Οι μάγκες με τα πράσινα!

Οι μάγκες του Δώνη κατέθεσαν ψυχή, καρδιά, πνευμόνια! Ότι είχαν και δεν είχαν πάνω στο χορτάρι. Για σχεδόν... εκατό λεπτά, είχαν την εικόνα που θέλουν όλοι οι οπαδοί να βλέπουν στα «αιώνια» ντέρμπι! Τρέλα και πάθος, δυνατά στις μονομαχίες, μία γροθιά ως σύνολο στα εύκολα και τα δύσκολα, στους πανηγυρισμούς και τους τσαμπουκάδες. Οι ψυχάρες του Δώνη τίμησαν τον εαυτό τους και την πολύ βαριά φανέλα που φορούν, έφτασαν μια ανάσα από την νίκη δείχνοντας και πάλι ανταγωνιστική εικόνα σε ντέρμπι αλλά λύγισαν στο φινάλε, δεχόμενοι ένα γκολ που ήρθε σαν φυσιολογική εξέλιξη των δεδομένων που είχαν διαμορφωθεί στο τελευταίο ημίωρο του παιχνιδιού. Η γεύση, όπως, στο ντέρμπι και κόντρα στην ΑΕΚ είναι γλυκόπικρη. Γλυκιά για την παρουσία που αποτέλεσε ένα νέο πιστοποιητικό ανταγωνιστικότητας, γλυκιά για την νοοτροπία όσων φόρεσαν το τριφύλλι στο μέρος της καρδιάς, πικρή για το «τρίποντο» που δεν ήρθε!

Nέο Pamestoixima.gr με ακόμα μεγαλύτερες αποδόσεις και περισσότερες στοιχηματικές επιλογές

Πάλι καλά, όμως, να λέμε που η γεύση δεν είναι θεόξινη και αναφερόμαστε στον σοκαριστικό τραυματισμό του Διούδη. Ευτυχώς ο Έλληνας άσος είναι καλά και ας έκοψε το... αίμα σε όλη την Ελλάδα που παρακολουθούσε το παιχνίδι. Περαστικά του...
Το 1-1, λοιπόν, στο Καραϊσκάκη προφανώς και δεν είναι λόγος για πανηγυρισμούς. Ειδικά όταν δέχεσαι το γκολ της ισοφάρισης στις καθυστερήσεις. Για τον Παναθηναϊκό μιλάμε, ο οποίος στα τελευταία τέσσερα «αιώνια» ντέρμπι μετρά δύο νίκες και δύο ισοπαλίες, σε μία εποχή όπου δεν είναι και στα... καλυτερά του, από όλες τις απόψεις. Όταν, όμως, φέρνεις στο μυαλό σου την χαοτική απόσταση στο μπάτζετ των δύο ομάδων, το κλίμα που υπήρχε το καλοκαίρι, τις... αηδίες για 5-0 και εύκολη νίκη του Ολυμπιακού, μόνο περηφάνια μπορείς να νιώσεις για την φετινή αγωνιστική έκδοση του «τριφυλλιού», η οποία με τον Δώνη στο τιμόνι, μεγαλώνει, προοδεύει, βελτιώνεται και γεμίζει ελπίδα για το μέλλον!

Το παιχνίδι στο πρώτο μέρος ήταν κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του Παναθηναϊκού. Οι παίκτες του Δώνη με αυτό το 5-4-1 αμυντικά και τις εξαιρετικές αλληλοκαλύψεις σε πλάγια και άξονα, κατάφεραν να μπλοκάρουν τον Ολυμπιακό. Ο Φορτούνης στο αριστερό άκρο... χάθηκε και με εξαίρεση το τετ-α-τετ του Ποντένσε που απόκρουσε ο Διούδης, οι «πράσινοι» δεν απειλήθηκαν σε άλλη στιγμή και κρατούσαν με σχετική ευκολία το μηδέν.

Δημιουργικά, όμως, και ενώ φαινόταν ότι υπάρχουν χώροι για να απειλήσει στο επιθετικό τρανζίσιον, καθώς η τελευταία γραμμή άμυνας του Ολυμπιακού ήταν πολύ ψηλά, ο Παναθηναϊκός δεν είχε ηρεμία στην μεσαία γραμμή, δεν είχε σε καλό βράδυ τον Κουρμπέλη, δεν κρατούσε σωστά μπάλα και του έλειψε αυτή η μία πάσα που θα... ξεκλείδωνε την πίεση στον άξονα και θα οδηγούσε σε κόντρα επίθεση με αξιώσεις! Υπήρχαν αρκετές ευκαιρίες για να δημιουργηθούν φάσεις στο ανοιχτό γήπεδο αλλά όταν δεν κρατάς μπάλα, όταν δεν έχεις ηρεμία, δεν γίνεται να απειλήσεις.

Στο δεύτερο ημίχρονο, η ανάγκη για μία... ρημάδα πάσα που θα έβγαζε τον Παναθηναϊκό σωστά στο επιθετικό τρίτο γινόταν ολοένα και πιο έντονη. Αυτή έγινε στο 61'. Οι «πράσινοι» έχοντας ξεφύγει από την πίεση, έφτασαν να κάνουν επίθεση σχεδόν σε απόλυτη αριθμητική ισορροπία, η μπάλα στρώθηκε λουκούμι στον Κάτσε και... οβίδα! Ο Αλβανός μέσος το «μπουμπούνισε», έβαλε μπροστά το «τριφύλλι» στο σκορ και άλλαξε την εικόνα του παιχνιδιού.

Με την ευκαιρία αυτού του γκολ και της γενικότερης πολύ καλής του παρουσίας απόψε στο Καραϊσκάκη, ο Κάτσε σε αυτό το ρόστερ του Παναθηναϊκού δεν γίνεται να μην είναι βασικός και αναντικατάστατος στο πλευρό του Κουρμπέλη. Έχει εξαιρετική ισορροπία σε αμυντικά και δημιουργικά καθήκοντα, μπορεί να κόψει, να καλύψει χώρους, να δημιουργήσει, να σουτάρει καλά από απόσταση. Είναι ένα «πακέτο» που δεν τον βρίσκεις ούτε στον Τζανδάρη, ούτε στον

Δώνη και μακάρι να συνεχίσει έτσι, μακάρι να τον εμπιστευθεί περισσότερο ο coach Δώνης, ώστε να ανεβάσει επίπεδο την λειτουργία της ομάδας του στην μεσαία γραμμή.
Στιγμές μετά την γκολάρα του Κάτσε, η σεμνή τελετή θα μπορούσε να είχε λάβει τέλος. Ο mvp Ινσούα που έκανε τεράστια εμφάνιση, όμως, δεν τελείωσε σωστά την φάση προ κενής εστίας, το σουτ με το αριστερό πέρασε άουτ και από το 70' και έπειτα ξεκίνησε η... πολιορκία από τον Ολυμπιακό.

Έχαναν σημαντικό έδαφος για την πρώτη θέση(ο ΠΑΟΚ δεν σταματάει σχεδόν πουθενά), έχαναν από τον Παναθηναϊκό μέσα στο γήπεδό τους, ήταν λογικό και επόμενο να βγάλουν αντίδραση, να πιέσουν, να τα παίξουν όλα για όλα.

Ο Κότσαρης που πήρε άριστα στο ντεμπούτο του στην Σούπερ Λιγκ κατέβασε ρολά, το δοκάρι έσωσε από το γκολ του Σισέ, όμως, ο Αφρικανός στόπερ βρήκε δίχτυα στο 96' και διαμόρφωσε το τελικό 1-1! Ανεπίτρεπτο το λάθος του Πούγγουρα να χάνει κεφαλιά σε εκείνο το σημείο από τον πολύ κοντύτερό του, Ομάρ!

Για να είμαστε ειλικρινείς, στο τελευταίο μισάωρο του παιχνιδιού(από το 70' μέχρι το 100') ο Παναθηναϊκός πέρασε κάτω από την βάση στο νέο... μάθημα που του βγήκε στα ντέρμπι! Όταν για τριάντα λεπτά δεν βγάζεις την πίεση από την περιοχή σου, όταν δεν κρατάς μπάλα και πουλάς εύκολα τις κατοχές που σου δίνουν ηρεμία και ανάσες, τότε αργά ή γρήγορα θα έρθει μία φάση που δεν θα διαχειριστείς σωστά και θα δεχθείς το γκολ. Δεν έγινε την πρώτη, δεν έγινε την δεύτερη, έγινε την τρίτη.

Βέβαια, όταν ο Κουρμπέλης βρίσκεται σε τόσο κακό βράδυ δημιουργικά, όταν ο Μουνιέ μπαίνει αλλαγή και κάνει το ένα «πούλημα» πίσω από το άλλο(αποκορύφωμα εκείνο έξω από την περιοχή) και γενικά δεν βρίσκεις ηρεμία από κανέναν έμπειρο ποδοσφαιριστή που πατά χορτάρι(όπως π.χ ο Μακέντα), τότε πως να κρατήσει μπάλα ο Παναθηναϊκός; Να μπει μέσα ο Δώνης και να την κρατήσει; Δεν γίνεται...
Αυτός ο Παναθηναϊκός, όμως, συνεχίζει να μαθαίνει, η διαδικασία προόδου βρίσκεται σε εξέλιξη. Για παράδειγμα τα εύκολα πουλήματα της μπάλας έξω από την περιοχή που είδαμε κόντρα στην ΑΕΚ, εξαφανίστηκαν στο Φάληρο. Μαθήματα θα παίρνεις αρκεί να τα αναγνωρίζεις και να τα διορθώνεις.

Μακάρι αυτά τα παιδιά να έχουν στο μέλλον τις απαραίτητες ποιοτικές προσθήκες σε θέσεις «κλειδιά», ώστε από του χρόνου κιόλας να διεκδικούν στόχους που ανταποκρίνονται στην ιστορία και το μέγεθος του κλαμπ!