Από την Τούμπα στο πέταλο του Βελοντρόμ: Ένας Θεσσαλονικιός ξέρει καλά τι εστί Μαρσέιγ και ΠΑΟΚ!

Σταύρος Σουντουλίδης
«Στο Βελοντρόμ τρομάζεις από το θόρυβο, δεν μπορείς να δεις ματς καθιστός…». Ο υπεύθυνος της λέσχης φίλων Μαρσέιγ στη Θεσσαλονίκη ξέρει πολύ καλά τις δύο κερκίδες και μιλάει στο Gazzetta ενόψει της «μάχης» Μαρσέιγ-ΠΑΟΚ στα προημιτελικά

Η Μασσαλία είναι μια πόλη που αγαπάει κάθε τι ελληνικό. Ιδρύθηκε από Έλληνες Φωκαείς περί το 600 π.Χ. -όπως πιστοποιεί και περίφημη πλάκα που είναι τοποθετημένη στο κεντρικότερο σημείο της Μαρίνας.

Αρκετοί Έλληνες ζουν και δραστηριοποιούνται εκεί, είτε στην εστίαση, είτε στο εμπόριο και τον τουρισμό, γι’ αυτό στη Μασσαλία εδρεύουν πολλοί Σύλλογοι Ελλήνων. Η πόλη περιμένει πως και πως να υποδεχθεί, μετά την ΑΕΚ (1989) και τον Ολυμπιακό (1994, 2011, 2020), άλλη μια ελληνική ομάδα, τον ΠΑΟΚ, αυτή τη φορά για τα προημιτελικά του Europa Conference League.

Στη Θεσσαλονίκη, 2.150 χιλιόμετρα μακριά, υπάρχει ένα κλαμπ με γαλλικό «χρώμα». Ανήκει σε φίλους της Μαρσέιγ, όχι κάτι πολύ συνηθισμένο, με την πλειονότητα των ποδοσφαιρόφιλων να ακολουθούν τα μεγάλα κλαμπ της Ευρώπης. Η Λίβερπουλ, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Ίντερ, η Γιουβέντους, η Μπάγερν, κι άλλες ομάδες έχουν επίσημους και ανεπίσημους συνδέσμους στην Ελλάδα.

Το «Marseille Fans Thessaloniki «Les Grecs» ιδρύθηκε το 2015, με τον Σωτήρη Αρβ. (για προσωπικούς λόγους μας ζητήθηκε η μη δημοσιοποίηση των προσωπικών στοιχείων), υπεύθυνο της ελληνικής λέσχης φίλων της γαλλικής ομάδας, να βρίσκεται μπροστά σ’ ένα μεγάλο δίλημμα: ΠΑΟΚ ή Μαρσέιγ. Βλέπετε, είναι φίλαθλος του «Δικεφάλου» και υποστηρίζει φανατικά τη γαλλική ομάδα για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια.

«Για ένα πράγμα είμαι σίγουρος», λέει στο Gazzetta, «μια από τις δύο μεγάλες αγάπες μου θα πάει στον τελικό του Κόνφερανς Λιγκ»!

- Αλήθεια, τι είπες μόλις έγινε γνωστή η κλήρωση για τα προημιτελικά και βγήκε το ζευγάρι Μαρσέιγ - ΠΑΟΚ;

«Δεν είναι δυνατόν! Δεν το ήθελα, γιατί υποστηρίζω και τις δύο ομάδες, ωστόσο θα μπορέσουμε επιτέλους να δούμε τη Μαρσέιγ στην Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη. Ο κορονοϊός δεν μας είχε επιτρέψει να τη δούμε από κοντά απέναντι στον Ολυμπιακό το φθινόπωρο του 2020».

- Και που είδατε εκείνο το παιχνίδι; Βασικά, που μαζεύεστε για να δείτε τη Μαρσέιγ;

«Κυρίως, σε καφετερίες της ανατολικής Θεσσαλονίκης. Όπου βολέψει τα μέλη και την παρέα».

- Πόσοι είστε αυτοί που ακολουθείτε τη Μαρσέιγ;

«Γύρω στα τριάντα άτομα. Οι περισσότεροι ζούμε στη Θεσσαλονίκη, υπάρχουν όμως και παιδιά από τις Σέρρες, από την Ξάνθη και άλλες πόλεις».

«Οταν μάθεις την ιστορία της, είναι μονόδρομος να γίνεις Μαρσέιγ»

- Γιατί, Μαρσέιγ;

«Ωραία ερώτηση. Μαρσέιγ, γιατί όταν άρχισα να ενδιαφέρομαι για ξένα πρωταθλήματα, πέραν των γνωστών, το αγγλικό, το ισπανικό, το ιταλικό, διάβασα την ιστορία της ομάδας και τα τεράστια ονόματα ποδοσφαιριστών που έχουν αγωνιστεί, ο Καντονά, ο Παπέν, ο Ντρογκμπά και πάει λέγοντας. Με κέντρισε η πορεία προς την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Οι ελληνικές ρίζες της. Όταν μάθεις όλα αυτά είναι μονόδρομος να γίνεις Μαρσέιγ».

- Κόντρα στο ρεύμα των νεόπλουτων της Παρί…

«Ούτε καν για αστείο! Η μόνη ενναλακτική λύση για κάποιον που ενδιαφερόταν εκείνα τα χρόνια για το γαλλικό ποδόσφαιρο ήταν η Λυών, αλλά η Μασσαλία είναι μια πόλη που ζει για το ποδόσφαιρο».

- Περιέγραψε μας λίγο τη Μασσαλία. Τι θα συναντήσουν εκεί οι φίλοι του ΠΑΟΚ;

«Καταρχήν, οι Μασσαλοί δεν πιστεύουν ότι είναι Γάλλοι. Το καταλαβαίνεις στις φτωχογειτονιές της πόλης. Οι μετανάστες. Το λιμάνι. Θα βρουν πολλούς Έλληνες που ζουν και δραστηριοποιούνται κυρίως στο χώρο της εστίασης. Η Μασσαλία είναι μια μεγαλούπολη που άνετα το λες ένα χωνευτήρι πολιτισμών. Στο Βορρά της Γαλλίας είναι τελείως διαφορετική η εικόνα, η κοινωνία, η κουλτούρα των κατοίκων».

- Κάπως έτσι προκύπτει και το άσβεστο μίσος που υπάρχει, εκτός από τη γειτονική Νις, στα ντέρμπι με την Παρί Σεν Ζερμέν;

«Όταν συγκρούονται Μαρσέιγ και Παρί, συγκρούονται δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι. Δεν κρίνεται απλώς ένα αποτέλεσμα στο γήπεδο. Είναι κάτι πολύ παραπάνω. Είναι η περηφάνια του κάθε φίλου της Μαρσέιγ. Η επόμενη μέρα στη δουλειά».

«Δεν βλέπεις ματς καθιστός. Με τίποτα…»

- Κι όταν μπαίνεις στο «Βελοντρόμ»…

«Δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματα. Το Βελοντρόμ είναι το πιο καυτό και το μεγαλύτερο γήπεδο στη Γαλλία. Ο θόρυβος που δημιουργείται από τα πέταλα είναι εκκωφαντικός. Όταν αρχίζουν να φωνάζουν δεν ακούς τίποτα άλλο. Μιλάμε για μια μεσογειακή κερκίδα. Σε κάθε ματς υπάρχει το γνωστό “pyroshow”, με τα εκατοντάδες βεγγαλικά, υπάρχει ένα διαφορετικό κορεό. Το σίγουρο είναι ότι δεν βλέπεις ματς καθιστός. Με τίποτα…».

- Πόσο εύκολο είναι να βρεθείς στη Μασσαλία και να δεις ένα ματς στο «Βελοντρόμ»;

«Για μας από τη Θεσσαλονίκη αρκετά δύσκολο, είναι σχετικά μεγάλη η απόσταση και κυρίως δεν υπάρχει απευθείας πτήση. Επίσης, η επικοινωνία με την ομάδα είναι δύσκολη, να φανταστείτε ότι για να κλείσεις εισιτήρια, μέσω ίντερνετ, αυτό γίνεται μόνο στα γαλλικά. Για να πάμε σ’ ένα παιχνίδι το σχεδιάζουμε τρεις και τέσσερις μήνες νωρίτερα, πάντως μας βοηθούν οι Έλληνες που ζουν μόνιμα στη Μασσαλία».

- Βελοντρόμ ή Τούμπα;

«Οι δύο κερκίδες μοιάζουν πάρα πολύ μεταξύ τους. Θα το δει ο κόσμος που θα βρεθεί στο Βελοντρόμ, αλλά και όσοι δουν τα παιχνίδια από την τηλεόραση. Η κερκίδα, ο κόσμος, θα παίξουν σημαντικό ρόλο και στα δύο γήπεδα και στα δύο ματς. Ξέρω πολύ καλά και τις δύο κερκίδες. Οι φίλαθλοι έχουν την ίδια αρρώστια για την ομάδα τους. Ίδια ιδιοσυγκρασία. Αν χάσουν δε μιλούνται τη Δευτέρα στη δουλειά».

- Πως θα περιέγραφες το πέταλο της Μαρσέιγ;

«Με μια λέξη: πάθος. Η Κυριακή είναι κάτι ιερό για τον οπαδό της Μαρσέιγ. Είναι όλη η ζωή του. Το ζουν στα άκρα. Μιλάμε για ένα πολιτικοποιημένο με αριστερή στροφή πέταλο. Στη Γαλλία τα περισσότερα πέταλα των οργανωμένων είναι αυτοδιαχειριζόμενα από τους συνδέσμους. Κάπως έτσι εκτός από τα έσοδα, υπάρχουν και οι ανάλογες ποινές που αφορούν αποκλειστικά τα πέταλα και όχι το υπόλοιπο γήπεδο».

- Δεν είναι και τα καλύτερα παιδιά…

«Όντως, δεν είναι και τα καλύτερα παιδιά. Γενικά τον τελευταίο χρόνο υπάρχει μια έξαρση βίας στη Γαλλία, που αγγίζει και τα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Υπήρξαν επεισόδια πρόσφατα με τη Βασιλεία και νωρίτερα στο ματς με τη Γαλατάσαραϊ. Γι’ αυτό πρέπει να υπάρξουν αυξημένα μέτρα ασφαλείας στα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ».

«Η επανάσταση του κόσμου έφερε την αναγέννηση»

- Πόσο καθοριστική είναι η παρέμβαση των οργανωμένων σε θέματα της ομάδας;

«Η αναγέννηση της Μαρσέιγ ξεκίνησε πέρσι, αφού πρώτα οι οργανωμένοι έκαψαν το μισό προπονητικό κέντρο. Στόχος ήταν να φύγει ο πρόεδρος. Και έφυγε. Κάπως έτσι ανέλαβε ο Πάμπλο Λονγκόρια, που στα μάτια μου είναι ο καλύτερος πρόεδρος που έχει περάσει τα τελευταία 20 χρόνια από τη Μαρσέιγ. Ζει κάθε ματς λες και είναι Μαρσέιγ από τα γεννοφάσκια του. Άλλαξε πολλά, οργάνωσε το κλαμπ, έκανε έξυπνες κινήσεις, έφερε παίκτες δανεικούς, δίχως να επιβαρύνει τον προϋπολογισμό της ομάδας. Όμως, όλα ξεκίνησαν από την επανάσταση του κόσμου».

- Η Μαρσέιγ θα πάρει 1.100 εισιτήρια για το παιχνίδι της Τούμπας.

«Σίγουρα θα έρθουν αρκετοί οπαδοί από τη Μασσαλία. Μιλάμε για ένα κλειστό μπλοκ οπαδών, το κλειδί θα είναι να πάρει και να διαθέσει η ίδια η ομάδα τα εισιτήρια, αν δοθούν ελεύθερα μπορεί και να υπάρξει πρόβλημα. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και η αδερφοποίηση με τους οργανωμένους της ΑΕΚ. Χρειάζεται προσοχή. Προσωπικά θα αποφύγουμε να είμαστε στη θύρα 8 της Τούμπας. Θα δούμε το παιχνίδι από άλλες θύρες».

- Αγωνιστικά πως βλέπεις την πορεία της Μαρσέιγ;

«Η ομάδα φέτος αναγεννήθηκε. Βρίσκεται μέσα σε όλους τους στόχους, που είναι η κατάκτηση της δεύτερης θέσης και το Κόνφερενς Λιγκ. Όταν η ομάδα “έπεσε” από το Γιουρόπα στο Κόνφερενς, οι περισσότεροι το απαξίωναν, τώρα όμως βλέποντας τις ομάδες που βρίσκονται στα προημιτελικά έχουν αλλάξει άποψη και η πορεία στην Ευρώπη είναι ψηλά. Πιστεύω ότι η ομάδα θα επιδιώξει να καθαρίσει την πρόκριση κόντρα στον ΠΑΟΚ από το πρώτο παιχνίδι, γιατί μετά την Τούμπα ακολουθεί το μεγάλο ντέρμπι με την Παρί Σεν Ζερμέν στο Παρίσι. Εκτός από το ότι είναι ντέρμπι γοήτρου, το αποτέλεσμα του μπορεί να βάλει σε κίνδυνο και τη δεύτερη θέση, που οδηγεί στο Τσάμπιονς Λιγκ».

@Photo credits: Instagram, Facebook / South Winners 1987