Ο ΠΑΟΚ βρίσκει την πεπατημένη Λουτσέσκου

Σε ένα ματς, για το οποίο προετοιμάστηκε με την πίεση της υποχρέωσης να κάνει αυτό που στο μυαλό των πολλών φάνταζε αυτονόητο, να προκριθεί, παρ’ όλο που είχε χάσει 2-1 στο πρώτο παιχνίδι, ο ΠΑΟΚ δεν θα μπορούσε να κερδίσει πολλά. Τελικώς όμως δεν πήρε μόνο το αυτονόητο. Ακριβώς επειδή απέναντι του είχε μια ομάδα χαμηλότερης ποιότητας, η οποία όμως είχε πολύ καλύτερο ρυθμό επειδή έχει παίξει ένα σωρό επίσημα παιχνίδια, ο ΠΑΟΚ είχε μια ευκαιρία για να ωριμάσει περισσότερο την ομάδα του και να αφομοιώσει περισσότερο τα στοιχεία του αγωνιστικού μοντέλου του Ραζβάν Λουτσέσκου.

Προφανώς όχι τυχαία, ο ΠΑΟΚ έκανε απέναντι στην Μποχίμιαν παιχνίδια του υψηλότερου ρυθμού που έχει πιάσει μέχρι σήμερα από τη στιγμή της επιστροφής του Ρουμάνου προπονητή (17.98 στο πρώτο ματς,18.75 στη ρεβάνς - πηγή: wyscout.com). Μα 'του χρειαζόταν να το κάνει, ώστε να περάσει;', θα σκεφτεί κανείς. Ναι, αλλά την ίδια ανάγκη είχαν και η ΑΕΚ απέναντι στην Βελέζ και ο Ολυμπιακός απέναντι στην Λουντογκόρετς και δεν κατάφεραν να ανεβάσουν ρυθμό. Αυτή η διαφορά δεν είναι σχετική μόνο με την ποιότητα του αντιπάλου. Ναι, η Μποχίμιαν είναι πρφανώς μια πιο αδύναμη ομάδα από τις άλλες δύο, αλλά η αδυναμία της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού να ανεβάσουν τον ρυθμό κατά την ανάπτυξη των επιθέσεών τους δεν οφειλόταν στην έντονη πίεση ή την πολύ καλή οργάνωση των αντιπάλων τους. Οφειλόταν στην κατάσταση που βρίσκονταν οι ίδιες οι ομάδες.

Στη ρεβάνς ο ΠΑΟΚ δημιουργούσε κατά διαστήματα την αίσθηση ότι βρίσκει την πεπατημένη του, της εποχής Λουτσέσκου. Αρχίζει να γίνεται μια συμπαγής ομάδα που αμύνεται αποτελεσματικά (ο δείκτης xGoals της Μποχίμιαν ήταν 0.25 - δηλαδή δεν δημιούργησε κλασσική ευκαιρία για γκολ). Και αρχίζει να γίνεται μια ομάδα με ποικιλία στην ανάπτυξη των επιθέσεων. Ειδικά η επίθεση που έχτισε με άμεσο παιχνίδι για να βρει το δεύτερο γκολ με τον Μπίσεσβαρ, ήταν μια υποδειγματική εκτέλεση μιας παλιάς καλής συνταγής. Ο Μιχαηλίδης σημαδεύει με μια μεγάλη πάσα τον Ολιβέιρα που οπισθοχωρεί για να διεκδικήσει την μπάλα, ο Ελ Καντουρί επιτίθεται στον κενό χώρο που δημιουργεί με την κίνησή του ο Πορτογάλος, ο Μπίσεσβαρ είναι τοποθετημένος στο μεσοδιάστημα για να συνεισφέρει, ενώ το ίδιο καλά τοποθετημένος είναι και ο Ζίφκοβιτς. Υποδειγματική επίθεση.

Επί Λουτσέσκου ο ΠΑΟΚ ήξερε να παίζει και άμεσο παιχνίδι και ανάπτυξη επιθέσεων μέσα από μεγάλα διαστήματα κατοχής της μπάλας. Και αυτό έκανε την Πέμπτη, σαν μια σύνοψη των προηγούμενων.

Ο ΠΑΟΚ κυκλοφόρησε με μεγάλη ακρίβεια την μπάλα (90%), έκανε περισσότερες οργανωμένες επιθέσεις από τον μέσο όρο του, και ολοκλήρωσε περισσότερες οργανωμένες επιθέσεις από τον μέσο όρο του, εκδήλωσε τον ίδιο αριθμό αντεπιθέσεων με τον μέσο όρο του - με άλλα λόγια έκανε ένα - έστω αναμενόμενο - παιχνίδι υπεροχής απέναντι σε έναν αντίπαλο που είχε ελλείμματα τόσο σε ατομική όσο και σε ομαδική ποιότητα. Στην πραγματικότητα ο ΠΑΟΚ έκανε ένα καλό παιχνίδι απέναντι στον εκνευρισμό της ήττας του πρώτου αγώνα μιας νοκ άουτ ευρωπαϊκής φάσης - αυτός ήταν ο βασικός αντίπαλός του το βράδυ της Πέμπτης στην Τούμπα. Και αυτό δεν μπορεί να περάσει ως μια “αδιάφορη” ποσότητα, ειδικά για μια ελληνική ομάδα αυτή την εποχή.

Ο Λουτσέσκου, που δεν έχει πετύχει πολλά στην Ευρώπη με τον ΠΑΟΚ, εμφάνισε μια ομάδα, η οποία και στα δύο παιχνίδια έδειξε μεγαλύτερη ωριμότητα συγκριτικά με την βιολογική ηλικία της. Ναι, αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί αν δεν έβρισκε στο ρόστερ τόσους παλιούς γνωστούς ο Ρουμάνος προπονητής, αλλά συμβαίνει, και αυτό είναι κάτι που αμέσως σημειώνει ο παρατηρητής.

Είναι “αρκετό” το σημερινό ρόστερ του ΠΑΟΚ για να δώσει στον προπονητή στοιχεία που θα τον βοηθήσουν να αναβαθμίσει και να εμπλουτίσει το παιχνίδι της ομάδας που θα παρουσιάζει; Προφανώς όχι, και γι’ αυτό και η δημόσια αναφορά του Λουτσέσκου μετά από τη λήξη του παιχνιδιού στις ελλείψεις του ρόστερ και την ανάγκη ενίσχυσης. Όσο δεν ξέρουμε το ρόστερ, είναι νωρίς να προεκτιμήσουμε αν ο ΠΑΟΚ θα καταφέρει να φτάσει την απόδοσή του στο ύψος των προσδοκιών του προπονητή του, ο οποίος μιλά για την φιλοδοξία του να διεκδικήσει τον τίτλο στην Ελλάδα. Προς το παρόν μένουμε σε αυτό που διαπιστώνουμε, ότι η ομάδα του σε μια πρώτη κρίσιμη στιγμή έβγαλε στο τερέν σε μεγάλα διαστήματα του ματς την νοοτροπία και τον ψυχισμό του προπονητή της. Κι αυτά είναι σημαντικά επιμέρους οφέλη πέραν του προφανούς, του αυτονόητου, της πρόκρισης.