Τα 10 γκολ στα 10 παιχνίδια και το παραπάνω που πρέπει να δώσουν όλοι στον Ολυμπιακό

Βλέποντας τα αποτελέσματα του Ολυμπιακού στα α΄ ημίχρονα των αγώνων του σε πιάνει μία στενοχώρια-πάνω από τις μισές ομάδες του πρωταθλήματος έχουν καλύτερα από αυτόν!

Σε αυτό το διάστημα ο Ολυμπιακός έχει δύο νίκες, δύο ήττες κι εφτά ισοπαλίες! Ειδικά δε μακριά από το Καραϊσκάκη δεν έχει καν σκοράρει (!!!), ενώ έχει δεχθεί δύο γκολ, με συνέπεια να έχει τρεις ισοπαλίες και δύο ήττες, ενώ εντός έδρας έχει δύο νίκες και τέσσερις ισοπαλίες, με γκολ 3-0 (ουσιαστικά γιατί είχε προηγηθεί 2-0 του ΠΑΣ)…

Όλοι έχουμε κατακρίνει τον Πέδρο Μαρτίνς και τους παίκτες του Ολυμπιακού γι΄ αυτό το θλιβερό φαινόμενο, να πηγαίνει η ομάδα στην ανάπαυλα ούσα συνήθως ισόπαλη η, και να χάνει. Και ξέχωρα από τα αποτελέσματα αυτά καθ΄ εαυτά, οι ‘ερυθρόλευκοι’ μας έχουν δώσει δικαιώματα με τις εμφανίσεις του στα συγκεκριμένα διαστήματα (με ΟΦΗ, Απόλλωνα, ΑΕΚ). Όμως, αλήθεια είναι κι ότι ακόμη κι όταν μπήκαν καλά στα παιχνίδια τους και στρίμωξαν άσχημα τον αντίπαλο τους, απέτυχαν να κάνουν έστω ένα γκολ!

Στο Περιστέρι η ευκαιρία του Καμαρά στα 25 πρώτα δευτερόλεπτα ήταν καθαρή για γκολ. Αρκούσε ένα καλό πλασέ. Με τον ΠΑΟΚ πάλι ο Καμαρά στα 90 δευτερόλεπτα (!) είχε αποτύχει να νικήσει τον Πασχαλάκη από ίδια ακριβώς θέση από την οποία σκόραρε το 1-1 στον Ατρόμητο (και τότε από φάουλ του Φορτούνη)! Στο Χαριλάου ο πολύ καλύτερος σουτέρ Φορτούνης μόλις στο 5’ είχε χάσει ένα ακόμη πιο εύκολο γκολ! Στη Νέα Σμύρνη ο Ποντένσε κι ο Φετφατζίδης είχαν συναγωνισμό αστοχίας στο πρώτο 20λεπτο! Στο Λουξεμβούργο, οι ευκαιρίες διαδέχονταν η μία μετά την άλλη στο πρώτο τέταρτο…

Κάποιες φορές υπάρχει κι η ατυχία-βλέπε το δοκάρι του Φορτούνη με απευθείας φάουλ στο 4^ο λεπτό με τον Αστέρα. Αλλά εδώ συνήθως δεν υπάρχει ατυχία. Υπάρχει αστοχία. Ειλικρινά νομίζω ότι το θέμα είναι και ψυχολογικό. Δεν υποστηρίζω ότι ο Ολυμπιακός έχει επιθετικογενείς παίκτες με φοβερή ικανότητα στο σκοράρισμα, όμως δεν υπάρχει λογική στο να πιστέψουμε ότι υπάρχει τέτοια ανικανότητα. Προφανέστατα τους έχει πάρει αποκάτω από πλευράς ηθικού και το πρόβλημα αναπόφευκτα μεγεθύνεται από το άγχος και την πίεση.

Στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο, υπήρξε ξεκάθαρη ανωτερότητα από πλευράς Ολυμπιακού και πολλές ευκαιρίες. Όμως, πρέπει να παραδεχθούμε ότι τα περισσότερα τελειώματα των φάσεων ήταν άσχημα. Δεν άξιζαν για γκολ!

Ο Μάνος, που σημειωτέον είχε καλή συμμετοχή στο παιχνίδι βγαίνοντας να πάρει μπάλες και μοιράζοντας τις σχεδόν πάντα σωστά, βρέθηκε τρεις φορές σε θέση για γκολ, κάνοντας καλές τοποθετήσεις . Στη μία πλάσαρε πολύ άστοχα και στις δύο έχασε το κοντρόλ και κόπηκε… Την πρώτη μάλιστα δεν έκανε τελικά ούτε σουτ, ούτε μία καλή πάσα. Και προς το τέλος σε μία πάσα του Κούτρη θα μπορούσε να σουτάρει, αλλά δεν μπόρεσε.

Το παιδί ήταν φανερά αγχωμένο-λογικά, αφού του δόθηκε μεγάλο βάρος που δεν έπρεπε, από Β΄ Εθνική πέρσι, να πρέπει να κάνει τη διαφορά στον Ολυμπιακό σε ένα πολύ δύσκολο εκτός έδρας παιχνίδι του. Το ίδιο είχε γίνει κι όταν είχε μπει αλλαγή με τον ΟΦΗ και τον Παναθηναϊκό, όταν ο Ολυμπιακός έχανε η, με τον Απόλλωνα, όταν ο Ολυμπιακός ήταν στο 0-0…Ο τρίτος σου σέντερ φορ πρέπει να μπαίνει όταν εσύ προηγείσαι 2-0 κι όχι να του ζητάς να βγάλει αυτός τα κάστανα από τη φωτιά, αλλά ατυχώς φέτος η ομάδα δεν έχει αυτή την πολυτέλεια.

«Μίλησα» πριν για πρόβλημα και στην ψυχολογία. Θυμηθείτε ότι ο Μάνος στην πρώτη του ευκαιρία δεν σούταρε καν ενώ είχε απέναντι τον γκολκίπερ. Το ίδιο κι ο Καμαρά στην δεύτερη ευκαιρία του-φάτσα είχε τον Μέγερι και δεν επιχείρησε να τον πλασάρει, αλλά πήγε να σπάσει την μπάλα αριστερά στον (μαρκαρισμένο) Μάνο…Ο Μαρτίνς του είχε ζητήσει να γίνεται κρυφός κυνηγός, το έκανε, έβγαινε σωστά, αλλά τα γκολ τα έχανε-πάλι καλά που το έβαλε από την στημένη φάση, σχεδόν εξ επαφής από την αντίπαλη εστία.

Χρειάζεται καθαρό μυαλό και ηρεμία, που δεν υπάρχει λόγω της πίεσης για πάση θυσία νίκη σε κάθε ματς, λόγω των βαθμών που χάθηκαν ακριβώς εξαιτίας της αστοχίας και της γκίνιας. Ο Καμαρά δεν σούταρε όταν βρέθηκε απέναντι στον Μέγερι, αντίθετα στη συνέχεια σούταρε έξω από την περιοχή δύο φορές, την μία χειρότερα από την άλλη…

Ο Νάτχο είχε κι αυτός οδηγία από τον προπονητή να βγαίνει κρυφός κυνηγός, όταν μπορούσε. Το έκανε δύο φορές και μολονότι πολύ πιο έμπειρος και με βιογραφικό χαφ-σκόρερ, την πρώτη φορά κόπηκε πολύ εύκολα ευρισκόμενος σε θέση βολής από πάσα του Κούτρη και τη δεύτερη έκανε ένα πολύ κακό σουτ, στο ωραίο γύρισμα που του έκανε με κεφαλιά ο Μάνος…

Ψάχνεις να βρεις έστω ένα καλό τέλειωμα φάσης από παίκτη του Ολυμπιακού και δεν βρίσκεις! Ακόμη και το σουτ του Φορτούνη, πάνω στον Μέγερι πήγε. Το δε απευθείας φάουλ που εκτέλεσε, δεν το λες κι επικίνδυνο. Ένα μακρινό σουτ του Γκιγιέρμε που φάνηκε το πιο απειλητικό, εξελίχθηκε σε τέτοιο περισσότερο γιατί είχε πολλούς παίκτες μπροστά του ο Μέγερι, που τελικά το έδιωξε.

Τρεις εξτρέμ χρησιμοποιήθηκαν.

Ο Ποντένσε πράγματι έκανε μερικά πολύ ωραία πράγματα-από τρεις πάσες του δημιουργήθηκαν φάσεις για γκολ. Δεν ευθύνεται αυτός που τα έχασαν οι Καμαρά (ένα), Μάνος (δύο). Αλλά δεν αρκεί ένας εξτρέμ να κάνει τρεις καλές πάσες, ακόμη κι αν είναι για γκολ. Πρέπει κι ο ίδιος να απειλεί-κι ο Ποντένσε έπαιξε 76 λεπτά με μηδέν τελικές! Όταν του έβγαλε την καλή σέντρα ο Κούτρης, έχασε το κοντρόλ από θέση βολής, όπως ακριβώς είχε συμβεί με τον Μάνο…

Οι δε επιστροφές του Πορτογάλου στο ανασταλτικό κομμάτι ήταν τραγικές, αφήνοντας τον Γιαννούλη να σεντράρει συνεχώς στο α΄ ημίχρονο! Αν κάνει το ίδιο και στην Μπέτις με τα μπακ-σφαίρες που έχουν οι Ισπανοί, θα είναι καταστροφή για τον Ολυμπιακό. Η δε εικόνα του στα 30 λεπτά που έπαιξε στο β΄ ημίχρονο ήταν απογοητευτική. Ένα τακουνάκι στον Φορτούνη και μία ντρίμπλα στον Γιαννούλη…

Αρχίζω να σκέφτομαι μήπως γι΄ αυτό στα προηγούμενα παιχνίδια δεν έπαιζε τίποτα στο α΄ και φαινόταν στο β΄, μήπως δηλαδή κρατούσε δυνάμεις γιατί δεν αντέχει ολόκληρο 90λεπτο σε καλό ρυθμό. Και πολύ τον κράτησε ο προπονητής ως το 76’. Κακές σέντρες, ακόμη κι όταν συνδυάζονταν καλά (π.χ. με τον Τοροσίδη), δεν μπήκε καλά σε φάσεις, δεν έδωσε καλά πάσα στον Γκιγιέρμε όταν έπρεπε…

Ο Ναουέλ μπήκε φουριόζος και τον ένιωσε η αντίπαλη άμυνα. Αλλά στο τέλος του αγώνα και σε 73 λεπτά συμμετοχής είχε μία τελική, πάνω σε αντίπαλο και τίποτα άλλο ουσιαστικό πλην της ασίστ στον Καμαρά στα 25 δευτερόλεπτα και της καλής εκτέλεσης κόρνερ, στην άστοχη κεφαλιά του Τοροσίδη από καλή θέση. Βγάζει ενέργεια, έχει κινητικότητα, βοηθάει πράγματι την ομάδα, μάχεται, όμως πρέπει να υπάρχουν από τον επιθετικό και κάποιες κινήσεις που κάνουν τη διαφορά. Κακώς κι αυτόν δεν τον άλλαξε πιο γρήγορα.

Ο Φετφατζίδης μπήκε 20 λεπτά. Ούτε αυτός ήταν κακός, αλλά επίσης δεν αρκεί. Είχε δύο καλές ενέργειες, κέρδισε και μία κίτρινη (του Ούμπιντες) σε πολύ καλό μπάσιμο του, αλλά όταν βρήκε την ευκαιρία να σουτάρει δύο φορές, η κατάληξη ήταν η γνωστή: τη μία πολύ άουτ και την άλλη πάνω σε ένα αμυνόμενο-νομίζω μάλιστα ότι στην πρώτη περίπτωση αντί να σουτάρει καλύτερα θα ήταν να έσπαγε την μπάλα πίσω του στον Γκερέρο.

Αν κάποιος αναλύσει το ματς ψύχραιμα, θα δει ότι ο Ολυμπιακός από το 20’ έως το γκολ στο 93’ απείλησε ναι μεν πολλές φορές, αλλά μόνο μέσα από στημένες φάσεις, με εξαίρεση τις δύο εμπνεύσεις του Φορτούνη, τις πάσες σε Φετφατζίδη και Μάνο. Κι αυτό γιατί, συν τοις άλλοις, δεν πήρε τις βοήθειες που έπρεπε να πάρει από τα ακραία μπακ, ιδίως τον Τοροσίδη, ενώ κι ο Κούτρης είχε τρεις καλές πάσες, αλλά μέχρι εκεί-ένα σουτ που επιχείρησε δεν μπορούσε να είχε τύχη από τέτοια απόσταση και μας μένει η καλή άμυνα που έπαιξε πάνω στον Μανούσο στο 88’ σε πολύ επικίνδυνη αντεπίθεση.

Ο Σισέ αυτή τη φορά ήταν εντελώς ακίνδυνος στις προωθήσεις του στα στημένα, άρα έμεινε ο Βούκοβιτς κι ο Καμαρά με τον Τοροσίδη να απειλούν σε αυτά, ενώ κακώς ο Γκιγιέρμε δεν παίρνει περισσότερες πρωτοβουλίες επιθετικά. Όπως έκανε στο δυνατό σουτ που επιχείρησε και σε μία άλλη στιγμή προς το τέλος που πήγε να μπουκάρει στην περιοχή παίζοντας το ένα-δυο, αλλά τελικά έκανε φάουλ στον Ρισβάνη.

Εν κατακλείδι: Με 10 γκολ σε 10 αγωνιστικές (βγάζοντας το 5-0 επί του ΠΑΣ) πρωτάθλημα δεν παίρνεις. Όλοι, κυρίως οι κυνηγοί, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι, πρέπει να δώσουν το κάτι παραπάνω στο επιθετικό-εκτελεστικό κομμάτι. Με μεγαλύτερη ηρεμία και συγκέντρωση.

Άσχετο (υποτίθεται): Έλεος ρε σεις, έλεος. Πώς το θέλετε το πρωτάθλημα; Κυριολεκτικά με νομοθετική διάταξη; Δεν το έχετε δεμένο απ΄ όλες τις πλευρές και την ψάχνετε και αλλιώς, ζητώντας να πουν κάποιοι ψέματα όπως στην Πάτρα;...

Άσχετο (εντελώς): πολύ δυνατή ταινία-βιογραφία οι γκάνγκστερ «Δίδυμοι Θρύλοι» (Legend) σήμερα στις 21.00 στο Village Cinema στην Cosmote Tv.