Ολυμπιακός: η «περίεργη» περίπτωση, ο καμικάζι, το γερο10άρι κι ο… υπογράφων!

Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς δεν έδωσε χθες δικαιώματα στον αγώνα του για το Κύπελλο και λογικά πέρασε στην επόμενη φάση. Η ήττα, βέβαια, εκτός έδρας από ένα αντίπαλο που αγωνίζεται στη Β΄ Εθνική έχει καταγραφεί ιστορικά και δεν σβήνει, όμως αποφεύχθηκε ένας αποκλεισμός που θα συνιστούσε μεγάλο κάζο.

Μπήκε πάρα πολύ δυνατά ο Ολυμπιακός, όπως πρέπει, για να πάρει κεφάλι γρήγορα, δεν του έκατσε παρά τις έξι (!) τελικές στα πρώτα 13 λεπτά, όμως το ποδόσφαιρο του έδωσε αυτά που άξιζε βάσει της προσπάθειες και της σοβαρής σε γενικές γραμμές εμφάνισης του, απέναντι σε μία κατά κοινή ομολογία πολύ καλή για τα δεδομένα της SuperLeague 2 ομάδας, που πολύ πιθανόν του χρόνου να παίζει στην Α΄ Εθνική.

Αποδείχθηκε ότι ο Ολυμπιακός άμα είναι…κανονικός κι όχι…εκδρομικός, όπως ήταν στη Λιβαδειά, μπορεί να τα καταφέρει παίζοντας και χωρίς Ελ Αραμπί, Βατσλίκ, Λαλά, Παπασταθόπουλο, Μασούρα, Λόπες και απλά βάζοντας τον Εμβιλά στο 81’ και τους Αγκιμπού, Ροντρίγκες στο 62’. Νομίζω ότι κατά βάθος οι παίκτες του Μαρτίνς χθες με το focus που είχαν στο παιχνίδι πήραν ρεβάνς από τους εαυτούς τους για εκείνο το τραγικό 2-3 στο πρώτο ματς.

Ο Κρίστινσον, που είχε φάει εκεί γκολ από απευθείας κόρνερ (!), ήταν απολύτως σταθερός, έσωσε την εστία του σε κρίσιμο σημείο (στο 1-0) τη μοναδική φορά που χρειάστηκε, έπαιξε πολύ καλά με τα πόδια βγάζοντας και δύο εξαιρετικές πάσες (!), έδινε ταχύτατα την μπάλα με τα χέρια βοηθώντας σε γρήγορες επιθέσεις κι επιτέλους τον είδαμε να κάνει έξοδο σε κόρνερ και να διώχνει την μπάλα μακριά.

Ο Ανδρούτσος, που ήταν τότε πολύ μέτριος, έβγαλε χθες φοβερό τσαγανό και τεράστια ενέργεια, όντας από τους καλύτερους «ερυθρόλευκους». Με τουλάχιστον τέσσερα τάκλιν-καμικάζι ήταν όσο aggressive πρέπει να είναι ο μπακ στον Ολυμπιακό, ενώ είχε και καλές προωθήσεις, σέντραρε και πάτησε περιοχή. Η μακράν καλύτερη του εμφάνιση μετά από καιρό.

Ο Μπουχαλάκης, που κι αυτός ήταν εκεί μέτριος, είχε χθες μία θετική παρουσία, με αρκετές καλές πάσες, καλή κυκλοφορία μπάλας και βοήθειες και ανασταλτικά, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στον Μαντί να φανεί επιθετικά.

Ο Τικίνιο, που είχε χάσει ένα σωρό ευκαιρίες, "υπέγραψε" τώρα την πρόκριση με δύο πολύ ωραία γκολ, αλλά και με μία μεστή εμφάνιση τόσο μέσα στην αντίπαλη περιοχή, όσο κι έξω από αυτή, αφού έβγαινε, έπαιρνε μπάλες, έσπαγε, έκλεβε. Είχαμε καιρό να τον δούμε τόσο ενεργητικό. Μόνο που πρέπει να τελειώνει πιο γρήγορα τις φάσεις-τρεις φορές κόντραραν τα σουτ που έκανε! Είναι υπερβολικά πολλές και σημαίνει ότι βρήκαν τον χρόνο να το κάνουν. Μακάρι να ανέβει η ψυχολογία του, καθώς έχοντας ένα μόλις γκολ στα 11 προηγούμενα παιχνίδια του, λογικά δεν ήταν και στα καλύτερα του.

Ο Βρουσάι, που στη Λιβαδειά είχε καλές στιγμές, είχε και στο χθεσινό παιχνίδι, όμως τον περίμενα σαφώς πιο καλό. Η συμμετοχή του στο παιχνίδι δεν ήταν η αναμενόμενη και νομίζω ότι δεν άρπαξε την ευκαιρία και δεν δικαίωσε κι όλους εμάς που λέμε ότι αδικείται από τον χρόνο που παίρνει. Κακό δεν τον λες, αλλά ήταν άγνωστο γιατί σε χαμηλές στροφές.

Άφησα τελευταίο τον Ονιεκουρού, ίσως γιατί είναι μία κατηγορία μόνος του! Ξεκινάει, όχι για πρώτη φορά, πολύ καλά το παιχνίδι, με ωραίες συνεργασίες, πάσες, μπούκες. Και γρήγορα γρήγορα η συμμετοχή του στο παιχνίδι όλο και φθίνει. Ειλικρινά, τον βλέπω ως μία...περίεργη περίπτωση! Είναι κοντρολαρισμένος, ομαδικός, κλέβει μπάλες, μπαίνει σε φάσεις, αλλά χάνει εύκολα την μπάλα στις μονομαχίες και τα τελειώματα του είναι τραγικά. Χθες βρέθηκε τόσες φορές μέσα στην περιοχή, και τι έκανε; Ένα σουτ πάνω στον…Τικίνιο, μία κεφαλιά πάνω στον γκολκίπερ, ένα σουτ πάνω σε αμυντικό και εν τέλει η μοναδική φορά που πραγματικά απείλησε ήταν σε σουτ άλλου συμπαίκτη του, του Μαντί (!), με τον Νιγηριανό να κάνει προβολή και τον γκολκίπερ να διώχνει.

Βάσει βιογραφικού το γκολ είναι από τα δυνατά σημεία του-κι όμως εδώ δεν βλέπουμε καν καλές τελικές. Επιπλέον αμυντικά είναι επιπόλαιος. Χθες η μοναδική ευκαιρία του Λεβαδειακού, σε μία στημένη φάση, ήρθε επειδή ο Ονιεκουρού έδιωξε με το κεφάλι άσχημα προς τα πίσω (κι ο Μαντί το συνέχισε εξίσου επιπόλαια με ψευτοδιώξιμο πάνω στον αντίπαλο). Στη Λαμία, ξανά σε στατική φάση, ο Ονιεκουρού είχε βγάλει μία τραγική άμυνα κι είχαν σκοράρει οι γηπεδούχοι. Πραγματικά δεν μπορώ να βγάλω άκρη στην κρίση μου με αυτό τον παίκτη. Να θέλει κι άλλο χρόνο; Μακάρι…

Η ουσία είναι ότι ο γεροΒαλμπουενά χωρίς μεγάλο χρόνο συμμετοχής (χθες έπαιξε βασικός πρώτη φορά μετά από τρεις μήνες, από τις 19 Σεπτέμβρη κι εκείνο το 2-1 στη Λαμία!) έχει φτιάξει πιο πολλά γκολ από όλους αυτούς τους εξτρέμ μαζί, τον Ονιεκουρού, τον Λόπες, τον Ροντρίγκες και τον Βρουσάι!!! Ο Ματιέ έχει δημιουργήσει οκτώ γκολ, όσα και οι τέσσερις άλλοι…Τιμή για τον ίδιο, όχι όμως και για τους συμπαίκτες του…Ο Γάλλος χθες και στα γκολ ήταν μέσα και γύρισε επανειλημμένως κι έκλεψε μπάλες και άλλες καλές πάσες πέρασε και τέλος πάντων έδειξε ότι έχει ακόμη να δώσει πράγματα φέτος. Ειδικά σε τέτοιο ρόλο, σαν 10άρι δηλαδή, κι ίσως όχι τόσο από τα άκρα, όπου πρέπει να βοηθάει πολύ τον μπακ πίσω του και δεν είναι εύκολο πάντα να το κάνει στα 37.

Παρεμπιπτόντως, τρία γκολ έφαγε η άμυνα στη Λιβαδειά με τον Σεμέδο, κανένα χθες χωρίς τον Σεμέδο…

Άσχετο:

Πώς το είπε ο Δώνης στην τηλεοπτική του συνέντευξη; «Όσο η ΕΠΟ θα έχει οπαδικό χρώμα και έτσι θα γίνονται οι επιλογές, εγώ θα απέχω»…Τι χρώμα,…άραγε;

Πώς το είπε ο προπονητής του Ιωνικού, ο Σπανός; «Ο Ολυμπιακός δείχνει τον δρόμο που πρέπει να χαράξει κάθε ομάδα, με υπομονή και χτίσιμο σιγά σιγά και, φυσικά, με ένα προπονητή που θα δουλέψει πάνω από έναν χρόνο, πράγματα που στην Ελλάδα δεν είναι συνηθισμένα».

Πώς το είπε ο Νιόπλιας στη ραδιοφωνική του συνέντευξη; «Ναι, το πρωτάθλημα τελείωσε. Γιατί ο Ολυμπιακός δεν είναι ο Ολυμπιακός που ήταν άλλες χρονιές, είναι πολύ κυνικός. Δεν κάνει πλάκα ο Ολυμπιακός! Παίζει πολύ για το αποτέλεσμα. Κι όταν είσαι μεγάλη ομάδα και θες να κάνεις πρωταθλητισμό, πρέπει να παίζεις και έτσι. Και μετά αποκτάς αυτοπεποίθηση και θα έρθει και το καλό ποδόσφαιρο. Όπως είναι σημαντικό να μην τρως γκολ. Η μεγάλη ομάδα πρέπει να κερδίζει. Κι αυτό ο Ολυμπιακός το κάνει πολύ καλά. Κι αυτό είναι χάρισμα μεγάλης ομάδας. Απλώς δεν παίζει τόσο καλά, όπως έπαιζε. Δεν παίζει με δεκάρι, όπως είχε τον Φορτούνη η, τον Τσόρι παλιότερα, που αυτοί οι παίκτες ομορφαίνουν λίγο το παιχνίδι. Αλλά είναι πολύ aggressive, πολύ στο transition, πολύ στις στατικές φάσεις, έχει δυναμώσει. Και πάνω απ΄ όλα είναι πολύ δυνατός ρε παιδί μου, η αυτοπεποίθηση τους είναι πολύ υψηλή».