Κι όμως κατά βάθος κάπου υπάρχει λάθος!!!

Ο Άρης στο μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης έπαιξε ποιοτικό ποδόσφαιρο , είχε κίνηση με ή χωρίς την μπάλα , διόρθωσε πολλά από τα κακώς κείμενα του παιχνιδιού που προηγήθηκε, οι γραμμές του λειτούργησαν με αρμονία, τέλος, ίσως κα το πιο σημαντικό για ένα τέτοιο παιχνίδι, επέδειξε πάθος και πίστη για την πρόκριση.

Η ομάδα δεν κατέβηκε στο γήπεδο απλά για να πετύχει νίκη αλλά νίκη-πρόκριση κι αυτό ήταν ένα στοιχείο που πέρασε στον κόσμο το πίστεψε βαθιά κι αυτός με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί εκρηκτική πραγματικά ατμόσφαιρα στο Κλεάνθης Βικελίδης.

Η σαφέστατη αγωνιστική βελτίωση των κίτρινων σε συνδυασμό με το πλάνο αντιμετώπισης του αντιπάλου πιστώνεται το δίχως άλλο στο προπονητικό τιμ!

Θέλετε να προσθέσω και την σωστή ψυχολογική προετοιμασία για την αντιμετώπιση ενός παιχνιδιού ειδικών συνθηκών όπως τα παιχνίδια πρόκρισης στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις;

Το προσθέτω δίχως δεύτερη σκέψη και αποτελεί μια ακόμη πιστοποίηση της πολύ καλής δουλειάς από μεριάς προπονητικής ομάδας.

Αλλά όπως γράφουμε για τα θετικά έτσι οφείλουμε να γράψουμε και για τα αρνητικά.

Και στα αρνητικά καταχωρείται το γεγονός ότι ο Άρης δεν προχώρησε στην απόκτηση τερματοφύλακα κατά την διάρκεια της μεταγραφικής περιόδου.

Τερματοφύλακα πρώτης γραμμής , βασικό και έτοιμο να αναλάβει την υπεράσπιση των γκολπόστ.

Γιατί πορτιέρο η ομάδα απόκτησε αλλά για την θέση του αναπληρωματικού αφού αναφερόμαστε σε ένα νεαρό Αυστριακό μόλις 20 χρονών τον Φαμπιάν Εμάν!

Με διαπιστωμένες τις αδυναμίες του Κουέστα από την περσινή ακόμα περίοδο, αδυναμίες εξόφθαλμες και σημαντικές , όπως η διαχείριση της μπάλας χαμηλά και με τα δυο πόδια, η έλλειψη αυτοπεποίθησης στις εξόδους και η ανικανότητα τόσο να οργανώσει την άμυνα στα στημένα όσο και στην σωστή τοποθέτηση του τείχους στα φάουλ!

Πριν την γκάφα που στοίχισε την πρόκριση στο χθεσινό παιχνίδι…υπήρξε προειδοποίηση από τον Ισπανό γκολκίπερ.

Και αναφέρομαι στην φάση του πρώτου μέρους στην οποία η Μόλντε είχε δοκάρι στην οποία τόσο το τείχος δεν βρισκόταν στην σωστή θέση αλλά και το νούμερο παικτών που το απάρτιζαν ήταν λιγότεροι από τους προβλεπόμενους.

Πως είναι λοιπόν δυνατόν να πίστεψαν κόουτς Παντελίδης και τεχνικός διευθυντής Κωνσταντίνος Διαμαντόπουλος ότι μπορούν να βγάλουν με ασφάλεια την φετινή χρονιά έχοντας ως βασικό τερματοφύλακα τον Κουέστα;;;

Γιατί αυτοί οι δυο φέρουν το βάρος της ευθύνης για την μη απόκτηση βασικού γκολκίπερ!

Αν το πίστεψαν όντως οφείλουν να μας εξηγήσουν τους λόγους.

Το γεγονότα πάντως τους διαψεύδουν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο.

Ο Αρης έχει δεχθεί στο σύνολο των παιχνιδιών 4 γκολ από την Μόλντε εκ των οποίων στα 3 την κύρια ευθύνη φέρει ο Κουέστα!!!

Ο Αρης ,ακόμα και αν δεν απέδωσε ποδόσφαιρο ανάλογο των δυνατοτήτων του , γεγονός που μπορεί να θεωρηθεί λογικό αφού βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή της αγωνιστικής περιόδου, θα μπορούσε μια εβδομάδα πριν να είχε φύγει από την Νορβηγία με μικρότερο παθητικό απ’ αυτό των τριών γκολ.

Αλλά ακόμα κι έτσι που ήρθαν τα πράματα πάλι είχε την δυνατότητα και τις προϋποθέσεις να προκριθεί αν ο Κουέστα δεν υπέπιπτε σε μια ακόμη λανθασμένη εκτίμηση.

Αλλά όσο λανθασμένες ήταν οι εκτιμήσεις του Ισπανού άλλο τόσο λανθασμένη είναι η εκτίμηση του διδύμου Παντελίδη-Διαμαντόπουλου ότι μια ομάδα έχει την δυνατότητα να βελτιωθεί αγωνιστικά σε σύγκριση με την περσινή περίοδο χωρίς ενίσχυση στον άσο.

Γιατί είναι κανόνας στο ποδόσφαιρο ότι οι ομάδες που φιλοδοξούν να πρωταγωνιστήσουν ξεκινούν από την φανέλα με το νούμερο ένα!

Είναι η πιο νευραλγική θέση γιατί είναι αδύνατον να την καλύψεις εκ των ενόντων!

Ακόμα και αν δεν μπορείς ή δεν έχεις την οικονομική δυνατότητα να αποκτήσεις σέντερ φορ ή ακραίο επιθετικό ακόμα και αμυντικό σου δίνεται η δυνατότητα να καλύψεις ή να μασκαρέψεις το κενό βαφτίζοντας το ψάρι-κρέας αναθέτοντας την κάλυψη σε παίκτη άλλης θέσης.

Με τον τερματοφύλακα όμως δεν γίνεται. Η θα πάρεις γκολκίπερ ή θα βλέπεις τις προκρίσεις να χάνονται άδοξα όπως έγινε χθες!

Γιατί η πρόκριση αυτή ήταν σημαντική για τον Άρη όχι μόνο για λόγους οικονομικούς.

Δεν αναφέρομαι σε πακτωλό χρημάτων που χάθηκαν.

Ήταν σημαντική γιατί μέσα από σημαντικές προκρίσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά και μέσα από την διαδικασία αυτών των παιχνιδιών , η ομάδα μεγαλώνει αποκτά αυτοπεποίθηση , γεμίζει σε επίπεδο εμπειριών και παραστάσεων.

Από την άλλη επίσης σημαντικό το γεγονός ότι μέσα από αυτές τις επιτυχίες μια ομάδα όπως ο Άρης ζεσταίνει τον κόσμο της που τόσο ανάγκη έχει την παρουσία του.

Άλλο αρνητικό στοιχείο αποτελούν οι εμμονές (δεν ξέρω αν είναι δόκιμος ή αδόκιμος ό όρος εμμονή αλλά δεν βρίσκω άλλον) του κόουτς σε θέσεις νευραλγικές που έχουν να κάνουν με την δημιουργία αλλά και την ανασταλτική λειτουργία της ομάδας.

Για παράδειγμα δεν είναι δυνατόν να επιμένεις στον Τόνσο , όταν κάθε φορά που αγωνίζεται ο Μαρτίνες η ομάδα εμφανίζεται πιο δημιουργική με περισσότερη κίνηση και φαντασία στο παιχνίδι της.

Τόση επιμονή για ένα παίκτη τόσο άχρωμο και άτολμο, όπως ο Τόνσο!

Αλλά σταματώ εδώ γιατί σε λίγο ξεκινά το πρωτάθλημα οπότε φαντάζομαι με την προσθήκη νέων παικτών των οποίων ο βαθμός ετοιμότητας θα βελτιώνεται καιρό με τον καιρό (Γκάμα-Λάρσον-Ντουάρτε), σίγουρα θα έχουμε ανακατατάξεις.

Έτσι φαντάζομαι τουλάχιστον! Αλλιώς θα επανέλθω διατυπώνοντας τους προβληματισμούς μου!

Συμπερασματικά πολύ καλός ο Άρης , θετική η εικόνα του ,σημαντικές οι δυνατότητες του αλλά χωρίς τερματοφύλακα το …αλλά θα γίνει κανόνας και η λέξη κρίμα θα συνοδεύει κάθε σημαντική του προσπάθεια!

ΥΓ: Αλήθεια με τον Ντουάρτε τι γίνεται; Θα μας ενημερώσει κάποιος από το προπονητικό τιμ;

ΥΓ2: Για να προλάβω αφορισμούς , δαιμονοποιήσεις και σύσταση λαϊκών δικαστηρίων, δεν ισχυρίζομαι ότι κόουτς και τεχνικός διευθυντής είναι για τις…πέτρες , άχρηστοι , ανίκανοι και άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα.

Απλά μιλώντας ποδοσφαιρικά αναφέρομαι σε λανθασμένες αποδεδειγμένες πλέον εκτιμήσεις και σε επιλογές-όπως αυτή του τερματοφύλακα- που δεν βοηθούν την ομάδα να λειτουργήσει!