Ο ΠΑΟΚ υπό πίεση ίσως είναι και καλύτερα…

• Γιατί όμως όλος αυτός ο πρόλογος;

Το διπλό του ΠΑΟΚ στο Ελσίνκι «έφτιαξε» και «έστρωσε» το ευρωπαϊκό Φθινόπωρο της ομάδας. Οι αποτυχίες με ΟΦΗ και με Άρη έχουν φορτώσει με πίεση την πορεία στο πρωτάθλημα. Αυτά είναι δεδομένα…

Είμαστε στο ημίχρονο του αγώνα στο Ελσίνκι και αναρωτιόμαστε… «τι βλέπουμε; Τι ΠΑΟΚ είναι αυτός; Πόσο χάλια αγωνίζεται» και κυρίως… «πώς γυρίζει αυτό το πράγμα;». Όλοι αυτό βλέπαμε, άσχετα αν στο τέλος ο Λουτσέσκου παρεξηγήθηκε, μια και εκείνος ως προπονητής παρατηρούσε την οργάνωση της ομάδας του και το γεγονός ότι παρά την δημιουργική αδυναμία, ο ΠΑΟΚ δεν είχε μείνει εκτεθειμένος αμυντικά. Είχε τον έλεγχο στο γήπεδο του αντιπάλου και απλά έχανε από στημένη μπάλα, σε αγώνα που δεν μπορούσε να συνδυαστεί για να δημιουργήσει.

Όπως και να το βλέπαμε εμείς ή ο προπονητής της ομάδας, ο ΠΑΟΚ προβλημάτιζε και δεν σου άφηνε μεγάλο περιθώριο αισιοδοξίας. Τέλος πάντων προκαλούσε πάρα πολλά ερωτηματικά για το τι και το πώς μπορούσε να αλλάξει για να παίξει κάτι και… έστω να πάρει την ισοπαλία. Ήταν μία ομάδα με την πλάτη στον τοίχο, ένα σύνολο που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν αντιμετώπιζε εκείνη τη στιγμή ένα μεμονωμένο πρόβλημα, αφού συμπλήρωνε αισίως πέντε ημίχρονα επιθετικής ανικανότητας! Στο τέλος-τέλος ήταν μία ομάδα που βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο από όλες τις πλευρές, ένα σύνολο που από συγκεκριμένες κινήσεις και κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου, έδειχνε πώς όχι μόνο δεν το έχει αλλά… δεν το πιστεύει.

Και μέσα σε αυτό τον προβληματισμό και τα πολλά-πολλά ερωτηματικά για το… «που πάμε» ενώ ο ΠΑΟΚ ήταν πλέον πολύ πιεσμένος, σφυρίζει ο διαιτητής το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου. Το θαύμα! Οι ίδιοι ακριβώς παίκτες που στο πρώτο μέρος έπαιζαν… κάτι σαν ποδόσφαιρο, οι ίδιοι μπήκαν μέσα και στις ίδιες θέσεις εννοείται και κυκλοφορούσαν την μπάλα σα να την έπαιζαν με τα χέρια σε μικρούς χώρους. Η ίδια ομάδα που στο πρώτο ημίχρονο φοβόταν τον χλοοτάπητα και έκανε δεύτερες και τρίτες σκέψεις στα κοντρόλ και στις πάσες, οι ίδιοι έπαιζαν σα να βρισκόταν στον τελειότερο αγωνιστικό χώρο του κόσμου. Και εκεί που ο ΠΑΟΚ αρχικά είχε… μισό σουτ, στα πρώτα 15 κιόλας λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου της Bolt Arena, είχε ολοκληρώσει όσες φάσεις ΔΕΝ έκανε επί 20-25 ημέρες!

Συμπέρασμα: Το μυαλό είναι πάνω από όλα. Πάνω από τακτικές, πάνω από χλοοτάπητες, πάνω από πρόσωπα και την όποια συνοχή υπάρχει ή δεν υπάρχει. Η ίδια προβληματική ομάδα που δεν βρισκόταν με τίποτα επί πολλές ημέρες, επάνω στον ίδιο δύσκολο πλαστικό χλοοτάπητα, όταν κατάλαβε ότι χάνει και χάνεται, άρχισε να παίζει καταπληκτικό ποδόσφαιρο, με την υποσημείωση βέβαια (όπως λέει και ο προπονητής) ότι σε αυτό το καλό δεύτερο ημίχρονο, οι αντίπαλοι είχαν δύο καθαρές ευκαιρίες για να κάνουν το 2-0. Σε κάθε περίπτωση όσα δεν έφερε ο χρόνος, τα έφερε η πίεση μέσα στην οποία βρέθηκε η ομάδα του Λουτσέσκου. Αυτοί οι παίκτες που δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στα προβλήματα της συνοχής και του αγωνιστικού χώρου, οι ίδιοι έπαιξαν μπαλάρα, έβαλαν τρία γκολ και δημιούργησαν άλλες τέσσερις-πέντε μεγάλες φάσεις. Κάπως έτσι, έφθασαν στην σπουδαία επικράτηση.

Γιατί όμως όλος αυτός ο πρόλογος;

Ο ΠΑΟΚ πάει σήμερα (αυθημερόν!) στα Γιάννινα ενώ βρίσκεται σε πίεση! Όσο η ομάδα έχει φτιάξει το ευρωπαϊκό της μέλλον, τόσο έχει δυσκολέψει την κατάσταση στο πρωτάθλημα με το 0-0 κόντρα στον Άρη και την ήττα στο τέλος του αγώνα με τον ΟΦΗ. Το σύνολο του Λουτσέσκου έχει χάσει πέντε βαθμούς με τις δύο κακές εμφανίσεις σε Ηράκλειο και Τούμπα και καλό θα είναι όλοι οι παίκτες να καταλάβουν τη δυσκολία του ελληνικού πρωταθλήματος όπου… ο πρωταθλητισμός δεν σηκώνει πολλές-πολλές γκέλες.

Αν η ομάδα του ΠΑΟΚ καταλάβει σήμερα τη δύσκολη θέση στην οποία έχει βρεθεί, αν μπαίνοντας εξ αρχής στους Ζωσιμάδες, έρθουν στην κατάσταση που βρίσκονταν στο ημίχρονο του Ελσίνκι και όλα αυτά τους βγάλουν την επιθετικότητα που πρέπει για να κερδίσουν το ματς, καλώς. Αν μπουν εφησυχασμένοι και χωρίς συνείδηση της πραγματικότητας, τότε ο ΠΑΟΚ κινδυνεύει και με άλλους χαμένους βαθμούς που θα τον αφήσουν πολύ πίσω. Σε κάθε περίπτωση όταν προχθές ήρθαν σε φάση απόλυτης πίεσης, αντέδρασαν καταπληκτικά και αυτό ήταν το πιο καλό σημάδι της αναμέτρησης για την προοπτική που υπάρχει σε αυτό το σύνολο το οποίο μετά τις 10 καλοκαιρινές αλλαγές και τις 4-5 μεταγραφές Σεπτεμβρίου, ξαναφτιάχνεται.

Αγωνιστικά ο προπονητής οφείλει να βρει το ιδανικό σχήμα για να πάρει τη νίκη, αφού βέβαια διαχειριστεί τα αποδυτήριά του. Είναι σε φάση όπου πάντα κάποιοι θα μένουν απέξω (αυτοί οι γνωστοί που θα βγαίνουν κορυφαίοι κάθε φορά που ο ΠΑΟΚ δεν θα κερδίζει) και αυτούς θα πρέπει να τους έχει προσηλωμένους. Πώς έπρεπε όλο το περασμένο διάστημα να έχει «καλά» τους κομμένους από την Ευρώπη Σάστρε και Νάσμπεργκ, έτσι και τώρα με τους Μιχαηλίδη, Λύρατζη και Τσιγγάρα που έμειναν εκτός του σημερινού αγώνα.

Όλα δείχνουν ότι σήμερα ο ΠΑΟΚ θα πάει με αμυντικό δίδυμο Κεντζιόρα-Νάσμπεργκ, σημαντικές αλλαγές θα έχει και σε άλλες θέσεις, στο τέλος-τέλος όμως το γράψαμε και παραπάνω: Όλα είναι ΚΥΡΙΩΣ στο μυαλό.