Ο Ανιγκό με τη σημαντική διαδρομή στο γαλλικό ποδόσφαιρο έχει πλέον ένα κομβικό πόστο στον Ολυμπιακό. Ο ίδιος μίλησε στο Ouest-France για πολλά θέματα και πρόσωπα.

Ειδικότερα τόνισε για:

Τον ρόλο του: Για να είμαι ακριβής για καιρό είχα συνεργασία με τον Ολυμπιακό. Άλλες φορές περισσότερο και άλλες λιγότερο. Έδινα στον Ολυμπιακό πληροφορίες για παίκτες από τη Γαλλία.

Από τον περασμένο Γενάρη ήμουν σε επαφή με τον Ολυμπιακό και ετοίμαζα τη νέα θέση μου στην ομάδα. Ασχολιόμουν και με τη ποδοσφαιρική στρατηγική των τμημάτων: από τις Ακαδημίες προς την α' ομάδα. Είμαι σε διαρκή επαφή με τους προπονητές.

Εάν για παράδειγμα η α' ομάδα παίζει με συγκεκριμένο σχήμα προσπαθούμε να το έχουμε αυτό σε όλες τις ομάδες των Ακαδημιών. Περνάω περισσότερο χρόνο σε συναντήσεις παρά στο γήπεδο. Είμαι εκεί για να βεβαιωθώ πως όλες οι ομάδες έχουν τη σωστή σύνδεση μεταξύ τους. Στη Μαρσέιγ έκανα περίπου το ίδιο ως αθλητικός διευθυντής.

Το εάν ασχολείται και με μεταγραφές: Το θέμα αυτό έχει έναν συγκεκριμένο και απλό χειρισμό. Ο προσανατολισμός σχετικά με τους παίκτες γίνεται μετά από συζήτηση του προπονητή, του προέδρου, του Κριστιάν Καρεμπέ, που είναι σαν σύμβουλος του προέδρου και έχει την άποψή του και του πρώην παίκτη, Αβραάμ Παπαδόπουλου. Όλοι μαζί έχουμε σχηματίσει μία ομάδα. Έχουμε διαφορετικούς ρόλους αλλά πάντα κοιτάζουμε το τι πρέπει να γίνει.

Το εάν είναι σύμπτωση που ήρθε μαζί με τον Μίτσελ, που έχει περάσει από τη Μαρσέιγ: Ναι είναι. Ο πρόεδρος ήθελε να οργανώσει ξανά την ομάδα με έναν ποδοσφαιρικό διευθυντή και έναν νέο τεχνικό. Με τον Μίτσελ δεν είχα δουλέψει στη Μαρσέιγ.

Τους Βαλμπουενά, Μπακαμπού και Μίτσελ και τη σύνδεση με τη Μαρσέιγ: Ναι. Είναι μία σύμπτωση όλο αυτό. Η ζωή κάποιες φορές φέρνει περίεργα πράγματα.

Τον Ολυμπιακό: Ο Ολυμπιακός είναι ένα μεγάλο club με πολύ καλές υποδομές. Ο κόσμος πιστεύει και το ακούω συχνά πως η ελληνική Λίγκα είναι πιο αδύναμη από τη γαλλική. Όμως αυτό δεν ισχύει.

Υπάρχουν 4 ή 5 ομάδες που κυριαρχούν στο Πρωτάθλημα και άλλες που δίνουν τη... μάχη τους για την αγωνιστική τους επιβίωση όπως στην Γαλλία και την Αγγλία. Ο πρόεδρος Βαγγέλης Μαρινάκης ξέρει ποδόσφαιρο και έχει πάθος για αυτό. Είναι η ομάδα του. Σαν να είναι το παιδί του. Είναι πρόεδρος και ιδιοκτήτης και ένας καλός άνθρωπος.

Τις ομοιότητες με Μαρσέιγ: Από πλευράς ατμόσφαιρας γηπέδου μοιάζει. Οι οπαδοί είναι και αυτοί παθιασμένοι.

Τη βελτίωση του Ολυμπιακού: Ναι είχαμε μία άδικη ήττα με τον ΠΑΟΚ. Όμως παίξαμε καλά. Το σκορ δεν ανταποκρίνεται στην εικόνα του αγώνα. Θα μπορούσαμε να είχαμε νικήσει. Οι ανταγωνιστές μας, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ είτε δεν έχουν χάσει πόντους είτε έχουν χάσει λίγους πόντους.

Το εάν πιστεύουν ακόμα στον τίτλο στον Ολυμπιακό: Ναι φυσικά. Στη Γαλλία με τη Μαρσέιγ με τον Ντεσάν το 2010 ήμασταν 10 ή 11 πόντους πίσω. Τελειώσαμε Πρωταθλητές τη σεζόν. Ποτέ δεν ξέρεις.

Υπάρχουν πολλοί που θεωρούν ότι δεν έχουμε πιθανότητες για το Πρωτάθλημα αλλά εμείς πιστεύουμε στον τίτλο. Δεν είναι πολλοί αυτοί που μας δίνουν Πρωταθλητές όμως εμείς το πιστεύουμε και δεν θα τα παρατήσουμε. Έχουμε ακόμα τις ελπίδες μας.

Την ευρωπαϊκή πορεία του Ολυμπιακού: Ήταν μία δύσκολη σεζόν για την ομάδα. Είχαμε συνηθίσει στο να αποδίδει καλά στην Ευρώπη. Θέλουμε να ελπίζουμε πως τη νέα σεζόν θα πάμε πιο καλά και όπως πρέπει για τον Ολυμπιακό. Στη Γαλλία θεωρώ πως ο Ολυμπιακός εύκολα θα διεκδικούσε μία θέση στην πρώτη εξάδα.

Το ότι έχει να δουλέψει χρόνια στη Γαλλία: Στη Γαλλία και ίσως περισσότερο από οπουδήποτε αλλού είναι λυπηρό το να βάζουν ανθρώπους σε 'καλούπια'. Συχνά κατηγοριοποιούν ανθρώπους χωρίς να τους ξέρουν ή χωρίς να έχουν μιλήσει μαζί τους. Τους κρίνουν μόνο και μόνο από το τι έχουν διαβάσει και ακούσει.

Είναι κάτι που έχει πληγώσει και με έχει ενοχλήσει. Κάτι που μου έχει κάνει ζημιά. Μετά τη Μαρσέιγ έφυγα μακριά για να ξεφύγω από όλα αυτά. Πήγα στο Μαρόκο, την Τυνησία και μετά στην Ελλάδα. Έφυγα μακριά από όλα αυτά. Είχα αηδιάσει με όσα είχαν πει για μένα. Ήταν άδικο. Τόσα ψέματα. Σε εκείνο το σημείο δεν νιώθεις καν την ανάγκη να υπερασπιστείς τον εαυτό σου γιατί είναι μάταιο. Το καλύτερο είναι να φύγεις. Να πας μακριά. Το σίγουρο είναι πως δεν θα γυρίσω ποτέ πίσω στη Γαλλία για να δουλέψω εκεί! Όλα αυτά με πόνεσαν. Μου χάλασαν την εικόνα μου και δημθιούργησαν πρόβλημα στην οικογενειακό μου κύκλο.

• Το 2017 ο ίδιος ο Ανιγκό σε συνέντευξή του στο Gazzetta είχε πει για τον γιο του που είχε χάσει και τις στιγμές του: «Η πιο ωραία περιπέτεια ήταν το ευρωπαϊκό Κύπελλο και ο τελικός που είχαμε πάει. Έζησα μία ωραία περιπέτεια και με την Ακαδημία. Με τους Νέους όταν ήμασταν πρωταθλητές. Ήταν πριν τον τελικό αυτό. Ήταν μία πολύ ωραία περιπέτεια. Η πιο δύσκολη στιγμή ήταν ίσως η τελευταία χρονιά στην Μασσαλία γιατί ήταν περίπλοκο για μένα. Ήταν περίπλοκη και δύσκολη η σχέση μου με τον κόσμο. Ήταν περίπλοκο και δύσκολο γιατί ο γιος μου μόλις είχε πεθάνει. Ήταν περίπλοκο για πολλούς λόγους. Ήταν η στιγμή για μένα να φύγω. Έφυγα το 2014 και έμεινα 2,5 χρόνια δίχως να δουλέψω. Είχα αρκετές ομάδες στο Μαρόκο. Πολλές για την Αίγυπτο και πολλές για το Κατάρ αλλά δεν ήθελα να φύγω και να πάω να δουλέψω. Έμεινα σπίτι μου».

Το ότι είναι αποφασισμένος για αυτό: Ναι είναι φανερό. Δεν θα δουλέψω ξανά για γαλλική ομάδα. Είναι τόσα ενδιαφέροντα πράγματα να δεις έξω. Τόσες προκλήσεις στο εξωτερικό. Δεν έχει νόημα να μένεις εγκλωβισμένος σε αυτό το γαλλικό σύστημα που κάνει κύκλους. Πέρασα 26 χρόνια στη Μαρσέιγ, μία πολύ μεγάλη ομάδα. Η Μαρσέιγ είανι μία από τις πιο μεγάλες γαλλικές ομάδες μαζί με Παρί και Λιόν. Είναι η αγαπημένη μου ομάδα. Δεν θα έβλεπα τον εαυτό μου να δούλευα κάπου αλλού.

Την εικόνα του που 'ζημιώθηκε' και το πως τον συνέδεσαν με πιθανές παρανομίες από τις οποίες αθωώθηκε: Σε αυτήν την ιστορία δεν κατάλαβα εξαρχής για το τι επρόκειτο. Πολλοί άνθρωποι ανακρίθηκαν. Υπήρχαν άνθρωποι που δεν έπρεπε να αμφισβητηθούν όπως οι Ντασιέ, Περέζ, Παπέ Ντιούφ και Φουρνιέ. Στη Μασσαλία υπάρχουν άνθρωποι που... τρέφονται με σενάρια επιστημονικής φαντασίας κάθε μέρα διότι γίνονται τόσα πράγματα.

Ήταν μία σκέτη αηδία αυτό που έγινε. Συνέδεσαν και το δικό μου όνομα. Γινόταν λόγο για ποσά και για 64 εκατομμύρια. Ανακάλυψα πράγματα που απλά με ξεπερνούσαν και αναρωτιόμουν πραγματικά το τι ήταν αυτά που λέγονταν. Επτά χρόνια ερευνών δεν είναι ένα... τίποτα. Δεν είναι κάτι απλό.

Το εάν ένιωσε πως τον... άδειασαν: Ναι γιατί στη Γαλλία πάντα μιλάνε για όσους πάνε αργά στην προπόνηση. Ποτέ για όσους πάνε στην ώρα τους. Ποιος νοιάζεται εάν αθωωθήκαμε στην υπόθεση;

Είναι κάτι που πονάει. Που σε διαλύσει. Γκρεμίζει την εικόνα σου και δημιουργεί πρόβλημα στην οικογένειά σου. Οι σημαντικοί σου άνθρωποι δέχονται ένα ισχυρό πλήγμα και περνάνε πράγματα που δεν τα αξίζουν. Είναι κάτι ασυγχώρητο.

Τη σχέση του με τη Μαρσέιγ σήμερα: Είχα μία πρόσφατη επαγγελματική επικοινωνία. Ήταν με τον Νταβίντ Φριιό, επικεφαλής για μεταγραφικά θέματα για να συζητήσουμε για την κατάσταση με τον Ντε Λα Φουέντε (στην υποσημείωση του κειμένου γράφεται πως ο Ολυμπιακός θέλει να διακόψει τον δανεισμό του). Αλλιώς δεν έχω επαφές επί προσωπικού. Μεγάλωσα στην πόλη και στην ομάδα αυτή και έχω ζήσει σπουδαίες στιγμές. Είναι η αγαπημένη μου ομάδα αλλά επαγγελματικά δεν θέλω να έχω κάποια σχέση μαζί της. Δεν θα με ακούσετε όμως ποτέ να πω κάτι αρνητικό για τη Μαρσέιγ.