Άρης: Η «όαση» του Μεντίλ και οι μεταγραφές του Γενάρη που δεν έχουν προσφέρει πολλά…

Η αλήθεια είναι ότι κατά τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο, ο Άρης δεν ήταν ιδιαίτερα δραστήριος στην αγορά, παρότι προχώρησε και στις πωλήσεις των Μανού Γκαρθία, Σάπι Σουλεϊμάνοφ. Είτε γιατί το ρόστερ αξιολογήθηκε επαρκές για την υπηρέτηση των αγωνιστικών στόχων, είτε γιατί εκτιμήθηκε ότι οι ποδοσφαιριστές που εξετάστηκαν δεν θα μπορούσαν να επιφέρουν μεγάλες αγωνιστικές αλλαγές. Η απόφαση ενίσχυσης των άκρων (σε επίθεση και άμυνα) ήταν επιβεβλημένη λόγω της περιορισμένης προσφοράς των υπαρχόντων. Προφανώς θα έπρεπε να είχε συμβεί το ίδιο και στον άξονα της μεσαίας γραμμής όπου είναι φανερή η ανεπάρκεια σε επίπεδο επιλογών. Από τα τέλη του περασμένου Γενάρη έως και σήμερα, ο Άρης πορεύεται με τρεις κεντρικούς μέσους (Μόντσου, Σιφουέντες, Νταρίντα) και τον Ρούμπεν Πάρντο σε υποστηρικτικό ρόλο.

Μένοντας στις μεταγραφές που έγιναν, δεν αμφισβητείται η ευστοχία επί της περίπτωσης του Χαμζά Μεντίλ. Ο Μαροκινός full back έκανε αισθητή την παρουσία του από τα πρώτα λεπτά συμμετοχής του καθώς δεν δυσκολεύτηκε καθόλου στην απόκτηση ρόλου στην επιθετική έκφραση της ομάδας του. Στην πραγματικότητα, πρόσφερε στοιχεία που κανείς εκ των winger δεν έδωσε. Από γκολ και τελικές πάσες, έως τα ανεβάσματα στην αντίπαλη περιοχή μέσα από τα οποία δημιουργήθηκαν χώροι για τους υπόλοιπους παίκτες. Σε 11 παιχνίδια, ο 27χρονος έχει ένα γκολ και δύο ασίστ αλλά η πραγματική προσφορά του είναι αδύνατο να αποτυπωθεί μέσα από τη γλώσσα των αριθμών.

Δεν ισχύει το ίδιο για τους υπόλοιπους. Και στη συγκεκριμένη κατηγορία δεν συμπεριλαμβάνεται ο Μαμαντού Νινγκ ο οποίος αποτελεί κίνηση επένδυσης και κατ’ επέκταση, δεν υπήρχε η παραμικρή προσδοκία για άμεση ενσωμάτωσή του στην επαγγελματική ομάδα. Ο Άρης προχώρησε στην απόκτηση του 18χρονου Σενεγαλέζου εκτιμώντας τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του και την προοπτική ένταξής του στο σύνολο μετά την αφομοίωση του νέου περιβάλλοντος εργασίας του.

Αντιθέτως, περίμενε άμεσα αποτελέσματα από τους Ντάριο Σπίκιτς, Ντουντού. Ο Κροάτης έχει ενεργό ρόλο με δέκα αγώνες εκ των οποίων στους εννιά ήταν στο βασικό σχήμα. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης έχει αναφερθεί στην τακτική συνέπειά του αλλά ο Άρης ήθελε κάτι παραπάνω από έναν ποδοσφαιριστή με παραστάσεις από το υψηλό επίπεδο. Είτε πρόκειται για γκολ, είτε για τελική πάσα, υπό την έννοια ότι τα ίδια στοιχεία έχουν δώσει και οι υπόλοιποι ακραίοι επιθετικοί. Το μεγάλο πρόβλημα του φετινού Άρη είναι ότι εισέπραξε ελάχιστα από τους winger. Ο Κροάτης δεν του το έλυσε, γι’ αυτό εξάλλου δεν έχει παρθεί οριστική απόφαση για την αγορά των δικαιωμάτων του από τη Ντινάμο Ζάγκρεμπ.

Ο Βραζιλιάνος Ντουντού δεν έχει τις ίδιες περγαμηνές καθώς δεν έχει υπάρξει στο υψηλό επίπεδο. Από την άλλη πλευρά όμως, και μέχρι στιγμής, δεν έφτασε στο σημείο κατάληψης θέσης στην 11αδα. Το μειονέκτημα για τον 22χρονο ήταν ότι κατέφθασε με πρόβλημα τραυματισμού το οποίος άφησε πίσω του στα μέσα του Φλεβάρη. Εκ τότε, χρησιμοποιήθηκε σε πέντε αγώνες δίχως να κάνει αισθητή την παρουσία του. Το «ελαφρυντικό» για τον Ντουντού είναι ότι δεν έχει συμπληρώσει ούτε χρόνο στην Ευρώπη καθώς μεταγράφηκε στην Τσέρνο Μόρε το περασμένο καλοκαίρι. Αυτό σημαίνει ότι έχει βάση το επιχείρημα περί υποχρεωτικής παροχής χρόνου.

Σε ότι αφορά τον Μάρκο Κέρκεζ, ήταν φανερό από την αρχή ότι ο Σέρβος κεντρικός αμυντικός δεν θα έβρισκε θέση στο ρόστερ. Προέκυψε και το πρόβλημα τραυματισμού έπειτα από το οποίο εκμηδενίστηκαν οι πιθανότητές ένταξής του στην ομάδα.