Ο Ολυμπιακός κι η σχέση του με Παρί, Σίτι, Μπάγερν και Ίντερ!…
Καταλαβαίνω πολύ καλά ότι κι ο κόσμος του Ολυμπιακού κι ο ίδιος ο Μαρινάκης έχουν στενοχωρηθεί πολύ κάποιες φορές τα τελευταία χρόνια, γιατί ο σύλλογος ενώ έφτασε πολύ κοντά στο παραπάνω βήμα στην Ευρώπη δεν το έκανε.
Κι είναι ορισμένα πράγματα που σε κάνουν να σκεφθείς ότι, «αφού δεν περάσαμε και τώρα, δεν θα περάσουμε ποτέ». Γιατί π.χ. άμα έχεις κερδίσει 2-0 τη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ στο πρώτο ματς στο Καραϊσκάκη, δικαιούσαι να πιστεύεις ότι θα πας στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Η, όταν έχεις κερδίσει στο πρώτο ματς τη Μέταλιστ στην Ουκρανία και προηγείσαι στη ρεβάνς 1-0 μέχρι το 80ο λεπτό, δικαιούσαι να πιστεύεις ότι θα προκριθείς στους «8» του Europa League.
Ακόμη και φέτος, τόσο με την Τότεναμ στο Λονδίνο, όσο και με τη Γουλβς στο Μολινό, ο Ολυμπιακός μόνο μακριά δεν ήταν από δύο επικές προκρίσεις-την Τότεναμ την κέρδιζε 2-0 έως το τελευταίο λεπτό του α΄ ημιχρόνου ενώ τη Γουλβς, ήταν φανερό ακόμη και μετά το 1-1 στον Πειραιά, ότι την «είχε». Όπως ήταν ξεκάθαρο ότι «είχε» και την Ντινάμο Κιέβου πέρσι, από την οποία επίσης αποκλείστηκε στο ένα γκολ. Αλλά και την Άντερλεχτ, από την οποία το 2016 έμεινε έξω στην παράταση κι ενώ μόλις λίγους μήνες νωρίτερα ο Ολυμπιακός χρειάζονταν απλά μία ήττα 0-1 η, 1-2 στο Καραϊσκάκη από την Άρσεναλ για να περάσει στα νοκ άουτ του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά έχασε 0-3 κι αποκλείστηκε.
Γενικά είχε πίκρες ο Ολυμπιακός σε αυτή τη σύγχρονη ευρωπαϊκή πορεία του, εννοώ μέσα στη δεκαετία. Γιατί δεν ήταν μόνο κάποια δικά του λάθη στις λεπτομέρειες που κόστιζαν αποκλεισμούς, για…μισό γκολ. Ήταν κι οι συγκυρίες-αδικίες-λαμογιές. Βλέπε το Ντόρτμουντ-Μαρσέϊγ 2-3 (από 2-1 έως το 85ο λεπτό) την τελευταία αγωνιστική της φάσης των ομίλων του Champions League το 2011 κι ενώ ο Ολυμπιακός κέρδιζε 3-1 την Άρσεναλ κι ακόμη και με ισοπαλία στο άλλο ματς Γερμανών και Γάλλων προκρίνονταν στα νοκ άουτ της διοργάνωσης. Βλέπε το Γιουβέντους-Ατλέτικο Μαδρίτης 0-0 επίσης την τελευταία αγωνιστική της φάσης των ομίλων του Champions League το 2015 κι ενώ ο Ολυμπιακός έπαιρνε την πρόκριση στα νοκ άουτ της διοργάνωσης με διπλό στο άλλο ματς…
Μόνο που και οι οπαδοί του Ολυμπιακού κι ο ίδιος ο Μαρινάκης, από τη διάθεση του οποίου, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, εξαρτώνται πολλά για την πορεία της ομάδας, πρέπει να έχουν υπόψιν τους δύο πράγματα.
Πρώτον, ότι για να φτάνει ο Ολυμπιακός τόσες φορές τόσο κοντά σε τόσο σπουδαίες προκρίσεις, κι έστω να γνωρίσει και τόσες πίκρες, σημαίνει ότι έχει τη δυναμική ως σύλλογος κι ότι ως ομάδα δουλεύει καλά για να βρεθεί εκεί που βρίσκεται, σε θέση να κτυπάει τέτοιες προκρίσεις. Και πρέπει να είναι υπερήφανοι όλοι στην Ολυμπιακή οικογένεια για το πόσο τίμια και αξιοπρεπέστατα στέκεται η ομάδα εδώ και χρόνια στα Κύπελλα Ευρώπης. Την στιγμή μάλιστα που εδώ και τόσα χρόνια οι άλλες ελληνικές ομάδες τον βλέπουν με κιάλια στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Δεύτερον, ότι τα βήματα παραπάνω θέλουν υπομονή. Και δουλειά, πολλή. Ας σκεφθούμε ότι η Παρί Σεν Ζερμέν για να πάει τελικό Champions League πάλευε και στα εφτά προηγούμενα χρόνια, στα οποία δεν είχε φτάσει καν ημιτελικό (ήταν τέσσερα χρόνια στους «8» και τα τρία τελευταία στους «16»)!!! Η δε Μάντσεστερ Σίτι προσπαθεί εννιά συνεχόμενα χρόνια και δεν μπορεί να φτάσει στον τελικό του Champions League!!! Τις δύο πρώτες σεζόν αποκλείστηκε από τους ομίλους (!), άλλες τρεις αποκλείστηκε από τους «6», άλλες τρεις από τους «8» και μία φορά στους «4»!!! Και μιλάμε για δύο από τους πλουσιότερους συλλόγους της Ευρώπης, προερχόμενους φυσικά από δύο από τα πέντε μεγαλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης.
Γενικότερα οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις έχουν εξελιχθεί σε τόσο δύσκολες αποστολές που πραγματικά ο Ολυμπιακός σχεδόν κάθε χρόνο είναι σε διαδικασία υπέρβασης! Γιατί κι αυτά τα οποία κάνει, μέχρι εκεί που φτάνει, προϊόν υπέρβασης είναι, όταν μιλάμε για κλαμπ από το ελληνικό πρωτάθλημα. Ας δούμε το Europa League: εδώ και χρόνια το παίρνουν μόνο ισπανικές (Ατλέτικο, Σεβίλλη) κι αγγλικές (Τσέλσι, Γιουνάϊτεντ) ομάδες! Το να φτάσει σε ένα τελικό Γιουρόπα λιγκ μία σεζόν η Ντνίπρο ασφαλώς κι αποτελεί επιτυχία, όμως όλοι καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για κάτι συγκυριακό.
Εν κατακλείδι: Ναι, ο Ολυμπιακός κάνει σοβαρά βήματα στην Ευρώπη και πάει με ψηλά το κεφάλι. Ναι, δεν κάνει το κάτι παραπάνω, δηλαδή να φτάσει έστω στους «8»-από το 1999 που είχε παίξει με τη Γιουβέντους κι ενώ μάλιστα τότε από τους ομίλους πήγαινες απευθείας στους «8». Ναι, 21 φορές έχει δοκιμάσει έκτοτε ο Ολυμπιακός και δεν τα έχει καταφέρει καμία. Αλλά η Ευρώπη χρειάζεται επιμονή, υπομονή, σκληρή δουλειά και καλή ομάδα, με «χτίσιμο». Ας σκεφθούμε ότι ολόκληρο θηρίο όπως η Μπάγερν είχε να πάει σε τελικό Champions League από το 2013, δηλαδή έξι χρόνια. Ολόκληρη Ίντερ είχε να φτάσει τελικό Κυπέλλου Ευρώπης από το 2011…
Ο Ολυμπιακός πραγματικά πρέπει να συνεχίσει να ονειρεύεται και στην Ευρώπη, όπως πολύ εύστοχα είχε πει ο πρόεδρος του, μετά από μία ευρωπαϊκή αποτυχία του.
Άσχετο: Κάποιοι επιχείρησαν να μας «περάσουν» ότι και καλά η UEFA όρισε τον Πολωνό Μαρτσίνιακ σε άλλα δύο παιχνίδια στα Κύπελλα Ευρώπης (Λειψία-Ατλέτικο, Ίντερ-Σαχτάρ), για να τον…επιβραβεύσει για τη διαιτησία του στο Γουλβς-Ολυμπιακός. Η αλήθεια, βέβαια, είναι άλλη- η UEFA απλά είχε ένα γκρουπ διαιτητών για όλα αυτά τα παιχνίδια του Αυγούστου και τους έδινε δύο και τρία παιχνίδια στον καθένα. Ο Ιταλός Ορσάτο έπαιξε τρία (Γουλβς-Σεβίλλη, Κοπεγχάγη-Μπασάκσεχιρ, Παρί-Μπάγερν), ο Ολλανδός Μακέλι άλλα τρία (Σίτι-Λιόν, Λέβερκουζεν-Ρέϊντζερς, Σεβίλλη-Ίντερ), ο Ισπανός Ματέου Λαχόζ δύο (Λιόν-Μπάγερν-Βασιλεία-Φρανκφούρτη), ο Γερμανός Μπριχ άλλα δύο (Σίτι-Ρεάλ, Σεβίλλη-Γιουνάϊτεντ)…
Μπέκαμ και Βικτόρια διακοπές στην Ελλάδα https://www.instagram.com/p/CEB2kqfpiat/
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
