Ο προπονητής του Άρη μίλησε για την περιπέτεια υγείας του με τον καρκίνο υποστηρίζοντας ότι απαιτείται παρακολούθηση πέντε χρόνων, τη σχέση του με τη μουσική, κυρίως όμως για τους «κανόνες» που πρέπει να έχει η κάθε ομάδα. Μάλιστα, η σχετική ανάλυση άρχισε από το σημείο στο οποίο ρωτήθηκε για τη σχέση του με τα παιδιά του, ο Χερμάν Μπούργος αναφέρθηκε στον θεμελιώδη κανόνα στη σχέση με έναν ποδοσφαιριστή. «Προσπαθώ να δώσω αυτοπεποίθηση στα παιδιά μου το ίδιο και με τον ποδοσφαιριστή. Δεν χτίζω φιλία αλλά θεμελιώνω εμπιστοσύνη. Γιατί το να φτιάχνεις μια ομάδα είναι σα να δημιουργείς μια οικογένεια και πρέπει να τη φροντίζεις. Οι παίκτες είναι άτομα μέσα σε μια ομάδα: όσο καλύτερα τα πας, τόσο καλύτερη θα είναι η ομάδα. Δεν μπαίνει κανείς στο γήπεδο σκεπτόμενος τον εαυτό του, αυτό δεν είναι σκάκι, είναι ποδόσφαιρο. Είναι ομαδικό άθλημα: αν παίζεις καλά ατομικά, η ομάδα έχει περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει».

Εκεί επανέλαβε τη μεγαλύτερη ευθύνη που έχει ένας προπονητής σε σχέση με τον ποδοσφαιριστή. «Ο προπονητής δεν σταματάει ποτέ κι αυτή είναι η μεγάλη διαφορά με τον ποδοσφαιριστή. Είναι όλο το 24ώρο σε ετοιμότητα και δεν κλείνεις ποτέ το τηλέφωνό σου». Ο Χερμάν Μπούργος επανέλαβε τη δουλειά που έγινε στον Άρη στο διάστημα της θητείας του και ρωτήθηκε για το πώς αντιλαμβάνονται οι παίκτες τη δουλειά του. «Πλέον είναι τα πρώτα 15-20 λεπτά. Εκεί καταλαβαίνει ο παίκτης τι θα πάρει. Ο παίκτης περπατά, κοιτάζει το γήπεδο κι εκεί καταλαβαίνει τις ασκήσεις που θα κάνει μέσα από την προετοιμασία που έχει προηγηθεί. Η γλώσσα είναι επίσης θεμελιώδης γιατί ένας μεταφραστής δεν μπορεί να μεταφέρει τη δύναμη των λέξεων αλλά την ερμηνεία».

Σε ερώτηση για την ατμόσφαιρα στα ελληνικά γήπεδα επανέλαβε ότι θυμίζει αυτή στην Αργεντινή και σημείωσε ότι πάντα θέλει από την ομάδα του να είναι το Νο1. «Θέλω το νούμερο ένα να είναι η ομάδα μου. Δεν χάνω χρόνο. Σκέφτομαι πώς να τους βελτιώσω, πώς να τους εκπαιδεύσω, πώς να τους μιλήσω ώστε να ελευθερώσουν το μυαλό τους για να κερδίσουν. Σε αυτό ξοδεύω τον χρόνο μου: ελευθερώνοντας το μυαλό μου για να κερδίσω».

Όπως ήταν λογικό ρωτήθηκε για τη δήλωση που έκανε πρόσφατα σχετικά με την επιθυμία του, κάποια στιγμή, να βρεθεί στον πάγκο της Ρίβερ Πλέιτ. «Δεν βιάζομαι. Αυτή τη στιγμή στο μυαλό μου είναι ο Άρης. Ξέρω όμως ότι (η Ριβερ) θα είναι στη γωνία», είπε κι εκεί του τέθηκε ερώτηση για το αν θα μπορούσε να διαχειριστεί τον παίκτη Μπούργος. «Πιστεύω στον επαγγελματισμό και την υπευθυνότητα. Κάποιος μπορεί να είναι λίγο πολύ αστείος, να γελάει περισσότερο ή λιγότερο, αλλά εγώ αναζητώ τον επαγγελματισμό. Πιστεύω ότι θα τα πήγαινα καλά με τον παίκτη Μπούργος».

Δήλωσε υπέρ των social media γιατί όπως είπε… «είναι όμορφο να εκφράζονται οι άνθρωποι» κι εκεί ρωτήθηκε για τους ποδοσφαιριστές οι οποίοι τα χρησιμοποιούν για να εκφραστούν. «Δεν χρειάζεται υπακοή αλλά να καταλάβει ο παίκτης αυτό που θέλει από αυτόν ο προπονητής. Αυτό που χρειάζεται η ομάδα του και φυσικά, αυτό που ονειρεύεται ο φίλαθλος», για να αναφερθεί στη μεγαλύτερη πρόκληση ενός προπονητή. «Είναι να βελτιώσει τον ποδοσφαιριστή. Μπορεί ένας προπονητής να είχε υπάρξει τρομερός παίκτης και παράλληλα να ήταν ο καλύτερος στη σχολή προπονητών αλλά στην προκειμένη περίπτωση θα πρέπει να εξηγήσει στον παίκτη αυτό που θέλεις. Δεν είναι τόσο απλό».

Εστιάζοντας στις σχέσεις του με τον παίκτη, ο προπονητής του Άρη ρωτήθηκε για κάτι που δεν θα συγχωρούσε στον παίκτη. «Την έλλειψη ειλικρίνειας γιατί στο γήπεδο δεν μπορείς να κρυφτείς», απάντησε.