Με την τρέλα και την ψυχή του βόλεϊ!

Έχοντας μεγαλώσει σε μία οικογένεια που έμαθε να αγαπά το βόλεϊ λόγω του «θείου-Μάικ», δηλαδή του αείμνηστου Μιχάλη Μαστρανδρέα, έναν άνθρωπο(για να μαθαίνουν και οι νεαρότεροι της παρέας) που έχει συνδέσει το όνομα του με το άθλημα στην Ελλάδα και την Ευρώπη, οι εικόνες από την ομαδάρα του Παναθηναϊκού στα μέσα των 90’s έχουν την δική τους ξεχωριστή θέση στις μεγάλες χαρές που μας έχει χαρίσει αυτός ο σύλλογος. Μία ομαδάρα με τα απίθανα σερβίς «κεραυνούς» του Φιλίποφ, τον τεράστιο πασαδόρο και στρατιώτη του «τριφυλλιού» Ανδρεόπουλο, τον Μιχάλη Τριανταφυλλίδη(το πρώτο και τελευταίο αυτόγραφο που πήρα από αθλητή στην ζωή μου), τα αδέρφια Κοβάτσεφ και τον Άκη Χατζηαντωνίου, μεταξύ άλλων σπουδαίων αθλητών εκείνης της περιόδου που με τον «Τάφο του Ινδού» να είναι ηφαίστειο κανονικό πήραν δύο σερί πρωταθλήματα(1995 και 1996).

Οι εποχές αλλάζουν, ουδείς εύπορος Παναθηναϊκός έχει βρεθεί εδώ και τόσα χρόνια να αναλάβει το τμήμα και να το οδηγήσει στην φυσική του πορεία, δηλαδή τον πρωταθλητισμό και η διάλυση του Ερασιτέχνη έχει αναγκάσει το «τριφύλλι» να παλεύει για την παραμονή στην κατηγορία, ευτυχώς με καλύτερες πιθανότητες το τελευταίο διάστημα μετά την βοήθεια του Δημήτρη Γιαννακόπουλου τον Ιανουάριο.

Το ότι κάνεις εδώ και χρόνια δεν έχει φιλοτιμηθεί να βγάλει αυτό το ιστορικό τμήμα από την ανυποληψία δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την αδιαφορία των «λεφτάδων» Παναθηναϊκών και αποτελεί ντροπή που τους ανήκει ολοκληρωτικά…

Μετά από καιρό, λοιπόν, και με την ηρεμία του σπιτιού, η τηλεόραση συντονίστηκε στο κρατικό κανάλι, με την ελπίδα ότι τα παιδιά του Ανδρεόπουλου θα καταφέρουν να κοντράρουν τον ΠΑΟΚ, μία ομάδα με μεγαλύτερη ποιότητα, πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ αλλά όπως και να το κάνουμε, με πολύ μικρότερο ειδικό βάρος στην φανέλα. Τα έχουμε ξαναγράψει αυτά. Ούτε με όλα τα λεφτά του κόσμου δεν αγοράζεις ιστορία!

Και τι είδαμε τελικά; Είδαμε δωρεάν μαθήματα Παναθηναϊκού! Δωρεάν μαθήματα μαχητικής ψυχής, ένα σύνολο που έκανε κατάθεση του 200% που είχε ο καθένας μέσα του. Είναι από τα παιχνίδια που πραγματικά αποτελούν παράδειγμα αυταπάρνησης, τρέλας και ψυχής! Μαγκιά ανόθευτη, πραγματικά από τους γίγαντες με τα πράσινα! Ειδικά η ανατροπή του σετ από το 11-18 απλά δεν υπάρχει! Από την εικόνα αυτού του σετ και μόνο μπορούσες να καταλάβεις που θα πάει το… έργο και ας αντέδρασε όπως ήταν φυσιολογικό βάσει ποιότητας ο ΠΑΟΚ!

Αυτή η αποψινή ψυχωμένη εμφάνιση των παιδιών του βόλεϊ που παλεύουν κόντρα σε όλους και σε όλα, παρατημένοι στο έλεος του Θεού, αποτελεί οδηγό για τα παιδιά του ποδοσφαίρου και το αυριανό ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο.

Όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει στο ποδοσφαιρικό τμήμα, κανείς δεν πετάει στα σύννεφα και δεν έχει απαιτήσεις(όπως θα υπήρχαν σε έναν κανονικό Παναθηναϊκό) για νίκη αύριο στο «Καραϊσκάκη».

Η απαίτηση, όπως διατυπώθηκε και από την αντιπροσωπεία των οργανωμένων που πήγαν στο Κορωπί στην προπόνηση του Σαββάτου, είναι μία και μοναδική, δεν είναι δύσκολη, δεν ζητάει κανείς την μπαλάρα του αιώνα ή να μπουν μέσα και να ρίξουν τρία, όπως έγινε καλή ώρα τέτοιες μέρες το 2014. «Τσόοοοορι άουτ;». Σόρρι, άσχετο αλλά δεν μπορώ κάθε φορά που θυμάμαι αυτό το ματς η συγκεκριμένη ατάκα είναι αξέχαστη και έρχεται από μόνη της στο μυαλό.

Η απαίτηση, λοιπόν, είναι μία.

Βγάλτε ψυχή, βγάλτε τρέλα, τιμήστε την φανέλα και τον εαυτό σας και μην ξεχνάτε ποτέ πως το συγκεκριμένο παιχνίδι δεν είναι απλά ένα… παιχνίδι, είναι πολλά περισσότερα, είναι μία σύγκρουση δύο εντελώς διαφορετικών κόσμων. Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό σκυλιάστε σε κάθε μονομαχία, πάρτε τις περισσότερες δεύτερες μπάλες, δείξτε πως το θέλετε πολύ και όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν από μόνα τους. Αυτός ο Ολυμπιακός εξάλλου, σε ένα άδειο «Καραϊσκάκη» μόνο φόβητρο δεν είναι.

Τα υπόλοιπα αύριο το βράδυ…