• Οι απορρίψεις που τον πείσμωσαν
• Ο σοβαρός τραυματισμός και η απουσία 19 μηνών
• Τι δείχνει η προσθήκη του Οντουμπάγιο;

Η περίπτωση του Μόζες Οντουμπάγιο παρουσιάζει ενδιαφέρον γιατί στον πίνακα διαβάθμισης των δυσκολιών που καλείται να διαχειριστεί ένας παίκτης έως ότου μπει σε τροχιά πραγματοποίησης επαγγελματικής καριέρας, αυτός ήταν στο κορυφαίο σημείο.

Γιατί έμεινε ορφανός στα 13^α του χρόνια, μεγάλωσε με τα αδέρφια του και είδε το μεγαλύτερο εξ’ αυτών να καταλήγει στη φυλακή καθώς είχε παραβατική συμπεριφορά, προφανώς δεν είχε την οικονομική δυνατότητα για τα προς το ζην και χρειάστηκε τρεις απόπειρες για να εξασφαλίσει αθλητική υποτροφία ούτως ώστε να βάλει τις βάσει για την υλοποίηση του ονείρου του.

Αυτό ήταν να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και το κατάφερε. Παρότι επίσης χρειάστηκε να μείνει 19 μήνες εκτός δράσης και μάλιστα σε περίοδο top φόρμας, καθώς ετοιμαζόταν να ζήσει τη μοναδική εμπειρία της Premier League. Τι ακριβώς συνέβη γνωρίζει μόνο ο ίδιος αλλά από τον Αύγουστο του 2016 έως και τον Μάρτιο του 2018 δεν έπαιξε κανένα παιχνίδι αλλά τρεις φορές πέρασε την πόρτα του χειρουργείου για να αποκαταστήσει τη ζημιά στο ίδιο γόνατό.

Ο Οντουμπάγιο πέρασε πολλά αλλά έκανε άλλα τόσα. Έχει ρίζες από τη Νιγηρία, γεννήθηκε όμως και μεγάλωσε στο Λονδίνο. Και μεγάλωσε δίχως τη μητέρα του γιατί όπως παραδέχθηκε χρόνια μετά… «πολλοί από την οικογένειά μου δεν πιστεύουν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Νιώθουν ότι μπορούν να επιστρέψουν στην Αφρική και να λάβουν θεραπευτική αγωγή για οτιδήποτε μπορεί να τους συμβεί».

Αυτό έπαθε η μητέρα του η οποία προσβλήθηκε από μαλάρια (σ. σ. ελονοσία) σ’ ένα ταξίδι της στην Γκάνα και παρότι ήταν νοσηλεύτρια προτίμησε να πάει στην Ουγκάντα. Κατέληξε όταν ο ίδιος ήταν 13 ετών.

Αργότερα, επίσης από μαλάρια, πέθανε και η αδερφή της μητέρας του η οποία είχε αναλάβει την κηδεμονία. Κι έτσι ο Οντουμπάγιο μεγάλωσε με τα αδέρφια του εκ των οποίων ο ένας είναι ποδοσφαιριστής και ο μεγαλύτερος πλήρωσε βαρύ τίμημα για την παραβατική συμπεριφορά του. Ο ίδιος, επηρεασμένος από τους θανάτους λόγω της ελονοσίας είναι ο πρεσβευτής για την καταπολέμησή της στο Ηνωμένο Βασίλειο και προσπαθεί να πείσει τους συμπατριώτες τους για την αξία της πρόσληψης αλλά και της θεραπευτικής αγωγής έχοντας ζωντανά παραδείγματα τα θλιβερά δικά του βιώματα.

Οι απορρίψεις που τον πείσμωσαν

Πέραν αυτών, η ζωή του 29χρονου ποδοσφαιριστή παρουσιάζει ενδιαφέρον για το πείσμα που τον χαρακτήρισε από τα πρώτα χρόνια ενασχόλησής του με το ποδόσφαιρο έως και μέχρι πρότινος, όταν χρειάστηκε να «καταπιεί» την απουσία 19 μηνών.

Δίχως χρήματα στην τσέπη αλλά και υποστήριξη, με όπλο το πάθος του για ποδόσφαιρο. Δύο φορές απέτυχε να εξασφαλίσει υποτροφία στην ακαδημία ποδοσφαίρου Ε10, τελικώς τα κατάφερε με την 3η. Ο ίδιος εξιστόρησε πώς αντιλήφθηκε ότι η ακαδημία της Λέιτον Όριεντ χρειαζόταν έναν ποδοσφαιριστή των δικών του χαρακτηριστικών, παρακολουθώντας ένα δελτίο ειδήσεων στο SKYSPORTS, αλλά και το μηδενικό φόβο που είχε στο να τηλεφωνήσει τον υπεύθυνο της ακαδημίας για να του ζητήσει μια τελευταία ευκαιρία. Αποδείχθηκε ότι αυτή φώτισε τον δρόμο μπροστά του.

Από το 2010 έως και το καλοκαίρι του 2016 όπου ήρθε ο σοβαρός τραυματισμός, ο Οντουμπάγιο έκανε άλματα. Τρεις χρονιές ψηφίστηκε ως ο καλύτερος νεαρός παίκτης στη Λέιτον Όριεντ και σε περιόδους όπου έπαιζε στη θέση που αγαπούσε και συνεχίσει να αγαπά. Γιατί, αν ρίξει κανείς μια ματιά στο βιογραφικό του θα εστιάσει στα 10 γκολ και τις εννιά ασίστ που είχε την περίοδο 2013-14, πράγμα (τουλάχιστον) σπάνιο για δεξί μπακ.

Η αλήθεια είναι ότι έπαιζε ως winger. Γι’ αυτό του είχε κακοφανεί όταν στην Μπρέντφορντ τοποθετήθηκε στο δεξί άκρο της άμυνας. Τότε είπε ότι… «εγώ δεν θέλω να παίζω δεξί μπακ» και χρόνια μετά παραδέχθηκε ότι… «κάθε ποδοσφαιριστής θα πρέπει να είναι έτοιμος να ανταποκριθεί σε κάθε θέση και απαίτηση». Η Μπρέντφορντ τον απέκτησε έναντι 1.25 εκατομμυρίων λιρών κι έτσι η Λέιτον Όριεντ δικαιώθηκε πανηγυρικά για την επιλογή της στο πρόσωπό του. Εκεί έκανε 84 αγώνες με τρία γκολ και έξι ασίστ.

Ο σοβαρός τραυματισμός και η απουσία 19 μηνών

Έναν χρόνο μετά (2015), η Χαλ έδωσε 5.000.000 λίρες. Όλα πήγαιναν υπέροχα γι’ αυτόν μέχρι εκείνη την προετοιμασία το καλοκαίρι του 2016 στην Πορτογαλία. Είχε εδραιωθεί στη θέση του δεξιού fullback, η αξία του στο χρηματιστήριο του αγγλικού ποδοσφαίρου είχε πάρει την ανιούσα αλλά ήρθε ο τραυματισμός στο γόνατο. Η αρχική εκτίμηση προέβλεπε απουσία τριών μηνών. Μετά αυτοί έγιναν έξι, ίσως γιατί επέστρεψε νωρίτερα απ’ ότι έπρεπε.

Μετά ήρθε νέο χειρουργείο καθώς η διάγνωση έκανε λόγο για εξάρθρωση επιγονατίδας. 19 στο σύνολο. Κι αυτοί είναι πραγματικά πάρα πολλοί για να επιστρέψει ένας ποδοσφαιριστής.

Επέστρεψε την άνοιξη του 2018 και η επανεκκίνηση έγινε στην Μπρέντφορντ. Ακολούθησε μια διετία στη Σέφιλντ Γουέσντεϊ και πέρυσι έκανε την καλύτερη χρονιά της τελευταίας τετραετίας με τη φανέλα της ΚΠΡ με 33 συμμετοχές, τρεις ασίστ και 2.500 λεπτά συμμετοχής που δείχνουν ότι είχε βασικό ρόλο στην ομάδα του. Ως απωθημένο όμως παραμένει το ότι δεν αγωνίστηκε στην Premier League.

Τι δείχνει η προσθήκη του Οντουμπάγιο;

Τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του 29χρονου δεν διαφέρουν από αυτά των υπολοίπων ποδοσφαιριστών που αποκτήθηκαν για τα αμυντικά άκρα, όπως και από τα αντίστοιχα του Σαλέμ Εμπακατά. Στον φιλικό αγώνα με τη Γάνδη ο Χερμάν Μπούργος χρησιμοποίησε διάταξη 3-5-2 η οποία έστειλε τους Εμπακατά, Πίρσμαν κοντά στη γραμμή του κέντρου ζητώντας δημιουργία και έντονη συμμετοχή στην επιθετική λειτουργία της ομάδας του.

Με την προσθήκη του Οντουμπάγιο είναι προφανές ότι οι «κίτρινοι» θέλουν να υποστηρίξουν αυτό το αγωνιστικό σχέδιο καθώς και ο Νιγηριανός είναι κλασικός full back με περισσότερες αρετές στην επίθεση.