Η Χεράτ, η τρίτη μεγαλύτερη πόλη του Αφγανιστάν, πολιορκήθηκε άγρια, για 24ωρα πριν πέσει κι αυτή στα χέρια των Ταλιμπάν τον Αύγουστο που πέρασε. Είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά την πρώτη κατάληψη του Αφγανιστάν το 2001. Η Νάντια ήταν 11 ετών όταν εκτέλεσαν τον πατέρα της. Αξιωματικό του αφγανικού στρατού. Ήταν μικρό παιδί όταν η μητέρα της αποφάσισε να πουλήσει ό,τι έχει, να πάρει τις πέντε κόρες της και να φύγουν από την πατρίδα τους που είχε μετατραπεί σε ένα τεράστιο υπαίθριο νεκροταφείο. Να φύγουν από το σημείο του χάρτη που οι κοσμοκράτορες επέτρεψαν να θυσιαστεί.

Στόχος τους ήταν να φτάσουν στην Ευρώπη. Αφού καταφέρουν φυσικά να μείνουν ζωντανές. Να επιβιώσουν. Μέρα με τη μέρα. Πρώτη τους στάση, το γειτονικό Πακιστάν το οποίο προσέγγισαν περπατώντας για μέρες. Έμειναν στο Καράτσι δύο μήνες περιμένοντας διαβατήρια που θα ταίριαζαν στο προφίλ τους. Με τα πλαστά διαβατήρια στα χέρια πήραν μια πτήση για την Ιταλία. Από εκεί, πέρασαν μέρες σε ένα φορτηγό με την προσδοκία να φθάσουν στο Λονδίνο. Οι λαθρέμποροι τους παράτησαν σε μια επαρχιακή πόλη της Δανίας. Στη χώρα που η Νάντια έμαθε να λέει πατρίδα της, να νιώθει σπίτι της. Εγκαταστάθηκαν σε ένα προσφυγικό καταυλισμό. Η ίδια θυμάται τον φύλακα να της δίνει γάλα, ένα τοστ και μια μπανάνα. Και περιγράφει αυτή του την κίνηση σαν την πιο ευγενική χειρονομία.

Δίπλα στο camp, υπήρχαν πολλά γήπεδα ποδοσφαίρου. Από εκεί που ζούσε χάζευε τα παιδιά να παίζουν ένα άθλημα κάπως άναρχα. Χωρίς κανόνες. Όλοι εναντίον όλων. Είδε κορίτσια να κλωτσάνε μπάλα για πρώτη φορά στη ζωή της. Ανενόχλητα. Ποδόσφαιρο! Σκέφτηκε ότι θέλει να το δοκιμάσει κι έφτασε να το ερωτευτεί. Χάρη σε αυτό επανασυνδέθηκε με το παιδί που μεγάλωσε βίαια στο Αφγανιστάν και χάθηκε κάπου ανάμεσα στον τρόμο και την απώλεια του πατέρα.

Η οικογένεια Ναντίμ έμεινε στον καταυλισμό για 9 μήνες. Όλο εκείνο το διάστημα η Νάντια στεκόταν πίσω από έναν φράχτη και παρακολουθούσε μαγεμένη αυτό που θα της άλλαζε τη ζωή. Κορίτσια να παίζουν ποδόσφαιρο. Σταδιακά ανακάλυψε ότι υπάρχουν θέσεις. Σχηματισμοί. Συστήματα. Προσέγγισε μια ημέρα τον προπονητή. Ρώτησε αν θα μπορούσε να συμμετάσχει στην προπόνηση. Αυτός δέχθηκε με χαρά.

Έκτοτε η Νάντια αφέθηκε στο άθλημα. Το άφησε να την ταξιδέψει. Σε μέρη που ένιωθε ασφάλεια. Αρχικά, μεταφορικά. Στη συνέχεια, κυριολεκτικά. Η καριέρα της ξεκίνησε από την άσημη Βίμποργκ. Το 2014, ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με το ποδόσφαιρο στις Ηνωμένες Πολιτείες, όταν πήρε μεταγραφή για τη Sky Blue. Ακολούθησαν οι Πόρτλαντ Τορνς και η επιστροφή στην Ευρώπη για την Μάντσεστερ Σίτι, την Παρί Σεν Ζερμέν την οποία βοήθησε να «σπάσει» την παντοκρατορία της Λυών. Εσχάτως την Ράσινγκ Λούιβιλ όπου πήρε μεταγραφή πέρυσι.

Όσο η καριέρα της εξελισσόταν εκείνη μάθαινε με συγκλονιστική συνέπεια ξένες γλώσσες. Μιλά αραβικά, δανέζικα, αγγλικά, γερμανικά, περσικά, Ντάρι (διάλεκτος του Αφγανιστάν), ινδικά, Ουρντού (διάλεκτος του Πακιστάν) και γαλλικά. Τα τελευταία πέντε χρόνια, σπούδαζε ιατρική. Την περασμένη εβδομάδα, πόζαρε χαμογελαστή έξω από το πανεπιστήμιο Aarhus της Δανίας. «Μαμά, τα κατάφερα», έγραψε στον προσωπικό της λογαριασμό στο twitter. Είναι πλέον επίσημα και γιατρός.

MAMA, I MADE IT!!!! #SchoolsOut
Doctor Nadim in the house! 😍🦖🙏🏽 pic.twitter.com/QIn2xkcVwV

— Nadia Nadim (@nadia_nadim) January 14, 2022

Παράλληλα, δεν χάνει ευκαιρία να βρεθεί ανάμεσα σε παιδιά σε προσφυγικά camps ανά τον κόσμο. Να τους μιλήσει για τη δική της δια πυρός και σιδήρου ζωή. Να δει τα μάτια τους να λάμπουν. Η Ναντίμ συνεργάζεται επίσης με τα Ηνωμένα Έθνη και με φιλανθρωπικές οργανώσεις με σκοπό να έρθουν σε επαφή τα παιδιά που ζουν σε καταυλισμούς, με το ποδόσφαιρο. Το 2018, συμπεριλήφθηκε στη λίστα του Forbes με τις γυναίκες με την πιο μεγάλη επιρροή στον χώρο του αθλητισμού.

Όταν οι Ταλιμπάν κατέλαβαν για πρώτη φορά το Αφγανιστάν, από το 1996 ως το 2001, απαγόρευσαν στις γυναίκες να σπουδάζουν και να εργάζονται. Το καλοκαίρι, η έμπειρη επιθετικός παρακολούθησε την ιστορία να επαναλαμβάνεται. Το καθεστώς των Ταλιμπάν να παίρνει τον έλεγχο. Τις γυναίκες να στερούνται ολοένα και περισσότερο ελευθερίες. Ξανά. Κι όπως βάδισε σε όλη τη ζωή της, ενάντια στο σκοτάδι που πρεσβεύουν, αποφάσισε να πράξει και τότε.

«Είμαι στην πραγματικότητα η εικόνα όλων όσων οι Ταλιμπάν δεν θέλουν να είναι οι γυναίκες τους. Χρησιμοποιώ τον λόγο μου. Χρησιμοποιώ τη φωνή μου. Θέλω ισότητα. Θέλω τα ίδια δικαιώματα με τους άνδρες. Εκφράζομαι στο γήπεδο, εκφράζομαι κι εκτός γηπέδου».

Nadia Nadim might be the closest human we have to a legit superhero 🙌

- Pro footballer
- Fluent in 11 languages
- Survived traumatic childhood after her father was murdered by the Taliban and forced to flee to Denmark

She is now a reconstructive surgeon. Incredible 👏 pic.twitter.com/SPsuehXWsZ

— Women's International Champions Cup (@iccwomen) January 16, 2022

Γυναίκα που επέζησε απ΄την τρομοκρατία των Ταλιμπάν

Πρόσφυγας με πλαστό διαβατήριο στην Ευρώπη

Επαγγελματίας ποδοσφαιρίστρια στο άθλημα «των ανδρών»

Έμαθε 11 ξένες γλώσσες

Έγινε ακτιβίστρια

Έγινε γιατρός