινού αγώνα, ο Ολυμπιακός κατά την γνώμη μου δεν έχει το περιθώριο να υποτιμήσει τη Λαμία και τον Χάβο. Γιατί πολύ απλά θα το πληρώσει πολύ άσχημα. Όταν βλέπεις μία ομάδα να πετάει έξω από το Κύπελλο δύο φορές τον Παναθηναϊκό μέσα σε δύο σεζόν, πρέπει να την σεβαστείς. Και να θυμίσω ότι πάντα στο Κύπελλο η Λαμία πέρσι και φέτος έχει παίξει και τρεις φορές με την ΑΕΚ κι έχει χάσει και τις τρεις οριακά (1-2, 0-1 και 0-2 με το δεύτερο γκολ στο τέλος).

Δεν μπορεί να είναι τυχαία τα αποτελέσματα της Λαμίας. Πολύ απλά έχει καλή ομάδα, καλό προπονητή και αν της δώσεις δικαιώματα θα σου την φέρει!

Άσχετο: Ταινίες για σήμερα, Chappaquiddick (15.10) στην CosmoteCinema 2 και The Hunter (18.30) στην Cosmote Cinema 1.