Αρης: Το φιλμ της περσινής χρονιάς

Αρης: Το φιλμ της περσινής χρονιάς

Βασίλης Βλαχόπουλος Βασίλης Βλαχόπουλος
Αρης: Το φιλμ της περσινής χρονιάς

bet365

Ο Βασίλης Βλαχόπουλος γράφει για το… στρατιωτικό εγερτήριο του Άρη στη δική του (στραβή κι ανάποδη) πρεμιέρα.

Προφανώς δεν ήρθε η καταστροφή στο πρώτο αρνητικό αποτέλεσμα, οπότε οι κραυγές απελπισίας, καλό θα είναι, να περιοριστούν έως ότου φτάσουμε στο σημείο εξακρίβωσης και καταγραφής όλων των στοιχείων αυτής της ομάδας. Μιας ομάδας που απορρόφησε σε κάθε κύτταρό της τον γενικό ενθουσιασμό, αυτόν δυσκολεύτηκε να διαχειριστεί με συνέπεια να δείξει βιαστική, αρκετά επιπόλαιη και φυσικά αναποτελεσματική. Το τελευταίο ανήκει στο φιλμ της περσινής χρονιάς, αυτό ξεδιπλώθηκε μπροστά της σαν μια κακή ανάμνηση που ξαναζωντάνεψε, ειδικά εκεί που ο Επασί έκανε την απόκρουση της αγωνιστικής. Κεφαλιά από τα 3-4 μέτρα, ενστικτώδης αντίδραση. Εκεί σου κόβονται τα πόδια. Κακά τα ψέματα.

Η αλήθεια είναι ότι ο τερματοφύλακας του ΟΦΗ δεν χρειάστηκε σε περισσότερες από 2-3 φάσεις κι ας γράφει η στατιστική τις 19 τελικές προσπάθειες του Άρη. Είναι η παραπλάνηση που πολλές φορές προκαλούν οι αριθμοί. Μην κρυβόμαστε, αυτές για γκολ ήταν πολύ λιγότερες. Πιο φάση ήταν το πάτημα της μπάλας από τον Δημήτρη Μάνο που δεν βγήκε σε τελική προσπάθεια, παρά κάποια σκόρπια σουτ που τα πήρε το αεράκι που έπνεε στο «Κλ. Βικελίδης». Κακή πρεμιέρα, προέχει όμως η ερμηνεία της. Σαφέστατα έπαιξε ρόλο η αμυντική διάταξη του αντιπάλου αλλά αυτή ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη όπως είναι προβλεπόμενο να αντιμετωπίσει ο Άρης την ίδια κατάσταση σε τουλάχιστον επτά ακόμη αγώνες στο «Κλ. Βικελίδης». Γιατί η στατιστική απεικόνιση της διάταξης του ΟΦΗ ουδεμία σχέση είχε με την πραγματικότητα. Στην άμυνα δεν είχε τετράδα και στα τελευταία 10-15 λεπτά του αγώνα, το σχετικό τείχος ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο.

Ο Γκάμα

Η έλλειψη του γκολ δεν ακυρώνει την προσπάθεια

Ως ομάδα, ο Άρης έχει δομή, ξεκάθαρο τρόπο έκφρασης στην επίθεση αλλά για να λειτουργήσει με τον σωστό τρόπο θα πρέπει οι καθ’ ύλην αρμόδιοι να ανταποκριθούν στις αγωνιστικές ευθύνες τους. Στα δικά μου μάτια, από τη μεσοεπιθετική γραμμή, ο φιλότιμος και σαφέστατα λιγότερο ποιοτικός Μαντσίνι ξεχώριζε σαν τη μύγα μες το γάλα. Ανέτοιμος ο Μπρούνο Γκάμα, τσαπατσούλης ο Μπερτόγλιο και ταυτόχρονα οι δύο μέσοι στον άξονα δεν είχαν την ποιοτική συμμετοχή για να προσθέσουν μπελάδες στην αντίπαλη άμυνα. Έτσι ο Άρης βασίστηκε περισσότερο στο πείσμα του Μαντσίνι, στην τσατίλα του Αμπουμπακάρ Καμαρά ο οποίος αν (του) έδινε και την πάσα στο 33’ θα του έβγαζα το καπέλο. Τον συνεπήρε ο ενθουσιασμός της κερκίδας σε μια φάση που ο ίδιος δημιούργησε αλλά άλλος έπρεπε να τη τελειώσει. Έστω κι αν ο Μαντσίνι δεν φημίζεται για τα τελειώματά του.

Ο Άρης το έψαξε αλλά δεν το βρήκε ποτέ

Αυτό αποδεικνύεται μέσα από τις αλλαγές, την αλλαγή σχήματος αλλά και των ρόλων των ποδοσφαιριστών στην εξέλιξη του αγώνα οπότε το κυνήγι μαγισσών καλό θα είναι να σταματήσει. Δεν είχε το ένας εναντίον ενός στο πρώτο ημίχρονο, γι’ αυτό μπήκε στο 11ο λεπτό του δεύτερου μέρους ο Χουάν Ιτούρμπε αλλά ο Παραγουανός σκόνταψε στα ντουμπλαρίσματα που του έδιναν οι παίκτες του ΟΦΗ με συνέπεια να ακυρώσει το σχέδιο αλλά και το πλούσιο ρεπερτόριό του. Η διάρκεια παραμένει το βασικό ζητούμενο για τον Ιτούρμπε καθώς η συμμετοχή του στο παιχνίδι χαρακτηρίζεται από την πτώση της προσφοράς του προϊόντος του χρόνου. Η απλότητα στον τρόπο κίνησής του επίσης είναι στα ζητούμενα, ειδικά όταν βλέπει δύο και τρεις παίκτες μπροστά του όταν παίρνει την μπάλα στα πόδια του. Με επτά παίκτες εντός της περιοχής, ο Μάντζιος έψαξε το δυνατό σουτ, γι’ αυτό έριξε στο παιχνίδι τον Χαΐροβιτς αλλά ο ΟΦΗ ήταν καλά διαβασμένος, δεν έδωσε χώρο στον Βόσνιο να φέρει την μπάλα εκεί που ήθελε για να σουτάρει από τα 20-25 μέτρα.

Ο Ιτούρμπε

Νωρίτερα, βλέποντας το πρόβλημα, η δημιουργία αναζητήθηκε από την πίσω ζώνη. Ο Φαμπιάνο έχει αυτό το στοιχείο στο παιχνίδι του, αλλά πάντα κάτι έλειπε. Από την τελική πάσα έως το καθαρό μυαλό και την υπομονή. Αυτό το σκηνικό παρέσυρε και τον Καμαρά ο οποίος στο δεύτερο ημίχρονο ήταν περισσότερη ώρα εκτός περιοχής σε μια απέλπιδα προσπάθεια να βοηθήσει στη δημιουργία. Αποτέλεσμα δεν ήρθε, πέρασαν ανεκμετάλλευτες κι ένα σωρό στημένες φάσεις.

Το διδακτικό περιεχόμενο της πρεμιέρας

Κι έτσι ο Άρης ένιωσε τέτοια κρυάδα σαν αυτή που διαπερνά το κορμί του νεοσύλλεκτου το πρώτο εγερτήριο. Δεν ήταν όμως ομάδα δίχως αρχές στο παιχνίδι της για να την κατακεραυνώσεις. Δεν δημιούργησε υποψίες ούτε χώρο για αμφιβολίες. Είναι μια ομάδα η οποία θα κριθεί προϊόντος του χρόνου και θα φανεί αν μπορεί να πραγματοποιήσει πορεία αντίστοιχη με την περσινή. Είναι πιο ισχυρή στο κέντρο της άμυνας με την προσθήκη του Γιάκουμπ Μπράμπετς και πιο δημιουργική με τα ποδοσφαιρικά στοιχεία του Φαμπιάνο. Ο Λούμορ νιώθει το άγχος του πρωτάρη, πρέπει να διαχειριστεί να ψυχολογικό κομμάτι και να βελτιωθεί. Στο πρώτο ημίχρονο δεν βλεπόταν, στο δεύτερο ήταν καλύτερος. Προσωπικά, περίμενα περισσότερα (δημιουργικά) από Σάσα και Ντιαγέ. Ήταν βιαστικοί και τσαπατσούληδες. Ο Άρης θα είναι διαφορετικός μόλις βρει ρυθμό ο Μπρούνο Γκάμα γιατί αυτομάτως θα αποδεσμευτεί ο Μπερτόγλιο ο οποίος και χθες έβλεπε δύο και τρεις αντιπάλους να είναι σε κοντινή απόσταση. Γενικώς, είναι μια ομάδα την οποία πρέπει να περιμένεις, έστω κι αν το περιβάλλον δεν διακρίνεται για την υπομονή του.

Οι Μάχες Των Play Off είναι στο Gazzetta.gr

Τα πιο συναρπαστικά Play Off της δεκαετίας είναι στο Gazzetta.gr! Όλα τα αθλητικά νέα για την αγαπημένη σου ομάδα, σε συνεχή ενημέρωση. Ακολούθησε το Gazzetta και θα είσαι πάντα ενημερωμένος για το πρόγραμμα των Play Off, την βαθμολογία των ομάδων, τις μεταδόσεις και φυσικά παρακολουθείτε live τα Play Off μέσα από το Game Center!

Βασίλης Βλαχόπουλος
Βασίλης Βλαχόπουλος

Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία στα τελευταία χρόνια της… λαδόκολλας. Χάριν οικονομίας, το λευκό χαρτί χρησιμοποιούταν σε έκτακτες και ιδιαιτέρως σοβαρές καταστάσεις, ούτως ή άλλως ήταν δυσεύρετο. Πρόλαβε τη διαδικασία αποστολής των φαξ, αλλά και τις πρώτες συσκευές κινητής τηλεφωνίας με τη λαστιχένια κεραία που θύμιζαν στρατιωτικούς ασυρμάτους.

Παρακολουθεί όλες… τις μπάλες, αλλά η αδυναμία του είναι η πορτοκαλί, η σπυριάρα, λόγω της ειδοποιού διαφοράς μεταξύ ποδοσφαίρου και μπάσκετ. Στο μπάσκετ ΠΑΝΤΑ κερδίζει ο καλύτερος. Στο ποδόσφαιρο, μπορεί να κερδίσει ο πιο τυχερός.

ΥΓ: Οσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα περιοδικά κι αν πέσουν στα χέρια του, το «Τρίποντο» ήταν, είναι και θα είναι το κορυφαίο forever and ever.