Του συνέβη απλώς να πιαστεί αδιάβαστος απέναντι στην πιο προσεκτική και συγκεντρωμένη Μπάγερν της σεζόν

Αν το βράδυ της Τετάρτης στο τερέν της Allianz Arena ο Ολυμπιακός παρατασσόταν με έναν Χασάν, δηλαδή έναν κεντρικό επιθετικό ύψους 1.91 μέτρων και όχι με τον Γκερέρο των 1.81 μέτρων και είχε δείξει απέναντι στην Μπάγερν το ίδιο αγωνιστικό σχέδιο, ο παρατηρητής δεν θα έμενε με απορία σχετικά με τις ιδέες του Πέδρο Μαρτίνς. “Αποφάσισε να παίξει άμεσο ποδόσφαιρο προκειμένου να αποφύγει την πίεση που του ασκούσε η Μπάγερν, επένδυσε στο ύψος του target man επιθετικού του τις προσδοκίες να κερδίσει μονομαχίες στον αέρα, πόνταρε στην ικανότητα των ακραίων επιθετικών και των κεντρικών μέσων του να διεκδικήσουν αποτελεσματικά τις δεύτερες μπάλες, αυτό ήταν το σχέδιό του”, θα κατέληγε ο παρατηρητής στη θέα του μοτίβου που επαναλαμβανόταν με τις 29 μακρινές μπαλιές του Σα στα πρώτα 60' αγωνιστικά λεπτά του Μπάγερν – Ολυμπιακός. Μόνο που το βράδυ της Τρίτης στο τερέν σε ρόλο κεντρικού επιθετικού βρισκόταν ο Γκερέρο, ο οποίος μειονεκτούσε κατά 10 εκατοστά έναντι του Χάβι Μαρτίνεθ και ήταν ισοϋψής με τον Νταβίντ Αλάμπα. Από τις 29 φορές που σημάδεψε, ο Σα κατάφερε να βρει τον Γκερέρο 5 φορές στο μεσαίο τρίτο του τερέν κι άλλες 2 τον Ρατζέλοβιτς. Από τις 29 φορές που έπαιξε τη μπάλα στο μεσαίο ή στο επιθετικό τρίτο, ο Σα βρήκε συμπαίκτη μόνο στις 7. Κι αυτή είναι μια από τις κύριες εξηγήσεις για τις 102 πάσες που κατάφερε να ολοκληρώσει ο Ολυμπιακός στο πρώτο ημίχρονο, στην μικρότερη κυκλοφορία που είχε σε οποιοδήποτε ημίχρονο της φετινής ευρωπαϊκής πορείας του.

Τι δεν του πήγε καλά του Μαρτίνς, και πώς φάνηκε τόσο άδειος σε ιδέες για την ανάπτυξη του παιχνιδιού σε αντίθεση με ό,τι είχε δείξει στην πλειονότητα, αν όχι στο σύνολο, των προηγούμενων αγώνων του Ολυμπιακού στο Champions League; Στην πρώτη ανάγνωση, βλέποντας τον Γκερέρο να δυσανασχετεί κάθε φορά που αγκομαχούσε μάταια μπλοκαρισμένος ανάμεσα σε ψηλά και βαριά κορμιά, και τους κεντρικούς μέσους του Ολυμπιακού να μην προλαβαίνουν να καλύψουν εγκαίρως τις αποστάσεις προκειμένου να ανεβούν στο τερέν και να υποστηρίξουν την κατοχή της μπάλας, ο παρατηρητής έτεινε προς την διαπίστωση ότι συνέβη απλώς να μην του βγει, του Μαρτίνς, το σχέδιο που είχε εκπονήσει. Στην δεύτερη ανάγνωση όμως, δηλαδή σε αυτή που είναι σχετική και με το τι έκανε ο αντίπαλος, διότι συζητάμε για match, η μελέτη αυτού του αγώνα οδηγεί στη διαπίστωση ότι ο Πορτογάλος προπονητής είχε απλώς την ατυχία να πέσει επάνω σε έναν προπονητή που δεν γνώριζε επειδή αυτό έτυχε να είναι το πρώτο του παιχνίδι. Ο Μαρτίνς δεν υπολόγιζε ότι θα πέσει πάνω στην πιο συντηρητική, την πιο προσεκτική και την πιο συγκεντρωμένη στο παιχνίδι της Μπάγερν της φετινής σεζόν. Η ανάπτυξή της ήταν αργή, και πώς να μην ήταν δεδομένου ότι υπήρχε νέος προπονητής, που έδωσε νέες εντολές, ανέθεσε νέους ρόλους και έβαλε νέα στοιχεία στις δύο προπονήσεις που πρόλαβε να κάνει προκειμένου να δείξει στους ποδοσφαιριστές το σχέδιό του. Και το βασικό μέρος του σχεδίου του Χανς Ντίτερ Φλικ ήταν σχετικό με τα όσα ήθελε να κάνουν οι παίκτες του προκειμένου να μην επιτρέψουν στον Ολυμπιακό να παίξει, να δημιουργήσει και να φτιάξει ευκαιρίες. Ο υπηρεσιακός προπονητής της Μπάγερν φρόντισε να μπλοκάρει τον Γκιλιέρμε και τον Ποντένσε. Ειδικά ο Πορτογάλος, με τις 14 επαφές με τη μπάλα και τις 11 πάσες του δεν πρέπει να συμπλήρωσε ούτε το τρίλεπτο κατοχής της μπάλας που αναλογεί κατά μέσο όρο σε κάθε ποδοσφαιριστή του παιχνιδιού και φυσικά κατέγραψε ιστορικό χαμηλό συμμετοχής σε παιχνίδι του Champions League. Κοντά σε αυτά, ο Φλικ δεν άφησε ποτέ ελεύθερους χώρους στο μεσαίο τρίτο του τερέν για να επιτρέψει στον Ολυμπιακό να κυκλοφορήσει τη μπάλα. Κι ας του κόστισε πολύ αυτό, αφού επιβράδυνε πολύ τον ρυθμό ανάπτυξης του παιχνιδιού της Μπάγερν, που ήταν πιο αργός από ποτέ στην τρέχουσα σεζόν. Ο Φλικ έβαλε στόχο να χτίσει τη συνεργασία του με τους ποδοσφαιριστές της Μπάγερν πάνω στην “κρατήσαμε επιτέλους το μηδέν σε ένα παιχνίδι” βάση. Κι ας υποχρέωσε αυτό την Μπάγερν να επιτεθεί με λιγότερους παίκτες από ποτέ σε φετινό παιχνίδι της. Κι αυτό έτυχε να το πληρώσει ο Ολυμπιακός, τόσο που να αιφνιδιαστεί ο Μαρτίνς, που ήταν απροετοίμαστος. Η επιθετική άμυνα της Μπάγερν δεν επέτρεψε στον Ολυμπιακό να κάνει πολλά με τη μπάλα στα πόδια. Ναι, είναι πιθανόν αυτή να ήταν μια άλλη ιστορία αν ο Ολυμπιακός είχε έναν ζεστό Βαλμπουενά στην ενδεκάδα του, αλλά δεν τον είχε. Κι όταν, μετά το 50', ο Μαρτίνς αποφάσισε να ζητήσει από τους ποδοσφαιριστές του να ανεβούν ψηλότερα στο τερέν και να δοκιμάσουν να κυκλοφορήσουν την μπάλα, διαπίστωσε ότι η Μπάγερν εκτός από ποιότητα είχε και την συγκέντρωση για να εκμεταλλευτεί τα κενά που μεγάλωσαν στις αποστάσεις των γραμμών και των παικτών του Ολυμπιακού και να φτάσει τελικά στα δύο γκολ.

Μέχρι το 69', που βρήκε το γκολ ο Λεβαντόφσκι χάρη στην διαγώνια μεταβίβαση του Κίμιχ στον Κομάν, ο οποίος νίκησε τον Τσιμίκα και βρήκε τον Πολωνό, η Μπάγερν είχε παράξει 55 επιθέσεις – ο Ολυμπιακός 6. Κι αυτός, το 6, είναι ο μικρότερος αριθμός επιθέσεων που έκανε ποτέ ο Ολυμπιακός σε τέτοιο διάστημα παιχνιδιού στο Champions League. Στα υπόλοιπα περίπου 23' λεπτά ο Ολυμπιακός έφτιαξε άλλες 6 και έκλεισε το παιχνίδι με 12 επιθέσεις, με 3 τελικές προσπάθειες. Στο αντίστοιχο ματς στο Καραϊσκάκη είχε 26 επιθέσεις με 10 τελικές. Στο Βελιγράδι είχε 11 τελικές σε 24 επιθέσεις. Απέναντι στην Τότεναμ είχε 18 τελικές σε 36 επιθέσεις.

Δεν προσπαθούσε να κολακέψει την Μπάγερν προκειμένου να κρύψει τις ευθύνες του ο Μαρτίνς στη λήξη του παιχνιδιού με τον δημόσιο λόγο του. Την αλήθεια του έλεγε, φτιασιδωμένη με τρόπο που δεν προκαλεί αναταραχή στους δεσμούς που έχει δημιουργήσει με τα αποδυτήριά του. Στο γυμνό μάτι η Μπάγερν έδειχνε αργή, μέτρια, μια συνηθισμένη ομάδα. Στην δεύτερη ανάγνωση, αυτή ήταν η πιο προσεκτική, ή πιο σωστά μια υπέρ του δέοντος προσεκτική εμφάνιση μιας πληγωμένης Μπάγερν που δεν ήθελε να ρισκάρει παραμονές του klasiker να δεχθεί γκολ που θα μεγάλωνε τον εκνευρισμό της. Εκανε μια άσχημη νίκη, που υποχρέωσε τον Ολυμπιακό σε μια φτωχή εμφάνιση.

Με αυτούς που είχε στη διάθεσή του, με δεδομένη την ανετοιμότητα του Βαλμπουενά, ο Μαρτίνς δεν μπορούσε να αλλάξει τη μοίρα του Ολυμπιακού στο παιχνίδι, ειδικά επειδή δεν – μπορούσε να – είχε προετοιμαστεί για αυτή την τακτική της Μπάγερν, διότι δεν γνώριζε τον Φλικ. Αν είχε έναν target man σέντερ φορ στη διάθεσή του, αυτό το ματς θα ήταν διαφορετικό. Στη δεδομένη στιγμή, με τη δεδομένη εμπειρία του στην πρώτη συμμετοχή του στο Champions League, ο Πορτογάλος δεν μπόρεσε να βρει αποτελεσματική λύση on the go. Αν ήταν τόσο έτοιμος, για αλλαγές σχεδίου που αλλάζουν την δυναμική του παιχνιδιού σε μια έδρα σαν την Allianz Arena, ο Μαρτίνς δεν θα εργαζόταν στο ελληνικό ποδόσφαιρο· δεν θα είχε καν περάσει από εδώ.