Φενέρμπαχτσε - Μπαρτσελόνα με σούπερ προσφορά* & Live Streaming* | *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Οι «πράσινοι» έχουν θυμό μέσα τους. Το έχει πει και ο Γιώργος Δώνης. Αυτός ο θυμός προκαλείται από την αντιμετώπιση που λαμβάνουν οι παίκτες του από παράγοντες που επηρεάζουν την εξέλιξη των παιχνιδιών. Από έλλειψη σεβασμού, όπως την αισθάνονται προς το πρόσωπό τους και προς τον σύλλογο. Κάτι τέτοιο συνέβη και το απόγευμα της Τετάρτης στον επαναληπτικό των «16» του Κυπέλλου Ελλάδας κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα. Και χρειαζόταν διαχείριση. Και σε αυτό, παίρνει άριστα ο κόουτς της ομάδας.

Αυτός, που με τα καλά του αλλά και τα άσχημά του, κατάφερε στο ημίχρονο να πει πράγματα που παρουσίασαν τους παίκτες του μυαλωμένους και αποφασισμένους στον αγωνιστικό χώρο ώστε να φέρουν τούμπα την κατάσταση και να πανηγυρίσουν τη μεγάλη πρόκριση στα προημιτελικά του Κυπέλλου.

Ο Παναθηναϊκός, έχει πανηγυρίσει μόλις έξι νίκες σε 18 αγωνιστικές στο φετινό πρωτάθλημα της Super League. Διεκδικεί την παρουσία του στα playoffs κόντρα σε δύσκολους αντιπάλους και ξέρει πως για τη συνέχεια θα είναι ζόρικα στην Ξάνθη, θα είναι ζόρικος ο Ατρόμητος, θα είναι τρομερά ζόρικος ο ΠΑΟΚ και πάει λέγοντας... Θα το παλέψει όμως.

Με τα προβλήματα να εμφανίζονται κάθε λίγο και λιγάκι. Με τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση των παικτών. Με τα σωστά και τα λάθη τους. Με τις μεταγραφές του καλοκαιριού που δεν «βγήκαν» και με τις διορθώσεις που γίνεται προσπάθεια να σημειωθούν. Με όλα αυτά, συνεχίζει να παλεύει. Και όταν αισθάνεται πως δεν υπάρχει σεβασμός, θα βγάζει αντίδραση. Και αυτή απέναντι στον ΠΑΣ, είναι η πιο σωστή που θα μπορούσε να έχει.

Τα δάκρυα του Γιώργου Δώνη δεν είναι τυχαία. Είναι αποτέλεσμα πίεσης. Αυτής που αισθάνεται μονίμως στον πάγκο της ομάδας γιατί τα πράγματα σε καμία περίπτωση δεν έρχονται όπως θα έπρεπε. Ή όπως τα βλέπει στις προπονήσεις. Ή όπως θα τα είχε στο μυαλό του. Στα επίσημα ματς, συμβαίνουν πολύ διαφορετικά πράγματα από αυτά που θα έπρεπε. Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε στα Γιάννενα στο πρώτο ματς των «16» του Κυπέλλου σε έναν άθλιο αγωνιστικό χώρο, στον οποίο όμως έπαιξε και ο αντίπαλος και ήταν καλύτερος. Και δίκαια πήρε εκείνη τη νίκη.

Στο ΟΑΚΑ, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Γιατί οι παίκτες του Δώνη αισθάνθηκαν ξανά έλλειψη σεβασμού. Και αυτό το αίσθημα το μετέτρεψαν στο καλύτερο που θα μπορούσαν. Σε πείσμα. Σε στρωτό ποδόσφαιρο. Σε επιβολή. Σε τρόπο παιχνιδιού που έκανε τον αντίπαλο να καταλάβει ότι ήταν Παναθηναϊκός.

Οι αντιδράσεις του Σένκεφελντ – που η αλήθεια είναι ότι δεν θέλει και πολύ για να δείξει στον απέναντι ότι... δεν πρέπει να παίζει μαζί του – οι φωνές των Κουρμπέλη και Δώνη που απαιτούν σοβαρότητα. Το τρέξιμο των περισσότερων κάθε φορά που κάποιος εμπλέκεται σε διαπληκτισμό. Η υπεράσπιση του συμπαίκτη. Ο ορισμός της έννοιας «ομάδα». Κανείς μόνος του. Και το φιλί στο μέτωπο με την αγκαλιά του Γιάννη Μπουζούκη στον Κουρμπέλη όταν ο αρχηγός αποβλήθηκε και πήγε να καθίσει λίγο κάτω απ' τα επίσημα.

Και πολύ περισσότερο, αυτό που έγραψε ο Φεντερίκο Μακέντα (που στη λήξη της αναμέτρησης της Τετάρτης έχει πιάσει τον προπονητή του και τον ταρακουνάει έξαλλα γι' αυτό που πέτυχαν) στα social media λίγη ώρα μετά το ματς με τον ΠΑΣ.

«Είμαστε ομάδα, όχι γιατί δουλεύουμε μαζί καθημερινά. Είμαστε ομάδα γιατί σεβόμαστε, εμπιστευόμαστε και νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλο. Αυτό κάνει τη διαφορά». Σε αυτό, απάντησε και ο Γιώργος Δώνης που συνεχώς κάνει λόγο για ενωμένο σύνολο, για παίκτες που είναι όλοι καλά μεταξύ τους. Για ανθρώπους που καλούνται συνεχώς να έρχονται αντιμέτωποι με αναποδιές.

Και ισχύει πως με τα... ρητά και τα δάκρυα, ούτε νίκες έρχονται, ούτε διακρίσεις αν δεν υπάρχει δουλειά. Βάσει συνθηκών, όμως, ο Παναθηναϊκός κόντρα σε καταστάσεις που τον καλούν να προσπεράσει πολλά παραπάνω από τους 11 που παρατάσσονται απέναντί του, θα δίνει τον αγώνα του. Και είναι λογικό να χάνονται «μάχες» μέχρι την τελική έκβαση του «πολέμου»...