Παιχνίδι... ζωής, ή θανάτου!

Ένα από τα ματς που πιτσιρικάς ανυπομονούσα να παρακολουθήσω, κυρίως εκτός έδρας, ήταν αυτό μεταξύ της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού... Κι όταν σημειώνω «κυρίως εκτός έδρας» εννοώ στο ΟΑΚΑ. Στο Στάδιο που λέγαμε και τότε. Διότι ήταν το ντέρμπι που θέλαμε να ζήσουμε από κοντά και από πολύ νωρίς. Το ζούσαμε και το αναζητούσαμε -σε επίπεδο αντιπαλότητας- π[ολύ περισσότερο από εκείνο με τον Ολυμπιακό αφού ειδικά από το 1989 και για μια δεκαετία δεν υπήρχε -σε επίπεδο ανταγωνισμού- η ομάδα του Φαλήρου.

Πάντα ανυπομονούσα να φτάσει αυτός ο αγώνας. Το Αθηναϊκό ντέρμπι... Το ένα από τα συνολικά τρία σοβαρά ντέρμπι από πάντα στο ελληνικό ποδόσφαιρο μεταξύ ΑΕΚ, Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού. Ειδικά όταν έπαιζαν οι «πράσινοι» στο ΟΑΚΑ ήταν τόσο όμορφη η εμπειρία. Συγκέντρωση στην Νέα Φιλαδέλφεια, έξω από την θύρα μύθο, τη Σκεπαστή και από κει πορεία προς το ΟΑΚΑ, ή... φασαρίες με την αστυνομία για να μην πάει ο κόσμος της ΑΕΚ πορεία στο γήπεδο και μεταφορά στον Περισσό και στο τρένο.

Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο όλα ήταν τέλεια... Συνήθως το ίδιο συναρπαστικά ήταν και το θέαμα στον αγωνιστικό χώρο, διότι πριν αρχίσει το ματς, όλο το θέμα ήταν η μετάβαση στο γήπεδο, η άφιξη εκεί και το πάρτι που θα γινόταν για να κερδίσουμε τη ''μάχη της εξέδρας''. Τι ωραίες εποχές με οπαδούς και των δυο ομάδων στα γήπεδα. Και τότε είχε επεισόδια, και τότε είχε μπάχαλα με αστυνομία, και τότε υπήρχαν ακραία (και απόλυτα καταδικαστέα εννοείται) γεγονότα όπως σπασμένα τρένα, αυτοκίνητα. Ακόμη και εντός γηπέδου υπήρχαν γεγονότα μεταξύ οπαδών! Γιατί τα ξεχνάμε όλα και εύκολα στην Ελλάδα και εστιάζουμε σε γεγονότα που συνιστούν αστεία επεισόδια συγκριτικά με όσα συνέβαιναν...

Ας έρθω όμως στο σήμερα διότι η αναμέτρηση της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ με αντίπαλο τον (γηπεδούχο) Παναθηναϊκό είναι πολύ σημαντική για την πρωταθλήτρια. Ενα ματς... ζωής, ή θανάτου προκειμένου να συνεχίσει η Ένωση να διεκδικεί αυτό που της ανήκει. Διότι αν δεν κερδίσει (και ο ΠΑΟΚ περάσει από το Περιστέρι) τότε θα πρέπει να ελπίζει μόνο σε... θαύμα και είμαι από εκείνους που δεν πιστεύω σε τέτοια πράγματα (και σε άλλα). Η ομάδα του Ουζουνίδη παίζει το δεύτερο ντέρμπι της σεζόν και πρέπει να το κερδίσει αφού στο πρώτο με τον Ολυμπιακό είχε και τη δικαιολογία των πολλών απουσιών! Τώρα δεν υπάρχει κάτι πλην των απουσιών Λόπες και Μπακασέτα, κοινώς μικροπράγματα για όσα έχει συνηθίσει να βιώνει το club.

Στα χαρτιά μοιάζει το μεγάλο φαβορί η ΑΕΚ. Τα χαρτιά δεν παίζουν μπάλα! Η πρωταθλήτρια θα βρει απέναντί της μία σοβαρή ομάδα, σωστά δουλεμένη, η οποία τρέχει πάρα πολύ, διαθέτει προσωπικότητα, φανέλα και κόσμο, τη στιγμή που ψάχνει να βρει αντίδραση μετά την ήττα στην Τούμπα. Οπότε δεν είναι καθόλου εύκολο το παιχνίδι, μα καθόλου. Τέτοιο όμως, εύκολο δηλαδή, μπορούν να το κάνουν οι ίδιοι οι «κιτρινόμαυροι» αρκεί να είναι συγκεντρωμένοι σε όλο το 90λεπτο και αν μεγαλώσουν την πολύ καλή τους εικόνα σε διάρκεια.

Το καλό για την ΑΕΚ είναι ότι όλο αυτό το διάστημα έχει δείξει μια σταθερότητα στις καλές εμφανίσεις. Διαθέτει την καλύτερη επίθεση και βρίσκεται ένα γκολ πίσω από τον πρωτοπόρο ΠΑΟΚ σε ότι αφορά στην άμυνά της. Καθόλου άσχημα έχοντας παίξει στην Τούμπα (όπου κατάφερε να δωρίσει τα γκολ και τη νίκη επί της ουσίας), στην Τρίπολη, στην Κρήτη, με τον Ολυμπιακό εντός και με τον Άρη χωρίς θεατές στο γήπεδο. Αναμφισβήτητα η πρωταθλήτρια είναι πολύ καλά και πρέπει να το επιβεβαιώσει με τον Παναθηναϊκό.

Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι πρόκειται για το δεύτερο από τα τρία σερί ματς που σημειώναμε πως η ΑΕΚ πρέπει να τα κερδίσει και είναι τα πιο δύσκολα έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα με τη τιμωρία που της επέβαλλαν (τη στιγμή που γλίτωσαν με χειρότερα αίσχη ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός) με αφαίρεση βαθμών και κλειστές θύρες σε σημαντικά ματς. Η Ένωση πρέπει να κερδίσει τον Παναθηναϊκό, όπως απαιτούνταν να κάνει το ίδιο με τον Άρη και βέβαια έπειτα να επικρατήσει και του Ατρομήτου στο ΟΑΚΑ (πάλι χωρίς κόσμο). Δεν είναι εύκολο κάτι τέτοιο όταν παίζεις με ομάδες της πρώτης πεντάδας.

Το ντέρμπι στο ΟΑΚΑ εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ορέξεις των Λιβάια – Μπογέ – Μάνταλου και Πόνσε... Αν η συγκεκριμένη τετράδα πιάσει καλή απόδοση τότε νομίζω ότι η ΑΕΚ θα ξεπεράσει το εμπόδιο του Παναθηναϊκού. Γενικά εκτιμώ πως από την πρωταθλήτρια εξαρτάται αν θα κερδίσει το ματς, ή όχι...

Υγ: Έχω επισημάνει πολλές φορές ότι η ΑΕΚ ήταν πολύ τυχερή το καλοκαίρι που μας πέρασε στο θέμα του προπονητή... Να φεύγει ο Μανόλο και να υπάρχει διαθέσιμος ο Μαρίνος Ουζουνίδης! Μιλάμε για τύχη βουνό. Αλλά το εκμεταλλεύτηκε και η πρωταθλήτρια, δεν είναι ότι άφησε την ευκαιρία να περάσει, την έψαξε και τελικά σκόραρε. Αποδεικνύεται (και) από ματς όπως αυτό του Κυπέλλου τη στιγμή που με την είσοδο στους ομίλους του Champions League είχε πετύχει σε ποσοστό 60% για τη σεζόν που διανύουμε αν βάλουμε κάτω τα οφέλη σε οικονομικό και όχι μόνο επίπεδο. Το πιο σημαντικό είναι ο χαρακτήρας που πέρασε ήδη στην ομάδα. Αυτός της επιβολής του παιχνιδιού της και του δικού της ρυθμού. Δεν είναι εύκολο να πετύχεις τόσο σύντομα να αλλάξεις την αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας...

Υγ2: Για τους νέους δεν μ' αρέσει να γράφω. Δεν έχουμε συνεχή εικόνα από τα παιδιά αυτά και είτε θετικά γράψουμε είτε αρνητικά θα τα αδικήσουμε. Όμως στον Μπότο βλέπω στοιχεία που με οδηγούν στο συμπέρασμα πως αν δεν καταφέρει η ΑΕΚ να τον εξελίξει, βελτιώσει και να τον κάνει τον επόμενο Γαλανόπουλο, θα ευθύνεται αποκλειστικά το ίδιο το club. Μεγάλη η χαρά μου για τον Πάρη Μπάμπη, πολύ μεγάλη και εδώ δεν έχω αμφιβολία ότι θα δώσει στην ομάδα.

Υγ3: Οι αντιδράσεις των ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ στα social media για το come back ενός παιδιού όπως ο Πάρης Μπάμπης, αναδεικνύει τον λόγο για τον οποίο η πρωταθλήτρια μπορεί και συνεχίζει με πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλες τις εγχώριες διοργανώσεις και πως πέτυχε και όλες τις υπερβάσεις έως σήμερα εκτός συνόρων... Οικονόμου, Μπακάκης, Λαμπρόπουλος, Μάνταλος, Σιμόες, Μπακασέτας και τόσοι άλλοι αφιέρωσαν καλά λόγια για τον Πάρη, πόσο όμορφο, πόσο όμορφη οικογένεια, παρέα...