Έχασε για 8+1 λόγους, αλλά «στάθηκε» o Ολυμπιακός...

Κάπως έτσι και χθες στο Κίεβο έγινε αυτό που συνήθως γίνεται στο ποδόσφαιρο-η ιστορία επαναλήφθηκε…

Ποτέ ελληνική ομάδα δεν έχει προκριθεί κόντρα σε μία από τις ισχυρές ουκρανικές (Σαχτάρ, Ντινάμο, Μέταλιστ, Ντνίπρο). Οι προκρίσεις μας περιορίζονται σε αντιπάλους σαν τις Τσέρνομορετς, Ζαπορίζια, Καρπάτι και Ολιμπίκ Ντόνετσκ…Και δεν είναι τυχαίο ότι η Ουκρανία είναι σταθερά Νο 9 στο ranking της UEFA κι η Ελλάδα Νο 14, οδεύοντας για Νο 15…

Ασφαλώς κι ο Ολυμπιακός μπορούσε να περάσει την Ντινάμο. Όπως κι η ΑΕΚ πέρσι μπορούσε. Αποκλείστηκαν όμως κι οι δύο. Στις λεπτομέρειες. Μία από τις λεπτομέρειες; Όλως τυχαίως και στα τέσσερα παιχνίδια η διαιτησία ήταν υπέρ της Ντινάμο. Εγώ τα είχα «εξηγήσει» και για τον Άγγλο ρέφερι μετά το ματς της περασμένης Πέμπτης και για τον Σλοβάκο χθες το πρωί, εδώ, αλλά ήμουν ο μοναδικός που είχε ασχοληθεί…

Καθαρά αγωνιστικά, ο Ολυμπιακός έχασε εν πολλοίς την πρόκριση από το αποτέλεσμα του πρώτου αγώνα, που αντί να ήταν 2-0 η, 3-1, με τον Φορτούνη και τον Ποντένσε να περνάνε και τον αντίπαλο γκολκίπερ αλλά να μην σκοράρουν, τελικά ήταν 2-2 με το γκολ στο 89’. Ακόμη κι έτσι όμως το διπλό χθες μπορούσε να έρθει. Δεν ήρθε για μία σειρά από λόγους.

Ένας. Η αδυναμία του Ολυμπιακού να τελειώσει έστω μία από τις πέντε πολύ επικίνδυνες επιθέσεις κι αντεπιθέσεις του στα πρώτα 30 λεπτά! Ο Τσιμίκας (δύο φορές) κι ο Ζιλ Ντίας (μία) βρέθηκαν σε ιδανικές θέσεις μέσα στην αντίπαλη περιοχή για να βγάλουν μία σέντρα για φάση έχοντας τρεις και τέσσερις συμπαίκτες τους σαν επιλογή-καμία σέντρα δεν ηταν καλή. Ο Ζιλ Ντίας (μία φορά) κι ο Ποντένσε (άλλη μία) έφυγαν σε αντεπιθέσεις-φωτιά με τον Ολυμπιακό να έχει παραπάνω επιτιθέμενους από τους αντίπαλους αμυνόμενους. Αντί για μία καλή πάσα, πήγαν να παίξουν μόνοι τους κι έχασαν την μπάλα πολύ εύκολα.

Δεύτερος. Το γκολ στην πρώτη τελική της Ντινάμο, όπως ακριβώς και στο πρώτο ματς, περίπου στο ίδιο χρονικό σημείο (32’, 27’)! Μετά τις πέντε χαμένες ευκαιρίες για δημιουργία φάσης του Ολυμπιακού, ήρθε η τιμωρία της επιπολαιότητας επί πέντε! Αν αναλύσει κάποιος τη φάση του μοναδικού γκολ, θα προσέξει ότι ο Μεριά (γενικά σε καλή βραδιά) κάνει διπλό λάθος, αφού ούτε διώχνει την μπάλα στο ξεκίνημα προ του Σολ, ούτε κάνει την σωστή προβολή στο τελείωμα πάλι προ του Σολ. Ακόμη πιο μεγάλο λάθος το πώς ο Ζιλ Ντίας στην κυριολεξία παράτησε τον παίκτη του, αριστερό μπακ, να βγάλει τη σέντρα ουσιαστικά ανενόχλητος.

Τρίτος. Η εντελώς λάθος επιλογή του Ζιλ Ντίας για την αρχική ενδεκάδα. Ενώ τον έβαλε με την ΑΕΚ και ήταν τόσο κακός που τον έβγαλε αλλαγή στο ημίχρονο, τον ξαναέβαλε χθες με συνέπεια να τον ξαναβγάλει αλλαγή στο ημίχρονο, δεύτερη φορά μέσα σε τέσσερις ημέρες! Έμοιαζε εκτός τόπου και χρόνου ο Πορτογάλος, μπρος και πίσω. Όταν μπήκε ο ζωντανός και δραστήριος Μασούρας η ενδεκάδα έγινε…κανονική, όπως ακριβώς και την Κυριακή, όταν είχε μπει ο Λάζαρος.

Τέταρτος. Η κόπωση που έβγαλαν οι τρεις πιο ποιοτικοί παίκτες, ο Φορτούνης, ο Γκιγέρμε κι ο Ποντένσε παίζοντας τέσσερα πολύ σκληρά παιχνίδια σε δέκα ημέρες (ΠΑΟΚ, Ντινάμο, ΑΕΚ, Κίεβο). Κακή απόφαση, όμως, του προπονητή να βγάλει τον Φορτούνη στο 64’, πάνω που είχε ένα επικίνδυνο σουτ και δύο έξοχες πάσες για φάσεις στο πεντάλεπτο 59’-63’. Κακή κι η επιλογή να βγάλει τον Μπουχαλάκη, που ήταν μια χαρά χθες, και να αφήσει ως το τέλος τον Γκιγέρμε. Ορθά μπήκαν οι Νάτχο, Γκερέρο, άσχετα αν βοήθησαν λιγότερο απ΄ όσο έπρεπε, αλλά νομίζω ότι έπρεπε ο Μαρτίνς να ρισκάρει στα τελευταία 25-30 λεπτά βγάζοντας τον Τσιμίκα, που δεν μπόρεσε να περάσει μία καλή σέντρα, ούτε στο β΄ ημίχρονο.

Πέμπτος. Η αδυναμία των Γκερέρο, Χασάν, Μασούρα (κατά σειρά μεγάλων ευκαιριών) να κάνουν έστω ένα γκολ στο β΄ ημίχρονο, ώστε να πάρει ψυχολογία ο Ολυμπιακός και να τα χάσει η Ντινάμο. Ο Χασάν έπρεπε να προσπαθήσει να στείλει την μπάλα στη γωνία με την προβολή-αν το έκανε, θα είχε ο Ολυμπιακός 20 ολόκληρα λεπτά για ένα ακόμη γκολ πρόκρισης. Ο Γκερέρο είναι ασυγχώρητος για τη δική του ευκαιρία. Έστω εκεί να γίνονταν το 1-1, κανείς δεν ξέρει τι μπορούσε να συμβεί στο φινάλε. Αλλά κι ο Μασούρας θα μπορούσε στην κεφαλιά να τελειώσει καλύτερα τη φάση, με τον γκολκίπερ ανήμπορο να αντιδράσει.

Έκτος. Η αποτυχία να αξιοποιήσει ο Ολυμπιακός έστω μία από τις οκτώ στημένες φάσεις που κέρδισε γύρω από την περιοχή των Ουκρανών. Καμία πραγματικά καλή σέντρα και καλή κεφαλιά από τα φάουλ και τα κόρνερ, ακόμη χειρότερη η εκτέλεση του Τσιμίκα στο απευθείας φάουλ από καλή θέση στο 80’.

Έβδομος. Η αδυναμία του Ποντένσε να περάσει έστω μία καλή σέντρα στο β΄ ημίχρονο, όπου βρέθηκε τέσσερις φορές σε ιδανική θέση για μία τέτοια σέντρα, με την αντίπαλη περιοχή γεμάτη από συμπαίκτες του. Ο Πορτογάλος το πάλεψε πολύ, είχε έξοχες συνεργασίες και με τα δύο ακραία μπακ (Τσιμίκα, Τοροσίδη), αλλά σε τέτοια ματς περιμένεις από τον εξτρέμ σου να κάνει τη διαφορά με μία καλή τελική πάσα η, σουτ. Εν τέλει, από τα πόδια του γερόλυκου Τοροσίδη ξεκίνησαν οι καλύτερες φάσεις από τα άκρα.

Όγδοος. Η απουσία τεσσάρων παικτών (Ομάρ, Καμαρά, Λάζαρου, Βούκοβιτς), που θα έδινε εξτρά επιλογές σε μία ομάδα που από τις 8 Γενάρη μέχρι χθες, δηλαδή μέσα σε ενάμιση ακριβώς μήνα εξοντώθηκε εξαιτίας του τραγικού προγραμματισμού της Λίγκας και της ΕΠΟ, δίνοντας 12 παιχνίδια (ένα κάθε 3,5 ημέρες) σε πρωτάθλημα, Ευρώπη και Κύπελλο, εκ των οποίων τα εφτά εκτός έδρας, στην Ουκρανία και σε κάθε περιοχή της Ελλάδας...

Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός έχασε χθες κι αποκλείστηκε, χωρίς με τίποτα να είναι καλύτερη του η Ντινάμο, τουλάχιστον σε αυτά τα δύο παιχνίδια που είδαμε. Όλα κρίθηκαν στις λεπτομέρειες, που για ένα κλικ και στα δύο παιχνίδια πήγαν με το μέρος των Ουκρανών. Μέσα στο Κίεβο ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε καλά μόνο στα 15 λεπτά μετά το 1-0, οπότε κι οι Ουκρανοί έκαναν τη μόνη άλλη ευκαιρία τους, από ένα κόρνερ.

Σε όλο το υπόλοιπο διάστημα του αγώνα, για 75 λεπτά, ο Ολυμπιακός στάθηκε σαν μία καλή ευρωπαϊκή ομάδα, που αν συνεχίσει έτσι και του χρόνου, καλύπτοντας και κάποια κενά του με καλύτερους παίκτες, θα γίνει πολύ απλά μία ακόμη καλύτερη ευρωπαϊκή ομάδα.