Athens Kallithea: Λουκίνας, η ιστορία της φανέλας με το Νο 25 (vids)

• Τα γκολ του Λουκίνα το 2024/25

Το ποδόσφαιρο μοιάζει απρόβλεπτο, όπως άλλωστε ισχύει και για τη ζωή, όμως συνάμα και συναρπαστικό, αφού δεν ξέρεις τι μπορεί να σου συμβεί.

Πάντως είθισται πως αν δουλεύεις σκληρά κάποια στιγμή θα ανταμειφθείς, ηθικά ή υλικά είναι ανάλογα τα «θέλω» και τα «πιστεύω» σου, ωστόσο παραμένει σε ισχύ ως σχετικός «κανόνας». Τουλάχιστον για τις περισσότερες των περιπτώσεων.

Που θέλουμε να καταλήξουμε όμως;

Στο όνομα του Γιάννη Λουκίνα, που έπρεπε να φτάσει 33 ετών για να αναγορευτεί ως ένας άκρως αξιόπιστος φορ επιπέδου Α’ Εθνικής. Ή μήπως ήταν από την πρώτη στιγμή που άρχισε να κλωτσάει το τόπι, αλλά συγκυρίες και ατυχίες δεν του επέτρεψαν να κάνει την καριέρα που του αναλογούσε; Μάλλον αυτό ισχύει, αν υπολογίσουμε πως περίπου εννέα χρόνια πριν βρέθηκε στο ναδίρ.

Βρισκόμασταν λοιπόν στις αρχές του 2016 όταν και τραυματίστηκε στον χόνδρο, εξέλιξη που τον άφησε για αρκετούς μήνες εκτός δράσης και στην έναρξη της επόμενης σεζόν βρήκε ποδοσφαιρικό «καταφύγιο» στην ΑΕ Καραϊσκάκης. Ομως δεν τα παράτησε, μόχθησε και έκανε ένα δυναμικό come back, με αποκορύφωμα το υπέροχο γκολ που σημείωσε στο πρόσφατο 2-1 της Athens Kallithea επί του ΠΑΟΚ, αποτέλεσμα που επανέφερε το club σε τροχιά παραμονής.

Ηταν εκείνος λοιπόν που στο 90’ και με ένα σούπερ τελείωμα διαμόρφωσε το μετέπειτα τελικό αποτέλεσμα κόντρα σε μία μεγάλη ομάδα, εξέλιξη που έφερε την ομάδα του «Ελ Πάσο» μόλις στο «-1» από την παραμονή της.

Αυτό δε ήταν το 4ο προσωπικό τέρμα του έμπειρου στράικερ στη σεζόν και μάλιστα όλα ήταν κρίσιμα, καθώς χάρισαν πολύτιμους πόντους στο club.

Νωρίτερα είχε βρει δίχτυα στο 2-2 της Κρήτης με τον ΟΦΗ όπου και μείωσε στο 57’, εκ νέου κόντρα στους Θεσσαλονικείς στο 2-2 της Τούμπας, αλλά και στο 2-1 επί της Λαμίας στη Λεωφόρο.

Αν ο οποιοσδήποτε λοιπόν «αφαιρέσει» με κάποιον μαγικό τρόπο τα παραπάνω γκολ, αυτόματα θα βγάλει από το «σακούλι» της Athens Kallithea έξι υπερπολύτιμους βαθμούς (από τους συνολικά 21 που ολοκλήρωσε τη regular season), κάτι που αποτυπώνει ανάγλυφα την κρισιμότητά τους.

Τα γκολ του Λουκίνα το 2024/25

ΟΦΗ-Athens Kallithea 2-2, (+1 βαθμός)
ΠΑΟΚ-Athens Kallithea 2-2, (+1 βαθμός)
Athens Kallithea-Λαμία 2-1, (+2 βαθμοί)
Athens Kallithea-ΠΑΟΚ 2-1, (+2 βαθμοί)

Μέχρι εδώ σταθήκαμε στο timing που κουνάει πλεκτό. Υπάρχει όμως και άλλη μία παράμετρος, εκείνη των σχετικά λίγων τελικών που έχει πάρει και οι οποίες ανέρχονται σε μόλις 22, κάτι που σημαίνει πως κατά μέσο όρο «θέλει» μόνο πέντε με έξι ώστε να το πετύχει.

Συν τοις άλλοις λαμβάνει και το credit πως ήταν starter στα 11 από τα 26 ματς της κανονικής περιόδου, οπότε και αναλογικά «χρειάζεται» για να σκοράρει λιγότερο χρόνο συμμετοχής από ότι άλλοι «συνάδελφοί» του φορ της κατηγορίας και κάπου εδώ θα θέσουμε ένα ερώτημα.

Πώς λοιπόν συνέβη αυτό και ο Λουκίνας επιβεβαιώνει φέτος στο έπακρο πως είναι στράικερ επιπέδου μεγάλης κατηγορίας; Μάλλον θα το αντιστρέψουμε.

Πώς θα μπορούσε να μην συμβεί αυτό όταν αναφερόμαστε σε έναν παίκτη που για τρεις σερί σεζόν αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του Νοτίου Ομίλου της Super League 2 και πιο συγκεκριμένα το 2021/22, το 2022/23 και πέρσι, το 2023/24. Την πρώτη με τη φανέλα της Καλαμάτας όταν και συνάμα ψηφίστηκε και κορυφαίος Ελληνας παίκτης της κατηγορίας και έπειτα με εκείνη της Athens Kallithea.

Ετσι η καλοκαιρινή επιστροφή του «Λούκι Λουκ», όπως τον αποκαλούν οι φίλοι ελέω ονόματος, στα «σαλόνια» πραγματοποιήθηκε με τελείως διαφορετικά δεδομένα από ότι η «παρθενική» του πίσω το 2009 με τον Πανιώνιο, αλλά και οι μεταγενέστερες με Ηρακλή και ΠΑΣ Γιάννινα.

Στην πρώτη ήταν τότε ένα «αμούστακο» παιδί που προέρχονταν από εξαιρετικές εμφανίσεις με την Αγία Παρασκευή στις «μικρές» κατηγορίες - είναι γέννημα θρέμμα της Santa - και τον απέκτησαν τότε οι «κυανέρυθροι» των Γιώργου Τζαβέλλα, Γιάννη Μανιάτη, Δημήτρη Σιόβα και του δίδυμου από την Ουρουγουάη των Αλβαρο Ρεκόμπα, Φαμπιάν Εστογιάνοφ.

Στη δεύτερη ήταν η εποχή που ο Γηραιός των χιλίων προβλημάτων κατάφερε να μείνει μεν στη Super League αλλά υποβιβάστηκε για εξωαγωνιστικούς λόγους, ενώ στον «Αγιαξ της Ηπείρου» βρέθηκε για λίγους μήνες το 2018 και δεν πήρε ευκαιρίες.

Τώρα τα δεδομένα ήταν διαφορετικά, αφού επέστρεψε στο top επίπεδο με «προίκα» τα 64 τέρματα που σημείωσε την τελευταία τριετία και τα οποία πιστοποίησαν τα διαπιστευτήριά του. Παράλληλα πήρε και ψυχολογία αφού ένιωσε πώς τον πιστεύουν και τον εμπιστεύονται, ενώ ας μην λησμονούμε πως η «τροφή» του επιθετικού είναι το γκολ…

Ισως αν ήταν ξένος τα δεδομένα για εκείνον στην αρχή της καριέρας του - όπως άλλωστε και για πολλά άλλα παιδιά - να ήταν διαφορετικά, αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Οτι έγινε… έγινε. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε πάντως, εάν η Athens Kallithea καταφέρει και σώσει την παρτίδα θα συγκαταλέγεται στους μεγάλους της πρωταγωνιστές.

Για φινάλε και κάτι προσωπικής φύσης που τον αφορά.

Είναι ίσως ο μόνος κλασικός «φουνταριστός» που όχι μόνο δεν φορά αλλά και δεν θέλει τη φανέλα με το Νο 9, αλλά (σχεδόν) πάντα φέρει εκείνη με το 25 στην πλάτη. Ηταν η πρώτη του όταν έγινε επαγγελματίας στην Αγία Παρασκευή, όπου στους πρόποδες του Υμηττού και στην οδό Νότου άρχισε να κάνει τα νηπιακά του βήματα στον χώρο.

Τη διατήρησε λοιπόν μέχρι και σήμερα, ίσως για να του θυμίζει τις δυσκολίες που πέρασε, αλλά και για να διατηρεί «ζωντανή» τη μνήμη της καριέρας του συνολικά.

Αλλωστε ποιος ξέρει; Ισως κάποια στιγμή στο μέλλον ακούσουμε μία παρέα παιδιών να λέει για την «ιστορία της φανέλας με το 25». Είπαμε, μπάλα είναι αυτή…