Η αυτοπεποίθηση (του Λουτσέσκου) δεν αγοράζεται, αποκτάται

• Το υλικό προοδεύει, αλλά χρειάζεται ενίσχυση
• Αυτό που λείπει από τον ΠΑΟΚ

Η εικόνα που λανσάρουν οι Κυπελλούχοι Ελλάδας στο Apeldoorn της Ολλανδίας είναι εύσημο για τον προπονητή τους. Καθημερινά μια λέξη ακούγεται από το στόμα του δημιουργού της νέας βερσιόν τους: «Will». Κοινώς, θέληση, επιθυμία.

Το εύσημο απέχει απ’ τα αυθεντικά παράσημα, τα γαλόνια που λέμε. Τα γαλόνια στο ποδόσφαιρο, ο Ραζβάν Λουτσέσκου είναι έτοιμος να τα διεκδικήσει εκ νέου στο ελληνικό πρωτάθλημα, όπου επέστρεψε μετά από δύο χρόνια. Στο προηγούμενο πέρασμα τα είχε σαρώσει όλα εντός συνόρων. Πιστεύει ότι μπορεί να το επαναλάβει. Αυτοί που πρέπει να το κάνουν τρόπο ζωής είναι οι ποδοσφαιριστές του. Γι’ αυτό φροντίζει και τους το υπενθυμίζει κάθε μέρα.

Τον άκουσα με τα αφτιά μου να τους λέει επί λέξη πριν από την έναρξη της χτεσινής προπόνησης:

«Όπως σας έχω πει και υποσχεθεί μέσα από τη δουλειά σας στο γήπεδο, θα πάμε καλά μέσα στη χρονιά και θα μπορέσουμε να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα, ίσως και το κύπελλο, να έχουμε μια καλή πορεία στην Ευρώπη. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα το καταφέρουμε. Παίζοντας καλά ή ακόμη και όταν δεν παίζουμε καλά. Αρκεί να έχετε εμπιστοσύνη στους εαυτούς σας. Παλεύοντας και δείχνοντας πάνω από όλα ομάδα μέσα στο γήπεδο».

Τα ίδια λόγια τα είχε ξαναπεί και την προηγούμενη μέρα, είμαι σίγουρος ότι θα τα επαναλάβει σήμερα, αύριο και μεθαύριο. Το παρακάτω βίντεο αποδεικνύει του λόγου το αληθές…

Αντιλαμβάνομαι την τεράστια επιθυμία του Ρουμάνου τεχνικού να επαναφέρει τον ΠΑΟΚ στο δρόμο προς το πρωτάθλημα και να μην καταλήγει στο μείον 26 από την πρώτη θέση. Ωστόσο, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Για να μπορέσουν οι «ασπρόμαυροι» να διεκδικήσουν το Πρωτάθλημα έχουν πολύ δρόμο ακόμη μπροστά τους. Χρειάζονται περισσότερες προσθήκες από τις τρεις ποιοτικές μεταγραφές (ο Τέιλορ είναι κανονικός παίκτης, ο Ολιβέιρα προσδίδει διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον Σφιντέρσκι, το ίδιο και ο Κούρτιτς σε σχέση με τους υπάρχοντες παίκτες του κέντρου) που έγιναν μέχρι σήμερα.

Το υλικό προοδεύει, αλλά χρειάζεται ενίσχυση

Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται τουλάχιστον 2-3 παίκτες υψηλού επιπέδου για να ανεβάσει κι άλλο την ποιότητα και το βάθος στο ρόστερ του, κυρίως χρειάζεται χρόνο για να γίνει ανταγωνιστικός και πολύ δουλειά.

Το υλικό που έχει έρθει στην Ολλανδία και μπήκε στην 4^η εβδομάδα της προετοιμασίας, εμφανώς, έχει δουλευτεί. Εχει διδαχθεί, και αφομοιώνει, τα βασικά του ποδοσφαίρου. Όπως παίζεται σήμερα, το ποδόσφαιρο, στον προηγμένο κόσμο.

Επίσης, χάρη στη δουλειά του προπονητή, το υλικό και προοδεύει και περαιτέρω πρόοδο επιδέχεται. Ολοι εδώ που τα λέμε, υπό συγκεκριμένες συνθήκες περιβάλλοντος προετοιμασίας, επιδέχονται πρόοδο. Δεν υπάρχει κανείς του «5», που να μη μπορεί (με την προσήλωση στη δουλειά) να γίνει, στον όποιον τομέα του, του «6» ή του «7». Γι’ αυτό υπάρχει και εξειδικευμένος προπονητής ατομικής βελτίωσης. Ακόμη και ο Καγκάβα που στο φιλικό με την PSV είχε 20/20 σωστές πάσες, μία εκ των οποίων ενθουσίασε τον Λουτσέσκου, βλέπεις ότι καθημερινά παίρνει πράγματα και προσαρμόζεται στις επιθυμίες του προπονητή του.

Σ’ αυτή την πρώιμη φάση της νέας σεζόν ο ΠΑΟΚ αλλάζει και καθημερινά κερδίζει πόντους. Το βασικότερο είναι ότι χάρη στον προπονητή του επανακυκλοφορεί, μεταξύ των παικτών του, η διάθεση να συζητούν πάλι, με την παλαιά εκείνη ζέση, για την ομάδα. Αυτό έχει βάλει σκοπό από την πρώτη μέρα που επέστρεψε να δημιουργήσει ο Λουτσέσκου: Το γκρουπ. Δεν είναι λίγο. Καθόλου λίγο. Φυσικά, βασικό κομμάτι της συζήτησης είναι, πώς αλλιώς, το ρόστερ. Εκεί καταλήγει η κουβέντα, στην ομάδα, στο γκρουπ. Το οποίο, ξαναλέμε, χρειάζεται βελτίωση με έναν αριστερό μπακ, έναν εξτρέμ και ένα δεκάρι.

Μετά το περσινό συμμάζεμα, που λόγω FFP έφερε την ταμπέλα του «εξορθολογισμού», δεν μπορείς, να πεις, «δεν υπάρχουν λεφτά». Ο «Δικέφαλος» επαναπροσδιόρισε τον πήχη των συμβολαίων κοντά και άνω του ενός εκατομμυρίου, ωστόσο το ζητούμενο είναι, ενόσω υπάρχουν λεφτά, πού και πώς ξοδεύονται.

Αυτό που λείπει από τον ΠΑΟΚ

Καλώς ή κακώς ο Ιβάν Σαββίδης, για όσα έχει αφήσει τα στελέχη-υπαλλήλους να διαχειρίζονται, νομιμοποιείται ν’ απαιτεί τίτλους και επιτυχίες, όπως επίσης, πιο αρραγή στελέχωση. Τι χρειάζεται για να μειωθεί ο κίνδυνος για τα πεταμένα λεφτά, τι λείπει, είναι φως-φανάρι νομίζω. Ένας σοβαρός αθλητικός διευθυντής, με ό,τι η έλευσή του θα συνεπαγόταν στην οργάνωση (σκάουτινγκ κ.λπ.), ένας manager κατά προτίμησιν απ’ την κεντρική Ευρώπη. Ο Λουτσέσκου είναι πιο πολύ, της δουλειάς στο γήπεδο. Όχι της δουλειάς στο γραφείο και στο τηλέφωνο. Δεν μπορεί να κάνει, δύο σ’ ένα, τον προπονητή και τον αθλητικό διευθυντή. Δεν είναι Βενγκέρ, ούτε Μουρίνιο, για να το κάνει.

Οι τρεις προσθήκες μπορεί να φέρουν και τη δική του υπογραφή, να έγιναν με τη δική του έγκριση, αφού τους είδε και τους μελέτησε, αλλά δεν μπλέχθηκε στις διαπραγματεύσεις, ούτε πρόκειται να μπλεχθεί στις επόμενες επαφές με τον αριστερό μπακ και τον εξτρέμ. Θα ασχοληθεί, όπως το έκανε στην περίπτωση του Ουάρντα, με θέματα της καθημερινότητας που αφορούν το γκρουπ του. Και εκεί δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του...