Ο Εμβιλά είναι σούπερ, αλλά χρειάζεται να «βγουν» κι οι μεταγραφές των (4) Πορτογάλων

Ο Πέδρο Μαρτίνς έχει πάνω από 30 παιχνίδια στον πάγκο του Ολυμπιακού στην Ευρώπη.

Χθες ήταν μόλις το δεύτερο που έκανε δύο αλλαγές στο ημίχρονο-το πρώτο ήταν τον Αύγουστο στο Γουλβς, όταν είχε βγάλει τον Μπουχαλάκη (πάλι) και τον Μασούρα κι είχε βάλει τον Φορτούνη και τον Ραντζέλοβιτς. Τώρα, έβγαλε μαζί με τον Μπούχα και τον Ραντζέλοβιτς και πέρασε τον Πέπε και τον Μπρούμα.

Νομίζω ότι αν μπορούσε ο προπονητής του Ολυμπιακού θα άλλαζε κι άλλους παίκτες χθες στην ανάπαυλα του αγώνα με τη Μάντσεστερ Σίτι. Πολύ απλά γιατί έβλεπε την ομάδα του να κάνει το χειρότερο της ημίχρονο με τον ίδιο στην τεχνική ηγεσία. Μπορεί οι Άγγλοι εκτός από το γκολ πράγματι να μην έκαναν καμία άλλη καθαρή ευκαιρία για άλλο γκολ στα πρώτα 45 λεπτά, αλλά κυριάρχησαν πλήρως. Και, πάνω απ΄ όλα, είδαμε έναν Ολυμπιακό να μπαίνει στο Έτιχαντ λες και είχαν πάει οι παίκτες του να βγάλουν φωτογραφίες! Με μηδέν τελικές, μηδέν κόρνερ κι ένα φάουλ στο ημίχρονο!!!

Η ομάδα του Μαρτίνς έπαιξε σαν ομάδα Τσάμπιονς Λιγκ στο β΄ ημίχρονο, για την ακρίβεια για 35 λεπτά, διάστημα στο οποίο πραγματικά μας άρεσε. Μόνο που παίζοντας ο Ολυμπιακός 35 λεπτά καλά στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν υπάρχει μία στο εκατομμύριο να πάρει αποτέλεσμα και δη αντιμετωπίζοντας τη Σίτι…Εδώ 90 λεπτά μπορεί να παίζεις καλά και να μην αρκούν για να πάρεις αποτέλεσμα σε τέτοιο επίπεδο, πόσο δε μάλλον όταν παίζεις καλά στο ένα τρίτο του αγώνα.

Ο Ολυμπιακός είναι τυχερός που του βγαίνει εμφατικά η μεταγραφή του Εμβιλά και μάλιστα με προσαρμογή σχεδόν άμεση. Λίγο στην αρχή δεν ρόλαρε, έκτοτε όμως ο Γάλλος δικαιώνει όσους από την πρώτη προπόνηση του στο Ρέντη είχαν αντιληφθεί τι εργαλείο είναι-για να μην ξεχνιόμαστε θυμηθείτε εδώ.

Ο Εμβιλά έκανε και χθες πολλά πράγματα μέσα στο παιχνίδι-και τα έκανε πολύ καλά. Αλλά δεν μπορεί να τα κάνει όλα! Τουλάχιστον δέκα είναι οι φάσεις στις οποίες ενήργησε σωστά στο αμυντικό κομμάτι, εκ των οποίων κάπου τρεις τις λες και εξαιρετικές. Και περίπου δέκα ήταν οι καλές πάσες του στο κομμάτι της ανάπτυξης του παιχνιδιού, ορισμένες εκ των οποίων πραγματικά υπέροχες. Ακόμη κι όταν μία φορά βγήκε για να βγάλει σέντρα, ήταν επικίνδυνη και για ένα κλικ δεν έβγαλε μόνο του τον Ελ Αραμπί. Και τρεξίματα είχε ξανά και δυναμικός ήταν στο παιχνίδι του. Οκ έκανε και δύο λάθη σε μπαλιές, όμως αυτό είναι μέσα στο πρόγραμμα.

Το ερώτημα είναι αν και πόσο τον ακολούθησαν οι υπόλοιποι «ερυθρόλευκοι». Ειδικά οι πιο έμπειροι και ακριβοπληρωμένοι, γιατί από αυτούς περιμένεις πρωτίστως να κάνουν τη διαφορά.

Ο Βαλμπουενά ναι είχε μεγάλη διάθεση, όμως η διάθεση δεν φτάνει. Δύο φορές του έκατσε μεγάλο λάθος της άμυνας της Σίτι. Στη μία, παίρνοντας την πάσα του γκολκίπερ Έντερσον, αντί να πάει μπροστά τη γύρισε πίσω στον Καμαρά…Στη δεύτερη, που ήταν και τεράστια ευκαιρία, αντί να πλασάρει με το δεξί πήγε και σούταρε παντελώς άστοχα με το αριστερό, από τόσο κοντά. Ατυχώς για τον Ολυμπιακό, σε αυτό τον α΄ γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ οι περισσότερες ευκαιρίες του «πήγαν» στον Ματιέ-τουλάχιστον τέσσερις! Δύο με τη Μαρσέϊγ, μία με την Πόρτο και μία τώρα με τη Σίτι. Σε καμία δεν έκανε γκολ, ίσως γιατί γενικά δεν κάνει κανένα γκολ, πλην πέναλτι.

Ο Ελ Αραμπί είχε πράγματι δύσκολο ρόλο χθες, ιδίως στο α΄ ημίχρονο, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς-στα πρώτα 45 λεπτά ήταν άφαντος, ούτε καν κράτησε ποτέ μπάλα να δώσει μία ανάσα. Και στην καλύτερη κάθετη πάσα (του Εμβιλά) βγήκε πάλι οφσάϊντ. Στο δε β΄ ημίχρονο, τη μία φορά που χρειάστηκε να κάνει την καλή τελική, σούταρε πάνω στον γκολκίπερ. Και σε μία άλλη στιγμή γύρισε πάλι, όπως με τη Μαρσέιγ, λανθασμένα την μπάλα σε αντίπαλο κι εκ τύχης δεν σκόραρε ο Ντε Μπρόϊνε. Όταν ο φορ έχει μία ευκαιρία δεν μπορείς να του κάνεις υψηλή κριτική. Αλλά στη γενικότερη εικόνα του, μπορείς. Και δεν ήταν καθόλου καλή.

Ο Ραφίνια κακός δεν ήταν, όμως δεν φτάνει να μην είσαι κακός. Μία φορά να βγήκε και να βοηθήσει μπροστά, άντε στο 80’…Πίσω είχε κάποιες καλές τοποθετήσεις κι ένα σωτήριο τάκλιν, αλλά και μπερδεύτηκε σε μία στιγμή χωρίς λόγο με τον Σα και ορισμενα προβλήματα είχε και προπάντων δεν έκανε ποτέ τη διαφορά.

Ο Σεμέδο ήταν ίσως ο πιο σταθερός πίσω, έβγαλε αρκετές καλές άμυνες, κυρίως προς το τέλος του παιχνιδιού, ενώ πέρασε και μερικές καλές μεταβιβάσεις από πίσω. Όμως αυτό που έκανε δευτερόλεπτα πριν το 1-0 ήταν ασυγχώρητο. Να βρεθεί ανάμεσα σε τρεις παίκτες της Σίτι, στα όρια της περιοχής του Σα και να προσπαθήσει να τους περάσει (!!!), αντί να γυρίσει πίσω την μπάλα πάλι στον τερματοφύλακα. Φυσικά την έχασε, ο Σα έσωσε μεν το γκολ, αλλά δημιουργήθηκε πανικός στην ομάδα, οι Άγγλοι μυρίστηκαν ότι «εδώ γίνεται εύκολα το λάθος» και στην επόμενη επίθεση ήρθε το γκολ…

Ρεαλιστικά, ψάχνεις πραγματικά διακριθέντα πλην του Εμβιλά και δεν βρίσκεις.

Ο Σα ήταν ο μοναδικός άλλος που μπορεί να κέρδιζε τις εντυπώσεις, παρά τα κάποια λανθασμένα διωξίματα του με την μπάλα, αλλά τις έχασε με την εικόνα του στα δύο γκολ στο τέλος (στο 1-0 του πέρασαν την μπάλα κάτω από τα πόδια, αλλά ήταν τετ α τετ). Πολύ καλό το τελείωμα του Ζεζούς, αλλά και πολύ κακή η δική του θέση του στο 2-0, με συνέπεια να το φάει στην κλειστή γωνία κι από τα πλάγια. Κι ούτε νομίζω ότι είχε πάρει την καλύτερη θέση και στο τρίτο γκολ, από μακριά. Κρίμα γιατί ο Πορτογάλος μπλόκαρε αρκετά σουτ, έβγαλε τρεις-τέσσερις δύσκολες σέντρες και βγήκε κι ωραία κι έσωσε σε δύο φάσεις.

Ο Σισέ γύρισε πάλι στο ρόλο του δόκτωρ Τζέκιλ και μίστερ Χάϊντ! Μέσα στο ίδιο 90λεπτο μπόρεσε αφενός μεν και είχε περίπου 15 επεμβάσεις (!), εκ των οποίων οι πέντε καταλυτικές για την άμυνα του Ολυμπιακού, αφετέρου δε να μαρκάρει τόσο άσχημα τους σκόρερ της Σίτι τόσο στο 1-0, όσο και στο 2-0, αλλά και να ξεκινήσει το 3-0 με ένα διώξιμο πάνω σε αντίπαλο-άλλες δύο φορές πάσες του πήγαν σε παίκτη της Σίτι έξω από την περιοχή του Σα…

Ο Χολέμπας προσπάθησε με την εμπειρία του να σταθεί αξιοπρεπώς, να σταθεί αμυντικά και να βγει μπροστά, όμως σε όλες τις κρίσιμες στιγμές «δεν»…Και τα δύο πρώτα γκολ μπήκαν από την πλευρά τη δική του και του Σισέ. Και όποτε περνούσε επιθετικά, ξεκινούσε καλά και τελείωνε άσχημα, με αποκορύφωμα την ευκαιρία στο 73’, που ενώ πέρασε τόσο ωραία έκανε στο τέλος ένα απελιπστικό σουτ (η, σέντρα, ούτε που κατάλαβα) κι ενώ υπήρχαν τέσσερις (!) συμπαίκτες του (Ελ Αραμπί, Μπρούμα, Βαλμπουενά, Μασούρας) περιμένοντας την πάσα του για την ισοφάριση…

Ο Μπουχαλάκης το πάλεψε, οι περισσότερες ενέργειες του ήταν θετικές, όμως και λάθος πάσες πάλι έκανε και, κυρίως, μπήκε χαλαρά στη φάση στο ξεκίνημα του 1-0. Δεν ξέρω αν επηρεάστηκε από τις ενοχλήσεις που εμφάνισε στην πλάτη στο παιχνίδι του Σαββάτου, αλλά δεν ήταν αρκετή μία τέτοια εμφάνιση για 45 λεπτά

Ο Καμαρά ήταν που σίγουρα έδειξε επηρεασμένος από την απουσία του στα τρία προηγούμενα παιχνίδια λόγω του ιού. Κάμποση ενέργεια, λίγα κλεψίματα και δύο σέντρες που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν πρόβλημα στην άμυνα της Σίτι, δεν φτάνουν. Λογικά έγινε κι αυτός αλλαγή, όπως κι ο Μπουχαλάκης. Κι έπρεπε και νωρίτερα να βγει, όχι στο 72’.

Ο Ραντζέλοβιτς με πολύ διάθεση, αλλά ελάχιστες καλές ενέργειες, μία-δύο. Ορθά αντικαταστάθηκε κι αυτός στο ημίχρονο.

Ο Χασάν θεωρητικά έπρεπε να μπει πιο νωρίς από το 76’. Είναι ο σέντερ φορ σου που έχει ρέντα και μπαίνει στα τελευταία 17 λεπτά, την στιγμή μάλιστα που ο άλλος φορ σου δεν τραβάει; Πρακτικά, ακούμπησε μία φορά την μπάλα όσο έπαιξε. Κι άντε να την ακούμπησε άλλη μία ο Σουντανί, που μπήκε μετά το 2-0 προφανώς για λόγους ψυχολογίας.

Ο Μασούρας , σε ρόλο αρχικά μεσοκυνηγού στον άξονα (όπου κι εκεί τα καταφέρνει) και στο τέλος αριστερού εξτρέμ, ήταν ο μοναδικός από τις τρεις τελευταίες αλλαγές που πραγματικά βοήθησε, αφού από δική του πάσα ήρθε η φάση του Χολέμπας κι από δική του σέντρα η ευκαιρία του Μπρούμα. Ψεγάδι του ότι έχασε εύκολα κάποιες μπάλες κι η αμυντική του αδράνεια στη φάση του 3-0, όπου μάρκαρε με τα μάτια του, τον παίκτη του, τον δεξί μπακ Κανσέλο, που σούταρε με την άνεση του-το ακόμη χειρότερο: ο Κανσέλο και τέσσερα λεπτά πριν είχε σουτάρει επικίνδυνα, πάλι ανενόχλητος.

Άφησα για το τέλος τις δύο πρώτες αλλαγές, πολύ απλά για να τονίσω ότι αποτελεί μεγάλη ανάγκη για τον Ολυμπιακό να βοηθήσουν την ομάδα και να του «βγουν» όπως ο Εμβιλά. Κι όταν λέω να του βγουν, ο Μπρούμα κι ο Πέπε, αλλά και ο τρίτος Πορτογάλος, ο Βινάγκρε, δεν εννοώ υποχρεωτικά με την εντυπωσιακά γεμάτη απόδοση του Γάλλου-εννοώ να βοηθήσουν ουσιαστικά.

Ο Μπρούμα ήταν τουλάχιστον δραστήριος. «Μπήκε» στο παιχνίδι. Για ένα πεντάλεπτο μάλιστα μας έδωσε την αίσθηση ότι θα κάνει τη διαφορά. Όμως, και ανάλογη συνέχεια δεν είχε σε συχνότητα καλών ενεργειών και, κυρίως, όποτε βρέθηκε σε θέση να κάνει το σουτ η, την πάσα, ποτέ δεν είδαμε πραγματικά καλή επιλογή-και από εξτρέμ που τον πληρώνεις ένα εκατομμύριο, αυτό ακριβώς περιμένεις. Πάντως, μας άρεσαν κάποιες καλές πάσες του σε επίπεδο ανάπτυξης, αλλά δεν μας άρεσε ότι κάποιες φορές κόπηκε πολύ εύκολα.

Ο Πέπε έχει ικανότητα στην πάσα, όμως είναι πολύ χαμηλών τόνων ακόμη. Ανασταλτικά βοηθάει μόνο με τις τοποθετήσεις του, δεν κόβει. Δημιουργικά είχε ένα δίλεπτο που μας άνοιξε την όρεξη, με μία καλή αλλαγή της μπάλας και κυρίως με την πολύ ωραία πάσα στον Ελ Αραμπί για φάση, αλλά έκτοτε τίποτα άλλο. Μοιάζει να χρειάζεται αρκετό χρόνο για προσαρμογή.

Η ουσία είναι μία: Χρειάζεται στον Ολυμπιακό να βγουν οι μεταγραφές των Πορτογάλων. Κι όχι μόνο των τριών που μνημόνευσα. Αλλά και τέταρτου, του Τιάγκο Σίλβα, που είναι οκταροδεκάρι και μπορεί να προσφέρει πάρα πολλά δημιουργικά-κι εκτελεστικά. Ειδικά βλέποντας ότι ο προπονητής κι ο Φορτούνης δεν μπορούν να βρουν πάλι τον καλό κώδικα επικοινωνίας τους…

Άσχετο: Πω πω «σέρβις» που κάνει ο άνθρωπος. Να παίζει ο ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη, αλλά να μην παίζει ο Άρης!!!...

Já pensou ficar pertinho assim dos seus ídolos?

Crédito: Tik Tok/mysecretaccount2.o pic.twitter.com/RsQg0k00Mx

— Esporte Interativo (de ) (@Esp_Interativo) October 19, 2020