Ανδρούτσος και Κάιπερς δίνουν μαθήματα για το πώς αρπάζεις την ευκαιρία (vids)

Η ρεβάνς του Ολυμπιακού με τον Παναιτωλικό ήταν από αυτά τα ματς που λες ότι είναι διαδικαστικά. Με το 3-0 στο Αγρίνιο ο Πέδρο Μαρτίνς είδε αυτό το ματς ως αγώνα προετοιμασίας αλλά και δοκιμών. Ήθελε να δει νέα πρόσωπα και παίκτες που θα είχαν παραπάνω κίνητρο για να δείξουν πράγματα.

Αυτό το αγωνιστικό... πείραμα εν μέρει πέτυχε και αυτό το εννούμε από πλευράς προσώπων. Είδε τον Χασάν μετά τα 2 γκολ με τον Απόλλωνα Σμύρνης και τη 1 ασίστ του να προσθέτει ακόμα 1 ασίστ. Είδε τον Μασούρα να επιστρέφει στα γκολ.

Είχε τον Κάιπερς να σκοράρει αλλά και να δίνει και ασίστ. Και είχε τον Ανδρούτσο να παίζει σε δύο θέσεις (χαφ και στόπερ) και να συνεχίζει την ανοδική του πορεία. Όπως επίσης και τον Κρίστινσον να είναι ξανά σταθερός και πολύ καλός.

Είχε βέβαια και τον Ραντζέλοβιτς που όσο και να προσπάθησε δεν του βγήκε το ματς. Τον Ντρέγκερ που έβγαλε πείσμα και τρέξιμο αλλά πρέπει να δείξει παραπάνω πράγματα. Τον Τιάγκο Σίλβα που δεδομένα είναι ποιοτικός χαφ και είχε και μία ασίστ αλλά πρέπει να παίζει πιο μυαλωμένα.

Τι θα κρατούσαμε από αυτό το ματς λοιπόν; Κυρίως την εικόνα των Κάιπερς και Ανδρούτσου. Δύο παικτών που ξέρουν πως η μία ευκαιρία μπορεί να δώσει πολλά αρκεί να την αρπάξουν και να την αξιοποιήσουν σωστά. Αυτή η μία ευκαιρία που μπορεί να κάνει τη διαφορά.

Ο Ανδρούτσος και ο Κάιπερς είναι παραδείγματα εκτός των άλλων και για έναν ακόμα λόγο. Και οι δύο απέδειξαν τη χρησιμότητά τους και την προσφορά τους στην ομάδα και κράτησαν τη θέση τους ενώ είχε συζητηθεί να φύγουν δανεικοί τον Γενάρη. Μπόρεσαν όμως με το πάθος, την αγωνιστική εικόνα τους και το κίνητρο που έβγαλαν και κατέθεσαν στο γήπεδο να τα φέρουν όλα... τούμπα. Σε όλους τους παραπάνω ήταν και ο πιτσιρικάς ο Τσέλιος. Πήρε τη χαρά της συμμετοχής, λάθος πάσα δεν έκανε ούτε μία (προς το τέλος που πήρε τη μπάλα) και φυσικά γεύτηκε το πως είναι να παίζεις στην πρώτη ομάδα.

Οι Κάιπερς και Ανδρούτσος με άλλα λόγια έδειξαν τον... δρόμο για το πως πρέπει να διεκδικείς μία θέση σε μία ομάδα με τον Ολυμπιακό και να κερδίζεις πράγματα. Ένας Κάιπερς που έχει 2 γκολ και 1 ασίστ σε 6 ματς και ένας Ανδρούτσος με 2 ασίστ και 1 γκολ σε 8 αγώνες. Επίσης ένα μεγάλο μπράβο στον Βέλγο επιθετικό που έχει μάθει να μιλάει και να επικοινωνεί στα ελληνικά και στέκεται στην κάμερα να κάνει δηλώσεις. Είναι από αυτές τις μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά...

Ο Πορτογάλος χαφ με τον Σέρβο εξτρέμ δεν κάνουν μία χρονιά που μπορεί να χαρακτηριστεί καλή ή έστω επαρκής. Ειδικά ο Ραντζέλοβιτς παραμένει αρκετά μακριά από τον καλό του εαυτό. Μπορεί αυτό να έχει να κάνει και με το στιλ παιχνιδιού του. Είναι ένας παίκτης που θέλει ανοιχτό γήπεδο και μπορεί να αποδώσει καλύτερα σε ματς που δεν είναι κλειστά. Ένα τέτοιο παιχνίδι βέβαια ήταν με τον Παναιτωλικό καθώς η ομάδα του Αγρινίου δεν έπαιξε... ταμπούρι. Ο Ολυμπιακός τον χρειάζεται και τον καλό Τιάγκο Σίλβα (που προτιμήθηκε να μείνει και να φύγει ο Πέπε) και τον καλό Ραντζέλοβιτς. Και από τους δύο ο Μαρτίνς μπορεί να πάρει πολλά περισσότερα και δημιουργικά και επιθετικά. Αρκεί να σκεφτούμε πως σε ματς που ο Λαζάρ δεν ήταν τόσο καλός ήταν μέσα σε φάση για γκολ, σε αυτήν του Ανδρούτσου.