Βρίσκεται στο «τιμόνι» της Λίβερπουλ εδώ και 4 χρόνια. Ανέλαβε μια ομάδα που η τετράδα στον Premier League ήταν το... ταβάνι και πλέον την έχει στην κορυφή με 10 βαθμούς διαφορά από την δεύτερη Λέστερ.

Κατέκτησε μαζί της το Champions League ενώ παράλληλα πανηγύρισε και το Super Cup δύο μήνες αργότερα.

Πλέον διεκδικεί το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων στο Κατάρ απέναντι στην Φλαμένγκο και ο Γιούργκεν Κλοπ, μίλησε στο ραδιόφωνο του «BBC Sport» για τον άνθρωπο πίσω από τον προπονητή.

Παραδέχτηκε τηναξημένη πίεση που υπάρχει σε μια τέτοια δουλειά, ενέφερε την... ενόχλησή του με τα social media ενώ παράλληλα μίλησε και για το πρότυπό του.

Τέλος, δεν παρέλειψε να τονίσει την εξαιρετική σχέση που διατηρεί διαχρονικά με παίκτες του ενώ εκθείασε και τον Αλεξάντερ Άρνολντ.

Διαβάστε αναλυτικά τις απαντήσεις που ξεχώρισε ο βρετανικός σταθμός:

Ποιο κομμάτι της δουλειάς δεν σου αρέσει;

«Είναι μία πολύ έντονη δουλειά αλλά την κάνω για 19 χρόνια, και αν δεν την έκανα, θα είχα μία άλλη έντονη δουλειά. Με βοηθάει να πληρώνω τους λογαριασμούς αλλά δεν είναι ωραίο να βρίσκεσαι συνεχώς υπό επιτήρηση. Την παραμικρή κίνηση να κάνεις έξω και είσαι live στα social media. Δεν έχω πρόβλημα να λέω σε ανθρώπους ότι πρέπει να σέβονται τα όριά μου».

Πώς απέτρεψες τους παίκτες σου από το να έχουν φουσκωμένο εγωισμό μετά την Μαδρίτη;

«Πήραμε μία συνειδητή απόφαση μαζί με τα παιδιά ότι, ως παίκτες της Λίβερπουλ, δεν είχε να κάνει με το να κατακτήσουμε έναν μόνο τίτλο. Είχε να κάνει με το να κατακτούμε γενικώς και δεν υπάρχει όριο. Ήταν σημαντική εκείνη η στιγμή αλλά δεν μας έδωσε την αίσθηση πως είχαμε τελειώσει. Θέλουμε να σκεφτόμαστε πως θα συναντηθούμε μετά από 20 με 30 χρόνια, θα κοιτάξουμε πίσω και θα μπερδεύουμε τις χρονιές. Ήταν το 2019 ή το 2020; Μέχρι τώρα, όλα καλά. Προσπαθούμε να κρατάμε ό,τι μπορούμε από τον καιρό που είμαστε μαζί. Δεν υπάρχει πίεση, υπάρχουν μόνο ευκαιρίες».

Πώς διατηρείς τον σεβασμό ενώ παίρνεις δύσκολες αποφάσεις;

«Όλοι οι προηγούμενοι παίκτες μου έχουν το τηλέφωνό μου και είμαστε σε επαφή. Εξακολουθώ να τους υποστηρίζω, εκτός από τη στιγμή που παίζει ο ένας απέναντι στον άλλο. Εάν κερδίζουμε με 5-1 θα προτιμούσα το γκολ της αντίπαλης ομάδας να το πετύχαινε κάποιος πρώην παίκτης μου. Είναι σαν να έχεις για πάντα μία οικογένεια και φίλους.

Όταν ήμουν πολύ νεαρός τεχνικός (σ.σ στην Μάιντς) και ήξερα πως οι παίκτες μου δεν κέρδιζαν πολλά χρήματα, ήμουν αναγκασμένος να πω σε κάποιους από τους καλύτερους φίλους μου ότι δεν έπαιρναν νέο συμβόλαιο και δεν ήξερα τι θα του επεφύλασε η επόμενη ημέρα.Τώρα είμαστε σε διαφορετικό επίπεδο και δεν βγάζω κόσμο στους δρόμους, θα βρουν άλλο σύλλογο. Δεν τους σπρώχνω σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και τους αφήνω εκεί. Το μέλλον εξακολουθεί να είναι φωτεινό για αυτούς και κάποιες φορές μπορεί αυτό το φωτεινό μέλλον να μην είναι στην ομάδα μας.Υπάρχει απόλυτη ειλικρίνεια σε αυτές τις στιγμές, δεν είναι ότι το απολαμβάνω.

Τα πάντα έχουν το χρόνο τους και το ίδιο ισχύει με τα συμβόλαια. Δεν έχω κρατήσει ποτέ έναν παίκτη επειδή μου αρέσει πάρα πολύ».

Ποιος παίκτης είναι η μεγαλύτερη έκπληξη στην Λίβερπουλ;

«Ξέρω τον Αλεξάντερ-Άρνολντ από την ηλικία των 17 ετών. Ήταν μεγάλο ταλέντο αλλά δεν ήμασταν σίγουροι ότι θα μπορούσε να ανταποκριθεί σωματικά. Τώρα είναι μία μηχανή, οπότε είναι μεγάλη έκπληξη».

Ποιο είναι το είδωλό σου;

«Ο σπουδαίος τενίστας Μπόρις Μπέκερ είναι στην ίδια ηλικία με εμένα και ήρωάς μου. Όταν ήταν 17 ετών το 1985 και κατέκτησε το πρώτο του Wimbledon, ήταν μία από τις μεγαλύτερες ημέρες της ζωής μου επίσης. Η σύζυγός μου και η πρώην σύζυγός του οργάνωσαν μια συνάντηση επειδή ήταν πάντα στην άτυπη λίστα μου με τα άτομα που θα ήθελα να δω από κοντά. Εκείνη τη στιγμή, δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη, κάτι που είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς. Πάντα ήξερα ότι θα μπορούσαμε να γίνουμε καλοί φίλοι, και από εκείνο το βράδυ, γίναμε καλοί φίλοι».