Μια της Λίβερπουλ, δύο της Λίβερπουλ... η πέμπτη ήταν και η τυχερή για τους Κόκκινους, οι οποίοι φέτος όντως κατέκτησαν την Premier League, όχι... παραλίγο. Ο Αλέξανδρος Λοθάνο θυμάται τις περιπτώσεις τα προηγούμενα 29 χρόνια όπου το «Άνφιλντ» άγγιξε ή έφτασε κοντά στο όνειρο του τίτλου, αλλά έμεινε με την όρεξη. Πριν, βεβαίως, από την φετινή λύτρωση.
Η καζούρα, ατελείωτη. Τα συνθήματα για την Λίβερπουλ που ΔΕΝ κατακτά το πρωτάθλημα, όλο και πιο πολλά, όλο και πιο ευφάνταστα, αλλά και οδυνηρά για τους Κόκκινους που έβλεπαν Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (13), Τσέλσι (5), Μάντσεστερ Σίτι (4), Άρσεναλ (3) ακόμα και... Λέστερ με Μπλάκμπερν (από ένα πρωτάθλημα), να σηκώνουν τις 27 Premier League που έχουν διεξαχθεί μέχρι την φετινή.
Στα 29 χρόνια «ξηρασίας» που προηγήθηκαν (στα δύο πρώτα, η Premier League λέγοταν ακόμα Division 1), η Λίβερπουλ έφτασε πέντε φορές πιο κοντά από ποτέ στον τίτλο, αλλά έμεινε με την όρεξη. Και, παρ' ότι θέσεις όπως η όγδοη (τις σεζόν 1993-94, 2011-12 και 2015-16) δεν ταιριάζουν στην ιστορία και το πρεστίζ των Κόκκινων, αυτές οι δεύτερες θέσεις τους πόνεσαν ακόμα πιο πολύ. Ειδικά οι δύο πιο πρόσφατες.
1990-91: Το «αντίο» του Κένι Νταλγκλίς
2001-02: Η καρδιά του Ουγιέ
2008-09: Ο νόμος του Φέργκι
2013-14: Το γλίστρημα του αρχηγού
2018-19: Τα 1,13 εκατοστά
Η ομάδα που την περασμένη σεζόν είχε κατακτήσει το (τελευταίο μέχρι φέτος) πρωτάθλημα, με Άλαν Χάνσεν και Πίτερ Μπίρντσλι στην τελευταία τους σεζόν (Γκρόμπελαρ, Νίκολ και Ρας, μεταξύ άλλων, συνέχιζαν), έδειχνε να έχει κλείσει έναν κύκλο, παρ' ότι ξεκίνησε με οκτώ διαδοχικές νίκες, ούσα αήττητη στα πρώτα 15 ματς.
Η επιβεβαίωση της εισόδου σε μια νέα εποχή ήρθε τον Φεβρουάριο, όταν ο Κένι Νταλγκλίς, επικαλούμενους προσωπικούς λόγους, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την τεχνική ηγεσία. Με τον υπηρεσιακό Ρόνι Μοράν, η Λίβερπουλ δεν μπόρεσε ποτέ να αμφισβητήσει την πρωτιά από την Άρσεναλ και, με τον Γκρέιαμ Σούνες να αναλαμβάνει στα τελευταία πέντε παιχνίδια, οι Κόκκινοι τερμάτισαν δεύτεροι, μακριά από τους Κανονιέρηδες (εφτά βαθμούς), αλλά με την βεβαιότητα ότι τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν δεν έφευγε ο Σερ Κένι.
Η κατάκτηση ενός ξεχωριστού τρεμπλ (Κύπελλο, Λιγκ Καπ και Κύπελλο UEFA), αλλά και η τρίτη θέση στην Premier League της προηγούμενης σεζόν, είχε σκορπίσει ενθουσιασμό και προσδοκίες στην ομάδα που είχε ως αστέρι τον Μάικλ Όουεν και ανερχόμενο τον Στίβεν Τζέραρντ.
Ένα καρδιακό πρόβλημα του προπονητή Ζεράρ Ουγιέ, όμως, τον στέρησε από την ομάδα για πέντε μήνες (ο βοηθός του, ο θρυλικός Φιλ Τόμπσον, τον αντικατέστησε). Αρκετά τα σκαμπανεβάσματα, με τους Κόκκινους να είναι πρώτοι στην βαθμολογία πέντε αγωνιστικές πριν από το φινάλε, αλλά με την Άρσεναλ να έχει δύο ματς λιγότερα.
Οι Κανονιέρηδες έκαναν άψογα την δουλειά τους στην τελική ευθεία και άφησαν εφτά βαθμούς πίσω την Λίβερπουλ, η οποία παρηγορήθηκε (;) εξασφαλίζοντας στο φινάλε την απευθείας είσοδο στο Champions League, στέλνοντας στα προκριματικά την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Από ολότελα...
Μόλις δύο ήττες γνώρισε την συγκεκριμένη σεζόν η Λίβερπουλ του Ράφα Μπενίτεθ, με πρώτο σκόρερ στο πρωτάθλημα τον Στίβεν Τζέραρντ (19 γκολ) και μια πορεία που ξεκίνησε εντυπωσιακά, με οκτώ νίκες στα πρώτα δέκα παιχνίδια.
Έκανε Πρωτοχρονιά στην κορυφή της βαθμολογίας, αλλά τρεις διαδοχικές ισοπαλίες και μια ήττα από την Μίντλεσμπρο έσβησε άδοξα τα όνειρα τίτλου. Η Λίβερπουλ έκλεισε την σεζόν με δέκα νίκες στα τελευταία έντεκα ματς, μεταξύ των οποίων ένα 4-1 επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Εκείνη την εποχή, όμως, οι Κόκκινοι Διάβολοι του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και του Κριστιάνο Ρονάλντο ήταν μια κλάση ανώτεροι, κατακτώντας εντέλει με σχετική άνεση το πρωτάθλημα, με τέσσερις βαθμούς διαφορά από την Λίβερπουλ.
Το πρώτο πικρό ρεκόρ ως δεύτερη. Η ομάδα του Μπρένταν Ρότζερς, με Τζέραρντ, Λουίς Σουάρες, Φιλίπε Κοουτίνιο και Ραχίμ Στέρλινγκ, πέτυχε 101 γκολ (!) στο πρωτάθλημα, την καλύτερη επίδοση μιας ομάδας που τερμάτισε δεύτερη.
Πρωτοπόρος τα Χριστούγεννα, ένα σερί έντεκα νικών μεταξύ Φεβρουαρίου και Απριλίου, μεταξύ των οποίων ένα 3-2 επί της συνδιεκδικήτριας Μάντσεστερ Σίτι, σήμαινε ότι η Λίβερπουλ χρειάζονταν δέκα βαθμούς στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια για να κατακτήσει το πολυπόθητο πρωτάθλημα του... εξορκισμού.
Στον αγώνα με την Τσέλσι, όμως, το περίφημο γλίστρημα του Στίβεν Τζέραρντ που οδήγησε σε γκολ τον Ντεμπά Μπα και, εντέλει, σε εντός έδρας ήττα από τους Μπλε, ήταν η αρχή του τέλους για το όνειρο.
Στο επόμενο παιχνίδι, η Λίβερπουλ πέταξε στα σκουπίδια ένα προβάδισμα τριών τερμάτων κόντρα στην Κρίσταλ Πάλας (3-3 από 3-0) και, κάπως έτσι, οι Κόκκινοι έχασαν ένα «δικό τους» πρωτάθλημα, τερματίζοντας δύο βαθμούς πίσω από την Σίτι.
Η καλύτερη σεζόν δεύτερης ομάδας σε ένα πρωτάθλημα... στην ιστορία του ποδοσφαίρου! Σε 38 παιχνίδια, η Λίβερπουλ του Κλοπ, του Άλισον, του Φαν Ντάικ, του MSF (Mane – Salah – Firmino) είχε τριάντα νίκες, εφτά ισοπαλίες και μια ήττα. Και όμως, αυτή η ήττα της στέρησε το πρωτάθλημα!
Η ήττα, με σκορ 2-1 και θύτη την Μάντσεστερ Σίτι (3 Ιανουαρίου), ήρθε σε ένα παιχνίδι όπου η Λίβερπουλ απέτυχε να προηγηθεί, επειδή η μπάλα δεν πέρασε ολόκληρη την γραμμή για 1,13 εκατοστά!
Το φινάλε βρήκε πρωταθλήτρια την Σίτι με 98 βαθμούς και την Λίβερπουλ δεύτερη με 97, να... ρεφάρει εντυπωσιακά την πίκρα με την κατάκτηση του Champions League και την σιγουριά ότι φέτος θα επέστρεφε δριμύτερη. Το είπε, το πίστεψε και, βεβαίως, το έκανε!
