Με το 3-0 στις αποσκευές της θα επιστρέψει η Εθνική μας ομάδα από την Πορτογαλία, αφού με αυτό το σκορ επικράτησε του Γιβραλτάρ στην πρεμιέρα της προκριματικής φάσης του ομίλου για το EURO 2024.

Σίγουρα ο αντίπαλός της ήταν υποδεέστερης δυναμικότητας, όμως αυτό που μένει είναι πως στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα απέκτησαν το δικαίωμα μετά από έναν αγώνα όπου σημείωσαν τρία γκολ, να διατηρούν παράλληλα παράπονα από τους εαυτούς τους γιατί δεν πέτυχαν περισσότερα.

Είναι κάτι που «κέρδισαν» οι ίδιοι χάρις την εμφάνισή τους στο Φάρο, αφού με τις φάσεις που δημιούργησαν έβαλαν τις βάσεις ώστε να σημειώσουν πέντε ή ακόμη και έξι τέρματα, κάτι που προσφέρει αισιοδοξία ενόψει των αναμετρήσεων που θα ακολουθήσουν και θα διαθέτουν μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας.

Ας δούμε τα πέντε πράγματα που δύναται να «κρατήσει» περισσότερο η «γαλανόλευκη» από τη χθεσινή (24/3) αναμέτρηση, όπου μάλιστα έβγαλε 30 τελικές και πρόκειται για επίδοση που αποτελεί ρεκόρ των τελευταίων χρόνων και συγκρίνεται μόνο με τις ισάριθμες που δημιούργησε τον Μάρτιο του 2019 στο Λιχτενστάιν.

1) Αρχικά το μάλλον προφανές. Σημείωσε τρία γκολ και είχε ισάριθμα δοκάρια με έξι διαφορετικούς παίκτες, κάτι που «φωτογραφίζει» ότι μπορεί να απειλείσει με πολλούς και διαθέτει σχετικό πλουραλισμό. Πιο συγκεκριμένα κατά χρονική σειρά βρήκαν δίχτυα οι Μασούρας, Σιώπης, Μπακασέτας, ενώ οι προσπάθειες των Πέλκα, Παυλίδη, Μάνταλου «σταμάτησαν» στα δοκάρια.

2)Την ίδια στιγμή μία ενδεκάδα από ποδοσφαιριστές της έβγαλε από τουλάχιστον μία τελική, αφού ο Μπακασέτας σταμάτησε στις έξι, οι Μάνταλος, Γιακουμάκης στις πέντε, ο Μασούρας είχε τέσσερις, οι Μαυροπάνος, Παυλίδης, Πέλκας από δύο και οι Κωνσταντέλιας, Τσιμίκας, Σιώπης, Φορτούνης μία.

3) Ακόμη ένα στοιχείο που «μένει» είναι πως όλα τα γκολ της προήλθαν από συνδυασμούς, αφού στο πρώτο ο Μπάλντοκ έπαιξε για τον Μασούρα σε θέση βολής, στο δεύτερο ο Πέλκας «έστρωσε» στον Σιώπη και στο τρίτο ο Μάνταλος έβγαλε με εξαιρετική μεταβίβαση τον Μπακασέτα στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας. Αρα φαίνεται πως οι διεθνείς μας «βρίσκονται» μέσα στο γήπεδο και αυτό είναι κάτι που συμβαίνει και ισχύει ανεξαρτήτως ποιος είναι ο αντίπαλός.

Στα παραπάνω μπορούν να προστεθούν και άλλες φάσεις, όπως π.χ. οι καλές σέντρες του Τσιμίκα σε Γιακουμάκη (στο πρώτο ημίχρονο), Μάνταλο (στο δοκάρι του) αλλά και φυσικά εκείνη του 36' όπου το κοντινό σουτ του Πέλκα σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι και ενώ προηγουμένως κυκλοφόρησαν εξαιρετικά την μπάλα.

4) Οι μεσοεπιθετικοί της και όχι μόνο πατούν περιοχή. Ετσι λειτούργησαν οι Μασούρας, Μπακασέτας στο 0-1 και το 0-3 αντίστοιχα, οι Πέλκας, Μάνταλος στα δοκάρια τους, ο Κωνσταντέλιας στις καθυστερήσεις και σε αρκετές άλλες περιπτώσεις. Αυτόματα η ομάδα γεμίζει τα αντίπαλα καρέ.

Αν μάλιστα προσέξουμε στη φάση του 0-1, την ώρα που σούταρε ο 29χρονος μεσοεπιθετικός υπήρχαν συνολικά έξι «γαλανόλευκες» φανέλες μέσα στο «κουτί». Σίγουρα ο αντίπαλος... προσφέρονταν ώστε να τον πιέσεις και να τον «κλείσεις», αλλά η παραπάνω εξέλιξη είναι κυρίως θέμα τακτικής προσέγγισης, νοοτροπίας και αντίληψης.


5)Για φινάλε κάτι που δεν έγκεινται στο «καθαρά» αγωνιστικό, αλλά ίσως... λέει τα περισσότερα. Οι αντιδράσεις των διεθνών μας σε κάθε φάση, η σοβαρότητα, οι πανηγυρισμοί τους όπως στο γκολ του Σιώπη όταν ο Μπακασέτας τον πήρε στους ώμους αλλά και η αντίδραση του τελευταίου με τον Μάνταλο μετά το «δικό» τους 0-3, η αγκαλιά του Πέλκα στον Κωνσταντέλια μόλις μπήκε αλλαγή στο ντεμπούτο του και τόσα άλλα αποτυπώνουν το πώς λειτουργούν τα ενδότερα της «γαλανόλευκης» και το εξαιρετικό κλίμα που υπάρχει. Κάτι που άλλωστε «βγαίνει» στο γήπεδο.