Αναλυτικά η ανακοίνωση των «παιδιών του Γκέραρντ»:

«Έχουν περάσει αρκετές ώρες από το βράδυ της Δευτέρας, αλλά η σκέψη όλων μας έχει μείνει καρφωμένη στα ίδια σημεία. Στα αποδυτήρια του “Γεντί Κουλέ”, στην καταπακτή πριν αντικρίσουμε τον αγωνιστικό χώρο, στις εξέδρες και φυσικά στον πάγκο όπου βρέθηκε ξανά ο ποδοσφαιρικός μας πατέρας.

Γίναμε μάρτυρες της μέρας που δάκρυσε όλη η Ελλάδα και γράφτηκε στην ιστορία. Ήταν το πιο γεμάτο διήμερο της ζωής μας. Γεμάτο με στιγμές, αγκαλιές και εικόνες αναλλοίωτες στον χρόνο. Πήραμε αγάπη, δώσαμε αγάπη, αισθανθήκαμε δυνατοί, μα πάνω απ' όλα νιώσαμε μέλη μιας μεγάλης οικογένειας.

Της οικογένειας του Ευγένιου Γκέραρντ. Του ανθρώπου που δεν μας έδωσε απλώς ποδοσφαιρική υπόσταση, αλλά μας έκανε καλύτερους ανθρώπους.

Όπως πάντα, έτσι και τώρα, ήταν εκεί για μας. Εδώ και μέρες μαθαίναμε ότι είχε αγωνία για να μας συναντήσει και να μας ακολουθήσει στο γήπεδο. Το συνειδητοποιήσαμε αντικρίζοντάς τον στο σπίτι του, στην Ελιά.

Εκεί όπου τόσο αυτός όσο και η οικογένειά του μας υποδέχθηκαν σαν πραγματικά τους παιδιά.

Το αποκορύφωμα αυτού του μοναδικού για εμάς διημέρου, ήταν η στιγμή που τον είδαμε να επιστρέφει στο δεύτερο ...σπίτι του. Στον πάγκο του ΟΦΗ, μέσα στο “Θ. Βαρδινογιάννης”.

Στο γήπεδο όπου όλοι μαζί δημιουργήσαμε αναμνήσεις και ζήσαμε ορισμένες από τις ωραιότερες στιγμές της καριέρας μας. Δεν μας μίλησε, αλλά η φλόγα του ήταν τόσο δυνατή, που μας παρέσυρε. Πως να σβήσει αυτή η εικόνα απ' τη σκέψη μας; Δεν πρόκειται…

Ο Χάιμε και ο Αλεχάντρο ήρθαν από τη Χιλή, ο Ντράγκαν από τη Σερβία, ο Γιάννης από την Ολλανδία κι όλοι εμείς οι υπόλοιποι από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Όλοι όμως ήμασταν εκεί, παρόντες, για να τον αγκαλιάσουμε και να του πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσα μας χάρισε.

Σ' εμάς τα “παιδιά” του που αισθανθήκαμε και πάλι παιδιά, αρχικά την Κυριακή, μπαίνοντας στα αποδυτήρια του ΒΑΚ πριν προπονηθούμε στο μέρος όπου ανδρωθήκαμε ποδοσφαιρικά και τη Δευτέρα στους στενούς διαδρόμους του “Γεντί Κουλέ”.

Μόνον αυτός, ως ποδοσφαιρικός μας πατέρας, μπορούσε να μας μαζέψει τόσο γρήγορα και να μας κάνει να αισθανθούμε ξανά οικογένεια. Έτσι ακριβώς όπως ήμασταν όλα τα χρόνια που μεγαλώναμε δίπλα του.

Συνοδοιπόροι μας σ' αυτό το διήμερο αναμνήσεων ήταν οι “φίλοι” του. Ορισμένες από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του ελληνικού ποδοσφαίρου, οι οποίοι μας έκαναν την τιμή να παρευρεθούν στη γιορτή μας και να μας αντιμετωπίσουν μέσα στο “σπίτι” μας, σ’ έναν παιχνίδι διαφορετικό από κάθε άλλο. Τους ευχαριστούμε γιατί έδειξαν με σεμνότητα ότι αισθάνονται σεβασμό για τον “πατέρα” μας και γι’ αυτό συμμετείχαν στη χαρά μας.

Ευχαριστούμε ολόψυχα όλους όσοι με την πολύτιμη βοήθειά τους συνέβαλαν στην πραγματοποίηση αυτής της μεγάλης γιορτής.

Μα πάνω από όλα ευχαριστούμε από καρδιάς όλους τους φιλάθλους που μας τίμησαν με την παρουσία τους, χαρίζοντας απλόχερα το πιο θερμό χειροκρότημα στον άνθρωπο που άλλαξε τη μοίρα του ΟΦΗ και του κρητικού ποδοσφαίρου, επηρεάζοντας τις ζωές μας.

Τα δακρυσμένα από συγκίνηση πρόσωπά τους, τη στιγμή που ο Ευγένιος Γκέραρντ βρισκόταν στον αγωνιστικό χώρο και σήκωνε το χέρι του να τους χαιρετήσει και να τους ευχαριστήσει, φανερώνουν ότι ήταν ικανά να επαναφέρουν στη μνήμη τους κάποιες απ' τις μοναδικές στιγμές που όλοι μαζί είχαμε ζήσει.

Ο Ψαραντώνης με τον Βασίλη Σκουλά, δύο “γίγαντες” της κρητικής μουσικής, ήταν επίσης εκεί για να τον τιμήσουν και με τον τρόπο τους να του πουν ευχαριστώ για όσα πρόσφερε στο νησί. Από το βράδυ της Κυριακής στα φιλόξενα Ανώγεια μέχρι και τη λήξη του παιχνιδιού , βρέθηκαν στο πλευρό μας και μοιράστηκαν τη χαρά μας.

Δεν ήταν δυνατόν σε αυτή τη μοναδική βραδιά να ξεχάσουμε και τον αείμνηστο Θ. Βαρδινογιάννη , τον μεγάλο ηγέτη που έκανε τον ΟΦΗ πρότυπο ομάδας σε όλη την Ελλάδα.

Να είστε σίγουροι ότι απ' τη μνήμη μας δεν θα σβήσουν ποτέ όλες οι μικρές και μεγάλες στιγμές που ζήσαμε αυτό το διήμερο στο Ηράκλειο, δίπλα στον Ευγένιο Γκέραρντ και την οικογένειά του. Όπως τίποτα δεν θα σβήσει και από τη μνήμη των «φίλων» του, τους οποίους από τη Δευτέρα αισθανόμαστε ποδοσφαιρικά μας «αδέλφια».

Δε λέμε αντίο, αλλά καλώς να ξανανταμώσουμε...».