Να παίξει με το μυαλό και τις μνήμες της…

Είναι κάμποσες φορές, που έχω σχολιάσει την κλήρωση η οποία φέρνει αντιμέτωπο τον Ολυμπιακό με την Αρσεναλ. Είναι άλλωστε κάμποσες οι φορές τα τελευταία χρόνια που έχουν αναμετρηθεί, είτε στο Τσάμπιονς Λιγκ, είτε πέρυσι στο Europa League. Το κάθε ζευγάρωμά τους, όμως είναι διαφορετικό και οι συνθήκες και η χρονική στιγμή που αυτό προκύπτει, ποτέ ίδιο. Νομίζω λοιπόν, ότι αυτή τη φορά, σημασία δεν έχει η παράδοση και όλες οι προηγούμενες φορές, αλλά μόνο αυτή, η τελευταία, η περσινή. Είναι τόσο κοντά αυτές οι αναμετρήσεις και είναι τόσα πολλά τα ίδια πρόσωπα και στις δύο ομάδες, που αυτό το νέο αντάμωμα μοιάζει σαν συνέχεια του προηγούμενου. Εκείνου που γέννησε τον τεράστιο θρίαμβο του Ολυμπιακού με την επική πρόκριση στην παράταση στο Λονδίνο.

Θυμάμαι ότι πέρυσι αυτό το αντάμωμα, το είχα θεωρήσει καλό, ή τουλάχιστον όχι κακό για τον Ολυμπιακό. Η Αρσεναλ είχε ένα νέο προπονητή στον πάγκο, που ακόμη έψαχνε την ομάδα και ήταν ακόμη στη φάση των δοκιμών, αλλάζοντας πρόσωπα και σχήματα. Η Αρσεναλ ήταν μπλεγμένη σε όλες τις διοργανώσεις, διεκδικώντας πράγματα σε πρωτάθλημα και Κύπελλο και ήταν πιθανό να υποτιμούσε τον Ολυμπιακό. Κατέληγα μάλιστα στο συμπέρασμα, αυτός ήταν και ο τίτλος του κειμένου μου, ότι ο Ολυμπιακός είναι καλό που δεν θα έχει την πίεση του φαβορί, αλλά θα έχει την ευκαιρία να περάσει. Δεν είχε εκείνη η αποστολή μέσα της το «πρέπει», αλλά είχε το «μπορεί», όπως έγραφα χαρακτηριστικά πέρυσι…

Ένα χρόνο μετά, τα παιχνίδια της κληρωτίδας είναι τέτοια, που ο Ολυμπιακός συναντά ξανά την Αρσεναλ. Αυτή τη φορά όμως, νομίζω ότι η κλήρωση είναι κακή για τον Ολυμπιακό. Όχι, ότι έχει βελτιωθεί πολύ ως ομάδα η Αρσεναλ, αλλά δεν ψάχνεται τόσο όπως πέρυσι τέτοιο καιρό. Ασφαλώς και δεν έχει καλύτερη ψυχολογία από πέρυσι και φυσικά είναι μία ομάδα, η οποία παραμένει εύθραυστη ψυχολογικά και άδεια από αυτοπεποίθηση. Όμως φέτος για την Αρσεναλ ο Ολυμπιακός δεν είναι ένα διαδικαστικό ζευγάρωμα, δύο ακόμη ματς μέσα στη σεζόν, όπως ήταν πέρυσι. Φέτος για αυτούς θα είναι ΤΑ ματς της χρονιάς. Όχι μόνο γιατί θα αναζητήσουν εκδίκηση, αλλά και γιατί δεν έχουν να αναζητήσουν κάτι άλλο μέσα στη σεζόν. Εκτός Κυπέλλου, εκτός Λιγκ Καπ, στο δεύτερο μισό της βαθμολογίας και πολύ μακριά από τα ευρωπαϊκά εισιτήρια, για την Αρσεναλ, αυτό που έχει μείνει να διεκδικήσει φέτος είναι το Europa League.

Κυρίως όμως η διαφορά της περσινής διπλής αναμέτρησης από την εφετινή, είναι ότι η Αρσεναλ είναι κάτι παραπάνω από υποψιασμένη. Λίγες ώρες πριν να γίνει γνωστή η κλήρωση και αμέσως μετά την πρόκριση της Αρσεναλ επί της Μπενφίκα, ο Ομπαμεγιάνγκ μιλούσε στην αγγλική τηλεόραση για τον εφιάλτη που έχει ζήσει όλο αυτό το διάστημα με την χαμένη ευκαιρία που είχε πέρυσι κόντρα στον Ολυμπιακό στο Λονδίνο.

Μιλούσε για το πόσες συζητήσεις έχει κάνει με τους συμπαίκτες του για εκείνη την χαμένη ευκαιρία και πόσο τον είχε επηρεάσει, πόσο του είχε κοστίσει. Ο Αρτέτα σε ανύποπτο χρόνο είχε πει, ότι η ήττα από τον Ολυμπιακό στο Λονδίνο, ήταν αυτή που τον είχε πληγώσει περισσότερο από κάθε άλλη την περσινή σεζόν, πρώτη του στον πάγκο της Αρσεναλ. Τώρα λοιπόν έχουν ξανά μπροστά τους τον Ολυμπιακό και αυτό που σκέφτονται είναι ότι έχουν μία μεγάλη ευκαιρία να διορθώσουν το περσινό λάθος. Ξαφνικά για την Αρσεναλ τα κίνητρα για αυτά τα ματς, που έτσι κι’ αλλιώς είναι τα πιο σημαντικά που έχουν να δώσουν, έγιναν ακόμη μεγαλύτερα, διότι απέναντί τους θα είναι η ομάδα που τους πλήγωσε όσο καμία άλλη πέρυσι.

Ακόμη και η εξαιρετική φέτος στο ιταλικό πρωτάθλημα Μίλαν, ίσως να ήταν προτιμότερος αντίπαλος από την Αρσεναλ για τον Ολυμπιακό. Ισως οι «κανονιέρηδες» να ήταν η δεύτερη χειρότερη κλήρωση που θα μπορούσαν να έχουν, μετά ασφαλώς από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Και φυσικά με δεδομένο ότι υπήρχαν ομάδες όπως η Μόλντε, η Γιουνγκ Μπόις, η Ντινάμο Ζάγκρεμπ, η Γρανάδα και πολλές ακόμη και ο Ολυμπιακός έπεσε πάλι πάνω στην Αρσεναλ, φτάνει για να χαρακτηριστεί ως κακή κλήρωση για τον Ολυμπιακό.

Τα καλά νέα για τον Μαρτίνς και τους παίκτες του, είναι ότι δεν χρειάζεται να προσπαθήσουν ψυχολογικά για να πιστέψουν ότι μπορούν να περάσουν το εμπόδιο της Αρσεναλ. Ξέρουν, ότι μπορούν να το κάνουν, το έκαναν πριν μερικούς μήνες. Το επίσης καλό είναι ότι έχουν ένα έξτρα όπλο στα χέρια τους, που δεν είναι άλλο, από το… φάντασμα που μπορούν να δουν μπροστά τους, οι παίκτες της Αρσεναλ. Αρκεί, ο Ολυμπιακός να μπορέσει να συμπεριφερθεί… σαν φάντασμα και να τους τρομάξει και στο πρώτο και στο δεύτερο παιχνίδι. Αρκεί να μένει μέσα στη διεκδίκηση της πρόκρισης όσο περισσότερο γίνεται. Μπορεί ο Ολυμπιακός για παράδειγμα να παίξει ξανά παράταση στη ρεβάνς; Αν μπορέσει να φτάσει μέχρι εκεί τότε η Αρσεναλ είναι πιθανό να χάσει μόνη της στον έξτρα χρόνο και να αποκλειστεί. Μπορεί να πάει την πρόκριση μέχρι το τελευταίο λεπτό της κανονικής διάρκειας στο Λονδίνο (αν γίνει εκεί η ρεβάνς…), είναι πιθανό η Αρσεναλ να το δεχτεί το γκολ από μόνη της και να αποκλειστεί…

Αυτό είναι το μόνο που μπορεί να κάνει ο Ολυμπιακός. Να παίξει με το μυαλό της Αρσεναλ και τις μνήμες της. Να της… θυμίζει όσο περισσότερο γίνεται μέσα στο γήπεδο τι συνέβη ένα χρόνο πριν. Διότι αυτή τη φορά, ούτε να την αιφνιδιάσει μπορεί, ούτε να τον υποτιμήσουν έχει πιθανότητες, ούτε αν κερδίσουν στο πρώτο ματς στην Αθήνα, να χαλαρώσουν και να παίξουν τη ρεβάνς, χωρίς το μυαλό τους να είναι εκεί. Η Αρσεναλ τον επόμενο μήνα θα ζει και θα αναπνέει για αυτά τα ματς. Οι παίκτες της σε καθημερινή βάση για τον Ολυμπιακό θα συζητούν…

Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά της περσινής από τη φετινή διπλή αναμέτρηση. Αυτή τη φορά ο Ολυμπιακός θα βρει μπροστά του μία Αρσεναλ προετοιμασμένη, συγκεντρωμένη, υποψιασμένη, αποφασισμένη και με διάθεση για ρεβάνς. Γεμάτη κίνητρα, αλλά και πίεση, διότι ξέρουν ότι δεν τους παίρνει να αποκλειστούν δεύτερη συνεχόμενη χρονιά…

Αυτή την πίεση πρέπει να μεγαλώσει ο Ολυμπιακός μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου και για να καταφέρει, θα πρέπει να κάνει όχι απλώς μία ακόμη υπέρβαση, αλλά και πολύ καλύτερα παιχνίδια από αυτά που έκανε κόντρα στην PSV Αϊντχόφεν…