Για τον Ατρόμητο όπου θα συνεχίσει και την επόμενη σεζόν αλλά τη μίνι-σειρά/ντοκιμαντέρ του Netflix «Sunderland 'Til I Die» όπου καταγράφει την πορεία της Σάντερλαντ στην Τσάμπιονσιπ όπου και τελικά υποβιβάστηκε ενώ εκείνος ήταν για ένα διάστημα ήταν στο τιμόνι της, μίλησε ο Κρις Κόλμαν σε αγγλικά ΜΜΕ.

ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΟΣΩΝ ΕΙΠΕ

Τι μετέφερε στους παίκτες του Ατρόμητου την πρώτη φορά που βρέθηκε στα αποδυτήρια: «Τους είπα πως πρέπει να αποβάλλεται αυτό το φόβο και να πάτε ένα βήμα μπροστά. Αν δεν προσπαθήσετε και δεν κάνετε κάτι διαφορετικό δεν θα μάθετε ποτέ. Ηταν ένα μεγάλο σοκ για όλους στον Ατρόμητο γιατί δεν έχουν συνηθίσει να είναι σ' αυτήν την θέση. Ξόδεψαν πολλά χρήματα τα οποία δεν "έπιασαν τόπο". Τα παιδιά μας βρέθηκαν σε πολιτισμικό σοκ γιατί δεν περίμεναν να έχουν βρεθεί σ' αυτήν τη θέση».

Για τον πρόεδρο Βασίλη Μπέτση: «Είναι ο καλύτερος φίλαθλος της ομάδας και είναι πολύ παθιασμένος με αυτό που κάνει..

Για την ανανέωση του συμβολαίου του: «Πήρα μία ευκαιρία και η ομάδα πήρε μία ευκαιρία από εμάς (σ.σ. εννοώντας εκείνον και τους συνεργάτες του). Αυτό δούλεψε πολύ καλά».

Για την απόφασή του να έρθει στον Ατρόμητο: «Πάντα ήθελα την εμπειρία να εργαστώ σε διαφορετικούς πολιτισμούς, μου άρεσε αυτή η πρόκληση. Το έκανα και στην Ισπανία. Μου λείπει η οικογένειά μου, αλλά έχει κάτι ξεχωριστό το να δουλεύω σε κάτι καινούργιο. Το να μαθαίνω νέα πράγματα είναι κάτι που με ελκύει. Δεν ήμουν βέβαιος ότι θα δούλευα και πάλι στην Αγγλία ή στην Ουαλία για να είμαι ειλικρινής. Δεν το απολαμβάνω περισσότερο από το να δουλεύω στο εξωτερικό. Είχα προτάσεις από την Αγγλία πριν από τον κορονοϊό αλλά δεν ήμουν βέβαιος ότι είναι τα κατάλληλα για μένα. Η καλύτερη συμβουλή που μου δόθηκε είναι: "Μη περιμένεις για το τέλειο γιατί αυτό δεν πρόκειται να έρθει"».

Για τη Σάντερλαντ: «Ηταν τιμή που μου ζητήθηκε να πάω στη Σάντερλαντ. Είμαι άνθρωπος του ποδοσφαίρου, ξέρω ότι υπάρχουν συγκεκριμένοι σύλλογοι που έχουν την ιστορία τους, τον κόσμο τους, τη δυναμική τους. Οταν προέκυψε, παρόλο που ήταν στην τελευταία θέση στο πρωτάθλημα, σκέφτηκα απλώς 'δεν πρόκειται να το αρνηθώ'. Ηταν απλά η λάθος στιγμή, ήμουν εκεί μόνο τέσσερις μήνες, με λάθος ανθρώπους ως επικεφαλής του συλλόγου. Είναι η μεγαλύτερη λύπη της καριέρας μου γιατί υποβιβάσαμε την ομάδα και αυτό ήταν αδιανόητο. Ηταν τόσο απογοητευτικό γιατί ήμασταν αβοήθητοι. Για το ντοκιμαντέρ δεν ήξερα τι γυρίζονταν ακριβώς. Μετά είδα τις κάμερες, όταν είχα ήδη υπογράψει. Ενιωσα έκπληκτος. Υπήρχαν κάμερες παντού, στα αποδυτήρια, όπου και αν πήγαινες σε ακολουθούσαν. Ομως ήταν υποχρέωσή μας να συμμετάσχουμε. Δεν μπορώ να το δω, είναι πολύ οδυνηρό για εμένα».