Bwin - Live στοίχημα darts με υψηλές αποδόσεις| 21+

Ο Βραζιλιάνος κεντρικός αμυντικός αγωνίστηκε για μια τετραετία (2007-11) στους «κίτρινους» και παραχώρησε συνέντευξη στον Ρ/Σ «Yellow Radio» και αρχικά σκιαγράφησε την κατάσταση στη Βραζιλία. «Η κατάσταση ακόμη είναι σχετικά φυσιολογική. Υπάρχουν κάποια κρούσματα, ωστόσο, δεν έχουμε πολλούς θανάτους ειδικά αν αναλογιστεί κανείς το μέγεθος της χώρας. Οι άνθρωποι συνεχίζουν να εργάζονται κανονικά, τηρούν τα νέα μέτρα όπως το να κρατούν τις απαραίτητες αποστάσεις ο ένας με τον άλλον. Είμαι σχετικά αισιόδοξος. Στις ειδήσεις λέγεται πως θα παραμείνουμε στην κατάσταση της καραντίνας μέχρι τις 30 Μαΐου και έπειτα σταδιακά θα ανοίξουν και όσα έχουν καταστήματα έχουν κλείσει λόγω της κατάστασης.

Μίλησε και για το νέο κεφάλαιο της ζωής του, την προπονητική. «Είμαι προπονητής σε μια ομάδα στο Σάο Πάολο. Διάβασα και έμαθα πολλά αλλά εξακολουθώ να μελετάω προκειμένου να βελτιωθώ περισσότερο στο προπονητικό κομμάτι. Ελπίζω κάποια στιγμή να μπορέσω να δουλέψω και στην Ευρώπη», είπε και ρωτήθηκε για το γιο του ο οποίος είχε κάνει προπονήσεις με τον Ηρακλή. «Πλέον βρίσκεται σε μια ομάδα στην Πορτογαλία. Έχει εξελιχθεί πολύ όλα αυτά τα χρόνια, έχει ταλέντο και αυτό που με χαροποιεί. Ο χρόνος θα δείξει αν θα γίνει ένας καλός ποδοσφαιριστής».

Ανήμερα των γενεθλίων του συλλόγου για τη συμπλήρωση 106 χρόνων από την ίδρυσή του, ο Γκιάρο είχε κάνει σχετική ανάρτηση και ρωτήθηκε σχετικά. «Δημοσίευσα ένα στιγμιότυπο από έναν πολύ δύσκολο αγώνα με έναν εξίσου δύσκολο αντίπαλο, την Μάντσεστερ Σίτι. Ήταν μια εξαιρετική χρονιά για την ομάδα, ανεξαρτήτως του αποκλεισμού. Ήμουν πλήρως ικανοποιημένος και ευτυχισμένος στη Θεσσαλονίκη, αγάπησα και αγαπώ πολύ τον Άρη και μακάρι να καθόμουν περισσότερα χρόνια. Όμως, ελπίζω μια μέρα να επιστρέψω. Θυμάμαι πολύ έντονα κάποια πράγματα, όπως ο αγώνας με την Σαραγόσα για την πρόκριση στους ομίλους του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Ήταν η πρώτη μου χρονιά στον Άρη και ακόμη δεν είχα αντιληφθεί το πόσο μεγάλο κλαμπ είναι. Εντυπωσιάστηκα και ξαφνιάστηκα τόσο πολύ εκείνη την βραδιά συνειδητοποιώντας πόσο μεγάλο και παθιασμένη ομάδα είναι ο Άρης. Επίσης δεν μπορώ να ξεχάσω τον τελικό Κυπέλλου στο ΟΑΚΑ, ήταν πραγματικά μια απίστευτη εμπειρία».

Αναφέρθηκε μάλιστα σ’ εκείνον τον τελικό στο ΟΑΚΑ πριν από ακριβώς δέκα χρόνια. «Ήταν ένα παιχνίδι που δεν πίστευα ότι μπορούσαμε να χάσουμε, δεν γινόταν γιατί ήμασταν όλοι σε πολύ καλή στιγμή αγωνιστικά. Δυστυχώς όμως δεχτήκαμε το γκολ και μετά δεν μπορέσαμε να ανατρέψουμε το αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά η ατμόσφαιρα που θυμάμαι ήταν μαγική, όλο το γήπεδο ήταν γεμάτο από τους οπαδούς του Άρη. Αξίζαμε πραγματικά εκείνο το Κύπελλο. Θεωρώ πως το παιχνίδι χάθηκε στις λεπτομέρειες. Δεχτήκαμε ένα γκολ σε χρονική στιγμή που ήμασταν κυρίαρχοι στο γήπεδο, ωστόσο το ποδόσφαιρο έτσι είναι, δεν κερδίζει πάντα αυτός που παίζει και καλύτερα».