Άρχισες Α.Ε.Κ. (την περσινή) να θυμίζεις...

Στο ματς της ΑΕΚ με την Λαμία στο ΟΑΚΑ έγινε το αναμενόμενο και αυτονόητο... Η ομάδα του Μανόλο Χιμένεθ έκανε αυτό που έπρεπε, πήρε σκορ πρόκρισης από το πρώτο ματς και το πέτυχε έχοντας άριστη εικόνα στο δεύτερο 45λεπτο, σε ένα κομμάτι του ματς που το σκορ θα μπορούσε (και αν υπήρχε συγκέντρωση στη τελική προσπάθεια) να ήταν πολύ μεγαλύτερο. Το 2-0 του πρώτου μισού της υπόθεσης πρόκρισης δίνει στην Ένωση το εισιτήριο για τον τελικό (όπως και στον ΠΑΟΚ) και πλέον απομένει η ρεβάνς τη Μεγάλη Εβδομάδα στην οποία η ΑΕΚ πρέπει απλά να μην αυτοκτονήσει...

Υπάρχει όμως και το πρώτο 45λεπτο και αν κάποιος δεν γνώριζε ότι η αποστολή της ποδοσφαιρικής ομάδας ήταν από νωρίς στο ανοιχτό ΟΑΚΑ θα μπορούσε να σκεφτεί με την εικόνα που είχαν οι «κιτρινόμαυροι» ότι, όπως και ο κόσμος στο πρώτο ημίχρονο έτσι και αυτοί, χρειάστηκαν χρόνο να ξεπεράσουν το σοκ του αποκλεισμού από την Μπάμπεργκ στο μπάσκετ. Έμοιαζαν πραγματικά επηρεασμένοι από κάτι. Έλειπε η ένταση, η διάθεση που είχαν στο δεύτερο 45λεπτο, η επιθυμία για την κατάκτηση της νίκης. Η εικόνα έδειχνε ομάδα σοκαρισμένη όπως και αυτή των φίλων της ΑΕΚ (οι οποίοι δικαιολογημένα ήταν ''παγωμένοι'', όχι όμως και οι ποδοσφαιριστές).

Θα πρέπει, λοιπόν, όσο και αν η ομάδα ήταν αυτή που έπρεπε στο δεύτερο ημίχρονο, να εστιάσει σε αυτό ο Χιμένεθ και οι συνεργάτες του (εκτός του γυμναστή «Σέμπα» η εκπληκτική δουλειά του οποίου φαίνεται ήδη μετά το ματς με τον Άρη) για να το διορθώσουν. Η δήλωση του Σεβιγιάνου τεχνικού σύμφωνα με την οποία η ΑΕΚ δεν κατάφερε να απειλήσει στο πρώτο μισό του αγώνα (λόγια με πολιτική σεβασμού στον αντίπαλο και σωστά τα είπε) λόγω της εξαιρετικής άμυνας του αντιπάλου, δεν αρκεί σε καμία περίπτωση... Διότι στο δεύτερο μισό της αναμέτρησης δεν άλλαξε κάτι πλην της διάθεσης, της έντασης και της επιθυμίας των ποδοσφαιριστών, άρα...

Η αλήθεια είναι μία: επί Χιμένεθ άρχισε ΑΕΚ (την περσινή ντε) να θυμίζει... Μπορεί σε άλλους να αρέσει, σε κάποιους όχι, όλοι να συμφωνούμε ότι επιθυμούμε μια ομάδα που θα εκφράζει τη φύση της και το dna του club που κουβαλάει επί σειρά ετών. ΑΕΚ δεδομένα πρέπει να σημαίνει επίθεση... Αυτή όμως είναι μια άλλη, πολύ μεγάλη, κουβέντα που θα την κάνουμε στο αμέσως επόμενο διάστημα. Το θέμα είναι πως τώρα ο Μανόλο πέτυχε αυτό που έπρεπε και παρουσιάζει την ομάδα που μας έχει συνηθίσει. Κι εγώ προσωπικά λαχταρώ να ξαναδώ την ΑΕΚ να κυριαρχεί, να παίζει ποδόσφαιρο επιθετικό και πρωτοβουλίας, αλλά τη δεδομένη χρονική περίοδο και τη στιγμή που ανέλαβε ο Χιμένεθ, ότι ακριβώς έπρεπε να συμβεί, επί της ουσίας, συμβαίνει!

Σε σερί αγώνων για πρωτάθλημα και Κύπελλο η ΑΕΚ έχει δεχτεί μόλις τρεις φάσεις. Στα τέσσερα ενενηντάλεπτα (με αντιπάλους Ατρόμητο, Παναθηναϊκό, Παναιτωλικό και Λαμία) η ομάδα έχει απειληθεί σε κάθε ματς μια έως... μισή φορά! Αυτό είναι κάτι που μας είχε μάθει (και της χάρισε τίτλο και πορεία σε Ευρώπη και Κύπελλο) η ομάδα του Χιμένεθ. Έπρεπε να... ματώσει ο εκάστοτε αντίπαλος για να τις κάνει φάσεις, όχι απλά για να σκοράρει σε βάρος της, γι' αυτό και στο πρωτάθλημα έκανε ρεκόρ άμυνας στο ελληνικό πρωτάθλημα. Αυτό έπρεπε να γίνει και τώρα αφού η ΑΕΚ επέλεξε τον Ισπανό προπονητή.

Συναντούμε πλέον μια ομάδα που είναι εξαιρετικά δυνατή στην άμυνά της, με ατελείωτο πρέσινγκ στις μπάλες του αντιπάλου από το πρώτο τρίτο του, με πολλές δυνάμεις, σκληρή και η οποία επιθετικά βασίζεται στο ταλέντο των ποδοσφαιριστών της. Στην προσπάθεια και την πρωτοβουλία των ικανών μεσοεπιθετικών της. Αυτό έγινε και με την Λαμία. Ο κορυφαίος όλων στον αγωνιστικό χώρο Πέτρος Μάνταλος έβγαλε μια μπάλα καταπληκτική με το αριστερό, ο απόλυτος killer με το κεφάλι (και όχι μόνο) Πόνσε επί της ουσίας πλάσαρε με... κεφαλιά τον αντίπαλο γκολκίπερ και η ΑΕΚ βρήκε το πρώτο γκολ. Το δεύτερο ήταν απλά θέμα χρόνου να σημειωθεί και άργησε πολύ αφού δεν τα κατάφεραν στα τετ α τετ που είχαν διαδοχικά οι Κλωναρίδης, Πόνσε, Μπογέ...

Τελικά το γκολ ήρθε από τον Κρίστιτσιτς και από την ασίστ του ''Κλώνα''. Ένα τέρμα που ήρθε να μας θυμίσει πως στον Μανόλο αρέσουν τα χαφ του να πατάνε αντίπαλη περιοχή. Να βρίσκονται κοντά και να πατάνε για να δίνουν επιπλέον επιλογή στον παίκτη που έχει την μπάλα, αλλά ταυτόχρονα να προβληματίζουν την αντίπαλη άμυνα που ήδη απασχολείται από τους Πόνσε, Λιβάια, Μάνταλο και τον εκάστοτε αριστερό ακραίο μεσοεπιθετικό... Δεν είναι τυχαίο ότι σε δυο σερί αγώνες η ΑΕΚ βρίσκει γκολ από ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται ως χαφ (με Παναιτωλικό ο Γαλανόπουλος που είχε κι άλλες ευκαιρίες, με Λαμία ο Σέρβος).

Αξία και ομορφιά είχε και η παρουσία των φίλων της Λαμίας. Και συμφωνώ με τον Μελισσανίδη ότι δεν θα με «χάλαγε» και μένα να το πάρει μια ομάδα της επαρχίας -αν το καταφέρει βέβαια- μια φορά. Υγεία και καλό για το ποδόσφαιρο είναι... Όπως το να βλέπουν αντίπαλους οπαδούς εκείνοι των γηπεδούχων. Αν αυτό -με κόστος τα κατά καιρούς επεισόδια που δυστυχώς θα γίνονται και τα βλέπουμε σε όλα τα γήπεδα της Γης, δυστυχώς- συνεχίσει να συμβαίνει θα λύσει και το πρόβλημα της συνύπαρξης σε βάθος χρόνου. Διότι τώρα έχουν ξεχάσει οι οπαδοί όλων των ομάδων πως είναι να συνυπάρχουν με τους αντιπάλους και όποτε ανταμώνουν εννοείται πως τα... σπάνε!

Ολοκληρώνοντας οφείλουμε να σταθούμε στο πρώτο γκολ της ΑΕΚ και στην αξία της πάσας του Μάνταλου με το αριστερό του πόδι, διότι την στέλνει όπως ακριβώς πρέπει και δεν κάνει μια απλή σέντρα για να φύγει η μπάλα από πάνω του προς την αντίπαλη περιοχή, όπως και στο πώς καταφέρνει ο Αργεντινός να την κάνει γκολ. Το άλμα του είναι να διδάσκεται στα φορ περιοχής όπως και το τελείωμα με το κεφάλι να στρίβει και να δίνει την κατεύθυνση που απαιτείται για να μη βγει σε καμία περίπτωση από τον αντίπαλο γκολκίπερ. Έχει τεράστια σημασία αυτό το γκολ γιατί σε ματς που κρίνονται πολλά και μπορεί να μη συναντήσεις πολλές ευκαιρίες για να σκοράρεις, αυτός είναι ένας τρόπος μη αντιμετωπίσιμος...

Προφανώς, λοιπόν, πάμε σε τελικό πάλι μεταξύ ΑΕΚ και ΠΑΟΚ. Τα δυο club που έχουν μονοπωλήσει τη διεκδίκηση τίτλων τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα αλλάζοντας τα δεδομένα που υπήρχαν με την προηγούμενη κατάσταση σε ΕΠΟ και όχι μόνο... Η ομάδα του Λουτσέσκου (που δεν γίνεται να μην δηλώνει πράγματα που τον εκθέτουν και την ομάδα του) έχει πάρει σημαντική βοήθεια από τη διαιτησία σε αυτές τις δυο τελευταίες υποχρεώσεις με Πανιώνιο και Αστέρα Τρίπολης για να βρει γκολ και προκρίσεις. Είναι πάντως η καλύτερη ομάδα που στο τέλος αξίζει να επικρατήσει και να πάει τελικό για μένα. Απλά σκεφτείτε τι θα έγραφαν και τι θα έλεγαν οι ίδιοι αν αυτά γίνονταν υπέρ της ΑΕΚ! Ας είναι θα ασχοληθούμε σύντομα με αυτό το κομμάτι που δεν αφορά τους οπαδούς (που έχουν δικαίωμα να υποστηρίζουν ότι θέλουν για την καψούρα τους) αλλά τους ανθρώπους του ίδιου του club και τους άλλους του χώρου μου.

Υγ: Ήταν μια υπέροχη γεμάτη ΑΕΚ ημέρα αυτή που πέρασε. Ξεκίνησε στο κλειστό του ΟΑΚΑ με πολύ λαό και καταπληκτική ατμόσφαιρα. Δυστυχώς δεν έφτασε για να χαρίσει στην Ένωση πλην της τυπικής νίκης, την πρόκριση στο final 4. Η Ένωση ηττήθηκε από τις απουσίες της και την ανετοιμότητα παικτών που κάνουν τη διαφορά όπως ο Θίοντορ. Διότι με Ματσιούλις και τον Θίοντορ στο 100% η κάτοχος του Champions League θα ήταν το φαβορί να διατηρήσει τον τίτλο της κόντρα και στη διαιτησία που κυρίως στην Γερμανία δεν της επέτρεψε να κλειδώσει με διπλό την πρόκριση. Όμως το μήνυμα από πέρυσι είναι ξεκάθαρο προς όλους από την μπασκετική ΑΕΚ. Επέστρεψε για να πρωταγωνιστεί και με τεράστιο κέρδος εκτός των τίτλων, κατέκτησε δυο πέρυσι και έναν φέτος, τον κόσμο της που τον υποχρέωσε να μαζεύεται όλο και περισσότερος στο ΟΑΚΑ για να τη δει και να την αποθεώσει. Έχουμε μπροστά μας μόνο τα καλύτερα και την επόμενη εβδομάδα, την Τετάρτη, ένα ματς με τον Παναθηναϊκό τον οποίο όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα η ΑΕΚ θα πρέπει να συναντήσει στα ματς τελικού πρωταθλήματος, αλλιώς θα χαλαστούμε. Τόσο πολύ έχουν αλλάξει τα δεδομένα προς το καλύτερο και στο μπάσκετ για την Ένωση... Γι' αυτό και η στήριξη στην ομάδα και τον Μάκη Αγγελόπουλο πρέπει να είναι το ίδιο μαζική σε όσα έρχονται αφού θα παίξουμε (και) με τον Ολυμπιακό εντός προτού αρχίσουν τα πλέι οφ...