• Συνεχώς ανέβαζε τις μετοχές του και κλήθηκε στην Εθνική U21
• Η προτάσεις για την απόκτησή του

Γεννημένος την 1η Σεπτεμβρίου του 2000 στην Λάρισα, ο Δημήτρης Πινακάς από μικρός αγάπησε την ΑΕΛ. Δεν πρόλαβε βέβαια την σπουδαία ομάδα που κατέκτησε τίτλους και έκανε όλη την Ελλάδα να χαρεί με το όμορφο ποδόσφαιρο που έπαιζε, αλλά με τον πατέρα του να έχει κατάστημα απέναντι από το Αλκαζάρ, δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποια άλλη από τους «βυσσινί».

Από τα 9 του ξεκίνησε το ποδόσφαιρο και ο πρώτος του σταθμός ήταν οι ακαδημίες του Θοδωρή Βουτυρίτσα ενός σπουδαίου ποδοσφαιριστής της «χρυσής γενιάς» των Θεσσαλών και όπως ήταν λογικό η ΑΕΛ ήταν στην καθημερινότητά του, έχοντας ως στόχο να βρεθεί κάποια στιγμή στο γήπεδο φορώντας τη φανέλα με το αλογάκι στο στήθος.

Για την ακρίβεια δεν ήθελε μόνο να παίξει στους «βυσσινί», αλλά να προσπαθήσει όσο μπορεί για να μοιάσει στο μεγάλο του ίνδαλμα, τον Βασίλη Καραπιάλη, ίσως τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή που έχει βγάλει όχι μόνο η ΑΕΛ, αλλά και η Θεσσαλία συνολικά και ένας από τους καλύτερους στην ιστορία του ποδοσφαίρου της χώρας μας, ένας θρύλος που βρέθηκε μια ανάσα από την επιστροφή του στους «βυσσινί», αλλά την τελευταία στιγμή αποφάσισε να μην αναλάβει τα ηνία των ακαδημιών όπως δήλωσε και στο Gazzetta.

Παράλληλα με την προσπάθεια και την δουλειά για να μπορέσει να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, ο πιτσιρικάς Πινακάς άρχιζε να πηγαίνει στο γήπεδο για να βλέπει την αγαπημένη του ομάδα, με το πρώτο παιχνίδι στο οποίο βρέθηκε στις εξέδρες έστω και στα κρυφά, να είναι αυτό κόντρα στον Παναθηναϊκό. Τότε μαζί με τους φίλους του περίμεναν πότε η αστυνομία θα ανοίξει τις πόρτες στις θύρες και έτσι πήρε, έστω και για λίγα λεπτά, «γεύση» από την ατμόσφαιρα που επικρατούσε.

Από τις εξέδρες στο πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με την ΑΕΛ

Από εκείνη την στιγμή ο Δημήτρης Πινακάς βρέθηκε στις εξέδρες όσες περισσότερες φορές μπορούσε, ενώ συνέχιζε την σκληρή δουλειά στο γήπεδο, μια δουλειά που τον είχε κάνει να ξεχωρίζει, καθώς πολλοί μιλούσαν για ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του νομού. Η ΑΕΛ φυσικά δεν θα μπορούσε να μην ασχοληθεί με την περίπτωσή του και έτσι έγινε μέλος της U17, κάνοντας αρχικά το όνειρό του πραγματικότητα ως ένα σημείο.

Το 2018 το όνειρο συνεχίστηκε, καθώς υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με την ΑΕΛ, ενώ την ίδια χρονιά και συγκεκριμένα στις 30 Οκτωβρίου έκανε το ντεμπούτο του στους «βυσσινί» παίζοντας για 15 λεπτά απέναντι στον Ηρόδοτο στη νίκη της ομάδας του με 4-1 για το Κύπελλο. Την επόμενη χρονιά ξεκίνησε σιγά-σιγά να γίνεται μέλος των Θεσσαλών με τον Μιχάλη Γρηγορίου να του δίνει παιχνίδια και την περίοδο 2019-2020 έπαιξε σε 8 παιχνίδια πρωταθλήματος και 1 Κυπέλλου χωρίς να καταφέρει να σκοράρει. Από τα 9 ματς τα 7 μπήκε ως αλλαγή και κόντρα στην Λαμία εκτός έδρας (0-0), έπαιξε το πρώτο του 90λεπτο.

Ξεκίνημα χρονιάς φορώντας το περιβραχιόνιο

Το ότι έπαιξε στην ομάδα που αγαπούσε δεν τον έκανε να σταματά να προσπαθεί, με το όνειρο που λέγαμε να γίνεται ακόμα καλύτερο στις 11/9/2020, μια ημερομηνία που ποτέ του δεν πρόκειται να ξεχάσει. Και δεν γίνεται να την ξεχάσει, όταν στην αναμέτρηση κόντρα στον ΠΑΟΚ στη Τούμπα μπήκε στο 81' και φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Λίγες ημέρες αφότου είχε κλείσει τα 19 χρόνια ζωής, ο νεαρός Πινακάς έγινε έστω και για 9 λεπτά αρχηγός της ομάδας που αγαπούσε από παιδί.

Μετά το περιβραχιόνιο ήρθε και το πρώτο γκολ, έχοντας 4 στις πρώτες 6 αγωνιστικές

Δύο βδομάδες μετά (υπήρξε διακοπή για αγώνες των Εθνικών ομάδων), κατάφερε κάτι επίσης σημαντικό που θα του μείνει αξέχαστο, πέτυχε το πρώτο του τέρμα με τους Θεσσαλούς, σκοράροντας κόντρα στον Παναθηναϊκό στο 87', γκολ με το οποίο διαμόρφωσε το τελικό 1-1 και ενώ είχε μπει ως αλλαγή στο 72'. Το γκολ αυτό του «άνοιξε την όρεξη» και στα πρώτα 6 παιχνίδια του περσινού πρωταθλήματος πέτυχε 4 τέρματα και στο ΠΑΣ-ΑΕΛ έβαλε και τα 2 στη νίκη των «βυσσινί» με 2-1 μέσα στα Γιάννενα.

Συνεχώς ανέβαζε τις μετοχές του και κλήθηκε στην Εθνική U21

Με την ΑΕΛ να έχει μια κάκιστη πορεία στο πρωτάθλημα, ο μόνος που έδειχνε να προσπαθεί και να καταφέρνει κάτι καλό στο διάστημα αυτό ήταν ο νεαρός επιθετικός. Για την ακρίβεια σε μια χρονιά που ήταν χάλια, με αποκορύφωμα τον υποβιβασμό στην Super League 2, ο Πινακάς έκανε πολύ κόσμο να ασχοληθεί μαζί του, ενώ με τις εμφανίσεις του, άνοιξε και την πόρτα της Εθνικής Ελπίδων παίζοντας και στα δύο παιχνίδια κόντρα σε Κύπρο (0-0) και Λιχτενστάιν (νίκη με 5-0 εκτός έδρας).

Η προτάσεις για την απόκτησή του

Ξεχωρίζοντας σχεδόν σαν «την μύγα μες στο γάλα» από την περσινή ΑΕΛ, ο νεαρός ποδοσφαιριστής άρχισε να προκαλεί το ενδιαφέρον ομάδων όχι μόνο της χώρας μας, αλλά και του εξωτερικού. Ομάδες από Ιταλία, αλλά και Γερμανία έκαναν κρούση για την απόκτησή του, με την διοίκηση της ΑΕΛ να τις θεωρεί μικρές και να μην τον παραχωρεί, αν και όσοι γνώριζαν πρόσωπα και πράγματα θεωρούσαν δεδομένο το ότι ο μικρός δεν θα βρισκόταν στο ρόστερ της ομάδας και τη νέα χρονιά.
Η μεγάλη πρόταση από Γερμανία δεν ήρθε και ο Ολυμπιακός είναι ο επόμενος σταθμός της καριέρας του

Όπως αναφέραμε και λίγο πριν στην ΑΕΛ έδειξαν πως ήθελαν να πουλήσουν τον παίκτη, αλλά όχι και να τον χαρίσουν. Είχαν συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό για την μεταγραφή του, ωστόσο περίμεναν πρόταση από ομάδα της Bundesliga μέχρι την τελευταία στιγμή. Αυτή η πρόταση τελικά δεν ήρθε και έτσι από τις 14 Ιουνίου ο Πινακάς ανήκει στον Ολυμπιακό και το μόνο που απομένουν είναι οι επίσημες ανακοινώσεις. Μια μεταγραφή που έφτασε το 1.5 εκατομμύριο ευρώ σύμφωνα με όσα αναφέρουν οι Θεσσαλοί, οι οποίοι διατηρούν ένα 15% ποσοστό μεταπώλησης.

Το άλμα έγινε, στόχος να μπορέσει να τα καταφέρει

Ο νεαρός Πινακάς που ξεκίνησε το ποδόσφαιρο έχοντας ως ίνδαλμα τον Βασίλη Καραπιάλη, έκανε το όνειρό του πραγματικότητα παίζοντας στην αγαπημένη του ΑΕΛ και φορώντας μάλιστα και το περιβραχιόνιο του αρχηγό. Σύντομα όμως έκανε το μεγάλο άλμα στην καριέρα του, ένα άλμα δύσκολο για κάθε ποδοσφαιριστή, πόσο μάλλον για κάποιον που ακόμα δεν έχει κλείσει τα 20 χρόνια του. Ένα άλμα που σε πολλούς παίκτες μπορεί να προκαλέσει τεράστιο άγχος και το οποίο χρειάζεται σωστή διαχείριση για να μην μετατραπεί σε πτώση.

Αυτό ακριβώς θέλει να κάνει και ο 19χρονος επιθετικός, να συνεχίσει την σκληρή δουλειά και να μπορέσει να κάνει όσο γίνεται πιο σωστά αυτό το άλμα. Ίσως στο πίσω μέρος του μυαλού του να σκέφτεται να μεγαλουργεί στον Ολυμπιακό όπως ο Βασίλης Καραπιάλης, αλλά δεδομένα γνωρίζει πως για να το πετύχει αυτό θα χρειαστεί εκατό φορές πιο σκληρή δουλειά. Από την άλλη όμως όσα όνειρα έχει κάνει ο παίκτης αυτός τα έχει πετύχει, γιατί να μην πετύχει και το συγκεκριμένο;