Όσο έχω εσένα, δεν φοβάμαι κανέναν!

Η εικόνα της πρωταθλήτριας στο Περιστέρι με αντίπαλο τον Ατρόμητο, πάντα συγκριτικά με όσα είχαμε δει έως τώρα από τους «κιτρινόμαυρους» στα φιλικά τεστ στην Πολωνία κατά τη διάρκεια του βασικού σταδίου της προετοιμασίας, ήταν πολύ καλύτερη. Προσοχή για να μη παρεξηγηθεί αυτό που γράφω, επαναλαμβάνω: πολύ καλύτερη απ' όσα είχαμε δει έως τώρα. Θα το αναλύσουμε παρακάτω και σε επίπεδο συνολικής εικόνας και φυσικά ξεχωριστά σε πρόσωπα με εκείνο του Μάρκο Λιβάια να είναι και πάλι το σημείο αναφοράς...

Η ΑΕΚ που παρακολουθήσαμε στην αναμέτρηση με τον Ατρόμητο φανέρωσε μέρος όσων όμορφων αναμένεται να δούμε στο χορτάρι όταν φτάσει το γκρουπ των ποδοσφαιριστών που διαθέτει στο ρόστερ της να μάθει στο 100% όσα τους μαθαίνει ο Έλληνας τεχνικός στο κομμάτι της επιθετικής ανάπτυξης, της δημιουργίας και της λειτουργίας όλων των γραμμών στο παιχνίδι κατοχής. Πρόκειται για ένα κομμάτι που απαιτείται χρόνος και καθημερινή δουλειά για να φτάσει να βγαίνει από μόνο του στο χορτάρι. Αλλά θα γίνει. Θα το πετύχουν Ουζουνίδης και συνεργάτες. Έτσι τουλάχιστον φάνηκε στο Περιστέρι.

Ήταν μια ομάδα που είχε αγωνιστικό πλάνο και σχέδιο στο κομμάτι της επιθετικής της λειτουργίας είτε προσπαθώντας να αναπτυχθεί από τα άκρα είτε από τον άξονα. Με υπομονή στην κατοχή, με σωστή κίνηση των ποδοσφαιριστών της χωρίς την μπάλα στα πόδια τους, με άριστες συνεργασίες ανά διαστήματα και (επιτέλους) κάθετο παιχνίδι. Επαναλαμβάνω για να μη παρεξηγούμαι, αυτά τα στοιχεία τα είδαμε σε ένα πολύ σημαντικό βαθμό, στο περίπου 40 με 60% του παιχνιδιού της ομάδας. Θα ήταν παράλογο να το βλέπαμε τούτη την περίοδο στο 80% για παράδειγμα.

Ξεχώρισε η αριστερή πλευρά με τους Λόπες και Αλμπάνη να κάνουν τη διαφορά. Η τεχνική κατάρτιση του Έλληνα εξτρέμ, σε συνδυασμό με την άριστη τακτική του προσέγγιση και ανταπόκριση (σε τέτοιο βαθμό που κάνα δυο φορές ξεχάστηκε πολύ πίσω από το επιτρεπόμενο με αποτέλεσμα να τα ακούσει από τον πάγκο) έκαναν τη διαφορά. Από τη δική τους συνεργασία η πρωταθλήτρια απείλησε 3 φορές με κορυφαία τη στιγμή του δοκαριού του Λιβάια ο οποίος τροφοδοτήθηκε από τον Αλμπάνη (συστημένη του έστειλε) και ο οποίος (σ.σ.: Αλμπάνης) είχε φύγει στην πλάτη του αντίπαλου μπακ με τον Λόπες να τον έχει δει και να τον ανεβάζει με εκπληκτική μεταβίβαση, η μπάλα έσβησε και κατέβηκε στο πόδι του Έλληνα άσου.

Γενικά θαρρώ πως εμπεδώσαμε (και) στο Περιστέρι ότι ο Λόπες είναι ένα καλύτερο μπακ από τον Χουλτ με τεράστια συμμετοχή στο επιθετικό παιχνίδι της ΑΕΚ και άριστος ανασταλτικά όταν έχει έναν μπροστά του που μπορεί να τον ντουμπλάρει και να τον βοηθήσει τακτικά. Αντίθετα ο Σουηδός μπακ απ' όταν μπήκε και μετά αν εξαιρέσω το τελευταίο 10 λεπτο του δεύτερου ημιχρόνου ήταν ο κλασικός Χουλτ σε εκτός έδρας ματς: μέτριος πολύ... Ειλικρινά δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό το πράγμα στον Σουηδό άσο: άλλος εντός (πολύ καλός) άλλος εκτός έδρας (μέτριος έως κακός).

Καλοί ήταν και όλοι οι στόπερ, ο ανίκητος ξανά Μπακάκης, οι χαφ Γαλανόπουλος και Σιμόες που έκαναν... πάρτι και αν εξαιρέσουμε τις λανθασμένες μεταβιβάσεις τους πήγαν πολύ καλά. Στα πρόσωπα που πρωτοβλέπουμε, μια χαρά ήταν ο Οικονόμου. Ο Έλληνας στόπερ στο 90% με μπέρδευε μήπως έπαιζε από την αρχή ο Τσιγκρίνσκι. Σαν δυο σταγόνες βροχής το παιχνίδι τους. Σωστές τοποθετήσεις, άριστος με την μπάλα στα πόδια. Χωρίς άγχος, με σιγουριά και δεν έγραψε λάθος στη διάρκεια του πρώτου 45λεπτου. Βέβαια όλα αυτά σε ένα ματς που ο αντίπαλος έκανε δυο υποψίες φάσεων έως το 19' και δεν τον ξαναείδαμε στο γήπεδο.

Απ' όσα πρόσωπα και να δούμε στο χορτάρι, όσοι έρθουν κι όσοι πάνε στην ΑΕΚ, όσο υπάρχει ο Λιβάια δεν φοβάμαι κανέναν... Ο Κροάτης ήταν απόλαυση για ένα ακόμη παιχνίδι. Τα κατεβάσματά του από βολέ του γκολκίπερ, οι ντρίπλες του σε ένα και δυο αντιπάλους, το one touch game του, η κίνησή του χωρίς την μπάλα που δημιουργούσε διαδρόμους, το... ξύλο που παίζει και τρώει, το σουτ του στην κίνηση που πήγε στο δοκάρι, το πρέσινγκ του στο πρώτο τρίτο του αντιπάλου και η ανταπόκρισή του στα νέα δεδομένα στο επιθετικό παιχνίδι των πρωταθλητών ήταν συγκλονιστικά. Απίστευτος παικταράς με όλη τη σημασία της λέξης!

Τρία φιλικά χωρίς γκολ είναι θέμα. Χθες όμως δεν μου δημιούργησε πρόβλημα το συγκεκριμένο γεγονός. Διότι όσες φορές έχω δει σε φιλικά και επίσημα την ΑΕΚ στο Περιστέρι τόσες φάσεις μαζί δεν έχει κάνει, για γκολ εννοώ. Τέσσερις ανεπανάληπτες με Αλμπάνη, Γιακουμάκη, Μπακασέτα και Μπότο. Απλά και για τους τέσσερις που αναφέρω, έχασαν γκολ, γιατί έψαξαν το κάτι παραπάνω. Αυτό στο 0-0 ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ...

Υγ: Ο τραυματισμός του Τσιγκρίνσκι είναι η απόδειξη όσων λένε ότι δύσκολα βγαίνει μια τόσο απαιτητική σεζόν όπως αυτή που έρχεται με τρία στόπερ και τον Ουκρανό που έχει τα θέματά του. Θα παίξει πολλά ματς, όπως το έκανε και πέρυσι, αλλά σίγουρα θα λείψει από άλλα τόσα! Μακάρι να μη συμβεί αυτό, αλλά δεν το ρισκάρεις αν είναι σοβαρό club. Σας το έγραφα εδώ ότι ο Περικλής Παπαπαναγής που δούλευε με τον Άλεφ στον Απόλλωνα Λεμεσού μου είπε ότι: «Τσακ ο Βραζιλιάνος παίζει εξαιρετικά και σαν στόπερ και χτίζει απίθανα το παιχνίδι από την άμυνα». Μπορεί λοιπόν όταν χρειαστεί (και αν φυσικά να γίνει κάτι τέτοιο). Όμως τότε δεδομένα η ομάδα χρειάζεται και άλλο χαφ. Θα τα δούμε όλα μετά την Γ' προκριματική φάση του Champions League.

Υγ2: Δεν γίνεται να γράψουμε τίποτα για τον Μπογέ. Θα ήμουν επικίνδυνος να το έκανα αυτό. Καλές πρώτες επαφές, μοιάζει να θέλει να παίξει με γρήγορη πρώτη επαφή και ανοιχτά κοντρόλ. Κάνει κίνηση χωρίς την μπάλα. Θα τον δούμε... Απ' τους πιτσιρικάδες πάντως ξεχώρισε και μου άρεσε πολύ ο Μπότος.

Υγ3: Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πρωταθλήτρια έπαιξε το τελευταίο της φιλικό χωρίς τρεις βασικούς που αναμένεται (ή έστω ελπίζουμε) να κάνουν τη διαφορά και ήταν αρκετά καλή και δημιουργική. Με τους Άλεφ, Μπογέ και Πόνσε στην ενδεκάδα προφανώς θα μιλάμε για πολύ διαφορετική ομάδα και αποτελεσματικά.

Υγ4: Ο Ατρόμητος με απογοήτευσε. Αν εξαιρέσεις την άμυνά του (δέχτηκαν βέβαια τέσσερις φάσεις για γκολ, τέσσερα τετ α τετ, κλασικές ευκαιρίες) κανένα πλάνο δημιουργίας και επίθεσης κάτι που θα χρειαστεί με την Ντινάμο Μπρεστ. Πέρυσι υπήρχαν οι ποιοτικοί δανεικοί και βοήθησαν με την ατομική ενέργειά τους να κάνει τη διαφορά ο Ατρόμητος. Φέτος είδα ότι λείπουν. Ούτε μια καθαρή φάση, έστω μια καλή ευκαιρία; Και παίζει την εβδομάδα αυτή ευρωπαϊκό ματς; Μπορεί βέβαια να ήταν μια κακή μέρα όπως έχουν όλες οι ομάδες. Αντιλαμβάνεστε πως αν η ΑΕΚ έκανε τις τρεις από τις πέντε φάσεις της γκολ (όλες τετ α τετ) με 0-3 η κουβέντα γύρω από την ομάδα του Περιστερίου που είναι και πιο έτοιμη υποτίθεται από την Ένωση θα ήταν διαφορετική. Στην Ελλάδα θα είναι και πάλι θαρρώ εύκολα στην πρώτη εξάδα – πεντάδα. Αλλά δεν ξέρω αν αρκεί για την ευρωπαϊκή υπέρβαση την οποία εύχομαι ολόψυχα για τον Ατρόμητο.

Υγ5: Η μπαλιά που βγάζει ο Γιαννούτσος στην πλάτη της άμυνας του Ατρομήτου και δίνει έτοιμο γκολ στον Μπότο (ο οποίος το έχασε) ήταν συγκλονιστική. Και πραγματικά με εντυπωσίασε...