Από τους 15 παίκτες του Ολυμπιακού, αξιόπιστος και σοβαρός ήταν ένας! Οπότε τι να λέμε…
Το πρώτο πράγμα που είχα γράψει για το παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον ΟΦΗ την Κυριακή ήταν ότι οι «ερυθρόλευκοι» μπήκαν στον αγώνα και ήταν «τρεις λαλούν και δύο χορεύουν».
Χθες στη Λιβαδειά ξεπέρασαν και τον χειρότερο εαυτό τους-μπήκαν στο παιχνίδι και το μόνο που δεν είχαν ήταν…καφέ στα χέρια! Στο 8ο λεπτό οι γηπεδούχοι είχαν δύο γκολ κι άλλες δύο τελικές!!! Ο Ολυμπιακός έκανε το Λεβαδειακό να μοιάζει…Παρί Σεν Ζερμέν!!! Τον Πολέτο να είναι…Νεϊμάρ, τον Νίλι να γίνεται Εμπαπέ, τον Νίκα να μετατρέπεται σε Άντερ Ερέρα κλπ, κλπ!!! Η εικόνα της ομάδας του Μαρτίνς δεν έβγαζε απλά εκνευρισμό, αλλά κάτι παραπάνω. Μέχρι που είδαμε γκολκίπερ να τρώει γκολ από απευθείας εκτέλεση κόρνερ!!!
Εντάξει, εξυπακούεται ότι κάποια στιγμή θα συνέρχονταν οι «ερυθρόλευκοι», θα…πετούσαν τους καφέδες από τα χέρια και μόνο κι από το φόβο ενός μεγαλύτερου διασυρμού θα αντιδρούσαν. Αλλά το ποδόσφαιρο έχει κανόνες, τους οποίους όταν δεν σέβεσαι, θα σε πληγώσει. Κι όταν μπαίνεις σε ένα παιχνίδι έτσι όπως μπήκε ο Ολυμπιακός, δεν σημαίνει ότι είναι εύκολο να πατήσεις ένα κουμπί και μονομιάς να το αλλάξεις. Ήδη, εσύ έχεις γεμίσει με εκνευρισμό, αφού βλέπεις να γίνεσαι ρεζίλι, η δε αντίπαλη ομάδα έχει πάρει…τόνους αυτοπεποίθηση προηγούμενη με 2-0 στο 6ο λεπτό.
Ναι, μπορούσε ο Ολυμπιακός ακόμη και να γυρίσει το παιχνίδι με τις ευκαιρίες που έφτιαξε-αλλά μπορούσε να φάει και τέταρτο γκολ, π.χ. στη φάση του δοκαριού, και να τελειώσει το ματς με πραγματική ταπείνωση γι΄ αυτόν. Ακόμη δε και οι όντως μεγάλες ευκαιρίες που έχασαν ο Τικίνιο, ο Ονιεκουρού κι ο Βρουσάι, σε ένα μεγάλο βαθμό οφείλονται ακριβώς στα νεύρα που τους δημιούργησε η αρνητική εξέλιξη του αγώνα. Γιατί πίεση και ψυχολογικό στρεσάρισμα υπάρχει σε κάθε ματς, ειδικά αν μπεις από τα αποδυτήρια λες και είχες πάει βόλτα στην Αράχωβα.
Τέλος πάντων, για να χάσεις 2-3 στη Λιβαδειά από μία ομάδα που πλέον παίζει τρία χρόνια στη Β΄ Εθνική και φέτος στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος να έχει τα…φοβερά αποτελέσματα, δύο νίκες (εντός έδρας επί του Αστέρα Βλαχιώτη και του ΟΦ Ιεράπετρας) και δύο ισοπαλίες (εντός έδρας με τα Χανιά κι εκτός έδρας με το Διαγόρα Ρόδου), θα πρέπει μάλλον να δούμε τη συνθήκη που είδαμε χθες: από τους 15 παίκτες του Ολυμπιακού να είναι σοβαρός κι αξιόπιστος μόνο ένας. Με την ειρωνεία ότι αυτός ο ένας έχει να πάρει χρόνο συμμετοχής από τα τέλη του περασμένου Ιουλίου, κι από τους αγώνες με τη Νέφτσι…
Αναφέρομαι φυσικά στο Μάρκοβιτς. Το παιδί ανεξάρτητα από το πόσο περισσότερο η, λιγότερο καλά πήγε, αν μη τι άλλο έκανε μία εμφάνιση επαγγελματία ποδοσφαιριστή: δεν έκανε λάθη, τουλάχιστον σοβαρά και προσπάθησε να βοηθήσει την ομάδα του τόσο αμυντικά, όσο και στη δημιουργία του παιχνιδιού από πίσω.
Όταν χρειάστηκε βγήκε γρήγορα κι έκοψε μία επικίνδυνη σέντρα, έκανε τάκλιν και σταμάτησε αντίπαλη επίθεση, κέρδισε προσωπική μονομαχία, μπλόκαρε σουτ αντίπαλου, είχε ουκ ολίγες ακόμη επεμβάσεις άλλοτε χαμηλά, άλλοτε ψηλά, άλλοτε βάζοντας καλά το σώμα του, ενώ παρουσίασε στο παιχνίδι του κάτι που δύσκολα το βλέπουμε σε κεντρικό αμυντικό: έκοβε και πάσαρε, δεν έκοβε διώχνοντας την μπάλα στα τυφλά και δίνοντας στον αντίπαλο την ευκαιρία να κάνει νέα επίθεση-ακόμη και σε κεφαλιές το έκανε αυτό.
Πάνω απ΄όλα δε, ο Σέρβος στόπερ, που δεν είναι πια μικρό παιδί αλλά 21 στα 22, πέρασε μεγάλης ακρίβειας πάσες από την άμυνα προς τη μεσαία γραμμή και την επίθεση του Ολυμπιακού: η φάση του δεύτερου γκολ ξεκίνησε από δική του κάθετη προς τον Τικίνιο και είχε ακόμη άλλες πέντε-έξι μπαλιές πραγματικά πολύ καλές, βγάζοντας ηρεμία, ψυχραιμία και ποιότητα σε αυτό το κομμάτι-αποκορύφωμα η μπαλιά στον Ονιεκούρου σε θέση για γκολ στο 91’, με το Νιγηριανό για μία ακόμη φορά να μην εκτελεί σωστά.
Δεν ξέρω αν τα είδα καλά η, επηρεαζόμενος από την εκτίμηση που έχω στον Μάρκοβιτς-γιατί τον έχω δει να είναι κορυφαίος παίκτης του γηπέδου σε ντέρμπι της Παρτίζαν με τον Ερυθρό Αστέρα και να διαπρέπει με την Εθνική Ελπίδων της Σερβίας κόντρα σε ομάδες όπως η Ουκρανία-αλλά νομίζω ότι ο Σέρβος ήταν χθες ο μοναδικός παίκτης του Ολυμπιακού που είχε αξιοπιστία στο παιχνίδι του. Δεν υποστηρίζω ότι τα έκανε η, ότι τα κάνει όλα καλά. Για παράδειγμα, τα διωξίματα του στις κεφαλιές χθες (κι αυτό είναι και πιο γενικό) δύο φορές έπρεπε να ήταν καλύτερα, πιο μακριά από την περιοχή του Κρίστινσον, ενώ σε μία στιγμή φάνηκε να χάνει μία κόντρα κι ήρθε να τον βοηθήσει ο Σουρλής για να βγει η άμυνα.
Αν μη τι άλλο, όμως, είδαμε ένα κεντρικό αμυντικό συγκεντρωμένο, σοβαρό και τέλος πάντων όπως έπρεπε στο πρώτο του παιχνίδι με τον Ολυμπιακό μετά από τέσσερις ολόκληρους μήνες. Προφανώς βοηθήθηκε από τα έξι 90λεπτα που έχει κάνει αυτό το διάστημα σε επίσημα παιχνίδια της Κ21 της Σερβίας, στην οποία είναι αρχηγός, αλλά σημασία έχει ότι το παιδί αυτό έδωσε το μήνυμα ότι «είναι εδώ», την στιγμή που πολλοί συμπαίκτες του πέρασαν το μήνυμα ότι «είναι αλλού»…
Κατά τα άλλα, να υπενθυμίσω ότι ο Ολυμπιακός έχει γράψει αρνητική ιστορία και έχει αποκλειστεί στο Κύπελλο από δύο ομάδες που έπαιζαν στη Β΄ Εθνική, τον ΠΑΣ σε διπλά παιχνίδια (0-2, 2-1 στην παράταση) και τον Πανσερραϊκό (1-3 σε μονό παιχνίδι)…Δεν είναι δε λίγες οι φορές που η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Για δε την πρόκριση αυτή την στιγμή ο Λεβαδειακός έχει τον πρώτο λόγο, πολύ απλά γιατί αυτός έχει κερδίσει στο πρώτο παιχνίδι. Με τον Ολυμπιακό του Μαρτίνς να έχει αποκλειστεί όχι μετά από ήττα 2-3, αλλά μετά από ισοπαλία 3-3 στο πρώτο εκτός έδρας από τη Λαμία με ήττα του 0-1 στο Καραϊσκάκη…
Άσχετο: Το γράφω τελευταίο, ακριβώς γιατί το θέτω ως τελευταίο κι όχι για να δικαιολογήσω την εικόνα του Ολυμπιακού-απαράδεκτη ήταν η διαιτησία του Τσακαλίδη.
Οι παίκτες του Λεβαδειακού ήταν πολύ σκληροί (δεν τους κατηγορώ, αντρικό είναι το άθλημα, απλά έχει και τιμωρία στα αντιαθλητικά μαρκαρίσματα) κι ο Θεσσαλονικιός διαιτητής τους έβγαλε μία κίτρινη στα τόσα μαρκαρίσματα κι αυτή στο 79’…Χαρίστηκε προκλητικά στο 9’ στον Μεχία για τραγικά άσχημο φάουλ στον Αλγκασίμ, στο 12’ στο Νίκα για εν ψυχρώ κλοτσιά στον Κούντε, στο 55’ στον Βρακά για κτύπημα στον Ανδρούτσο και στο 65’ πάλι στον Μεχία για άλλο κτύπημα στον Σουρλή…
Γενικά δε όλες οι αποφάσεις του ήταν υπέρ του Λεβαδειακού-απλά όταν βλέπει κι αυτός ότι μόλις στο 6’ κατακυρώνει γκολ από απευθείας κόρνερ με τον γκολκίπερ να παρεμποδίζεται (δεν υποστηρίζω μετά βεβαιότητας ότι ήταν φάουλ, έτσι άσχημα που βγήκε ο Κρίστινσον, αλλά εννιά στις δέκα περιπτώσεις οι διαιτητές φάουλ σφυρίζουν σε τέτοιες φάσεις) και οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν πάνε καν να του διαμαρτυρηθούν, και οι δέκα μαζί όπως έπρεπε να κάνουν αν δεν είχαν μπει στο παιχνίδι κοιμισμένοι, «βρίσκει έδαφος» και παίζει όπως έπαιξε. Τουλάχιστον φαντάζομαι ότι θα πήρε τα συγχαρητήρια των οπαδών του ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη η, τη Χαλκιδική, όπου είναι…
Παρεμπιπτόντως, λίγες μόλις ώρες μετά, ο Μανούχος έκανε δώρο την ισοφάριση στον ΠΑΟΚ στο 96ο λεπτό στη Λάρισα, δίνοντας φάουλ σε θέση για γκολ, την στιγμή που φάουλ είχε κάνει ο παίκτης του ΠΑΟΚ στον παίκτη της Λάρισας, όπως μάλιστα αρχικά το είχες σφυρίξει ο ίδιος ο Μανούχος (!!!), αλλάζοντας όμως αμέσως μετά γνώμη…
Ρε ξένους διαιτητές φέρτε και στο κύπελλο, ακόμη και με ομάδες Β΄ Εθνικής!!!
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
