Μάτι που ξαναγυαλίζει, κορυφή που δεν ζαλίζει!

Από πέρυσι με αυτή την ομάδα του Λουτσέσκου, έχω την αίσθηση ότι από τα πρώτα λεπτά και τις πρώτες πάσες, μπορώ να προβλέψω ποιο ακριβώς αγωνιστικό πρόσωπο θα παρουσιάσει ο ΠΑΟΚ. Οι πρώτες αντιδράσεις και ο τρόπος με τον οποίο προσπαθούν να αγωνιστούν, δείχνουν πάρα πολλά. Έτσι έγινε και στην αναμέτρηση της Λιβαδειάς…

Μπήκαν στο γήπεδο οι ασπρόμαυροι και από τον όρκο νίκης που έδωσαν, από τον πως απευθύνονταν στον κόσμο και από τις πρώτες μονομαχίες τους και τον τρόπο που επιτίθονταν και κυκλοφορούσαν την μπάλα, φάνηκε ότι… κάπου είχε γυρίσει το κουμπί. Το μάτι τους γυάλιζε και ήταν ξεκάθαρο ότι όσα έγιναν μετά το ματς με την Μπάτε τους τσάτισαν. Το μάτι τους γυάλιζε και αυτό ήταν το στοιχείο που έβαλε τις βάσεις γι’ άλλη μία νίκη.

Παρά το ότι στο 2΄ ο Μπίσεσβαρ σημάδεψε δοκάρι, παρά το ότι στο 5΄ ο Βέρνμπλουμ έπαθε την μεγάλη ζημιά, οι παίκτες του Λουτσέσκου δεν επηρεάστηκαν και δεν σταμάτησαν να ασκούν πίεση. Προφανώς σε κάθε ματς παίζει ρόλο και ο αντίπαλος. Ο Λεβαδειακός είναι σχετικά αδύναμος. Έστω και έτσι, όταν τα περισσότερα εξαρτώνται από τον ΠΑΟΚ, τότε οι μικρές-μικρές λεπτομέρειες και αντιδράσεις δείχνουν πολλά.

Μέσα από αυτό εκτιμώ ότι η μικρή διαφοροποίηση έντασης-ενέργειας και επιθετικότητας που παρουσίασε ο ΠΑΟΚ στη Λιβαδειά, δεν είχε να κάνει τόσο με τις αλλαγές προσώπων σε συγκεκριμένες θέσεις, αλλά κυρίως με την διάθεση και την αποφασιστικότητα όλης της ομάδας. Δηλαδή… Και αν ήταν ο Μπίσεσβαρ στα αριστερά και όχι άξονα, κάτι ανάλογο θα βλέπαμε. Πέρυσι ο φοβερός Ολλανδός έβγαλε όλα τα μεγάλα ματς στα αριστερά. Εξάλλου… παντού και πάντα παίρνει πρωτοβουλίες ο συγκεκριμένος. Το ίδιο και για τον Ουάρντα και για τον Ζαμπά ή όποιον άλλο αγωνίστηκε σε οποιαδήποτε θέση.

Ο ΠΑΟΚ κέρδισε ένα κομβικό παιχνίδι (το timing ήταν κρίσιμο) κι’ αυτό θα βοηθήσει να ξεπεραστεί λίγο πιο ανώδυνα ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός, ενώ η ομάδα παραμένει δυνατή και σταθερή στην κορυφή του πρωταθλήματος, χωρίς να επηρεάζεται από το παραμικρό.

ΦΥΣΙΚΑ και ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός αποτελεί και θα αποτελεί αποτυχία ό, τι και αν γίνει στο τέλος της χρονιάς. Και φυσικά θα περιμένουμε κάποια στιγμή από τον Λουτσέσκου που οδηγεί τον ΠΑΟΚ σε απίθανα ιστορικά ρεκόρ στο πρωτάθλημα, κάποια στιγμή να εξηγήσει και το… «ξέρω γιατί δεν μπορούσαμε να ανταποκριθούμε σε δύο διοργανώσεις, αλλά το κρατάω για τον εαυτό μου»

Μια και το αναφέραμε, αξίζει να θυμίζουμε (συχνά-πυκνά) κάποια βασικά στοιχεία, που πάντα βοηθούν σε όσους βγάζουν συμπεράσματα σε σχέση με το πρωτάθλημα.

- Ο ΠΑΟΚ είναι πρώτος και με διαφορά έχοντας κερδίσει 40 πόντους, μέσα από τις 13 νίκες και τη μία ισοπαλία σε 14 ματς. (Η βαθμολογία φυσικά δείχνει 38 λόγω της αφαίρεσης.

-Καλύτερο ρεκόρ σε ΟΛΗ την Ευρώπη, έχει ΜΟΝΟ η Γιουβέντους με 15 νίκες σε 16 αγώνες.

- Ο ΠΑΟΚ έχει οκτώ βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο Ολυμπιακό. (Στο γήπεδο έχει κερδίσει 10 βαθμούς παραπάνω μια και οι ερυθρόλευκοι έχουν εννιά νίκες, τρεις ισοπαλίες και δύο ήττες).

- Ο ΠΑΟΚ είναι ο μόνος αήττητος, αυτός που φυσικά κέρδισε και όλα τα ντέρμπι στα οποία σφύριξαν ξένοι διαιτητές.

- Η ομάδα του Λουτσέσκου σε 14 ματς διαθέτει την καλύτερη επίθεση με 24 γκολ.

- Ο Δικέφαλος του Βορρά έχει και την καλύτερη άμυνα με έξι γκολ παθητικό

(Για όσους αρέσκονται σε διαιτητοκουβέντες, ξέρετε ότι έχω τα πάντα σε αρχείο και φυσικά ούτε εκεί «σηκώνει» κουβέντα και συγκρίσεις…).

- Στη σύγκριση πάντως των δύο πρώτων και ενόψει της συνέχειας, πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Ολυμπιακός θα τελειώσει τον πρώτο γύρο με εννιά(!!) εντός έδρας αγώνες και μόλις έξι εκτός, κάτι που φυσικά θα αντιστραφεί στον δεύτερο γύρο, όπου φυσικά οι ομάδες θα αναμετρηθούν στην Τούμπα.

ΤΙΠΟΤΑ δεν έχει κριθεί βέβαια. ΤΙΠΟΤΑ δεν έχει τελειώσει μια και απομένουν 16 ακόμη ματς. Η μάχη συνεχίζεται. Αν ο ΠΑΟΚ και οι παίκτες του συνεχίζουν να αγωνίζονται με αυτή τη νοοτροπία, τότε όλα θα πάρουν τον δρόμο τους…