Στην επαρχία, πάντως, ο Ολυμπιακός έχει «τρία στα τρία» Κύπελλα…

Τελικός Κυπέλλου λοιπόν απόψε, έστω του πιο υποβαθμισμένου τελικού ever, εξαιτίας της αδυναμίας της ΕΠΟ να τον διαχειριστεί, βραχυκυκλωμένη από τις δεσμεύσεις της σε πρόσωπα κι ομάδες.

Ένας τελικός σχεδόν ποτέ δεν έχει φαβορί, πόσο δε μάλλον όταν μιλάμε για ντέρμπι και δη υπό τέτοιες συνθήκες σαν τον σημερινό, δηλαδή με διεξαγωγή του ενάμιση μήνα αφότου κανονικά έπρεπε να παιχτεί! Ούτως η, άλλως, πάντως, θα ήταν ένα παιχνίδι 50-50. Το λέει κι η παράδοση! Ενώ στο πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός έχει σαφές προβάδισμα έναντι της ΑΕΚ (52 νίκες, έναντι 37, με 33 ισοπαλίες στα υπόλοιπα ματς), στο Κύπελλο υπάρχει πλήρη ισορροπία. Για την ακρίβεια θα υπάρξει πλήρης ισορροπία αν κερδίσει απόψε ο Ολυμπιακός (!), αφού αυτή την στιγμή η ΑΕΚ έχει στο θεσμό 18 νίκες, ο Ολυμπιακός 17 και τα υπόλοιπα οκτώ παιχνίδια έχουν λήξει ισόπαλα.

Στα πρόσφατα παιχνίδια των δύο ομάδων, σε όλες τις διοργανώσεις, ο Ολυμπιακός κυριαρχεί, έχοντας (με τον Μαρτίνς στον πάγκο) τέσσερις νίκες και δύο ισοπαλίες (εντός έδρας τρεις νίκες κι εκτός έδρας μία νίκη και δύο ισοπαλίες), κάνοντας σχεδόν ό,τι του είχε κάνει η ΑΕΚ στα εφτά αμέσως προηγούμενα παιχνίδια τους: πέντε νίκες, μία ισοπαλία και μία ήττα (ανώδυνη, καθότι της έδωσε πρόκριση)! Να παρατηρήσουμε ότι τελευταία νίκη της ΑΕΚ επί του Ολυμπιακού είναι στο Κύπελλο, στις 7.2.2018 (2-1) κι ότι στην ίδια διοργάνωση η ΑΕΚ έχει δύο προκρίσεις (2017 και 2018) και μία νίκη σε τελικό (2016) στις τρεις τελευταίες φορές που αντιμετώπισε τον Ολυμπιακό!

Στον Ολυμπιακό το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Πέδρο Μαρτίνς έσπασε το κεφάλι του όλο αυτό το διάστημα για την ενδεκάδα που θα βάλει, προφανέστατα λόγω των απουσιών τόσων παικτών.

Η αρχική του σκέψη ήταν να παίξει με τρεις στόπερ (3-4-3), κάτι που δοκίμασε στο φιλικό με τον ΠΑΣ Γιάννινα στις 24 Αυγούστου. Το σχήμα τότε ήταν με Αλέν, Ραντζέλοβιτς, Μπα, Αβραάμ, Σισέ, Μασούρα, Γκιγιέρμε, Μπουχαλάκη, Φορτούνη, Ελ Αραμπί, Βαλμπουενά. Δηλαδή, εκτός ο Καμαρά!

Γρήγορα το εγκατέλειψε και στην πρόβα τζενεράλε ενόψει του τελικού που ήταν να γίνει στις 30 Αυγούστου γύρισε στο 4-3-3 που συνήθως έπαιζε στο δεύτερο μισό της περασμένης σεζόν. Σχήμα με Καραργύρη (τραυματίας ο Αλέν), Ραντζέλοβιτς, Μπα, Σισέ, Τοροσίδης, Μπουχαλάκης, Καμαρά, Καφού, Φορτούνης, Ελ Αραμπί, Βαλμπουενά. Δηλαδή, εκτός ο Μασούρας.

Τώρα, στο τελευταίο φιλικό, το περασμένο Σάββατο πάλι το άλλαξε. Αυτή τη φορά σε 4-4-2 και δεξί μπακ τον Μπρούνο. Σχήμα με Τζολάκη, Μπρούνο, Μπα, Σισέ, Τοροσίδη, Ραντζέλοβιτς, Καμαρά, Καφού, Βαλμπουενά, Ζασάν, ΕΛ Αραμπί. Με απόντες στο τεστ τους τρεις διεθνείς (Φορτούνη, Μπουχαλάκη, Μασούρα).

Και χθες στην πρόβα ενόψει του τελικού δοκίμασε επίσης κάτι άλλο, 4-2-3-1: Σχήμα με Τζολάκη, Μπρούνο, Μπα, Σισέ, Τοροσίδη, Μπουχαλάκη, Καμαρά, Βαλμπουενά, Ραντζέλοβιτς, Ελ Αραμπί, Μασούρα. Δηλαδή, εκτός ο Φορτούνης, που με την ΑΕΚ κάνει ίσως τα καλύτερα παιχνίδια του και της έχει βάλει κι εφτά γκολ στην καριέρα του!

Ποιο μπορεί να είναι το σκεπτικό να μείνει έξω, ο Φόρτου; Φαντάζομαι για να έχει ο προπονητής ένα καλό όπλο στον πάγκο, άμα το χρειαστεί για να «γυρίσει» το ματς αν κάτι στραβώσει. Με τον Βαλμπουενά μετά το 60’ να ρίχνει στροφές. Και γιατί δύο κλασικά εξτρέμ; Μήπως για να βοηθάνε περισσότερο τα μπακ, σε σχέση με τον Ματιέ, που δεν ε΄χει καλές επιστροφές;

Τέλος πάντων, για να δούμε και τι τελικά επιλέξει ο Πέδρο και πάνω απ΄ όλα τι ψάρια θα πιάσει η ομάδα. Γιατί, κακά τα ψέματα, μπορεί να είναι ο πιο τραγικός τελικός ever, αλλά δεν θα μας χάλαγε να σήκωνε την κούπα ο Ολυμπιακός. Μην κοροϊδευόμαστε.

Παρεμπιπτόντως, ο Ολυμπιακός είναι η μοναδική ομάδα από το τέως ΠΟΚ που έχει νίκες σε τελικούς που έχουν γίνει εκτός Αττικής! Έχει κερδίσει στην Κρήτη την ΑΕΚ το 2006, στην Πάτρα τον Άρη το 2005 και στη Θεσσαλονίκη (Καυταντζόγλειο) ξανά τον Άρη το 2008! Αντίθετα, η ΑΕΚ σε δύο τελικούς στην επαρχία έχει δύο ήττες (από τον Ολυμπαικό στην Κρήτη το 2006 κι από τον ΠΑΟΚ στο Βόλο το 2017). Ο δε Παναθηναϊκός έχει επίσης ήττα στο μοναδικό του τελικό στην επαρχία (από τη Λάρισα στο Βόλο το 2007)! Ο Ολυμπιακός δεν έχασε ούτε στην Τούμπα (1-1) στον διπλό τότε τελικό του 1992, παίρνοντας το Κύπελλο με το 2-0 επί του ΠΑΟΚ στη ρεβάνς. Και στους δύο τελικούς-μπαράζ πρωταθλήματος είχε πάρει δύο τίτλους στο Βόλο, κερδίζοντας Άρη και ΠΑΟ στις αρχές της δεκαετίας του ΄80!

Θα ήταν πολύ ωραίο να συνέχιζε αυτή την όμορφη ιστορία στους τελικούς…

Άσχετο:

https://www.instagram.com/p/CC8im5jjv-u/