Το τρόπαιο του Champions League υψώθηκε το βράδυ της 28ης Μάη στον ουρανό του Παρισίου. Κι υψώθηκε από εκείνον, έναν άνθρωπο που υπηρέτησε τη Ρεάλ Μαδρίτης για 15 χρόνια. Οι δρόμοι του Βραζιλιάνου και της «βασίλισσας» χώρισαν -με δάκρυα- μετά από μια θριαμβευτική σεζόν που ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση του πρωταθλήματος αλλά και της κορυφής της Ευρώπης.

Ένα ένδοξο «αντίο» για έναν παίκτη του οποίου η ιστορία ξεκίνησε με δυσκολία στην πατρίδα του, Βραζιλία. Η περίοδος της εφηβείας σημάδεψε τον αριστερό μπακ, ο οποίος για να θυμίζει στον εαυτό του και τους άλλους, το σημείο «0» του έκανε τατουάζ ένα Volkswagen Beetle στο δεξί του χέρι.

Ένα αυτοκίνητο με πολύ ιδιαίτερο νόημα για εκείνον. Το μοντέλο της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας είναι ένα από τα πιο εμβληματικά και δημοφιλή στον κόσμο. Στα πορτογαλικά είχε το παρατσούκλι «fusquinha», δηλαδή «σκαραβαίος», ακριβώς λόγω του σχήματος που θυμίζει το έντομο. Ο Μαρσέλο το θυμάται πολύ καλά γιατί ήταν το μεταφορικό μέσο με το οποίο τον συνόδευε ο παππούς Πέδρο στην προπόνηση καθημερινά. Μιλώντας στο κανάλι της Ρεάλ Μαδρίτης, ο πολύπειρος μπακ εξομολογήθηκε: «Σημαίνει πολλά για μένα. Έχω ζήσει πολλά πράγματα μαζί του».

Ο παππούς του ήταν ο άνθρωπος που κράτησε ζωντανή τη φλόγα μέσα του, ο άνθρωπος που τον έπεισε να μην εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο όταν η καριέρα του δεν απογειωνόταν. Ο Πέδρο οδηγούσε ακόμη και τη νύχτα για ώρα το Volkswagen Beetle για να μπορέσει ο εγγονός του να φτάσει εγκαίρως στο Xerem, το εκπαιδευτικό κέντρο, το οποίο ήταν μία ώρα οδικώς από το σπίτι. Οι θυσίες που έγιναν ώθησαν από εκείνον και το αγαπημένο του αμαξάκι, βοήθησαν τον Βραζιλιάνο άσο όταν τίποτα δεν ήταν βέβαιο για εκείνον στο ποδόσφαιρο.