Η περίπτωση της Κόλος Κοβαλίβκα κατατάσσεται στα φαινόμενα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου γι’ αυτό εξάλλου άγγιξε ευαίσθητες χορδές γοητεύοντας έως ξένα Μέσα Ενημέρωσης. Γιατί είναι ασυνήθιστο για μια ομάδα ενός χωριού να φτάνει στο επίπεδο συμμετοχής στον προκριματικό γύρο ευρωπαϊκής διοργάνωσης και γενικώς να επιτυγχάνει τόσα πολλά μέσα σε διάστημα 6-7 χρόνων. Μέχρι πρότινος, η ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού ήταν παντελώς άγνωστη και δεν θα μπορούσε εξάλλου να είχε αποκτήσει φήμη, αγωνιζόμενη στα ερασιτεχνικά Πρωταθλήματα.

Το χωριό Κοβαλίβκα βρίσκεται στην ουκρανική ύπαιθρο σε απόσταση 80 χιλιομέτρων από το Κίεβο. Το προσωνύμιο που απέκτησε είναι «η Ελβετία της Ουκρανίας» χάρη στο μεράκι και την απόφαση μετατροπής του σ’ ένα πανέμορφο και ειδυλλιακό μέρος. Διασχίζεται από τον ποταμό Καμιάνκα, έχει έντονη βλάστηση, είναι γεμάτη χρώματα από κάθε λογής λουλούδια, καθώς η τοπική αυτοδιοίκηση ήθελε να δημιουργήσει ένα χωριό το οποίο θα διαφέρει από κάθε άλλο στη χώρα φτάνοντας στο σημείο χρησιμοποίησης και διακόσμησης παλιών αυτοκινήτων ως γλάστρες! Το κατάφερε διότι στα τελευταία χρόνια η Κοβαλίβκα εξελίχθηκε σε τουριστικό θέρετρο, ένα ρομαντικό και παράλληλα ήρεμο μέρος το οποίο προτιμούν οι Ουκρανοί για απόδραση 2-3 ημερών.

Η συντριπτική πλειοψηφία των 1600 κατοίκων του χωριού ασχολείται με τη γεωργία, γι’ αυτόν τον λόγο, όταν η οικογένεια Zasukha αποφάσισε την ίδρυση της ποδοσφαιρικής ομάδας, την ονόμασε «Κόλος». Στην ουκρανική γλώσσα σημαίνει το «αυτί του σιταριού» και είναι απολύτως αντιπροσωπευτικό των όσων πρεσβεύουν οι κάτοικοι του χωριού. Η οικογένεια Zasukha έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην οικονομία αλλά και ανάπτυξη της Κοβαλίβκα, ελέγχοντας τη γεωργική επιχείρηση του χωριού η οποία είναι εγκατεστημένη σε μια παλιά σοβιετική φάρμα. Η δε ανάπτυξη των υποδομών έγινε κατόπιν χρηματοδότησης της ιδίας, όπως εξάλλου είναι δικό της δημιούργημα και η ποδοσφαιρική ομάδα.

Η ποδοσφαιρική ομάδα ιδρύθηκε το 2012 και δεν διέφερε σε τίποτε από τις ομάδες των υπολοίπων χωριών. Το γήπεδό της είχε ελάχιστες θέσεις, περιμετρικά αυτού είχε τοποθετηθεί συρματόπλεγμα και ο αγωνιστικός χώρος δεν απολάμβανε ιδιαίτερη φροντίδα. Προϊόντος του χρόνου η ομάδα παρουσίασε ουσιαστική εξέλιξη εισβάλλοντας στην καθημερινότητα των κατοίκων. Παράλληλα έγινε προσπάθεια δημιουργίας υποδομών και κατασκευάστηκαν κερκίδες 1020 θέσεων. Η εξωτερική περίφραση του γηπέδου παρέπεμπε περισσότερο σε περίφραξη σπιτιού, στην πραγματικότητα όμως οι επιλογές έπρεπε να ήταν συνυφασμένες με την αισθητική του χωριού. Με απόφαση της ισχυρής οικογένειας της Κοβαλίβκα, η είσοδος των κατοίκων του χωριού ήταν ελεύθερη ως παροχή μιας μορφής διασκέδασης, προφανώς όμως ήθελε να δημιουργήθηκε τις προϋποθέσεις ανάπτυξης σχέσεων δεσμού με την ποδοσφαιρική ομάδα. Στην πορεία αποφασίστηκε η μικρή αύξηση της χωρητικότητας του γηπέδου πλησιάζοντας τις 1850 θέσεις για να φτάσουμε στη χρονιά της ανόδου στα… σαλόνια του ουκρανικού Πρωταθλήματος.

Όταν η Κόλος Κοβαλίβκα προήχθη στην πρώτη κατηγορία ένιωσε και την πρώτη… κρυάδα καθώς το γήπεδό της δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις συμμετοχής στο Πρωτάθλημα. Γι’ αυτόν τον λόγο, πέρυσι χρησιμοποίησε ως έδρα την Obolon Arena (σ. σ. αυτό δίνει ακόμη μεγαλύτερη αξία στο επίτευγμά της) και αποφάσισε την επιβολή ελεύθερης εισόδου τόσο στους κατοίκους του Κοβαλίβκα όσο και των γύρω χωριών. Προσπάθησε δηλαδή να μετατρέψει την ομάδα ως το βασικό αθλητικό κύτταρο μιας ευρύτερης περιοχής.

Και μόνο η σκέψη της «εξορίας» ενός χρόνου ήταν αρκετή για να ωριμάσει η ιδέα της δημιουργίας ενός νέου γηπέδου, στα πρότυπα ασφαλώς του χωριού. Υπό αυτές τις συνθήκες αποφασίστηκε η ριζική μετατροπή ενός επαρχιακού γηπέδου στη σημερινή μορφή του. Τα εγκαίνια του νέου γηπέδου έγιναν στις 2 Σεπτεμβρίου, αλλά στις κερκίδες (5.000 θέσεων) δεν βρέθηκαν περισσότεροι από 2.500 θεατές, 900 περισσότεροι σε σχέση με τον πληθυσμό του χωριού. Τα έργα ανακαίνισης κράτησαν 413 ημέρες και το κόστος αυτών ανήλθε στο ποσό των 4.5 εκατομμυρίων ευρώ το οποίο ανέλαβε φυσικά η οικογένεια Zasukha και για την ακρίβεια μέσα από τα κεφάλαια της γεωργικής επιχείρησης που βρίσκεται υπό τον έλεγχό της.

Η ανακαίνιση του γηπέδου ήταν προϊόν των μεγαλεπήβολων σχεδίων της ιδιοκτησίας της ομάδας. Σε επίπεδο τεχνολογικών εγκαταστάσεων, το γήπεδο ανταποκρίνεται πλήρως στις προϋποθέσεις της UEFA, δημιουργήθηκαν VIP χώροι, αντίστοιχοι χώροι εστίασης, ο αγωνιστικός χώρους είναι ανθεκτικός έως και σε θερμοκρασίες -10 Βαθμούς Κελσίου, ενώ τοποθετήθηκε και σύστημα θέρμανσης στις θέσεις των θεατών.

Η αγωνιστική εξέλιξη της ομάδας βρίσκεται στα χέρια του νυν προπονητή της ομάδας, Ρουσλάν Κοστίσιν. Είναι ο άνθρωπος που μετέδωσε το «μικρόβιο» του ποδοσφαίρου στα μέλη της χρηματοδότριας οικογένειας αλλά και αυτός που πραγματοποιεί τα όνειρά τους μέσα από την τρομερή ανάπτυξη που παρουσίασε η Κόλος. Η αρχή έγινε με ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές, πλέον όμως η Κόλος λειτουργεί σε επαγγελματικά πρότυπα. Ο 43χρονος προπονητής υπήρξε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, δεν έφτασε ποτέ στο σημείο συμμετοχής στην εθνική ομάδα της χώρας του, αποδείχθηκε όμως άριστος γνώστης του χώρου και ειδικότερα στη δημιουργίας μιας ομάδας από παρθενική βάση. Φέτος διανύει μάλιστα την 7η χρονιά του στην τεχνική ηγεσία της ομάδας.