Η Β' Εθνική, νυν Super League 2, αποτελεί διαχρονικά ένα... μεγάλο ποδοσφαιρικό «σχολείο». Κυρίως τα παλιά χρόνια εκεί έκαναν το «αγροτικό» τους, όπως έχουμε συνηθίσει να λέμε, πολλοί παίκτες που μεταγενέστερα καθιερώθηκαν στα εγχώρια «σαλόνια» αλλά και διακρίθηκαν εκτός των συνόρων.

Εσχάτως ναι μεν φθίνει λόγω, κυρίως, της κακής οργάνωσης/νοοτροπίας που επικρατεί και για αυτό ως ένα βαθμό οδηγήθηκε στην απαξίωση, όμως παραμένει «φυτώριο» και όσοι την παρακολούθησαν πέρσι μνημονεύουν ακόμη τον Εργοτέλη που από το πουθενά βρέθηκε μια ανάσα από την άνοδό του ή έστω τη συμμετοχή του στα διπλά μπαράζ της ανόδου.

Μία ομάδα που αποτελούνταν ως επί το πλείστων από πιτσιρικάδες, που έβγαζαν μέσα στο γήπεδο το «παρεϊστικο» αλλά και το ταλέντο τους. Εκ των «πρωταγωνιστών» εκείνης της φουρνιάς ήταν ο Κυριάκος Μαζουλουξής. Γεννημένος στη Μακεδονία αλλά και «Κρητικός» αφού έπαιζε στον Εργοτέλη από το 2017 μέχρι και πέρσι, έκανε το καλοκαίρι «αθόρυβα» το δρομολόγιο Ηράκλειο-Λαμία, μαζί με τον Γιώργο Μανουσάκη.

Επί χάρτου προορίζονταν για back up στο κέντρο της άμυνας και ευρύτερα μία επιπλέον λύση, ωστόσο στην μπάλα ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Ο τραυματισμός του Ανταμ Τζανετόπουλου σε συνάρτηση με την προσθήκη του Βλάντιμιρ Γκόλεμιτς που έγινε στην έξτρα μεταγραφική περίοδο του Σεπτεμβρίου (άρα ο Σέρβος ήθελε χρόνο), τον «έριξαν» κατευθείαν στα βαθιά και ο 24χρονος... κολύμπησε.

Αλλαγή στην πρεμιέρα του Βόλου, έκτοτε βασικός και από τη μία στιγμή στην άλλη βρέθηκε στην αγωνιστική «εξίσωση» της νέας του ομάδας. Ετσι τα δεδομένα διαφοροποιήθηκαν, με αποκορύφωμα το ματς της Κυριακής (26/9) κόντρα στον Παναιτωλικό που έβαλε (και) τη «σφραγίδα» του. Στο 10' άνοιξε το σκορ με κεφαλιά, σημείωσε το πρώτο του γκολ στα «σαλόνια» και άφησε το στίγμα του στο παιχνίδι.

Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη ξεκίνησε την καριέρα του από τον Ποσειδώνα Καλαμαριάς. Ετσι συνέχισε την... οικογενειακή παράδοση, αφού ο πατέρας του έχει «υπηρετήσει» το χώρο τόσο σαν παίκτης όσο και σαν προπονητής στης Μεικτές της περιοχής.

Επόμενος σταθμός του ήταν ο Αρης, αρχικά στην Κ20 και ύστερα στη Γ' Εθνική μέχρι που το καλοκαίρι του 2016 βρέθηκε στο Βέλγιο. Η Λιρς της πρώτης κατηγορίας τον «τσέκαρε», ύστερα από λίγες προπονήσεις υπέγραψε συμβόλαιο και στα play off εκείνης της σεζόν ντεμπουτάρισε, στα 20 του, σε επαγγελματικό επίπεδο. Για την ιστορία το πρώτο «9άρι» που «κοντραρίστηκε» ήταν ο Φρέντι Μομπόνγκο από το Κονγκό.

Μερικούς μήνες μετά ο Μαγκέντ Σάμι, ιδιοκτήτης της Λιρς, ενεπλάκη στο ελληνικό ποδόσφαιρο όταν και αγόρασε τον Εργοτέλη και μεταξύ «Herman Vanderpoortenstadion» και του «Μαρτινέγκο» αναπτύχθηκαν, εύλογα, «στενοί δεσμοί». Ετσι ο Μαζουλουξής επαναπατρίσθηκε και άρχισε να «γράφει» τις εδώ σελίδες του βιβλίου του.

Οι χρονιές που ακολούθησαν (2017/18, 2018/19) τον βρήκαν «κολόνα» στην ομάδα και την επόμενη έφτασε μια ανάσα από την «προαγωγή» του στα «σαλόνια». Λίγο μετά την αποχώρησή του από τον Εργοτέλη ξεκίνησε προπονήσεις με τον Πανιώνιο του Νίκι Παπαβασιλείου και ήταν «τελειωμένο» να υπογράψει τον Γενάρη του 2020, στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Ομως στην πλατεία δεν πήραν τότε ενημερότητα και δεν είχαν δυνατότητα μεταγραφών, εξέλιξη που ματαίωσε το deal και τελικά επέστρεψε στο Παγκρήτιο.

Ακολούθησε ακόμη μία 1,5 «γεμάτη» σεζόν και το «άλμα» του για τα «σαλόνια» πραγματοποιήθηκε τελικά φέτος, με τις πρώτες εντυπώσεις να είναι άκρως θετικές.

Με μία μάλιστα... ειδοποιό διαφορά. Τόσο στο παιχνίδι της Κυριακής όπου και σκόραρε, όσο και στο ΟΑΚΑ μερικές ημέρες πριν τον είδαμε σε μία νέα θέση, εκείνη του ανασταλτικού μέσου.

Οι απουσίες που ταλαιπωρούν εκεί τη Λαμία (Μπεχαράνο, Γκέντσογλου και εσχάτως Τζανδάρης) τον οδήγησαν στο «6» και ο ύψους 1.83 στόπερ λειτούργησε αρκετά καλά. Ετσι προσέθεσε και το «κόφτης» στο... προσωπικό του παλμαρέ, αφού πιτσιρικάς αγωνίζονταν και μπακ.

«Κέρδισε» αρκετές «μονομαχίες» και είχε υψηλό ποσοστό μεταβιβάσεων (73%, 46/63), ενώ φυσικά βρήκε και δίχτυα στη 1 τελική που έκανε.

Ο νεαρός που σαν παιδί τον Τιερί Ανρί, παρότι αμυντικός, «υπέγραψε» τον πρώτο βαθμό της Λαμίας στο πρωτάθλημα και πλέον έχει μπροστά του 2 προσωπικούς στόχους. Την καθιέρωση στα «σαλόνια» και το πτυχίο από το ΤΕΦΑΑ Σερρών που φοιτά, αφού μπάλα και σπουδές μπορούν να συνδυαστούν.