Αν ο Άρης δεν ήταν καλός, οι άλλοι τι ήταν;

• Το ίδιο πρόβλημα σε τρία διαδοχικά παιχνίδια
• Τρεις αγώνες κρίνουν τη χρονιά

Είναι αδύνατο να προδικάσει κανείς την εξέλιξη του αγώνα αν στο πρώτο δεκάλεπτο οι λεγόμενοι διαμορφωτές των συνθηκών αθλητικής δικαιοσύνης και ισονομίας σ’ έναν ποδοσφαιρικό αγώνα έκαναν τη δουλειά τους στις δύο φάσεις πέναλτι του Λαλά, ειδικά αυτή του 8ου λεπτού που είναι πιο ξεκάθαρη. Σαν άλλοι Τζιν Γουάιλντερ, Ρίτσαρντ Πράιορ στην εξαιρετική κωμωδία «δεν βλέπω, δεν ακούω τίποτε», Μανούχος και VARίστας προτίμησαν την ηρεμία από την αναταραχή γιατί στο κάτω-κάτω της γραφής, ποιος θα γκρινιάξει; Αυτός που δεν έχει τον σεβασμό του «αφεντικού» της διαιτησίας Μαρκ Κλάτενμπεργκ. «Σιγά τα ωά», που λέει και μια ψυχή. Σκασίλα του Βρετανού αν ο Άρης θα έχει παράπονα κι αν ακόμη τα διατυπώσει. Ουδόλως τον απασχολεί και το απέδειξε από εκείνο το παιχνίδι με την ΑΕΚ. Και το συνέχισε στο Καραϊσκάκη. Εξάλλου, ζητήθηκε η άποψη του Άρη για την πρόσληψη του Κλάτενμπεργκ ή στάλθηκε επιστολή στον Άρη για να αναλάβει μέρος της πληρωμής του; Και σα να μην έφτανε αυτό, έχεις και τους επικοινωνιολόγους να ισχυρίζονται ότι ο Άρης δεν δικαιούται να κάνει παράπονα για τη διαιτησία γιατί δεν παρουσιάστηκε αντάξιος των περιστάσεων. Κι αν ο Άρης δεν ήταν καλός, οι άλλοι τι ήταν;

Προφανώς δεν δικαιολόγησε το επίπεδο ποιότητάς του, οι παραπάνω αποφάσεις δεν στοιχειοθετούν δικαιολογία γιατί μια επαγγελματική ομάδα υποχρεούται να ξεπεράσει την κάθε δυσκολία και να βγάλει στο γήπεδο αυτό που νιώθει και μπορεί. Άλλο το διαιτητικό κομμάτι κι άλλο η εικόνα της ομάδας. Σε τελική ανάλυση, δεν ήρθαν χθες στην Ελλάδα.

Αγωνιστικά, το πλάνο που σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε πέτυχε κατά το ήμισυ. Γιατί περιόρισε μια φύσει επιθετική ομάδα σε ελάχιστες φάσεις, αλλά και ο ίδιος δεν έκανε ούτε μία! Δεν ξεγελούν τα σουτ από μακρινή απόσταση, ούτε η φλυαρία που είχε στο τελευταίο 25πτο του δεύτερου μέρους. Δημιουργικά, ο Άρης ήταν… μηδέν από μηδέν, μηδέν. Γιατί ο Ντάνιελ Μαντσίνι έκανε το χειρότερο παιχνίδι του για το τελευταίο έτος, ο Ματέο Γκαρσία υπέκυψε στα ντουμπλαρίσματα του αντιπάλου και ο Φακούντο Μπερτόγλιο δεν είναι καλά. Κι όλοι μαζί είχαν το μυαλό τους περισσότερο στον ανασταλτικό παράγοντα με συνέπεια στις ευκαιρίες για φάσεις στο transition, να ψάχνεις να βρεις παίκτες στην άλλη πλευρά του γηπέδου καθώς απουσίαζαν και τα κεντρικά χαφ. Κι αυτό ήταν πρόβλημα σε συνδυασμό με κάτι άλλο. Αν στην εξέλιξη του αγώνα σου ζητούσαν να υποδείξεις την ομάδα που είχε ευρωπαϊκό αγώνα, πιθανότατα θα επέλεγες τον Άρη. Αν ο Ολυμπιακός δικαιολογούταν να είχε λιγότερη ενέργεια, ο Άρης δεν έχει ούτε μία δικαιολογία.

Το ίδιο πρόβλημα σε τρία διαδοχικά παιχνίδια

Είναι ο κοινός παρονομαστής των τριών τελευταίων αγώνων στην Superleague Interwetten, η συμπεριφορά του στις αρχές των δεύτερων ημιχρόνων. Στην Τούμπα κλειδώθηκε στο δωμάτιο του πανικού αλλά δεν το πλήρωσε, λόγω της πίεσης και της αναποτελεσματικότητας του αντιπάλου. Με τον Αστέρα Τρίπολης γλίτωσε επειδή ο Ρεγκίς ήταν ελαχίστως εκτεθειμένος κι έτσι δεν μέτρησε ένα γκολ. Χθες (12/12), αυτό που δεν έκανε ο Ρόνι Λόπεθ, το πέτυχε ο Σισέ. Σε δέκα λεπτά, ο Ολυμπιακός βρήκε όσες φάσεις δεν είχε σ’ ένα ημίχρονο. Και η οπισθοχώρησή του μετά το προβάδισμα ήταν ξεκάθαρα κίνηση τακτικής, προσαρμοσμένης στις περιορισμένες δυνάμεις και με προφανή στόχο το δεύτερο γκολ στο transition για να «τελειώσει» το παιχνίδι. Δηλαδή, την κατοχή της μπάλας δεν την κέρδισε ο Άρης, την έδωσε ο Ολυμπιακός.

Τρεις αγώνες κρίνουν τη χρονιά

Είναι αυτοί που ακολουθούν. Είτε πάρει πίσω τους έξι βαθμούς είτε όχι, ο Άρης είναι υποχρεωμένος να κλείσει με δύο νίκες το 2021 για την Superleague Interwetten. Αν δεν το κάνει, θα κινδυνεύσει με εκτροχιασμό γιατί θα δώσει επιπλέον χώρο στον ΟΦΗ ο οποίος ξεκάθαρα διεκδικεί θέση στα Playoffs. Και ο τρίτος κρίνει έναν μεγάλο στόχο, το Κύπελλο Ελλάδας. Εδώ που έφτασε, είναι προφανές ότι τα λάθη απαγορεύονται. Ο Άρης υποχρεούται να βρει τον κυνισμό που είχε πριν από το Καραϊσκάκη παρουσιάζοντας τις αγωνιστικές αρετές που γνωρίζαμε αλλά δεν είδαμε χθες (12/12).

Μέσα στα απαραίτητα είναι και η επιστροφή του Χουλιάν Κουέστα κάτω από την εστία. Ενδεχομένως να μην έχει ψυχολογία, να έχει επηρεαστεί από την εξέλιξη των πραγμάτων, αλλά η ποιότητα του Ντένις είναι δυσανάλογη της υπόλοιπης ομάδας. Δεν καλλιεργεί την παραμικρή ασφάλεια. Από την ανάγνωση των φάσεων, τις εξόδους στις στημένες φάσεις αλλά κι αυτές όπου η μπάλα έχει πορεία εντός της εστίας.

*Είναι ντροπή να διεξάγονται ποδοσφαιρικοί αγώνες σε γηπεδικές συνθήκες αντίστοιχες με αυτές που υπήρχαν στην Τρίπολη το περασμένο Σάββατο. Στοιχειοθετεί δυσφήμηση του ποδοσφαίρου και έλλειψη σεβασμού στους ποδοσφαιριστές. Όπως ντροπή ήταν η διεξαγωγή εκείνων των αγώνων στα γήπεδα Ιωαννίνων και Λαμίας που έπαιξε ο Άρης την περασμένη αγωνιστική περίοδο. Το ένα ήταν βούρκος και το άλλο παγοδρόμιο.