Ο Ολυμπιακός άξιζε έως και +4 βαθμούς, αλλά έχει αχίλλειο πτέρνα...

Ίντερ - Ντόρτμουντ με ακόμα καλύτερες αποδόσεις και άμεσες αναλήψεις. |21+

Το «απαιτούμενο» είναι να βάλει ο Ολυμπιακός δύο γκολ στην Μπάγερν, αν θέλει να πάρει αποτέλεσμα, έγραφα χθες το πρωί-όπως αποδείχθηκε, ούτε αυτά ήταν αρκετά. Για τον απλούστατο λόγο ότι και στο τρίτο παιχνίδι του στο Τσάμπιονς Λιγκ, η ισορροπία του αμυντικού με το επιθετικό κομμάτι δεν ήταν η σωστή…

Στους ποδοσφαιριστές και στον προπονητή του Ολυμπιακού αξίζουν συγχαρητήρια για το χθεσινό παιχνίδι κόντρα στην μακράν κορυφαία διαχρονικά γερμανική ομάδα, αυτή που τσάκισε τις προάλλες με 7-2 μέσα στο Λονδίνο τη φιναλίστ της διοργάνωσης Τότεναμ, ε;…Στους παίκτες γιατί έκαναν κατάθεση ψυχής και ποιότητας στο πιο υψηλό επίπεδο και στον προπονητή γιατί αποδείχθηκε για άλλη μία φορά ότι έχει φτιάξει ένα σύνολο ικανό να κοντράρει και το μεγαλύτερο αντίπαλο.

Με το φινάλε του α΄ γύρου της φάσης των ομίλων, ο Ολυμπιακός 1000% αδικείται από τη βαθμολογία. Μπορούσε κι έπρεπε να είχε τρεις με τέσσερις βαθμούς παραπάνω. Άξιζε χθες την ισοπαλία, που θα ήταν το δικαιότερο αποτέλεσμα και στο Βελιγράδι, ενώ κι εκεί και στην πρεμιέρα με την Τότεναμ είχε τη δυνατότητα να κερδίσει. Γενικά η εικόνα του όχι για ένα βαθμό δεν είναι, αλλά ακριβώς γι΄ αυτό που γράφω, για τρεις με τέσσερις βαθμούς επιπλέον είναι. Κι αν δεν τον «εκτελούσαν» στο παιχνίδι με τον Ερυθρό Αστέρα, μέσω της αποβολής-δώρο στους Σέρβους από το Γάλλο διαιτητή της ΟΥΕΦΑ, πιθανόν να είχε τώρα τέσσερις βαθμούς, ακόμη και με την ήττα από την Μπάγερν και την ισοπαλία με την Τότεναμ. Και θα ισοβαθμούσε με τους Άγγλους, διεκδικώντας τη δεύτερη θέση…

Γιατί είναι στον ένα πόντο, ουραγός στον όμιλο του, ο Ολυμπιακός και μειονεκτεί ακόμη και στη μάχη της τρίτης θέσης; Αν πάμε στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, νομίζω ότι η αχίλλειος πτέρνα του είναι το αμυντικό κομμάτι και δη η καρδιά της άμυνας-για την ακρίβεια τα λάθη των στόπερ Σεμέδο και Μεριά: το πέναλτι του Μεριά με την Τότεναμ…Η κακή άμυνα και του Μεριά στο 1-1 με τον Ερυθρό Αστέρα, αλλά και του Σεμέδο στο 2-1 στο Βελιγράδι…Η ανεπαρκής παρουσία και των δύο χθες με την Μπάγερν και στο 1-1 και στο 2-1…Κι όταν οι κεντρικοί σου αμυντικοί είναι «μπλεγμένοι» σε πέντε γκολ, πώς να μην φας συνολικά οκτώ; Και με οκτώ γκολ παθητικό στα τρία παιχνίδια σου, πόσο εύκολο είναι να προχωρήσεις στην Ευρώπη;…

Κοιτάξτε, για να μην είμαστε άδικοι, κακοί δεν ήταν χθες, ούτε ο Μεριά, ούτε ο Σεμέδο. Προσπάθησαν πολύ.

Ειδικά δε ο Μεριά είχε περίπου δέκα επεμβάσεις, εκ των οποίων οι μισές δύσκολες και κρίσιμες-κι ούτε έκανε λάθη στις μεταβιβάσεις. Θα μπορούσε και να σκοράρει εάν έβρισκε ελάχιστα την μπάλα στο καλοτραβηγμένο φάουλ του Μασούρα στο α΄ ημίχρονο, θυμίζοντας μας κιόλας κι ότι στο Βελιγράδι είχε χάσει ένα πολύ εύκολο γκολ για να κάνει το 2-1 στο 85’, μία νίκη που θα έπαιρνε κι άλλη διάσταση καθότι ο Ολυμπιακός έπαιζε με δέκα παίκτες από το 55’ στο Βελιγράδι…

Μόνο που τον σέντερ μπακ τον θέλεις για να σου καθαρίζει τις φάσεις και να περιορίζεις τα γκολ που τρως. Κι ο Μεριά στο 1-1 της Μπάγερν έχασε τη φάση στην κεφαλιά-πάσα του Λεβαντόφσκι στον Μίλερ, γιατί δεν μάρκαρε σωστά. Κι ακόμη βέβαια περισσότερο στη φάση του 2-1, μολονότι πήδησε στον αέρα με ένα πιο κοντό αντίπαλο (Τολισό), αντί να διώξει την μπάλα από την μεγάλη περιοχή, την έστειλε ακόμη πιο βαθιά προς την μικρή περιοχή…

Κοινώς, έπαιζε έπαιζε καλά ο Μεριά και στις τρεις πιο κρίσιμες στιγμές, αμυντικά, αλλά κι επιθετικά, μία σωστή επιλογή δεν είχε…

Ο Σεμέδο είναι πράγματι ένας προικισμένος αμυντικός, όμως αυτό δεν αρκεί, όταν υπάρχει τέτοια επιπολαιότητα στο παιχνίδι του (στο πρώτο λεπτό έδωσε δύο πάσες σε αντιπάλους έξω από την περιοχή του Σα κι έκανε στο τέλος της φάσης και τσαφ), αλλά και τέτοιες τοποθετήσεις (κυρίως βέβαια στη φάση του κόρνερ που έφερε το 2-1 της Μπάγερν, με τον Λεβαντόφσκι να του παίρνει το πολύτιμο «στημένο» σαν «μέσα από τα πόδια», ενώ και στο 1-1 τον έχασε τον Μίλερ, στο σουτ πριν το γκολ του Λεβαντόφσκι).

Θα ήταν λάθος αν δεν σημειώναμε σημαντικές νίκες του Πορτογάλου άσου σε προσωπικές μονομαχίες του, δύο φορές με τον Λεβαντόφσκι και μία με τον Γκνάμπρι, όπως επίσης και αρκετές επεμβάσεις κι ειδικά τις κόντρες που έβαλε σε δύο επικίνδυνα σουτ, ενώ είχε και μία-δύο καλές πάσες σε ξεκινήματα επιθέσεων. Όμως κάποια στιγμή πρέπει να αρχίσει να βελτιώνει τις αδυναμίες του, π.χ. να παίρνει πιο γρήγορες αποφάσεις μέσα στο παιχνίδι, αφού μοιάζει ενίοτε να «κολλάει» όταν έχει την μπάλα στα πόδια.

Καταλαβαίνω ότι δέχονται πίεση οι κεντρικοί αμυντικοί του Ολυμπιακού, ειδικά στα πιο μεγάλα παιχνίδια-κι η πίεση φέρνει τα λάθη. Ίσως μάλιστα δεν έχουν και τις βοήθειες που πρέπει από τους αμυντικούς χαφ (Γκιγέρμε, Μπουχαλάκη, Καμαρά), για να είμαστε ρεαλιστές. Ευκαιρίες δε, θα κάνουν κι οι αντίπαλοι, είναι μέσα στο πρόγραμμα. Όμως, τουλάχιστον τις φάσεις που ένας στόπερ πρέπει να τις καθαρίσει, πρέπει να τις καθαρίζουν κι ο Σεμέδο με τον Μεριά. Κι αυτό πολύ απλά δεν συμβαίνει εδώ και καιρό, με συνέπεια ο Ολυμπιακός να το πληρώνει ακριβά.

Ο Μαρτίνς μιλώντας χθες στην Μπιλντ, σε ερώτηση που του έγινε, ποιόν παίκτη πρέπει να φοβάται η Μπάγερν, απάντησε «μα τον Σεμέδο»…Ατυχώς δεν δικαιώθηκε, ενώ γενικά νομίζω ότι περισσότερο κακό παρά καλό κάνει στον παίκτη η υπερβολική διαφήμιση που του κάνει ο προπονητής στα ΜΜΕ της πατρίδας του και γενικά του εξωτερικού. Γιατί δεν βλέπουμε τόσο αυτοπεποίθηση από τον πανύψηλο στόπερ, όσο μη ασφαλείς κινήσεις. Κι αν μπήκε υπερβολικά γρήγορα κι έπαιξε μετά την επέμβαση στο γόνατο του, κι αυτό λάθος είναι.

Συγνώμη, αλλά ο Αβραάμ που είδαμε με τον Άρη στο Χαριλάου και με τον ΟΦΗ στο Καραϊσκάκη, ερχόμενος μάλιστα από το «ψυγείο» δύο μηνών στον πάγκο, ήταν πολύ καλύτερος κι από τον Σεμέδο κι από τον Μεριά που βλέπουμε εδώ κι ένα μήνα, είτε στο Τσάμπιονς Λιγκ (στο Βελιγράδι και χθες που έπαιξαν κι οι δύο), είτε στο ελληνικό πρωτάθλημα (στο ΟΑΚΑ κι οι δύο, με Άρη κι ΟΦΗ ο Πορτογάλος που έπαιξε)…

Η διαιτησία των Ολλανδών κακή δεν ήταν για τον Ολυμπιακό, αλλά τις λεπτομέρειες τις έδωσε στην Μπάγερν. Δεν ήταν καθαρή περίπτωση πέναλτι εκείνο το σπρωξιματάκι του Γκνάμπρι στον Μασούρα στο δεύτερο δοκάρι στο 56’, αλλά δεν ήταν κι αθώο. Και στην πιο κρίσιμη φάση του αγώνα το ό,τι υπάρχει, οφσάϊντ η, όχι, δεν φάνηκε καθαρά ούτε με την γραμμή που έβαλε ο ΟΤΕ στην εκπομπή του μετά το ματς, δηλαδή ήταν εντελώς οριακό, άρα και τη σημαία να σήκωνε ο επόπτης πάλι όλα οκ θα ήταν. Προτίμησε, όμως, να την αφήσει...

Άσχετο: Για όσα συνέβησαν στο προπονητήριο του Ρέντη στο παιχνίδι για το Γιουθ Λιγκ κι εγώ σηκώνω τα χέρια ψηλά...