Ο Ολυμπιακός κέρδισε κούπα, γκολκίπερ, χρυσάφι κι έγραψε ιστορία!
Το ποδόσφαιρο έτσι είναι. Θυμάται, δεν ξεχνάει. Κι ανταμείβει. Η, τιμωρεί.
Στον Βόλο λοιπόν χθες βράδυ γράφτηκε ο επίλογος μίας θριαμβευτικής σεζόν για τον Ολυμπιακό. Στο Πανθεσσαλικό, στο ίδιο γήπεδο που μεσούσης της σεζόν είχαν γίνει τα μεγαλύτερα διαιτητικά εγκλήματα ολόκληρης της περιόδου, στο Βόλος-Ολυμπιακός (0-0). Σε ένα παιχνίδι που και η ΟΥΕΦΑ είχε δει τι παίζεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο κι αντέδρασε. Εκείνο το παιχνίδι, να ξέρετε, και το έχει πει ο ίδιος ο Πέδρο Μαρτίνς στη συνέντευξη του στο Μέγκα, ήταν που άλλαξε τα πάντα στην προσπάθεια του Ολυμπιακού να επιστρέψει στον θρόνο του.
Σε αυτό το ίδιο γήπεδο χθες αποδόθηκε δικαιοσύνη, γιατί το ποδόσφαιρο δεν ξεχνάει…, κι η μακράν καλύτερη ομάδα πήρε και το Κύπελλο, κάνοντας νταμπλ.Για να σφραγιστεί έτσι μία σεζόν εκ των καλύτερων της ιστορίας του! Με νταμπλ που δεν μπορούν να αμφισβητήσουν ούτε ο Σαββίδης με τον Μελισσανίδη και πολύ καλή παρουσία και στο Τσάμπιονς Λιγκ και στο Γιουρόπα Λιγκ.
Πόσες τέτοιες είχαμε στο παρελθόν, με τον Ολυμπιακό να σαρώνει πρωτάθλημα και Κύπελλο και να έχει κι επιτυχίες και στην Ευρώπη; Επιλέγουμε από άλλες οκτώ σεζόν.
Το 1973 με νταμπλ (1-0 στον τελικό τον ΠΑΟΚ), πρόκριση με δύο νίκες στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ επί της Κάλιαρι του Τζίτζι Ρίβα κι 1-0 επί της Τότεναμ.
Το 1975 με νταμπλ (1-0 στον τελικό τον ΠΑΟ), πρόκριση επί της Σέλτικ στο Κύπελλο Πρωταθλητριών και 3-0 επί της Άντερλεχτ.
Το 1999 με νταμπλ (2-0 στον τελικό τον ΠΑΟ), πρόκριση επί του Άγιαξ στο Τσάμπιονς Λιγκ και φοβερές μάχες με τη Γιουβέντους στα προημιτελικά της διοργάνωσης.
Το 2005 με νταμπλ (3-0 στον τελικό τον Άρη), νίκη επί της Λίβερπουλ στο Τσάμπιονς Λιγκ και παρουσία στους 16 του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.
Το 2008 με νταμπλ (2-0 τον Άρη μέσα στη Θεσσαλονίκη), πρόκριση στο Τσάμπιονς Λιγκ με διπλά σε Βέρντερ και Λάτσιο και 0-0 με την Τσέλσι στα νοκ άουτ.
Το 2009 με νταμπλ (4-4 στον τελικό του αιώνα την ΑΕΚ στα πέναλτι) και θρίαμβος 5-1 στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ επί της Μπενφίκα.
Το 2012 με νταμπλ (3-1 στον τελικό τον Ατρόμητο), με νίκες στο Τσάμπιονς Λιγκ επί Άρσεναλ, Ντόρτμουντ, Μαρσέϊγ και αποκλεισμό για 5’ από τους 8 του Γιουρόπα Λιγκ.
Το 2015 με νταμπλ (3-1 στον τελικό την Ξάνθη), με νίκες στο Τσάμπιονς Λιγκ επί της Γιουβέντους και της Ατλέτικο Μαδρίτης.
Έτσι όπως τα βλέπω, η σεζόν 2019-20 είναι ίσως η καλύτερη στην ιστορία του Ολυμπιακού μαζί με εκείνη του 1999! Ίσως και του 2012 για να τις κάναμε τρεις!
Πάμε παρακάτω: ο Ολυμπιακός πήγε στο Βόλο όχι για να τον παίξει τον τελικό, αλλά για να τον κερδίσει. Ήταν φανερό ότι το ήθελε το νταμπλ και με μισό μηδέν. Και δεν ξέρω αν γι΄ αυτό, ενώ μπορούσε να το πάει στο β΄ ημίχρονο σε 3-0 η, 4-0 έμεινε στο 1-0!!!
Η νίκη ήταν δίκαιη και καθαρή. Με σαφώς περισσότερες καθαρές ευκαιρίες για γκολ και με την ΑΕΚ να υπερτερεί μόνο στα…κόρνερ και σε ανούσια κατοχή της μπάλας (κι οι τελικές, ήταν από έξι εντός εστίας). Και με διαιτησία επιπέδου του ονόματος του πολύπειρου Ολλανδού Κάϊπερς, που δεν τσίμπησε στις διαμαρτυρίες του Ολιβέϊρα για δήθεν πέναλτι (αν κι ο Μπουχαλάκης μπήκε άγαρμπα στη φάση) και του Σιμόες για δήθεν φάουλ του Καμαρά στο μισό μέτρο έξω από την περιοχή-θα ήταν σαν πέναλτι.
Ο Πέδρο Μαρτίνς, που στη διετία του στον πάγκο του Ολυμπιακού έχει με την ΑΕΚ πέντε νίκες και δύο ισοπαλίες σε εφτά παιχνίδια (!!!), επέλεξε να ενισχύσει τα άκρα του με δύο καθαρούς εξτρέμ, αφήνοντας στον πάγκο τον Φορτούνη και δικαιώθηκε, σχεδόν πανηγυρικά: Ο Ραντζέλοβιτς πέτυχε το χρυσό γκολ κι είχε και δύο επικίνδυνα ακόμη σουτ. Ο Μασούρας κέρδισε πέναλτι, ήταν μέσα στη φάση του μοναδικού γκολ συνεργαζόμενος εξαιρετικά με τον Καμαρά, βρέθηκε κι ο ίδιος σε μία μεγάλη ευκαιρία, είχε κι άλλη τελική. Παράλληλα και οι δύο βοήθησαν πολύ τα μπακ, Μπρούνο και Τοροσίδη, ο Σέρβος όσο άντεξε, ο Έλληνας διεθνής σε ολόκληρο το 90λεπτο κάνοντας απίστευτη δουλειά και ανασταλτικά κι ενώ συνέχιζε να βγαίνει και με πολύ καλές συνεργασίες μπροστά.
Κατά την προσφιλή του συνήθεια όταν το ματς του πάει καλά από πλευράς σκορ, ο Πέδρο άργησε πολύ τις αλλαγές. Όταν αποφάσισε στο 75’ να περάσει πρώτη αλλαγή τον Καφού, ο Ολυμπιακός έχοντας φρέσκα πόδια έκανε πάρτι και μόνο εξαιτίας του ντεφορμαρίσματος του Ελ Αραμπί (https://www.gazzetta.gr/football/superleague/article/1510619/leipoyn-poly-apo-ton-olympiako-25-mines-ta-gkol-toy-el-arampi0) το σκορ έμεινε στο 1-0.
Ο Ολυμπιακός χθες όμως δεν κέρδισε μόνο το Κύπελλο. Κέρδισε κι ένα γκολκίπερ από τον οποίο μπορεί να περιμένει σπουδαία πράγματα, εφόσον τον διαχειριστεί σωστά και διαχειριστεί κι ο ίδιος τον εαυτό του σωστά. Τον Τζολάκη τον είχαμε…καταλάβει από τα φιλικά του καλοκαιριού του 2019. Μας το επιβεβαίωσε παίζοντας στην Τούμπα, με 25.000 κόσμο, στο Κύπελλο τον περασμένο Φλεβάρη. Και μας το…ξεκαθάρισε χθες, σαν πρώτη κάπως πιο ασφαλή εικόνα!
Ένα παιδί ούτε καν 18 ετών, να βγάζει τέτοια εμπιστοσύνη στην άμυνα του, είναι μεγάλο πράγμα. Είναι αλήθεια ότι χρειάζεται και τύχη ο γκολκίπερ. Στην πρώτη φάση του αγώνα, εκεί που αρχικά έχασε την μπάλα μέσα από τα χέρια του στο φάουλ του Λιβάγια (με τον Βαλμπουενά εντελώς χαζά να αφήνει την μπάλα να περνάει μέσα από τα πόδια του), ο Τζολάκης ήταν τυχερός γιατί στο ριμπάουντ του Ολιβέϊρα και το σουτ του Πορτογάλου, η μπάλα πέρασε ανάμεσα από τα πόδια του κι ο Μπα έδιωξε πριν περάσει την γραμμή. Αλλά κι η τύχη πάει με τους ικανούς και τους τολμηρούς.
Ο Τζολάκης από εκείνη την στιγμή και μετά άγγιξε το τέλειο στο παιχνίδι του! Κάτω από την εστία του ήταν αλάνθαστος και στις τέσσερις φορές που χρειάστηκε…Με τρεις εξόδους στον αέρα καθαρίζοντας τις σχετικές φάσεις…Και με πολύ καλό παιχνίδι με τα πόδια (ένα λάθος στα δέκα διωξίματα)…με σωστή αντίληψη κάθε φορά που έπρεπε να βγει γρήγορα από την εστία του…Αλλά και με ψυχραιμία…Μπράβο στον Μαρτίνς που τον επέλεξε και μπράβο και στον προπονητή γκολκίπερ, τον Αγριογιάννη, που σαν καλός δάσκαλος μαθαίνει τα μυστικά της θέσης στον μικρό υπερταλαντούχο πορτιέρο!
Ο τελικός, όμως, επιβεβαίωσε και κάτι ακόμη: ότι ο Ολυμπιακός έχει βρει χρυσάφι στα πρόσωπα των Καμαρά και Μπα.
Ο Μαντί πλέον εξελίσσεται σε ένα ολοκληρωμένο κεντρικό μέσο. Με τρομερές άμυνες, με πατήματα παντού στο γήπεδο, με κλεψίματα και κοψίματα, πιεστικός, με υπέροχες προσωπικές ενέργειες, με δυναμισμό στο παιχνίδι του και με πάσες σαν δεκάρι τόσο στο γκολ, όσο και στο πέναλτι του Μασούρα-ειδικά η δεύτερη ήταν απίστευτη καθώς έγινε υπό αφόρητη πίεση. Προσωπικά εκτιμάω την αξία του στα 20 εκ. Ευρώ κι ούτε Ευρώ πιο κάτω.
Ο Μπα δεν είναι ακόμη στο ίδιο επίπεδο, αλλά φαίνεται ότι για εκεί βαδίζει κι αυτός. Έσωσε την εστία του μία φορά, αλλά και σε τουλάχιστον άλλες τρεις περιπτώσεις είχε καθοριστικές επεμβάσεις μέσα στην περιοχή του Ολυμπιακού. Καλός και στον αέρα, καλός και χαμηλά, βγήκε πρώτος σε φάσεις. και με ένα Σισέ αυτή τη φορά «βράχο» δίπλα του!
Ο Σενεγαλέζος θα μείνει σίγουρα. Μακάρι να μείνει κι ο Μαντί.
Άσχετο: Αν θέλουν την γνώμη μου οι φίλοι της ΑΕΚ: η ομάδα τους δεν ήταν κακή χθες. Η ήττα λογικά πόνεσε πολύ γιατί ήταν ο τέταρτος χαμένος τελικός σερί και γιατί είχε δημιουργηθεί, ατυχέστατα, μία περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην ΑΕΚ ότι θα τον κέρδιζε τον τελικό! Ότι και καλά ο Ολυμπιακός…λάκιζε και δεν έπαιζε γιατί…φοβόταν την ΑΕΚ κι άλλες τέτοιες μπούρδες, για τις οποίες αμφιβάλλω πολύ αν προέρχονταν από την επίσημη ΑΕΚ.
Τέλος πάντων, ούτως η, άλλως οι κρίσεις αμέσως μετά από ένα τέτοιο ματς ίσως να μην είναι κι οι πιο καθαρές. Η ΑΕΚ, για εμένα, το πάλεψε πολύ το Κύπελλο. Για 60 λεπτά ήταν ανταγωνιστική του Ολυμπιακού. Θα μπορούσε να ανοίξει το σκορ με τον Ολιβέϊρα. Θα μπορούσε και να ισοφαρίσει σε μία από τις ουκ ολίγες ευκαιρίες της-όντως όχι καθαρές για γκολ όπως οι τρεις του Ολυμπιακού. Κι αν συνέβαινε το ένα η, το άλλο, ίσως μιλούσαμε για άλλον τελικό. Εκεί που η ΑΕΚ είχε όντως κακή εικόνα ήταν μετά το 60’. Λες και ξεφούσκωσε κι έμεινε από μπαταρία μετά την μεγάλη προσπάθεια των 60 λεπτών. Δεν είχε κι εναλλακτικές στον πάγκο, πλην του Αλμπάνη κι αυτό φάνηκε.
Καταλαβαίνω ότι οι φίλοι της ΑΕΚ θα έχουν παράπονα από τους πάντες αυτή την στιγμή. Κι από τον Καρέρα, που σε τέσσερα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό έχει τρεις ήττες κι ένα (με τα ζόρια) 0-0 στο ΟΑΚΑ. Ωστόσο, ας συνυπολογιστεί η δυναμικότητα του αντίπαλου. Ο Ολυμπιακός είναι μία ομάδα την οποία ίδρωσαν άσχημα για να υποτάξουν η πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπάγερν και η περσινή φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ Τότεναμ. Είδε αστράκια η Άρσεναλ και θα έβλεπε κι η Γουλβς, αν δεν έπαιζε με παίκτες παραπάνω από την Πολωνία.
Ναι, είχε ελλείψεις χθες ο Ολυμπιακός, όμως πάνω απ΄ όλα αυτός ο Ολυμπιακός είναι ομάδα. Έφυγε ο Ποντένσε το Γενάρη και ο Ολυμπιακός συνέχισε τρένο. Και αν το δούμε και κυνικά, με τόσες ελλείψεις ο Ολυμπιακός είχε στον πάγκο τον Φορτούνη!...Στην ΑΕΚ δημιουργήθηκε ένα κλίμα ότι αυτός ο τελικός θα κερδηθεί οπωσδήποτε και τώρα αυτή η ήττα αντιμετωπίζεται σαν ένα είδος...σοκ! Μία ήττα από την καλύτερη ομάδα της Ελλάδας κι από μία ομάδα που στέκεται τρομερά στην Ευρώπη…
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
